cardoen
KNAL»- PRESTATIE VAN TEEDRIE
POPPENDANS
10
JULES DORTANT
OAIJZER-VELLEN-VODDEN
KASEN-BIEENEN
TUSSEN DE HAPPEN DOOR
DE VODDEKOOPMAN
PUPPET ON A STRING
een laakbare daad heeft begaan.
Voor zijn medeburgers, en dit tij
dens de bezetting, was hij steeds
bereid, daar waar het mogelijk was,
hen te helpen.
Jules heeft een tijdlang geïnterneerd
geweest en werd op zeker ogenblik
een verplichte verblijfplaats aange
wezen, met het verbod, van naar
Ninove te komen. Wel, ik maak er
geen geheim van. Het is gebeurd,
dat ik en Pynte, tijdens een nacht
ronde, Jules, tegenkwamen terwijl
hij stiekem een bezoek aan zijn
familie op de Graanmarkt bracht.
Wel, in plaats van Jules aan te
houden voor deze daad, hebben ik en
Pynte hem tot <;aan zijn huis verge
zeld, omdat hij veilig bij zijn
familie zou geraken.
Deden wij goed, of fout, dat laat
ik aan jullie zienswijze over,
maar wij handelden, volgens ons
geweten.
Na zijn "boetedoening" is Jules
Dortant weer naar Ninove gekomen, en
zijn wij "vrienden" gebleven tot
aan zijn dood. En nu weer bij de
"Proloog" van de revue "Oaijzer-
vellen-vodden".
middendoek open en staat de scène
vol met ...levende poppen in al
hun glorie. Een daverend applaus,
vanwege de bomvolle zaal, is een
beloning, voor dit mooi tafereel.
Het spreekt vanzelf, dat alle pop
pen. stokstijf blijven staan,
en zelfs niet ...pinken.
Wanneer dan mijn cliënt vraagt of
mijn poppen kunnen marcheren, ant
woord ik hem bevestigend, en de
eersten die moeten "marcheren" zijn
Georges en Henriken Evenepoel,
beiden verkleed in "Houten solda
ten". Wanneer zij dan in mime, de
march van de houten soldaten doen
en dit op aangepaste muziek, stijgt
de tevredenheid en bewondering van
het publiek ten top.
Velen van jullie, zullen zich nog
herinneren, de tijd dat ik met mijn
speelgoed, alle dorpen en straten
afroste, om de kinderen te bewegen,
allerlei afval goederen bij te
brengen, en dit te ruilen tegen
speelgoed. Voor mij was dit een
plezierige en winstgevende job.
Eens rond half twaalf, als de
school uit was, stond ik voor de
schoollokalen met een gans "kraam"
speel goed.
De kinderen waren op voorhand ver
wittigd, door moeder overste (als
het een klooster betrof) als dat
er iemand speelgoed zou ruilen
voor vodden of ijzer enz. Eens de
school uit, vlogen de kinderen
dan joelend naar huis, hun ouders
plagend, om toch wat "bijeen" te
doen. Dat ik niet steeds "welkom"
was, hoeft geen betoog. Mensen
die "niets" hadden, kregen dan
last met hun kinderen, die dan
schreiend rondliepen. Kortom, ik
paste dan toch een "mouw" aan
ieder geval, en zodoende, werd ik
gauw de vriend van "klein en groot".
Nu maakte onze vriend "Miel Potter"
(Camiel Pevenage) mij warm om
mijne stiel, eens om te werken tot
een sketsch en voor de volgende
revue, "Oaijzer-vellen-vodden-
kasen, bieenen" maakte ik er de
"Proloog" van. Nu moet ik een
grote zijsprong maken, en voor een
tijdje "de Proloog" verlaten.
