PCM A SIC LPT ZimPOCMA (t£WI€
3
Maar nog meer kregen wij de
krop in ons aller dorstige keel
toen hierna de stoet van promi
nenten zich naar het strakgespan
nen, driekleurig doorknip!intje
begaf, bij het ingaan van de laat
ste rechte lijn, daar waar de
100 meter-lopers hun startblok
ken plegen op te stellen. Wat
een eensgezindheid, welk een be
leefde diskretie bij ons stads
bestuur Voorop Etienne en
Louis, daarachter het komplete
schepenkollege (met Roger Volg
spot in een opvallende positie,
want hij wist blijkbaar dat het
warm ging zijn, en had als enige
zijn das thuis gelaten!), en nog
verder de bijna voltallige ge
meenteraad we merkten zelfs
NAAR DE CHAMPAGNE
KELDER
Daar lag het geheel voor geopend.
Nog even werd er geaarzeld-
wachtte men misschien op onze
deken en zijn misdienaartjes om
de tartanpiste met wijwater in
te kwispelen ?-, toen kwam het
moment waarop Georgette De Kegel
zich maandenlang had toegelegd
men ging op de piste lopen
Al was dat lopen dan eerder
symbolisch. Want iedereen hield
zich gedeesd achter de vrolijk
blazende fanfare. Voor de tri
bune (van de stadsdiensten) kre
gen de prominente genodigden -
wij dus niet- een aandenkingsvlag-
getje in de handen gestopt, en
na een laatste bocht te hebben
genomen, verdween de bonte, bla
zende bende onder de Denderbrug,
richting sporthal. Daar zou met
champagne worden geklonken op
Ninoofs meest recente prestige-
projekt.
's Avonds in "Sportweekend" (ja,
ja, den televisie was toch nog
gekomen) zagen wij dat de met
veel show aangekondigde rekord-
poging van Bob Verbeeck was mis
lukt. De afwezigheid van Poma,
het charisma van zijn poema sier
den het Ninoofs atletieksstadion
op sinksenzondag.
Het is echter al langer geweten
Kareitje Poma is een handig diplo
maat. En handige diplomaten heb
ben at1ijd wel ergens een stok
achter de deur voor "dringender
verplichtingen". Eén van die
"stokken" is Louis Waltniel. En
zo werd hij afgevaardigd om de
show te verzorgen. Geef toe had
Karei Poma een betere keuze kunnen
maken dan onze Louis Ik geloof
van niet. In zijn geboortestad,
an de oevers van zijn Dender, op
een diskusworp van het kasteel
dat hij heeft helpen bouwen (én
openen daar een driekleurig
lintje gaan doorknippen, velen
zullen hem voor één keer benijd
hebben.
"Tot u zal nu het woord richten:
minister Louis Waltniel". De dier
bare kollega's-gemeenteraadsleden
applaudiseerden uitbundig, wij
daarentegen hadden nooit gehoord
van een bevordering tot minister.
"Staatssekretaris voor het Open
baar Ambt in Financiën" wij zouden,
al met veel minder tevreden zijn.
Maar goed, Louis ging speechen,
en we moeten bekennen het was
mooi. Oprecht mooi. Als een vol
leerd spreker, onopvallend om
zich heen kijkend of de aange
kondigde teeveeploeg er nog niet
was. Dan had hij eens naar de
huiskamer kunnen wuiven. Maar
neen, onze BRT was slechts geïn-
ANTOINE
Vóór hem had Antoine Callebaut
al zijn woordeken geplaceerd. Dat
was hij,, als razend populair sche
pen van kinderspeeltuigen en stads-
joggings, het publiek wel ver
schuldigd. Maar aangezien de ope
ningsplechtigheid officieel pas
om 14.15 uur begon, rappe Antoine
duidelijk vóór dat uur zijn
speechke begonnen was, en wij
als mensen van 't Klokzjiël altijd
en overal "klok"vaste afspraken
nastreven (dus nooit één minuut
te vroeg komen), hebben wij de
toespraak van onzen Antoine ge
mist (nou ja, gemist...). Wij
zagen nog wel hoe onze sympathie
ke volksfiguur, duidelijk onder
de indruk van de massale aanwezig
heid van Ninoofse hoogwaardigheids
bekleders, van achter de "rostra"
kwam gekropen, beleefd groetend,
dit keer zonder de altijd even
jongensachtige, schalkse gelimlach
op zijn sportieve gelaat. Voor de
Voor de ongetrouwde juffrouwen
onder ons lezerspubliek willen wij
toch nog meegeven dat de baard
van Antoine er waarlijk speech-
best bijgeknipt lag, en hij ge
kleed ging in een zwart pak
rond zijn hals had hij een knal
rode das qeknoopt. Denkt Antoine
reeds aan een koalitie met de
sossen
Na Louis kwam Walter. Walter
Sergeant is voorzitter van onze
plaatselijke atletiekklup ZOVA,
en we vrezen dat hij het, in
tegenstelling tot zijn voorganger
spreker, nooit tot minister
(staatssekretaris?) zal brengen.
We verwijten hem geenszins een
tekort aan intellektuele bagage,
maar Walter heeft geen figuur, is
veel te zenuwachtig, toont een
duidelijk gemis aan roetine en
persoonlijkheid achter een mikro.
Het verschil tussen grote (letter
lijk dan) Louis en kleine (ook
letterlijk) Walter was opvallend.
