EEN LAND EN ZIJN VOLKEREN ZIJN VOEDSEL ZIJN GODSDIENST GUINEA MAURETANIE NIGER minder katolieken zijn, legt men zich meer toe op het ontwikkelings werk: aanleggen van stuwdammen, wegen, Daarnaast lezen wij af en toe mis in de dorpen waar er christenen zijn, meestal 1 a 2 ge zinnen per dorp maximum, en via deze gezinnen hebben wij dan wel meestal kontakt met het ganse dorp, ook de niet-christenen KIJe sprak over vorming \&an leer- "krachten. Hat is jullie rol in het onderwijs" van Mali? MDV: Wij in Kita geven ook les aan de privéschool van het bisdom. De meeste scholen in Mali zijn echter staatsscholen. In de bisschoppelijke privéschool in Kita zijn slechts 300 van de 800 leerlingen christenen. Wij geven er moraal aan iedereen, want dat is een verplicht vak van staatswege, en catechese aan de christenen. ALGERIJE KLOKZJIëL: Mare De Vos, witte pater, geboren "Rinovieter - zijn vader was jaren lang direkteur van de bank Na- gelmaeckers, toen nog gelegen aan de Vijfhoek - trekt einde september te rug naar zijn post in Mali. Voor" hoelang, Mare? MARC DE VOS: Terug voor vier jaar. Tk heb er al twee maal vier jaar doorgebracht De eerste vier jaar verbleef ik in Nioro du Sahel daarna in Kita. KINa acht jaar ken je dat land en zijn volk toch ongeveer? MDVDe bevolking van Mali bedraagt een zeven miljoen inwoners, waar van de meesten in het zuiden van het land wonen. Dat is dan ook de vruchtbaarste streek. Van het zui den naar het noorden kent Mali drie verschillende gebieden. Allereerst het savannegebied met de rivieren Senegal en Niger. Dan het reeds dro gere Sahelgebied en tenslotte de Sa- harawoestijn. De grootste bevolkings groep wordt gevormd door zwarten, de Mandingo en enige kleinere stam men. Een tweede groep, de Peul of Fulbe, reeds minder donker van huids kleur, leven meer naar het noorden en zijn in tegenstelling tot de Man dingo vooral veehouders en herders. Gans in het noorden wonen dan de Toeareg en de Moren, twee nomaden stammen die reeds sterk met de Ara bieren verwant zijn. KI: Welke taal gebruik je daar het meest? MDVAls ex-kolonie van Frankrijk heeft Mali het Frans als officiële taal, maar daarnaast zijn er vier erkende inlandse talen. De belang rijkste daarvan is het Bambara, de taal van de grootste Mandingogroep. Het Bambara is de taal waarin wij met de bevolking praten. Het Frans gebruiken wij alleen in gesprek ken met ambtenaren en met de over heid. En dan nog alleen tijdens vergaderinqen Ambtenaren vinden het Frans toch altijd wat "chiquer", maar ook praktische overwegingen spe len mee: de verslagen van de ver gaderingen moeten in het Frans wor den opgesteld en dat is gemakkelij ker als de vergaderingen zelf ook in het Frans verlopen. KI: Naast landbouw en veeteelt is er toch ook industrie? MDVZeer weinig. In Centraal-Mali zijn er katoenweverijen en wordt er katoenolie gewonnen, maar dat is het zo ongeveer. Vroeger was er in Kita, waar ik nu op post ben, ook een be drijf voor aardnotenolie, maar dat is verdwenen. Hier raken we overi gens één van de grote problemen van Mali: de monokuituur, waarbij in bepaalde streken slechts één produkt wordt geteeld. Zo zijn er ganse stre ken, waar alleen katoen of aardnoten worden gekweekt. KIIs dat een overblijfsel van de Franse koloniale periode? MDV: Ja, vroeger was er geen mono- kultuur. Er werden wel katoen en aardnoten geteeld, maar alleen voor huishoudelijk gebruik naast de ande re kuituren. KIHoe staat het met de voedsel- voorzieni ng? MDVGrote voedseltekorten zijn er met, behalve misschien in de Sahel. Het voornaamste voedsel bestanddeel is gierst. Ambtenaren kunnen maan delijks een portie rijst kopen in de staatswinkels, anderen moeten die rijs op de markt kopen tegen hogere prij zen. Een andere mogelijkheid om aan rijst te komen zijn de staatswinkels van de OPAM (Office des Produits A- gricoles du Mali). Die verkopen alle landbouwprodukten zoals gierst, maïs en dus ook rijst. Maar om in de 0PAM- winkels te kunnen kopen moet je een bon hebben van de "Commandant de Cer- cle", een soort arrondissementschef. Ambtenaren krijgen altijd zo een bon. Ook voor begrafenissen, feesten of scholen is er gewoonlijk geen pro bleem, maar voor het partikuliere gebruik is er wel een probleem. Bij OPAM moet je normaal gesproken voor minstens 50 a 100 kg aankopen. KIZou je de situatie dan zo kun- nen samenvatten dat er wel min of meer voldoende voedsel is, maar dat de verdeling en distributie mank lopen? MDVJa, maar die problemen stellen zich vooral in de steden. Slechts een 30 a 40 van de stedelijke bevolking kan tijdens het regenseizoen ook nog aan landbouw doen, bijvoorbeeld op een stukje grond bij familie in de brousse of elders. In de dorpen, waar iedereen nog aan landbouw doet, hangt men niet af van de OPAM-winkels. Men teelt zelf heel wat produkten en wat men zelf niet heeft, verwerven de vrouwen door ruilhandel op de markt, die 's morgens - afhankelijk van het seizoen - tussen 7 en 9 uur begint en een ganse voormiddag aan sleept. KI: De vrouwen bekleden dan toch een eigen plaats in Mali? MDV: In zekere zin wel, ja. De man moet voor de- gierst of de rijst zor gen. De vrouw staat in voor wat wij ginder de "saus" noemen: vlees, groen ten, kruiden, Zij kan daarvoor rekenen op een aantal bijverdiensten: wat veeteelt, kweken van groenten en aardnoten, spinnen, Daarnaast krijgt zij van de man een som geld, die hij voldoende acht voor het maken van de saus, bijvoorbeeld 500 F per dag. Maar de vrouw probeert rond te komen met 300 F en de resterende 200 F qebruikt zij om "commerce" te doen. Zo kan de vrouw ook instaan voor de kleding van haar kinderen. KIIs het juist dat slechts 1 van de Malinezen rooms-katoliek Ts tegenover 70 islamitisch? MDV: Die cijfers kloppen inder- daad. De rest van de bevolking hangt het animisme aan, een vorm van voorouderverering. Toeareg, Moren en Peul zijn zuiver islami tisch. De Mandingo zijn later ge ïslamiseerd en tellen nog heel wat animisten. De kleinere stammen in het oosten zijn .bijna niet beïn vloed door de islam en daar treft men de meeste christenen aan, vooral onder de Bobostam. KIAls die cijfers kloppen, wat gaat een witte pater daar dan doen? Waaruit bestaat jullTë~wer- king? MDVDat verschilt nogal van post tot post. Als ge maar 1 katolieken hebt, Waar wij vooral mee bezig zijn, is de vorming van een soort "jeugdleiders", vorming van leer krachten, En dan hebben wij nog tamelijk veel katolieken. In andere posten zoals Sagabariwaar Marc De Vos terug' TOEAREG OPPER-VOLTA Wat de vrouwen overhouden van hun groentetuintjes verkopen ze op de plaatse lijke markt. IVOORKUST naar Mali vervolg pag. 4

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Klokzjiel | 1984 | | pagina 3