SPORTSPI ER
DE WIELRENNERIJ ALS SPORT
Wij zitten in het begin van het
seizoen in de wielersport. Hoe men
het ook kere of draaie ieder van
ons is gekonfronteerd met deze
populaire en nationale sport bij
uitstek. Als was het maar omdat
wij minutenlang moeten wachten
op het signaal van een politieagent
of seingever als wij per ongeluk
op een parkoers van een nieuwe-
lingenkoers terecht komen. Al was
het maar dat de bereden rijkswacht
ons van de weg afdrumt om de he
ren "koereurs" vrije doorgang te
laten. Als was het ook maar dat
men de zondag te laat op de af
spraak komt omdat een massa
van wielertoeristen ons de weg
verspert. Iedereen van ons heeft
reeds kontakt gehad met deze sport.
Men moet geen fanaat zijn van het
veloken om toch de "Tour de France"
te volgen. Menig belg stak het
hoofd omhoog toen Claude Crigue-
lion in Barcelona als eerste over
de meet bolde. Dit maar om te
zeggen dat deze sport zeker popu
lair is bij ons.
HARDE SPORT
Wielrennen is een harde en meedogen
loze sport. Alleen de sterksten
kunnen zich een plaats kappen in
de top. Het is hard werken om de
top te bereiken en even hard om
er zich te handhaven. Ijzeren tucht,
een gekontroleerde levenswijze, de
morele en fysische fitheid. Dit al
les moet men terug vinden in één
persoon. Komt daar nog bij dat een
zekere slimheid of zeggen wij maar
leep zijn onontbeerlijk is, want
de rennerswereld is een jungle
waar elke dag gestreden wordt voor
de boter bij de vis. Wie zich in
het hoekje laat drummen moet zich
tevreden stellen met de graten van
de vis. Ook het dragen van weelde
en roem weegt zwaar door. Het
zijn sterke benen die de weelde
kunnen dragen. Dat gezegde geldt
zeker in de wielerwereld waar het
"boe" geroep snel op het aplaus
volgt. Gisteren nog een bejubelde
en aanbeden vedette voor wie zelfs
paleizen van koningen open gingen
en vandaag een sukkelaar op den
dompel die men alleen nog met de
rug aanziet. Of hoe moet men an
ders denken over de eens gelauwer
de wereldkampioen Freddy Maertens
en de sukkel van een mens die hij
nu geworden is.
SELECTIEF SPORT
Wanneer men in de dagbladen het
aantal renners ziet van de lagere
categorien moet men wel denken dat
België een luilekkerland is waar
in de wielersport de kampioenen
groeien zoals de appels op de bomen.
De sport selecteert echter zijn
kampioenen zelf. Velen beginnen
met volle moed en overgave. Draaien
zich zot rond kerktorens in de
kermissen, komen soms met een
beker, een palm en een paar hon
derd frank naar huis. Klimmen
hoger tot zij plots verdwijnen
voor altijd. Zij die dan nog
ergens als gewone mens aan het
werk of op school aan de slag
geraken zijn noch de besten.Wie
herinnert zich niet de fameuze
lichting. De Wolf, René Martens,
Schepers-winnaar van een Ronde
van de Toekomst -Daniel Willems,
Criquelion. Het was de generatie
die met Freddy Maertens moest zor
gen om Merckx en De Vlaeminckte
vervangen. Het werden goede ren
ners maar "cracks" zeker niet en
alleen Criquelion kon na jaren in
de schaduw te hebben gereden zich
plots waar maken in de flakkerende
hel van Barcelona.
RENNER WORDEN
In de tijd van Boerken Beeckman
en Edgard De Cal uwé werd men zo
maar renner. Men kon het of men
kon het niet. Van begeleiding van
trainingschema was er geen sprake.
De beuk erin en trachten te winnen
dat was het paroolHeden ten dage
is het anders. Wetenschap en ge
neeskunde buigen zich over de
renner. Pillen en vitaminen. Dieet
en strenge levenswandel. Alles
wordt voorgekauwd op tabellen ge
zet tot zelfs in computers gesto
ken De renner, de prof dan, kijkt
uren naar een videoband van zijn
tegenstrever. Hij speelt met in
gewikkelde combinaties van het
verzet dat hij zal duwen geduren
de de koers. Een staf techniekers
zorgen dat zijn zadel en zijn ban
den de juiste hoogte en de ideale
druk hebben. Zo schijnt het makke
lijk. Wij gingen echter ons licht
opsteken bij een liefhebber van
bij ons. Een jongeman van 22 die
dus op de drempel, staat van zijn
carriere als prof en die met bei
de voeten op de grond staat. Jan
Goessens uit Nederhasselt. Hij is
vast besloten dit jaar alles op
alles te zetten. Laat zijn werk
als benzinepompuitbater varen om
zich geheel en al aan zijn sport
te geven. Hij zegt er echter di-
rekt bij "als het niet gaat stop
ik en ga weer werken". Jan verliet
destijds de voetbalsport omdat hij
zijn kruisbanden van de knie scheur-
de en ging aan wielrennen doen bij
de nieuwelingen. Die kruisbanden
zijn nog gescheurd maar Goessens
heeft daar geen hinder van. Bij
de nieuwelingen werd het niks.