Waar grote Louis duidelijk arti-
kuleerde en regelmatig van zijn
papiertjes opkeek (hij had vast
geoefend voor de spiegel thuis),
was kleine Walter nauwelijks te
verstaan, met de ogen onafgebro
ken naar het zenuwachtig uit zijn
jaszak gegraaide spiekpaiertje
gewend. Enfin, ieder deed zijn
best, en daarmee had elkeen die
iets te zeggen had, zijn stoefje
gedaan nu kon de echte opening
begi nnen
ONTROERENDE SCENES
En ze begon groots. Met de onthul
ling van een gedenksteen. Het
monument was afgedekt met een groen
zwarte vlag. Maar het surprise-
effekt was al gauw verdwenenwant
nog tijdens de toespraak van nonkel
Louis werd door de wind "een tip
van de vlaggesluier opgelicht.
Zo wisten wij dat in de gedenksteen
de namen waren gegrifd van onzen
burgemeester en zijn schepenen,
van onze stads- en staatssekretaris
en van bouwondernemer Boucher" tot
eer en meerder glorie van het na
geslacht".
Etienne en Antoine traden naar
voor; de eerste elegant, kin voor
uit, neus in de lucht, een roetine-
klus kom, zijn ondergeschikte wat
bedeesd en onwennig, voor hem was
dit duidelijk nieuw. Toen grepen
zij, na een kort ceremonieel start
signaal met elkaar te hebben ge
wisseld elk één hoekje van de vlag
vast, Etienne de linkeronderhoek
van de zwarte kant, Antoine de
rechteronderhoek van het groene
stoflapje. Een kleine ruk naar
rechts, en voila zie, daar stonden
ze te pronken, al die mensen wiens
namen voortaan onvergetelijk ver
bonden zullen zijn met het Ninoofs
atletiekstadion. Effenaf ontroerend;
Etienne en Antoine, vanaf nu een
legendarisch duo, een toonbeeld
van roomsblauwe sportieve eensge
zindheid.
mensen wiens lidmaatschap van
de Ninoofse gemeenteraad ons
voordien nooit was opgevallen,
maar ja, dat kan gebeuren als
je 't zo goed kunt uitleggen op
al die eindeloos lange raads
zittingen (oüronie)!. De over
sten van politie en gendarmerie
waren er eveneens, net als de
gezagsmannen en -vrouwen van onze
plaatselijke scholen. Sierlijk
pakte Louis het gouden schaartje
van het kussentje, en met een
ontspannen, maar tegelijk krach
tige, gekoördineerde beweging
tussen duim- middenvinger - gou
den schaartje werd ons stedelijk
atletiekstadion nu letterlijk
opengeknipt. Wij pleegden een
traan toen de koninklijke fanfare
"Kunst, Eer en Vermaak" uit Aspe-
'lare-bi j-Nederhasselt de "Mars
van de doorgeknipte lintjes" ten
beste gaf.
Elkeen heeft het nieuws wel kunnen
volgen via plaatselijke en minder
lokale persorganen. Zelfs onze
BRT-radio was onderdeel van de
reklamekampagne. Op Pinksterzon
dag zou het Ninoofs atletieksta
dion plechtig ingehuldigd worden.
Grote trekpleister bij deze ge
beurtenis had Karei Poma, gemeen
schapsminister van kuituur, moe
ten worden.
POMA...
De show ging niet door. Nochtans
onze geliefde burgemeester (zeg
maar Etienne) en zijn al even ge
liefkoosde schepen (zeg maar
Antoine) hadden hun uiterste best
gedaan. En de omstandigheden za
ten hen mee prachtig weer,
zelfs stikkend heet in het zonne
badende, schaduwloze atletieksta
dion feestelijk wapperende vlag
gen centraal opgesteld (dit is
voorbij de aankomstlijn) een over
dekt podium de onvermijdelijke
dranktent dames en heren sport
liefhebbers druk zeulend met tuin
stoeltjes en frigoboxen, tever
geefs op zoek naar een plaats in
het lommer. Slechts een aantal
enthousiastelingen daagden op voor
de ceremoniële opening (dan nog
hoofdzakelijk mensen van de pers).
Karei POMA bleef weg. Meer nog
hij kwam helemaal niet.
Had zijn blauwe versnelling het
laten afweten Had hij de baard
in zijn keel gekregen Hadden
zijn supporters uit de Grootni-
noofse jeugdhuizen gewaarschuwd
voor bommen of was een CCC-aktie
gepland. We zullen het nooit weten.
teresseerd in Bob Verbeeck, die
achteraf een rekordverbetering
zou nastreven. Vanop het spreek
gestoelte onderstreepte onze be
roemde stadsgenoot het sportieve
en kulturele belang van zo'n
piste voor Ninove. Hij dankte
het stadsbestuur en dus zichzelf
voor de geleverde inspanningen
terzake, en hoopte op nog veel
vruchtbare prestaties rond de
toch wel dure akkommodaties
bompa
...EN ZIJN POEMA
EEN KLASSEVERSCHIL
Ene staatssekretaris khippende
aan één groot lint met ene
kleine schaar.
Staatssekretaris L.W. tot onderge
schikte schepen A.C. "Awel
Antwan hoe zit dat, wanneer gaat
ge dat lint nu loslaten. Gij weet
ook nooit van ophouden hé".
Gezien hoe onze sportief-zonder-
das-schepen Roger Volgspot met
enige afgunstige verbetenheid
de twee knippers aanstaart
Let op de gezonnebrilde body
guard van onze dubbele staats
secretaris.
ATLETIEKSTADION IS
GEOPEND
"Beste vrienden, het is mooi weer
vandaag"
Maar beste vrienden, zal het mor
gen ook nog mooi weer zijn
