AVONTUUR VAN ALLAN
SPORT
SPIER
atletiek „PIS-te
C
11
Op 24 maart 1960 werd het gezin
Peiper in Melbourne (Australië)
verrijkt met een zoon, Allan.
De jonge Allan liep schoolvond
thuis een velokader. Een vriend
van hem stak er twee wielen in.
Hij leende links een paar schoe
nen en rechts een broek en trui
Vertrok in zijn eerste koers en
won Renner Allan Peiper was
geboren. Hij koerste bij de be
ginne! ingen-kadetten in Austra
lië won een resem koersen en op
16 jarige leeftijd kwam hij naar
België. Hij was toen junior en
nam zijn intrek te Gent. Zo maak
te hij kennis met Eddy Planckaert.
Deze vond dat het "logement" van
de jonge Peiper op niets trok en
nam hem mee naar huis bij moeder
Planckaert waar het altijd de
"zoeten inval" is geweest. Hij
bleef er in 77,78,79. Toen over
viel hem de geelzucht en Peiper
trok terug naar Australië. In '80
koerste hij niet. In '81 herbegon
hij te koersen en in '82 keerde
hij terug naar Europa maar landde
deze keer in Parijs bij de parijse
wielerklub U.C.B.B. In '82 stapte
hij over naar de profs. Terug in
België was Eddy Planckaert ge
trouwd en Allan Peiper vond bij
Polleken Schockaert in Outer een
onderdak. Dit jaar trouwde hij.
Een wonderlijk avontuur.
Pol is eigenlijk erg door de wie-
Iermicrobe gebeten. Voor enige ja
ren was hij als een vader voor de
jonge Buckley. "Een jongen, zegt
Pol, die alles had om een winner
te worden. Trouwde echter te vroeg,
werd vader en hing de fiets aan
de haak. Hij leeft nu rustig in
zijn geboorteland..Australië
Omdat hij fervent supporter was
van Eddy Planckaert in de jeugd
reeksen leerde hij voor een tien
tal jaren Allan kennen. Planckaert-
Peiper werd een gevreesd duo, ver
telt Pol. En men ziet dat hij
met veel plezier aan die koersen
terug denkt. Terwijl hij lachend
aan zijn pilsje nipt vertelt hij
verder. Toen Peiper als jonge be
roepsrenner niet goed wist waar
zijn tenten op te slaan deed hij
dat bij Pol"Verl eden jaar',' zegt
Pol lachend, "kwam Yates hier
ook logeren. Een echt pension
voor renners""Ja" lacht Allan,
"voor, engel sen"
Allan Peiper reed in Australië
alles wat er te rijden viel
"Ik had in Australië de grens
bereikt als junior. In '76
mocht ik niet mee naar de Olym
pische spelen omdat ik nog maar
zestien was. Toch klopte ik de
ganse olympische ploeg. Hij was
kampioen van Australië in de
achtervolging op de piste en
reed op de baan iedereen naar
huis. "Toen liep het mis tussen
mijn ouders" zegt hij, "en ik
moest mijn plan trekken en ver
trok naar Europa". Ik was amper
17 jaar toen ik in Gent aankwam,
en ik zou er maar zestien ge
weest zijn moesten de mensen
van de vliegtoren in Melbourne
niet in staking zijn geweest.
Het was wel een avontuur geeft
Allan nu toe. Ik wist waarlijk
niet waar ik aan begon maar
toch is het van meet af aan
meegeval 1 en
MIJN VRIEND PHIL ANDER
SON
Of hij Phil Anderson kent
"Phil woonde op een paar kilo
meter van mij in Melbourne. Wij
gingen samen naar de koersen.
Phil was echter, uit een betere
stand op familiaal vlak. Hij
moest van zijn ouders eerst
zijn studies afmaken. Won on
dertussen in Australië een paar
grote koersen en werd door de
voorzitter van de lokale velo-
klub, een fransman naar Parijs
naar de U.C.B.B. Toen ik
in '81 in Australië weer koerste
stuurde men mij dezelfde weg
op. De eerste keer was ik nog
wel jong toen ik in België arri
veerde maar ik kon niet anders.
Ik had niets meer in Australië
en voor mij was het toen de
enige oplossing.
In het dood seizoen werd Allan
nogal vernoemd als mogelijke uit
schieter bij de profs. Was snel
in de sprint. Kan afzien op de
fiets en heeft nu toch bij Peugeot
drie jaar ondervinding opgedaan.