Er was geen sprake van doorgevoer
de training. Hij ging zo maar mee
koersen. Bij de-juniores zegt
Jan ging het wat beter. Er werd
meer getraind en de resultaten wa
ren wel niet denderend maar er
was beterschap.Jan Goessens is
nu beland in de categorie Liefheb
ber. Een categorie waar men het
moet waar maken wil men ergens on
derdak vinden bij een profploeg.
Jan is hiervan overtuigd, "zijn
trainingsschema is aangepast aan
de koerskalender". Wanneer ik bij
voorbeeld één koers in de week
Tijd dan zitten daar twee dagen
in die week waarop ik vijf tot
zes uur train. In kilometers is
dat een dikke 150 km. De andere
dagen vul ik dan met trainingen
van twee tot drie uur". Op onze
vraag of dit wel genoeg was om
een zware liefhebberskoers te
rijden antwoordde Jan "volgens mij
wel maar, ik moet zeggen dat ik
redelijk hard oefen" Tot vorig
jaar liep of reed Goessens ook
nog crossen in de winter. Dit jaar
deed hij het anders. Dit jaar de
den de Labiekensvrienden- de wie-
lerklub waar Goessens aangesloten
is (nvdr)- beroep op een kinesist.
Deze nam de renners onder handen.
"Met een paar renners hebben wij
zijn oefeningen gevolgd. Deze be
stonden in lopen en interval trai
ning. Drie tot vier maal in de
week. Geen Power training met ge
wichten en zo maar wel weerstands
oefeningen waarin bijzonder de been
spieren werden onder handen genomen".
Wij wilden ook graag weten wat er
gebeurd op het financieel vlak,
wat de kosten betreft waar een lief
hebber voorstaat. "Mijn fiets zegt
Jan, kost tussen de 60 a 70.000
frank reken daar nog maar een twin
tigtal "tuben" bij a rato van een
goede 1000 frank, de verzekeringen,
de bondsvergunning dan komt men
rap op een 150.000 frank per jaar
en dan moet men nog gespaard wor
den van breuk".
E ENZAAT
0p onze vraag of de Labiekensvrien
den of een sponsor dan niet tussen
komen "Neen was het antwoord, alle
kosten worden door de renner ge
dragen of het moet zijn dat hij een
persoonlijke supporterskiub heeft.
Dat is echter niet mijn geval. Ik
loop niet zo warm voor een persoon
lijke supporterskiubMischien ben
ik een beetje een eenzaat, maar ik
rij toch de koersen die ik uitkies.
Ik moet nu wel zeggen dat wij onze
truien en zo, wel van de Labiekens
krijgen en een feit enig in de
streek wanneer wij winnen krijgen
wij 1000 frank bonus".
Jan Goessens is nu geselecteerd
in de belgische Nationale liefheb-
bersploeg. Hier kost het niets.
De renners brengen wel hun fiets-
frame mee maar voor de rest zorgt
de bondsbegeleiding.
Hij verdiende die selectie door
de openingskoers "Omloop het Volk"
voor liefhebbers te winnen. Hij
werd door domme pech geremd in
Brussel-Opwijk en fietste zich
tweede in de vermaarde Kattenkoers
van leper Men kan zeggen dat
het kan tellen als seizoenaanhef
Wij vroegen hem of die prestaties
buiten de reactie van den Bond ook
j de aandacht van sponsors gewekt
hebben."Tot hier toe nog niet zei
Jan",maar ging hij verder "De Ope-
ningskoers en de andere zijn geen
klassiekers. Het zijn wel goede
koersen om u naam te geven maar
dat wil nog niet zeggen dat men
daarmee de aandacht trekt van de
sportdi rekteursLiefhebbersklas-
siekers zijn De Ronde Van Vlaan
deren (Denderleeuw) De Waalse
Pijl, Wanfercée-Baulet;die daar
de prijs wegkaapt die zal wel re-
achtie losweken". Enigzins ver
wonderd over het feit dat er
door de heren directeurs geklaagd
wordt dat er geen renners meer
zijn en dat zij dan een goede
liefhebber niet gaan volgen, weer
legde Jan onze redenering "Pas
op, zei hij, er zijn in België
nog vele goede renners. Ik heb
nu het geluk gehad dat de Bond
mij selecteerde voor Paris-Troyes.
Dat ik links en rechts gevraagd
wordt voor rondekens te rijden.