Het zat namelijk zo, dat wij nog
een ander groot nummer, namelijk
"De Zigeuners" ingeschakeld hadden,
en daarvoor 2 violisten nodig had
den. Wij vonden baat bij mej. Thérèse
Prové dochter van ur. Prove, en bij
Lea Dortant, dochter van Juies
Dortant toendertijd burgemeester
van de stad Ninove. Voeg ik er on
middellijk bij dat wij nog steeds
"bezet" zijn en dat Jules Dortant
"oorlogsburgemeester" is. En nu
weet ik zeker, dat ik voor en tegen
standers, zal vinden, maar met de
hand op het hart, durf ik getuigen,
dat Jules één van de braafste en
defstigste mensen was, die ik ooit
in mijn leven heb ontmoet. Het is
waar, hij was "oorlogsburgemeester"
en heeft er na de bevrijding de
gevolgen moeten van dragen. Maar
ik druf zweren dat Jules, buiten
het "burgemeester" zijn, nooit,
Iedereen moet wel die mooie affiche
gezien hebben die Rik Wattez ont
wierp voor TEEDRIE, de nieuwe naam
voor het Tien-Twen toneelgezelschap.
Toch hadden de twee stukken, "Tus
sen de happen door" en "Knal" maar
matig succes, hoewel dit gezelschap,
dat zijn naam wel wat gestolen heeft
van dat van Tone Brul in, hier wer-
Bij opgaan van doek, stond ik met
een kraampje speelgoed op scène
en kwamen de kinderen (figuratie)
opgelopen met vodden en wat weet
ik al om iets te krijgen.
Tenmidden van het gejoel van de
kinderen komt Albert Beernaert op
(een lid van onze groep) en begint
mij te vertellen dat hij veel wol
en koper (metaal) heeft, en dat hij
dit graag zou willen ruilen, maar
dat hij op mijn kraam niets ziet
liggen naar zijn goesting, dat
allies veel te klein is.
Nu is het zo, dat alles wat hier
gebeurt, zich afspeeelt voor een
tussendoek op scène.
Achter dit doek, staan als onze
akteurs opgesteld, verkleed als...
poppen. (De mooiste scène, ooit
gespeeld). Ik maak mijn kliënt
diets, dat hij even moet wachten,
dat ik hem mooi speelgoed zal
laten zien, endaar gaat het
Op de eerste rij zie ik Jules Dor
tant nog zitten, omgeven van alle
marchands, waaronder Fernand Ridder
en Fons Den BuylZe kloppen op hun
billen en op de schouders van Jules.
Een daverend applaus begroet de
march van Georges en Henri nadat ze
weer in hun "rij" hebben plaastge-
nomen.
Dan volgt Celestine De Cooman, ver
kleed als bloemenmeisje, en die,
nadat ik haar met een grote sleutel
heb "opgewonden", de rij in "mime-
pas"verlaat, naar voren de scène
komt en zingend bloempjes in het
publiek begint te werpen. Nadat
haar liedje "Ik bied U mijne mooie
bloemen aan" ten einde is, keert
zij steeds met houterige gebaren,
naar haar plaats terug-eveneens
met een daverend applaus van het
rechtgeveerde publiek. Het weze
gezegd, dat Celestine een mooie
stem bezat en een prachtige ver
schijning op scène was. Dan volg
den de andere "poppen" in volgorde.
Jef Coster die een Russische dans
ten beste gaf, zij het dan van op
een driepotig stoeltje, Elza Coster,
die begon te "komeren" wat haar
baas allemaal "uitstak" tot ik
haar bruusk,"stil legde", uit vrees
dat ze teveel zou vertellen.
Fernand Verstraeten deed ook zijn
nummer, tot ten allerlaatste An
gèle overbleef, en deze was verkleed
Eerst kregen we "Tussen de happen
door" van Alan Ayckbourn te zien.
