cardoen
i'V
SF
JULES COSTER EN DE
REKKER
STANNY EN OLLY
TITINE ES GOAN LEUPEN
GEINEN HUNGER
De eerste revue, die ik en Georges
samenspeelden kreeg de naam "Ze
krauigen ons nie deud". Dat was
een zinspeling, op het feit dat
wij reeds 4 jaar door de Duitsers
bezet werden, en dat nu maar eerst
iedereen goed zijn plan begon te
trekken. Men zegt altijd, dat men
zich naar de omstandigheden leert
schikken. Dat is ook zo. De ene
smokkelde wat, de andere maakte
rekker, nog iemand anders verkocht
rantsoenzegels. Kortom, "Ze kregen
ons nie deud". Bij de personen, die
voor ons "supporterden" was ook
"Kamiel Pevenage", beter gekend
als "Mie! Potter". Miel was een
gekend figuur uit de toneelwereld,
en had op dat gebied zijn sporen
reeds verdiend. Oudere lezers heb
ben "Miel Potter" gekend samen met
Edgard Callebaut, bijgenaamd
'"t Zaksken" als twee grote komie
ken. Kortom, "Miel" was ons gun
stig gezind, niettegenstaande hij
lid was van een concurrerende to
neelmaatschappij. Hij stond ons
dan ook, voor ons eerste optreden,
met raad en daad bij. Na een paar
repetities, gehouden bij de weduwe
van Viktor Standaert, die een huis
bezat, juist tegen de Roxy, stap
ten wij definitief over, naar het
café van Jules De Coster, op de
hoek van de Geraardsbergsestraat-
Savooistraat. Daar hadden wij plaats
te over om te repeteren. Even een
zijsprong.
Jules "Coster" en zijn vrouw Felecie
baatten reeds jaren een café uit op
de hoek van het Savooistraatje. Het
waren doodbrave mensen. Ze hadden
drie kinderen Omer, Jef en Elza.
Ze waren ook gemengd in alle akti-
viteiten zoals wijkfeesten, op
tochten enz.
Jules was toendertijd ook overge
schakeld van sinmpele herbergier,
naar zelfstandige "rekkerfabrikant".
Toen wij in het café van Jules
"Coster" onze "intrek" namen
"draaiden" daar in een "achtergebouw"
en "kelder" minstens 20 rekkerma-
chienen. Jules was met verscheidene
mannen, "geakkompagneerd" waaron
der zijn 3 kinderen als volwaardig
"deelgenoot".
Ik weet nog heel goed, dat toender
tijd de oude binnenbanden van
autos, tot...400 frank het kilo
gingen. Deze banden werden dan op
heel fijne repen gesneden en met
fijne zijde omweven, zodat daar
mooi elastiek van te voorschijn
kwam. Normale leveranciers van die
oude banden waren Frederik UI in,
en Maurits Van Den Brouck Free van
Ondine van Deusjes en de Witte van
Oeren.
Dat met het maken van die rekker
veel geld te winnen was, zagen we
aan het doen en laten van die
"aandeelhouders". Kortom, wij gaan
er niet te diep op in, maar ik wil
toch nog aanstippen dat op zeker
ogenblik één van die"aandeelhouders"
zich "private" Franse les liet
geven, door meester Rammeloo.
Wat Jules "Coster" en Feleciè be
treft, die hadden een gouden hart
en lieten ons delen in hun"over-
vloed." Hoeveel maal wij 's avonds
na de repetities, ons voeten onder
tafel mochten steken, kan ik niet
zeggen. Feit is, dat er nog al
dikwijls een "ferme schelle hesp"
opgediend werd.
En nu weer, "op het toneel". Al
gauw had "Miel Potter" door dat
ik en Georges, op elkaar afgestemd
Het volk klapte in de handen, en
werd bijna hysterisch. Het duurde
wel 5 minuten vooraleer wij aan
de sketch konden beginnen.
Toen ik dan langs mijn neus weg
aan Georges vroeg, waarom schotse
soldaten een rok droegen, antwoordde
hij, dat dit nodig was, "om beter
uw wapens" te kunnen gebruiken.
Of er weer gelachen werd hoeft geen
betoog. Het volk begreep direkt
waar Georges naar toe wou.
Tot slot speelden wij allen samen
een samenkomst van vedetten in
een hotel. Iedere speler op zijn
beurt kwam op scène en bracht, een
gekend personage naar voren. Er was
saar Zarah Leander, Mistenguet,
Mickey Rooney, James Cagney,
Toen het na lange tijd dan toch
wat kalmeerde, was het de beurt
aan mij om op scène te komen ver
kleed en in de rol vanHitier.
Toen ik op scène kwam, en de
rechterhand in de lucht stak om de
Hitlergroet te brengen kwam er een
fluit- en joelkoncert los, dat men
tot de dag van heden, nog op geen
enkel.voetbalplein heeft gehoord.
Ik werd uitgejouwd nog erger dan ik
had verwacht. Zo erg het publiek
had geapplaudiseerd voor Georges,
nog erger joelden ze me uit. Toen
ik dan mijn speech afstak van "wir
habben 2000 fliegzeugen afgesjossen!
