M I II III I
lezers
brieven
WILLY VAN DER MEIRSCH.ALIAS CARLO TARRAS
in memoriam
raketten ja,
raketten nee,
integendeel
HET ZWARTE ORKEST
OPEN BRIEF
ditoriaa
WALTNIEL DOET HET GOED
Waltniel aangegrepen
door verkiezingskoorts
i N"~
Dag KIokzjiël
Bij deze wens ik mijn diepe veront
waardiging uit te drukken over het
feit dat het Klokzjiël slechts een
oligarchie (oh pleonasme!) is die
geringschattend neerkijkt op de bij
dragen van losse medewerkers. Tevens
wens ik de (retorische?) vraag te
stellen of het Klokzjiël een stads
krant is, dan wel een mediaverschijn-
sel ondergeschikt aan de Streekkrant
of Het Gouden Blad.
Als ik mij niet vergis is het doel
van een stadskrant die pretendeert
een stadskrant te zijn niet alleen
losse en lukrake scheldpartijen of
pikanterieën of niet betaalde rekla-
me (cfr. kapsalon "Verdel in" front
pagina Nota Bene!), Cornel Bier
(Kassa! Brouwerij Slaghmuylder!
maar ook degelijke en zo mogelijk
volledige informatie te geven over
problematieken die (al zij het)
eventueel slechts in detail voor
komen in de stad. Voorbeelden zijn
legio jongeren-)werkloosheid,
fascisme, racisme, het paargedrag
van het Euro-Aziatisch reuzeëver-
zwijn in de Toendra's van Paramaribo
enz.
Dat, om ter zake te komen, een in
formatief of nogal uitgebreid ver
slag van een anti-fascistische film
(zie Klokzjiël jg 6 nr 1) slechts
met kop en staart wordt afgedrukt
om overvloedig plaats te ruimen,
voor een vergezellende kritiek op
de organisatorische kwaliteiten van
de vereniging in kwestie, ruikt m.i.
naar het zoeken van qoedkope sen
satie.
Blijkbaar dient binnen het Klokzjiël
ook even een bezinning gehouden te
worden over het "statuut" van de
zgn. losse medewerkers. Waarom een
medewerker die kritiek levert on
middellijk het deksel van "doe jij
het dan maar allemaal" op de neus
geven
Een ander bezinnings- en diskussie-
punt lijkt mij het leggen van be
paalde accenten wat betreft de
maandelijkse inhoud van het Klok
zjiël. Waarom als Leefmilieu
Ninove steevast een bladzijde pu-
blikatieruimte krijgt geen virtuele
bladzijde vrijhouden voor algemene
onderwerpen die ook in Ninove al
dan niet fragmentair te bespeuren
vallen. Zo zouden eventueel inge
leverde alqemene artikels toch
enige bestaanszekerheid krijgen ter
wijl de anders in het "overschot
bakje" gegooide schrijfsels ook
nog kans hebben op een plaatsje.
P.S.Een voorbeeld van het niet
(willen?) begrijpen van ingeleverde
artikels is jammer genoeg te be
speuren op pagina 6 (6de Jg nr 1)
waar een foto wordt afgedrukt bij
het artikel over de organisatie
van het CSC terwijl de tekst die
erbij past volledig is wegge
laten in het artikel waarbij hij
oorspronkelijk paste'-.
Tom Batselier
Outer, 28 januari 1985
Aan de Heer Burgemeester Cosijns
9400 NINOVE
Heer Burgemeester
Alvorens de raadsleden vertrouwd
te maken met de stemapparatuur
is de voorafgaande!ijke kwestie
of het gebruik ervan wettelijk is.
De gemeentewet voorziet immers
het mondeling stemmen in alle ge
wone aangelegenheden. Afwijkingen,
bepaaldelijk te Voeren, hebben
zeer onlangs aanleiding gegeven
tot vernietigingsbesluiten.
We zijn van oordeel dat het gebruik
van stemapparatuur in een gemeen
teraad onwettig is en staan erop
dit standpunt te verdedigen vóór
de eerste stemming in openbare
zi tti ng
Mocht het college zijn voorstel
handhaven om, tegen alle geplogen
heden in, de openbare zitting te
doen voorafgaan door de geheime
dan zullen wij, uit protest,
deze geheime zitting niet bijwonen.
We zullen het op prijs stellen in
middels over een ander lokaal te
kunnen beschikken voor het beleg
gen van een persconferentie.
Hoogachtend
Georgette De Kegel
Namens de V.U. fraktie
EEN GROOT VLAAMS KUNSTENAAR
IS NIET MEER
Willy Van der Meirsch werd geboren
te Aalst op 24 maart 1912 en is er
intens ingeslapen op 30 december
1984.Hij toonde zeer vlug muzi
kale aanleg, studeerde muziek
en trad reeds als violist op als
14-jarige knaap in de tuinen van
Valerius de Saedeleer te Etikhove,
en speelde al concerto's van Max
Bruch en Mendelsohn.
