ft
Ten behoeve van het publiek van de revue,
maar ook van hen die dit Ninoofs spektakel
niet kunnen bijwonen volgen hier de liedjes
teksten. Meezingen is niet verboden, zolang
de akteurs-chanteurs maar niet van de wijs
gebracht worden, maar dat lukt nog zo gauw
niet, dus
VRIJDAG 2, ZATERDAG 3, ZONDAG 4 NOVEMBER.
deuren om 19.30u
Algemene leiding: Omer Vervliet
Muzikale beqeleiding: Friends Col
lection o.l.v.Sue Simon
Zaal Roosevelt Ninove
Kaarténverkoop en reservatie:
café Den Keizer vanaf 15 oktober
Prijs 150 frank.
WA EMMEN ELLEF
Zonj van oons vertel dj, het es gedoean me eele rauik;
wejtet de revue dieje leit in 't woeter
Moear aul die voeal komeren, emmen fauim toch gieen
Weg me eele zjiever en getoeater. gelauk
Wa emmen ellef, en dat vennemen fauin
Ze tierven zeggen revue zat nemme zauin.
Wa emmet toch veneir ne kiee kennen arrangeren.
Vanovet vegemen oons kas on de lameren.
Wa emmen ellef, en doveer zemmen blau.
Karnaval doea, zemmen toch gei ren bau.
Want ellef es doeaveer na toch e vrieed specioeal
Wa emmen ellef, en da vieremen nau. getal
Het rijke gezin heeft de kreeftensalaad
Verorberd aan 't kost!ijk souper
Ze zijn dol op vis, en mevrouw ordonneert
Garnalen, voor het dejeuner.
En morgen tracteert ze op heerlijke tong.
Ze maakt heel 't gezin reeds belust
Ze dromen des nachts van de heerlijkste vis
Te midden van zalige rust.
Mor as eer voear dat oo gejeurd
as dat zanne dochter was vermeurd
tein eet'n gezeid, de liefde, dat es allemoeal vals-
ze lau te zwemmen al me een bieenhauversmes kauid
ziedaar wat de valske liefde es
van Theomein en Philophil
van Philophil en Theomein
Mo 't wert en dobbel fieest, en da wetje toch alle-
Na zemmen in 't zilver kennen vieren. moear
Karnaval in Ninof bestoeat 25 joear
't stof za vliegen tot ba de gebieren.
Wa emmen ellef, karnaval herbegoest
Van in 60, wier da weer goe bekoest.
Want vrigger wast a e greut fieest da moeje weten.
Vaslovet zejje gauilen na toch nog nie vergeten.
Moear deer 'n oerlog, wast gedoean, est nie vrieed.
Wa zenj nau weer, ieen van d'ieeste gerieed.
Wa doenj azeu nog joearen voesh, dus weg met de sla»
en we vieren, met parikken en kliëd. meer
Tekst Mare Siroyt
Melodie (J'ai des touches) Mistinguett
LIED VAN ONS PREULA
Kom vrienden laat het ons vandaag toch niet ver -
Wij zullen op tijd een potje binnengieten drieten
De tijd is kort van plezier in 't leven
En wij zullen vandaag katoen geven
Laat ons joelen, woelen, heen en door elkaar
Want het is maar een maal kermis op een jaar
Het is schoon om zien hoe wij lustig zingen
Dansen en springen tot morgenvroeg
Op ons Preula,
Alleman gei ren ba
Zing een vrolijk lied
Die nie afziet
Laat ons samen de vreugde smaken
Blijgezind zullen wij ons vermaken
Jonge meisjes en oude vrouwen
Doe toch mee want 't zal u berouwen
Spring toch op want morgen is weer werken
Maak nu veel plezier, Preula is hier.
Tekst Jules Elaut
Re f rei n
Maar zij die niet slapen, is 't moedige volk,
Die bonkige kerels op zee
Die stormen trotseren terwille van 't brood.
Op vele manieren beloerd door de doodv
En wie, als het stormt, ook niet slaapt is de vrouw
Die neerknielt en bidt, vol van droefheid en rouw,
Voor 't 1ichaamsbehoud van haar man en haar zoon
Haar moeilijk bestaan heeft het rouwkleed tot loon.
In zacht rode kussens van 't spoorwegcoupé,
Daar zit een gezelschap bijeen
Ze schimpen en schelden op 't mindere volk
Dat werkvolk is immers gemeen.
Ze vragen maar steeds hoger loon voor hun werk,
D'er is niets zo'n proleet naar de zin...
Ze schelden nog verder, maar dan komt de slaap.
En 't defig gezelschap slaapt in.
Refrein
Maar hij die niet slaapt, is de ruige proleet
Daar vóór op de locomotief
Die 't leven van honderden heeft in zijn hand,
Hij wordt door geen moeheid of slaap overmand
Met een been in 't graf en 't ander in de cel.