Dat ik zelfs de Vredeskoers zou
mogen meerijden. Heb ik trouwens
afgezegd omdat het een koers is
waar weinig te rapen valt. Liever
richt ik mij naar de Ronde van
de Toekomst en de klassiekers en
om dit programma te verwezenlijken
moet men er niet te hard gaan
anders zit men erdoor als het
moment daar is". Of hij dan voor
stander is van weinig te koersen/
"Koersen uitkiezen zegt Jan, daar
komt het op aan. Ik kan nu als ik
wil in een half dozijn kleine
rondekens gaan starten. Ik mag
zelfs mee met andere klubs als
gastrijder maar dat trekt mij niet
aan. Bij de liefhebbers geraakt
men al snel" verbrand" omdat er
in alle koersen hard tegen aan
wordt gegaan". Dat kunnen wij wel
geloven want wij kennen een hele
rezem namen die furore maakten
bij de liefhebbers en die nu als
prof in de kermiskoersen amper het
zout op de pattaten verdienen. En
als wij spreken van "verbrand" be
doelen wij niet het dopingsgezwel
maar alleen het feit dat jonge men
sen door supporters of klubs zo
danig worden opgejaagd om alles
te rijden, dat zij versleten aan
hun echte carriere beginnen.
DE MENTALE EVOLUTIE
Jan Goessens is nu voor het ogen
blik geklasseerd bij de beste
liefhebbers. Heeft dit feit een
invloed op hem
"Zeker, zegt Jan, vroeger reed
ik mijn koers, ging h'et goed het
was 0K. Ging het minder goed dan
zat ik daar niet zoveel mee in.
Nu is er plots het besef dat men
het kan. Dat het moet gaan en ben
ik ook niet meer zo snel tevreden
over mijzelf. Bijvoorbeeld die
tweede plaats in de Kattekoers
daar was ik niet tevreden over mij
zelf omdat ik vond dat ik moest
kunnen winnen. Ik zeg nu mijn
werk op. Zal mij dus volledig toe
leggen op koersen. Ergens toch
moet ik die 150.000 frank investe
ring proberen te verrechtvaardigen.
Als het dit jaar niet gaat ja dan
moet er maar gestopt worden."Op
22 jaar mag Jan Goessens overstap
pen naar de beroepsklasse. Hij
vindt de regel van de bond-ouder
domsgrens- wel goed zeker in zijn
geval omdat hij al een paar
jaar later begon te koersen.
LEVENSWIJZE
Ook die is veranderd bij Jan. Vroe
ger zag hij niet op een frietje
of spek met eieren. Hij volgt nu
een dieet aangepast aan zijn be
hoeften. Het varkensvlees werd
verbannen en wordt door andere
vleessoorten vervangen.Hij gaat
nu wel op tijd en stond slapen.
Volgt een strenge hygiëne, 's Mor
gens is hij vroeg uit de veren.
Gaat nu dikwijls gans alleen op
training alhoewel hij dat niet
zo gaarne doet. Het is soms moei
lijk u eigen te doen afzien op
oefening als men alleen aan het
trainen is. Hij houdt er wel aan
van verandering te brengen in
zijn trainingsparkoers omdat
de tijd zo snel mogelijk zou
voorbij gaan. Hij is nu ook over
tuigd dat men niet in overtraining
kan geraken indien men alle vaste
regels van een sportman in ere
houdt.
VEILIGHEID IN KOERS
Als men het aantal vertrekkers be
ziet in een koers moet de zaak
toch enigzins gevaarlijk zijn als
men zo met een pak van 150 renners
de baan wordt opgestuurd. Jan
vindt dat niet het gevaar ligt
achteraan zegt hij als men goed
rijdt is vooraan plaats teveel en
daar is er ook geen gevaar.
Vinden de renners dat het parkoers
zelf genoeg veilig is om hun sport
te beoefenen Dat vindt Goessens
wel, in België is het eigenlijk
veilig om te koersen.
DE TOEKOMST
Voor Goessens is geen alternatief
meer. Het is lukken of stoppen.
Om te lukken heeft hij echter alles
vei 1
Met de vele mislukkingen die het
belgisch wielerkorps telt voor
ogen is hij besloten om het kalm
maar zeker te doen. Het is niet
gemakkelijk zegt Jan om soms lo
nende koersen van hand te wijzen
maar men moet toch ook zeggen dat
men bijvoorbeeld in België tot
150 koersen per jaar kan rijden:
Sommige buitenwerkers, zegt Jan,
werken zoveel niet. Men moet
dan ook niet verwonderd zijn
dat men de afgang meemaakt van
sommige renners die zeer goede
liefhebbers waren. Hij wil het
kalm maar zeker proberen. Het
heeft geen zin over te gaan als
men niet zeker is er zijn brood
je aan te verdienen. Het moet vol
gens Jan bijzonder pijnlijk zijn
om te mislukken als beroepsrenner
en dan weer terug te moeten gaan
koersen bij de liefhebbers. Voor
hem is de zaak uitgemaakt als
hij de stap doet naar de profs
komt hij nooit meer terug naar
de liefhebbersklasse. Indien de
zaak fallikant uitvalt kiest hij
voor een ander sport en voor een
job. Zijn wens is in een ploeg
binnen te geraken die hem ook in
ternationaal een kans zou geven.
Een ploeg die het alleen op de
kermiskoersen gemunt heeft trekt
hem niet aan.
(wordt voortgezet)
In ons volgende bijdrage spreken
wij met Jan Goessens over de be-
roepsernst bij de renners en bren
gen wij u het verhaal van Pol
Schockaert en Alan Peipper.
Lentulo
Jan Goessens uit Nederhasselt.