Na zijn humaniora studeerde hij
aan de conservatoria te Gent,
Brussel en Parijs. Hij was in
het bezit van verschillende eerste
prijzen notenleer, kamermuziek,
snaarkwartet, harmonie, virtuosi-
teitsprijs voor viool. Hij stu
deerde contrapunt, fuga, composi
tie en orkestdirectie in privé
bij Moulaert en Defauw.
Hij ondernam concertreizen in bin
nen- en buitenland. Tijdens de ja
ren 1930-40 en begin 50 gaf hij
te Aalst ook zondagconcerten en
trad op in het toenmalige N.I.R.
als vioolsolist. Hij was geduren
de de jaren 40-50 vioolleraar te
Aalst, Ninove, Geraardsbergen
In 1949 werd hij directeur van
de Stedelijke muziekschool te
Ninove die hij uitbouwde tot de
huidige muziekacademie, en ging
er in 1977 met rust.
Hij was ook komponist en toon-
dichtte ondermeer "Pallieter"-
"Triomf van de gekruiste" "NINIVE"
(geschiedenis van Ninove)- "Zi-
geunerwijzen"- Vlaamse rapsodie"-
"toccata"-"Concertstuk" en andere.
Van 1970 tot 1974 was hij dirigent
van het Ninivensis kamerorkest en
gaf talrijke concerten in gans
Vlaanderen.
In 1977, toen hij met rust was,
kwam zijn oude liefde "het schilde
ren" terug boven.
Hij nam doek, penseel en verf en
schilderde tot 1984 prachtige
werken onder het pseudoniem Carlo
Tarras.
Hij had een eigen methodiek ont
wikkeld, zodanig, dat hij zijn
muzikale werken op doek wist over
te brengen.
Zijn doeken getuigen van een gro
te kracht, spetterende kleuren,
of zachte gemoedsuitdrukkingen.
Het ganse oeuvre zou klank, kleur
en ritme kunnen genoemd worden.
Van vrijdag 15 maart 1985 tot
eind maart heeft er in de Belfort
zaal te Aalst een retrospectieve
tentoonstelling plaats van privé-
werken, die zeker het bekijken
waard zijn.
Hij was
Een kunstenaar in hart en nieren,
een minzaam man voor elke vriend.
Te gul voor ieder wie hem dier
baar was.
Zeer sterk, soms zwak, vaak onbe
grepen.
Geliefd, miskend, en toch gepre
zen.
Hij had een gouden hart omkranst
met duizen edelstenen
Wij vergeten hem nooit.
Mw Van der Meirsch-
Chris De Looze
Toen onze beste C.V.P.-ministers zich
onlangs op het gala-diner van de
Amerikaanse president te goed de
den aan Mc Donalds fast-food ontspon
zich volgend gesprek
Cowboy Ronnv: My friends, wanneer
kan I You die rockets now aaindelaaik
verkopen.
Wilfried (een beetje rood aange
lopen, kijkt even naar zijn (ex)
vriend Leo en zegt)
Wel kijk 't is 't volgende als het
ware. Naar onze bescheiden mening
zijn wij misschien de mening toe
gedaan dat bepaalde feiten zich
eventueel dit jaar zouden kunnen
voordoent" is te zeggen als het
ware-en-en- om zo te zeggen niet
waar, er zijn misschien verkie
zingen als het ware en...
Cowboy Ronny Gaai gaat toch niet
zeggen zeker dat...
Martens Nee, nee, nee dat is 't
zeker niet, zo waar als ik hier sta.
Nee, die raketten komen er zeker;
alleen, en dat ligt nogal moeilijk,
zijn we nu dubbel zo voorzichtig
in onze dubbelzinnigheid in verband
met het dubbelbesluit, nietwaar Leo:
Leo Tuurlijk, tuurlijk. Zie je
Ronny boy, we weten nu ook heel
zeker de datum waarop we de raket
ten zullen plaatsen.
Cowboy Ronny Oh yes
Leo Wel ja sinds '79 toen we met
die nu ontrouwe sossen het besluit
namen de raketten te plaatsen heb
ben we al drie ministers van de
fensie gehad en die weten het alle
maal om ter best.
Cowboy Ronny Who zaain die sossen?
Leo, Wilfried (alletwee tegelijk):
Awel Van Miert en Toebaksken hé en
gans hun kliek.
