cardoen
DANSEN
105.3G01. voor
operatie overleven
GIEENEN TROK BA DE MOK
MEERBEKE
LEERT DE KINDEREN
DE BEVRIJDING
ECHTE BELGEN
PERSOONLIJKE VETES
TOMfïY
BIJGELOOF
Zondagnamiddag 3 september 1944,
en daar zijn ze Britse tanks
komen Ninove binnengereden en
aan het'stadhuis stopt de eerste
mastodont. Eerst hebben ze nog
een gevecht geleverd op de
Brussel baan, waar ze vanaf de
nieuwe kerk beschoten werden
door Duitsers die aan het te
rugtrekken waren. Er vallen
daar nog doden en gekwetsten.
Kortom, einde goed, alles goed.
"Onze bevrijders" staan in le
vende lijve voor het stadhuis.
Wat 4 lange jaren een "eutopie"
is geweest, is werkelijkheid
geworden. Langs alle zijden
komt het volk toegestroomd. Men
kruipt met bloemen en geschenken
op de tanks (die zijn er onder
tussen al meer aangekomen) om
de soldaten te danken. Er wordt
gejuicht, gezongen en geweend
van vreugde. Kortom, bij ge
brek aan "bevrijders" neemt de
ene burger de andere vast, kust
hem, schudt hem ook de hand,
om toch maar uiting te kunnen ge
ven, aan het geluk en het enthou
siasme dat hen bezielt. Maar
de soldaten moeten voort, en de
stroom van "bevrijders" zwelt
aan. Met ganse slierten trekken
de tanks nu door onze stad, de
vijand achterna, want de strijd
is verre van gedaan. Er zullen
nog vele maanden van harde strijd
volgen alvorens de oorlog ten
einde is. "Maar" Ninove is vrij,
en er wordt gefeest.
Daar komen de eerste "weerstanders"
op straat op zoek naar achterge-
KD In het Ninoofse zijn we uiter
aard wel de enige. Maar.er bestaan
elders nog kinderdansverenigingen
In Gent, Parike, Sint-Niklaas,
Itterbeek, Dilbeek en Grimbergen,
voor zover ons bekend is. Overi
gens zijn het niet slechts kinde
ren van Meerbeke of Ninove die hier
komen dansen, er zijn er zelfs van
Lennik. Dat bewijst wel dat er een
"markt" voor kinderdansen is.
"KEF We zijn van een klein groepje
uitgegroeid tot een degelijke vere
niging. Hopelijk kunnen we op deze
basis nog lang blijven verder-
werken.
bleven en weggedoken Duitsers,
saboteurs en achter diegenen welke
met de vijand geheuld hebben.
En mede met de "echte" weerstan
ders, verschijnen degene die om
hun "eigen zonden" weg te stoppen,
"haantje vooruit" gaan spelen.
Op"advies" van dezen moet er
"daar" en "ginds" de boedel kapot
geslagen worden, en de menigte
volgt maar al te graag het "bevel".
Met ganse slierten trekken ze
naar de huizen van zij die zoge
zegd met de vijand "gecollaboreerd"
hebben. Op de Graanmarkt, wordt
in verscheidene huizen, alles
kort en klein geslagen. De inboe
dels worden vanaf het balkon op
straat geworpen en door de me
nigte in stukken en brokken ge
slagen, wat niet wegneemt, dat
er onder die zogezegde "wraak-
nemers", individuen zijn die met
waardevolle dingen en mooie meu
bels, langs de achtertuin van
die gebouwen, verdwijnen, en
deze dingen naar huis dragen.
Vele van die zaken, werden la
ter, door de politie, weer bij die
"echte Belgen" uit hun huis
gehaald.
Met alle respekt, voor de echte
weerstanders, en "Witte Brigades"
maar onder dat "mom" en door echte
profiteurs, zijn er in die dagen
dingen gebeurd, die echt niet
door den beugel konden en die meer
kwaad dan goed, aan de "echte
weerstand" gedaan hebben.
vervolg van pag 7
tiatief. Het enthousiasme, de ener
gie van kinderen en begeleiders:
je vindt het nog maar nauwelijks
terug bij het "kind uit de straat".
Mochten sommige kinderen goesting
gekregen hebben om zelf ook mee te
dansen, dan kan er nog altijd een
tje bij. Je komt maar eens langs
op één van de volgende zondag
voormiddagen, telkens om 9.45 u,
in het college, Gemeentehuisstraat',
in Meerbeke
17 februari
3,17 en 31 maart
14 en 28 april
12 mei
2 en 16 juni
Maria, Carine, Geert, Martine, Lieve,
Jo, Betty, Rita, Ives en Theo heten
Ik neen goed aan, dat opgekrop
te woede en vernedering tot ver
gelding leidden, maar er waren
ook mensen, die persoonlijke
vetes hadden, en de omstandig
heden te baat namen om ze in
"hun voordeel" op te lossen.