Wir habben einmillioen kriegsge-
fagnen gemacht Wir hebben mit
unze U-botgn 2.000.000 bruto
registerton in deinen grund
gebordnlWir verlorren ein man,
en ein forath (velo) en toen ik
ten lange laatste uitriep, "Wir
hebben geinen hunger" (honger),
doch op hetzelfde ogenblik, een
tuiltje bloemen welke in een
vaasje op ein tafel stond, vast
greep, en begon op te peuzelen
begreep het volk, waar ik naartoe
wou. Het gejoel veranderde in
twijfelachtig applaus, groeide
aan, en werd dan ook een ware
donder van toejuichingen. Nu
eerst begreep het volk, dat ik
de draak stak met Hitier.
Kortom, onze eerste revue was
200/100 gelukt. En nu 40 jaar
later speelt men op donderdag
avond op BRT 1 een feulleton
genoemd "Hotel".
Daar zijn wij, zoals gezegd,
40 jaar vroeger mee geëindigd
in onze eerste revue.
Marcel Cardoen
Volgende maand
Anekdoten
waren, en voor het animo moesten
zorgen. Angèle, de vrouw van
Georges, kon alle rollen aan.Voeg
daarbij Celestine De Cooman, en
Line Arly, de vrouw van Antoine
Evenepoel voorzitter)en U had
een paar opperbeste zangeressen.
Verder de te jong overleden Henri
Deprez, Jef en Elza Coster en ons
Jazz-zangerken, Fernand Verstraeten
en u had het gezeldschap waarmee
van wal werd gestoken.
Ons eerste optreden was een vol
treffer. Vier maal was de Roxy
totaal uitverkocht. Ik en Georges
hielden voor het eerst een "komeren-
praat" en er werd gelachen en
gebisseerd zoals nooit tevoren.
Voeg daarbij dat wij ook "De lotge
vallen van Stanny en 011y"hadden
ingeschakeld, dat bestond uit een
parodie over Stan Laurel en Oliver
Hardy (Den dikken en de mageren).
Ik weet nog heel goed, dat Georges
en ondergetekende op scène kwamen,
(en dit niettegenstaande het nog
oorlog was, gekleed als twee
schotse soldaten, met rok (kilt)
en al, en dat wij elk een imitatie
geweer droegen, waaraan een zoge
zegde waslijn vastgemaakt was.
Aan die waslijn zelf hing dan een
broekje, beha, en wat weet ik al.
Wij kwamen marcherend op, en zon
gen van "Wij hangen onze was aan
de..Siegfriedlijn (Siegfriedlijn=
duitse verdedigingslijn).
(prachtig gespeeld door Fernand
Verstraeten)-enz. Kortom, ieder
zong of danste een kort nummer.
Georges imiteerde..Charlie Chaplin
(Chariot) met een nummer uit de
film Moderne Tijden. Wie ooit die
film gezien heeft, weet dat alles
daar marcheerde "aan de lopende
band". Wel Georges kwam op scène
met twee grote, engelse sleutels
in de handen aan alles draaiend
wat hij maar voor ogen had. zijr.
kleding en houding was perfekt,
en midderwijl zong hij het liedje
uit die film, zoiets als
Titine es goan leupen
Ik hem verdriet me heupen
Moar ik goan ma iene keupen
Ze kaan no de klleupen
Toen Georges zijn lied beëindigd
had, v/as het alsof een donder van
toejuichingen losbarstte. Alleman
stond recht en er volgde een ovatie,
die mij echt aangreep. Ikzelf stond
nog achter de scène, daar ik de
laatste was, die moest opkomen.
Georges zelf was zodanig in de war
dat hij achter de scène naar mij
toekwam en mij...kuste. Het volk
bleef maar joelen en juichen en
Georges maar groeten en groeten.
(Voor mijn part, denk ik dat dit
de beste vertolking geweest is,die
Georges ooit gegeven heeft).
December is de maand van de
feesten- Als je een familielid
of vriend wil verrassen met een
origineel kado, kun je misschien
eens denken aan een abonnement
op 't KlokzjiëlAls je er zelf
zo een wil krijgen, suggereer
eens langs je neus weg. Helpt
dat niet, bedenk jezelf dan
door 400 frank te storten of over
te schrijven met het bijgevoegde
formulier.
Er zijn ook nog kijkboeken
"Ninovieters Kaffeegieters" te koop
in enkele boekhandels in de stad
in ons'redaktielokaal
PRETTIGE EINDEJAARSFEESTEN
De redaktie
Redaktievergaderingen
5 en 19 december.
Openingsuren 't Klokhuis
Maandag
Dinsdag
Woensdag
Donderdag
14 tot 16 uur.
10 tot 12 uur.
17 tot 19 uur.
14 tot 16 uur.
14 tot 16 uur.
Wattez 83
ze krauigen
ons nie deud
Een prachtige foto van een even prachtige Ninoofse familie, de familie
Cassiman 5o jaar geleden. Staande: Frans, Albert(+), Georges(+), Lucienne(+)
Paul(+), LauraEdmond.
Zittend: Pa Cassiman(+), Jeanne, Yvonne, en Ma Cassiman(+)