Cowboy Ronny Sossen mag you never
betrouwen. Zaai zitten zeker in de
oppositie
Wilfried Tuur!aaik, maar waj zul-
len in elk geval niet zwichten voor
die booswichten, want wij trekken
in de C.V.P. allemaal aan het zelfde
zeel, alleen weet niemand goed in
welke richting.
Cowboy Ronny That's real force.
De redaktie
Het gaat Waltniel voor de wind.
Staatssecretaris van Openbaar Ambt
en daarbovenop nu ook staatssecre-
tris van Financiën.
En hij doet het goed. Na "Freddy
van de post", heeft Ninove, nu
ook zijn "Louis van het kadaster".
De Ninovieters kunnen boffen.
Hier het mooie verhaal over Louis,
verschenen in De Standaard van
25 januari 1985.
't Schietkot neemt alle brieven
op die betrekking hebben op de
inhoud van de krant of op groot-
Ninoofse toestanden
Algemene onderwerpen worden liefst
zo kort mogelijk behandeld.
De redaktie houdt zich het recht
voor te lange brieven in te korten.
Alle brieven dienen naam er. adres
te vermelden.
Indien nodig kan de schrijver of
schrijfster vragen enkel de initia
len te vermelden of "naam en adres
bekend bij de redaktie"
De krant is niet verantwoordelijk
voor de inhoud van de brieven.
Nooit hebben we de bedoeling gehad
je artikel hoedanook op inhoudelijk
vlak te misvormenDe reden van in
korting was wel degelijk plaatsge
brek, hoewel we er,eerlijk gezegd,
toch niet goed de zin van inzagen
om de inhoud van een film, hoe in
teressant ook, zó uitgebreid weer
te geven. Ook al omdat sommige na
tionale pers er al veel aandacht
aan besteeddeAls Ninoofse stads
krant kan de manier van organise
ren ons inderdaad mèèr interesseren.
En wat je "zoeken naar goedkope
sensatie" noemt, moet je als schrij
ver van het artikel toch niet in
ónze schoenen schuivendachten we.
Waar dat "doe jij het dan maar alle
maal" op slaat begrijpen we niet.
We zijn integendeel heel blij met
zoveel losse medewerkersdie zijn
trouwens allemaal welkom op de
redaktievergaderingenDaar is de
plaats waar wc ons over accenten
en dergelijke kunnen "bezinnen"
al zijn losse suggesties altijd
welkom.
Om verder misverstanden op te rui
men toch even uitleggen hoe we te
werk gaan in geval van plaatsge
brek. Eerst kijken we of sommige
artikels kunnen verwezen worden
naar een volgend nummer. Aktueel-
gebonden onderwerpen gaan vóór.
Dat is ook het geval voor artikels
over groot-ninoofse toestanden
tegenover algemene onderwerpen.
Hebben we dan nóg stof teveeldan
korten we in, indien mogelijk in
samenspraak met de auteur. Als dat
niet mogelijk is, ja..schiet dan
niet op de pianist a.u.b.
De redaktie
Willy Van der Meirsch, zoals velen
hem hebben gekend, als direkteur
van de .Ninoofse Muziekschool
Dat geelzucht de jongste maanden heel wat slachtoffers maakte
in de Wetstraat, is bekend. Nu blijkt een ander virus zich echter
snel in politieke kringen te verspreiden. De symptomen zijn felle
koorts en een verhoogde aktiviteit van de betrokkene en zijn me
dewerkers. Naar verluidt greep de verkiezingskoorts, zoals het vi
rus wordt genoemd, nu ook staatssekretaris voor het Openbaar
Ambt Waltniel aan.
Op 23 januari jl om 15 uur 45 om precies te zijn gaf één van
zijn medewerkers immers telefonisch opdracht aan de dienstchef
van de personeelsdienst van hat kadaster om aan de staatssekre
taris een lijst te bezorgen met de adressen van alle ambtenaren,
opgenomen in het benoemingsbesluit naar rang 24.
De Staatssekretaris wilde aan de betrokkenen een felicitatie
brief sturen. Zo'n persoonlijke attentie van een minister doet uiter
aard zon enorme deugd dat de gefeliciteerden hem zeker zullen
gedenken wanneer ze binnen afzienbare tijd in het stemhokje zul
len staan.
Dat rijksambtenaren tijdens hun werkuren op kosten van de
gemeenschap dus prestaties moeten leveren voor de verkie
zingspropaganda van de minister, zullerr de pas bevorderde
ambtenaren (en de belastingbetalers) er wel oogluikend bijnemen
En ze zullen ook wel bereid zijn de tegenstrijdigheid door de vin
gers te zien tussen de woorden en de daden van de staatssekreta
ris. die mooie toespraken houdt over de ontvetting van de staat en
de depolitizering van het openbaar ambt