Van dezelfde auteur bracht het ge
zelschap vorig jaar al twee een
akters uit "Verwarringen". De kor
te eenakter die we nu zagen, toont
weer die typische onderkoelde, En-
als een popje aan een elastiek. Ik
nam de elastiek in handen en ter
wijl ik met dat ding omhoog en om
laag ging, bootste Angèle in mime-
stijl, een popje aan een elastiekje
na. Dat was artiestenwerk, dat
slechts door iemand als Angèle kon
worden gedaan. Het wordt wat banaal,
dit steeds te herhalen, maar de
zaal Roxy, daverde op haar grond
vesten, door het applaus en gejuich
aan het adres van Angèle.
30 jaar later heeft Sandie Shaw,
met het liedje "Puppet on a String"
de eerste prijs behaald, op het
"Songfestival" Ze kwam echter 30
jaar te laat. Angèle was haar voor
afgegaan. Nu dat ieder "popje" zijn
werk gedaan had, was mijn cliënt
zo opgetogen dat hij direkt akkoord
was, om "al het koper en wol" dat
hij bezat voor mijn"collectie poppen"
te geven. Toen ik hem dan "voorhield"
dat mijn poppen, zonder "hun baas"
niet zouden willen marcheren, was
hij akkoord, nog één wollen matras
bij te geven, indien hij er mijzelf
bij kon nemen. Ik was ten volle ak
koord, en om onzen "nieuwen baas,
te bedanken omdat wij allen konden
samenblijven, bedacht ik hem met
het lied en als einde van de proloog.
Zangwijze 777.7.777
I
Iedereen op aarde, die verdient
gaarne zijn brood
't Is gelijk hoe dat men er kan
komen.
De ene die doet niets, de and're
werkt zich dood.
Maar ik, heb een stieltje naar
mijn dromen.
Ik sta heel plezierig langs de
hoek van ene straat
Kind'ren kom eens kijken, 'k zal
u zeggen hoe het gaat.
Re f rei n
Zie haal nu maar gauw, eens al
het volgende gerief
Oaisjer, vellen vodden kasen
bieenen
Loop nu rap bij moeder, mijne
kleine hartedief
Achter, Oaisjer, vellen vodden
kasen bieenen
Kies dan maar uit
Gij kleine guit
Met mijn speelgoed kunt gij u
vermaken
Laat ze nu maar lachen en ik roep
zo hard ik kan
Oaisjer, vellen, vodden, kasen,
bieenen.
II
Vele mensen, die spotten met ene
voddenkoopman
Here God, ze kunnen daar niet van
spreken
Wij die leven breed en doen, wat
n'ander nie kan
Onze stiel bestaat in slimme
streken.
Ja van dezen oorloghebben wij ze
goed geklopt
Gij zijt allen slim, maar toch
zijt gij van ons gefopt.
(2de maal Refrein)
Dient het gezegd, dat gans de zaal
op stelten stond. Op dat moment,
waren alle voddemarchands fier
van.voddemarchand te zijn. Ze
gevoelden zich zo fier als
Jules Dortant die rechtstaande,
en omgeven door een escorte
marchands eveneens stond te applau
di seren.
M Cardoen
Volgende maand
Gieenen trok ba de mok
gel se humor, gebaseerd op wrange
kommunikatiestoornissen. We horen
de door elkaarlopende gesprekken
van twee burgerkoppels in een restau
rant. Buiten de werknemer-werkgever-
band, hebben ze schijnbaar weinig
gemeen (nog onderstreept door het
sobere, in twee kleuren gesneden
decor) tot wanneer de ontknoping
komt. In een debuutregie van Toon
Vervolg pag 12
kei ijk een "knal"-prestatie lever
de. Slechts één volle zaal voor de
drie avonden (25, 26 en 27 januari)
kan men toch moeilijk een daverend
succes noemen. Men zou op zo'n
momenten gaan twijfelen aan het
nut van een nieuw te bouwen toneel
zaal. Maar ach, Ninove en ernstig
toneel, nietwaar...
Wattez 83
DE VODDEKOOPMAN
Angèle Van Laethem in een
Czardasdans
Celestine De Cooman en Elza De
Coster in volle glorie in
"Balletdans