Gij, eersteklasslapers, bedenkt gij het wel,
Zijn handen zijn vuil en al stinkt hij naar 't zweet
Die man waakt voor U, hij, gesmade proleet.
Kees Pruis (- 1930)
ZIJ DIE NIET SLAPEN
Aan 1t eind van de dag ligt de arbeid te neer.
De rust komt van donkere nacht.
't Is overal stil en het mensdom in rust
Vindt slapend zijn hernieuwde kracht.
Zelfs moeder natuur schijnt in sluimrende rust,
Wanneer zij het zonlicht niet zag
En toch slaapt niet alles, er zijn er nog veel
Wier nacht is gemaakt tot een dag.
Refrein
Want zij die niet slapen, is 't liefdevol mens,
Verpleegster in 't ziekengesticht
De moeder die biddend, in tranen verstikt,
Aan 't ziekbed van 't kindje om beternis snikt
En ook hij, de werker der donkere mijn,
Die niet weet of hij er nog morgen zal zijn.
Die afdaalt door honderd gevaren omringd.
En in donkre schacht zijn glück-auf liedje zingt.
DE VRESELIJKE MOORD
VAN NINOVE
In eeren sloop,, verloer za eer jonk lieeven
de meurdenieer stak eer zonder te bieeven
al van de stok, al van die greute arlozje
kreeg ze zau ne klop, en ze stond za nimmer op
Mor as eer voear dat oo gejeurd
as dat zanne dochter was vermeurd
tein eet'n gezeid, de liefde, dat es allemoeal
ze lau te zwemmen al in eer baloed valskauid
ziedaar wat de valske liefde doet
van Theophile en Phiomene
van Philomene en Theophile
De Marie-Chaussees, die emmen em gelangen
zonj zauile veel spel, om em te kenne vangen
on ieenen beum, emmen z'em opgejangen
de was zan straf, a oo na za verlangen
(traditioneel
WETJET NOG ELLEF
REVUES
'n Plash en ne moei, in Berg en Dal
'n Ieeste revue, e zwoear geval
De kasjkesrout, en me veel gaur
't Orkest van Éddegaur Branckaur
Azdammen was numero twiee Bis
En w'onj en bleut gat, wetjet nemiee)
leen, twiee, drau tuut, en wauilen weg
Costa Pollario, wetjet nog zeg
En 't joear nodien, wast ewa greut
Mieerbeek speljden op zanne peut
Doemet nog ish, wast 't vauifde joear )Bi-s
't Was ne kartongen, en est nie woear
De zesde kiee kreegd'a cachet
En 't was e ferrem, wit op zwet
Het es on 't kommen 't joear nodien
Azeu en cirk, ejjeuk gezien
W'emmen ambras, volgdeger op )g^s
Aui manne wettel, en 't geld was op)
Wa emme veel mezere g1 had
Mo wa vall'n atauid op oons plat
Ter wer wel veel, van oons verteljt
Mor ellef es toch iet dat teltj
Nau stommen hier, in grand tenue)^
Wa zenjder deer vie van de revue)
Tekst Mare Siroyt
Melodie "La grande zoa" van Regine
HET FEEST VAN DE ZON
Wanneer voor het eerst de kracht van de zon
met priemen en steken, de winter verdrong
en het rijk van het ijs was verstreken
Wanneer zo het gras aan de aarde ontsprong,
de vogels deed fluiten, de lente begon
de macht van de stilte geweken
Dan wilde men feesten
een zonnewiel branden
verbannen de geesten
uit wouden en dal
met trommelende duimen
en lachende tanden
met maskers en pluimen
het was karnaval
Maar monniken kwamen en plantten alom
en kruis en een kerk in plaats van de zon
om die heidense feesten te breken
Maar lente is leven, dat praat je niet krom
tradities die wijken nog voor geen kanon
en klooster en klerk zijn beweken
Want ieder wou feesten
een vreugdevuur branden
verbannen de geesten
uit straat en uit stal
met trommels, bazuinen
en zwaaiende handen
met maskers en pluimen
het bleef karnaval
En zo komt het dat dit feest van de zon
de oorlog, de doem en de tijd overwon
al heeft het veel namen gekregen
En wat men voor zin of voor onzin verzon
van asse en vasten, voor ons blijft de bron
de zon, en wie houdt die tegen
Dus willen we feesten
de winter verbranden
verbannen de geesten
in stoet en op bal
met bieren die schuimen
muziek allerhande
met maskers en pluimen
het is karnaval
Tekst en muziek
Rufijn De Decker
l)e revue lieeft ellef
vrijdag begin om 20 uur
Zaterdag begin om 20 uur
deuren om 19.30 u
Zondag begin om 14.30u
deuren om 14u