Wat denkt Allan zelf. "Misschien",
zegt hij "mis ik het echt vechters-
talent en reken ik teveel op de
spurt. Ik voel dat ik de klas-
siekkers bijvoorbeeld nog niet
aankan. Alhoewel ik deze keer
de Ronde van Vlaanderen uitreed
(24ste). Als ik echter het voor
beeld van Phil neem dan was hij
ook niet thuis in die koersen
zijn eerste prof jaren. Het
derde jaar reed hij zijn klas
siekers uit om in zijn vierde
jaar eindelijk goed te preste
ren. Pol Schockaert is echter
van oordeel dat Alan niet in
zichzelf gelooft en dat hij
veel meer kan dan dat hij nu
laat zien. Hij staat trouwens
met die mening niet alleen
want ook Criquielion is van
die mening. Het valt trouwens
op dat Allan beter presteert
naarmate het seizoen vordert.
"En er zijn nog schoon koersen"
zegt Polleken Schockaert, waarmee
hij de Ronde van Frankrijk be
doelt.
Dat de profwielrennerij een harde
stiel is dat zal ieder wel toe
geven die de beelden van de
Ronde van Vlaanderen en bijzon
der Parijs-Roubaix heeft gezien.
De ellende die daar te zien
was grenst aan het onmogelijke.
Erger kon het niet meer. Wij
vroegen Peiper hoe hij zich per
soonlijk wapent tegen deze hard
heid in zijn beroep "Als ik
daarover moet vertellen, zegt
Allan lachend, zitten wij hier
drie dagen, maar in kort, zegt
hij, zit het zo. Ik neem uit
sluitend Makrobiologische voeding.
"En de trainingen"? In het
seizoen zegt Allan koerst men
meer dan men traint. Buiten sei
zoen en tussen de klassiekers
doe ik oefenritten van 200 tot
250 km. Meestal alleen. Soms is
het beter een trainings-maat te
hebben als het moreel wat diep
gezakt is. Maar een goede oefen-
maat vinden die bij u past is
nogal moeilijk. Ik vind dat men
na twee jaar prof genoeg onder
vinding moet opdoen om zelf
trainingen op te stellen die op
eigen persoon past, alleen mag
men dan geen medelijden met
uzelf hebben.
En de levenswijze "Daar ik
geen bier mag heb ik daarmee
geen problemen maar pas op ik
drink gaarne een glas wijn met
het eten". Van mijn 15 tot mijn
20 jaar heb ik altijd geleefd
voor de wielersport. Om negen
uur het bed in. Nooit op stap
gaan, altijd sober effenaf gelijk
een pater. Dat was een part van
mijn leven geworden. Nu ik ge
trouwd ben ligt dat wat anders.
Ik ben nu 25 en zal misschien
nog koersen tot 32.
COMPUTERS EN WETEN
SCHAPPELIJKE SNUFJES
Wie een beetje met de wielersport
begaan is weet dat er een nieuwe
trainingsmethode is ontstaan
de computer spuwt de trainings-
schemas uit waaraan de renner
zich te houden heeft. Electrocar-
diograaf en polsslag gaan mee
op de fiets. Hoe staat Allan
daar tegenover "Bij Peugeot
hebben wij dat nog niet, zegt
hij, maar La Vie Claire en
Renault doen daar wel aan mee.
Ook Phil Anderson zit met de
machientjes op de fiets. Vol
gens plair moet hij een aantal
minuten rijden aan 65 pol-
slagen dan weer op 100 om
dan weer terug te komen op 65.
Of het goed of slecht is weet
ik niet. Het is een verplich
ting want de machientjes note
ren alles, maar het is misschien
wel wat ver gedreven. Het is
alsof men robotten programmeert.
Koersen gebeurt niet alleen
met de benen maar ook met het
hoofd en daar kunnen ze lts non-
derd machientjes niets aan veran
deren"
Het is ook geen geheim dat bij
de profs nogal dikwijls
ne keer "geklapt" wordt.
Er worden combines opgezet en
afspraken gemaakt. Is dit
nog wel ernstig en speelt men
niet met de voeten van de sup
porters Allan "Je moet
toch bedenken dat de loopbaan
kort is en dat elkeen recht
heeft om van de sport te profi
teren. Bijvoorbeeld, zegt hij,
stel u voor dat gij met 5 man
en Vanderaerden weg zijt. Gij
weet in de spurt heb ik geen
kans. Wegspringen dan loopt u
het risico dat Panasonic u terug
haalt. Als nu de Panasonic een
paar duizenden franken laat zien.