Maar kom, genoeg van het "duistere"
en nu weer bij "volle klaarte".
Het spreekt vanzelf dat de dagen
die volgden dagen waren van feest
en kermis. Langzaam aan geraakte
Ninove"gekantonneerd" door Engelse
soldaten, en het spreekt vanzelf
dat zij ten allenkante welkom
waren. Met hun "sigaretten for
papa" en hun "chocolat for mama"
stonden alle deuren, wagewijd
open.
En daar waar oudere vrouwen, zich
de das lieten omdoen, door onze
"bevrijders" en de "I love you's"
niet uit de lucht waren, stond er
werkelijk geen maat meer op het
jonge meisjesvolk. Iedereen wou
één "Tommy" niet als bevrijder
maar als "vrijer" hebben. Het
was werkelijk overrompelend. Als
men geen Engelsman ais vrijer
had was men uit de mode. Zoals
ik reeds gezegd heb, zelfs oudere
vrouwen namen "risico's."
Ik ga de waarheid geen geweld
aandoen, maar zeker 75l van de
jonge meisjes gingen prat op "hun
Tommy" bijzover dat er voor het
jonge "mansvolk" al niet veel
keus meer overbleef. In die om
standigheden stak er natuurlijk
"stof" voor een nieuwe revue.
Achter de titel van de revue,
diende niet lang gezocht. Het
werd "Gieenen trok, ba de Mok"!
Zinspelend op hogergenoemde
feiten, dat was werkelijk de ge
paste titel. Nu had de laatste
maanden het noodlot echt toege
slagen in onze "revuefamilie".
Slag voor slag, en dit in korte
tijdspanne,verloren wij 2 bijzon
dere krachten, namelijk Miel
Potter en Henriken Duprez.
Kort achter elkaar, werden ze ziek,
en niettegenstaande de beste zorgen
gingen ze dood. Tussen vele vrien
den werden ze ten grave gedragen,
een grote leegte voor hun familie,
en voor ons achterlatend. Wij heb
ben een bittere traan gepinkt bij
het verlies van die kameraden
maar het leven en de revue's gingen
voort. Hadden wij misschien het
lot getard, met de revue "Ze
kraaigen ons nie deud". Wat er
ook van zij, wij hebben dit feit
dikwijls aangehaald, wanneer wij
in gezelschap vertoefden, en nooit
heb ik of Georges nog een sketch
uit die revue willen spelen. Bij
geloof of niet, maar het was zo.
De herinnering aan deze makkers
is in mij en de andere leden blij
ven voortleven, maar de tijd heelt
alle wonden en zo stonden wij dus
op de vooravond van de nieuwe
revue
'"Gieenen trok ba de Mok"!
M.Cardoen
Volgende maand vervolg
"Gieenen trok ba de Mok"
In het teken van "Operatie Overleven"
hebben de leerlingen van de 4e latijn-
se en 4e W.A. van het Sint-Aloysius-
college meer dan 105.000 F. bij me
kaar gehaald. Dit met een erg origi
nele tombola met als prijzen schil
derijen en kunstwerken van bekende
kunstenaars uit de Denderstreek.De
geschonken werken kwamen o.a. van
Harold Van de Perre (1 tekening en
5 kunstmappen), Rufijn De Decker
(1 tekening), Jean Van der Smissen
(1 schilderij en 80 lito's), Staf
Van der Biest (3 tekeningen), en
Walter Evenepoel (2 schilderijen).
Dank aan al deze artiesten voor hun
spontane medewerking. Sneeuw noch
ijzige kou hebben de leerlingen
kunnen intomen. Dagenlang hebben
zij zich ingezet voor hongerend
Afrika, de ene al meer dan de ande
re. Dank zij de aanmoediging en de
prima organisatie van leraar Staf
Scheer!inek hebben zij alle straten
van Groot-Ninove zo goed en zo kwaad
als het kon, aangedaan. Al duurde hun
actie maar een drietal dagen, toch
slaagden ze er in iedereen te verba
zen door de magische grens van de
100.000 frank ruim te overschrijden.
Waarschijnlijk hebben ze ook bij u
aangebeld. Hartelijk dank aan diege
nen die hun sympathie voor deze ac
tie hebben en zo meegeholpen hebben
aan de redding van Afrika.
namens de vierdejaars van het
je nu alvast welkom, isidoor
De kinderdans is een prachtig ini- Foto's:Piet van San
KL Nog toekomstplannen
STUKSKE REKLAME
DE CRACK CAMIEL PEVENAGE ALIAS
KIEL POTTER"
ONZE VEEL TE VROEG GESTORVEN HENRI
DUPREZ
EEN VAN ONZE EERSTE SKETCHEN "NAAR
SCHOOL
MARCEL CARDOEN - HENRI DUPREZ
col lege
Pieter