Dan geloof ik dat gij ook zoudt
blijven zitten".
DOPING
Dat doping bij de renners bestaat
is een feit. Dat de bestrijding
ervan noodzakelijk is, is zeker
goed te keuren. Maar dat men ook
simpele middeltjes voor verkoudheid
verbiedt dat gaat wat ver. Men
moet toch toegeven dat bijvoor
beeld een Ronde van Frankrijk
nog moeilijk te rijden is puur
natuur. Zie maar het gemiddelde
per uur dat er bereikt wordt en
de moeilijkheidsgraad die men
de renners oplegt. Het is dus
een feit dat daar richtlijnen
worden gegeven. Wie echter in
een gewone kermiskoers een neus-
druppeltje gebruikt loopt de
kans van boete en schorsing.
"Ik vind dat de kontroles niet
streng en niet vaak genoeg kunnen
zijn. Moest er bijvoorbeeld in
de kermiskoersen altijd doping -
kontrole zijn dan ging ik ook
kermiskoersen rijden. Het zou
misschien nog plezant werden.
Het kost echter allemaal teveel
geld en de straf is niet erg
genoeg. Wanneer ik bv. zou
gesnapt worden nadat ik een
klassieker heb gewonnen dan
krijg ik 1000 Zwitserse franks
boete en een maand voorwaarde
lijke schorsing. Maar tussen
de kontrole en het bekend maken
van de positieve plas heb ik
tien dagen in alle kranten en
revues gestaan, zodat in feite
die boete dik betaald is.
"D-> medische staf van de ploeg,
is er alleen om te zien dat
je altijd goed rijdt. Of je
drie of vier jaar meegaat
zal hun geen zorg zijn. Alleen
het presteren telt. Want indien
de renners van de ploeg niet fit
zijn om te presteren zal de dok
ter rap buiten zitten. Alleen
het presteren, herhaalt hij,
telt voor de baas van de ploeg.
DE TOEKOMST
Mogen wij Allan dit jaar nog
verwachten "Ik weet het niet,
zegt Allan", Pol Schokaert is
er echter van overtuigd dat zijn
"poulain" ieder jaar verbeteren.
Hij is nog jong, zegt Pol, hij
komt er zeker.
Het Wereldkampioenschap Ja
zegt Allan maar dan in achter
volging op de piste. De opmerking
dat achtervolging een bijzonder
harde taak is lokt bij Allan het
volgende antwoord uit. "Het is
altijd hard. Als je geen berg
opkunt is het ook hard. Indien
men geen vlak parkoers uitkiest
een dezer jaren wordt Vanderaerden
nooit Wereldkampioen. Misschien
wel als hij binnen een paar jaar
meer ondervinding en stiel zal
opgedaan hebben. Ik opteer voor
de achtervolging omdat ik weet
dat ik in korte prologen in ron
den altijd goed rijdt. Ik denk
wel dat ik in de wereldkampioen
schappen ook op de piste mijn
man kan staan.
Zondag 21 april - Atletiekmeeting
(Schiftingen Interklub Dames)
't Weer zit goed en dus besluit
ik eens te gaan kijken hoe mijn
klubgenoten het opnemen tegen 5
andere klubs.
Ik bedenk dat we uiteindelijk een
prachtige piste hebben. Daar
mogen we blij om zijn!
Minder prachtig is het dat je
voor elk plasje het sanitair
van de sporthal moet gaan op
zoeken. Als toeschouwer vind je
dat al vervelend, maar kan je
je voorstellen wat het betekent
voor atleten en atletes net vóór
een wedstrijd nog naar de sport
hal te moeten hollen ('t is
toch de bedoeling dat er óp de
piste gelopen wordt
Niet dat we hebberig willen zijn
maar toch vraag ik met aandrang
(en dit in naam van alle bezoe
kers van de piste) dat daar zo
vlug mogelijk het nodige sani
tair komt.
HVDH
PEETVADER VAN DE EN
GELSSPREKENDE RENNERS
DE WIL OM RENNER
TE WORDEN
DE WAARDE VAN PEIPER
ALS RENNER
Pol Schockaert (links) en
zijn "poulain" Allan Peiper.
PROFWIELRENNERIJ, HARDE
STIEL
DE BEROEPSERNST BIJ
DE RENNERS
Lentulo
