kortverhaal
P/LL P/il
DE SANKTIE
HOE TERUG UITKERINGS
GERECHTIGD WORDEN
BROCHURE
Voor je naar het verhoor gaat,
bereid je je eerst goed voor.
Ga naar je vakbond waar iemand
met je zal meegaan die je gratis
bijstaat tijdens het verhoor.
Na het verhoor komt dan de be
slissing. Met een aangetekend
schrijven wordt de sanktie dan
meegedeeld.
Maar het kan ook zijn dat de in-
spekteur je dossier klasseert
en je er verder niets meer van
hoort. Ofwel wil hij meer
inlichtingen. Dat kan een
medisch onderzoek zijn of een
bijkomend sociaal onderzoek.
De eerste keer dat je een
sanktie krijgt, riskeer je
een schorsing van 52 weken
1 jaar)
Gedurende 1 jaar trek je dus
geen stempelgeld meer.
Deze 52 weken gaan in de eerste
maandag van de 4e maand
die volgt op de maand waarin de
beslissing werd genomen.
Als de periode van 1 jaar ver
lopen is, wordt je dossier
terug bovengehaald.
Als de RVA vindt dat je nog
steeds de kenmerken vertoont
van "abnormaal langdurige werk-
loosheidériskeer je een
DEFINITIEVE UITSLUITING van
de werkloosheidsuitkeringen.
Maar, hiervoor moet de
inspekteur het standpunt van
de kommissie van advies vragen
Is de kommissie eenparig tegen
de sanktie, dan kan de in-
spektuer geen definitieve
uitsluiting geven. Wanneer er
binnen de kommissie geen eens
gezind standpunt is, dan be
slist de inspekteur. Geeft de
kommissie binnen de 3 maanden
geen advies, dan wordt dit
gelijkgesteld met een akkoord
met de schorsing en vlieg jij
van de dop.
Beslist de inspekteur om je
niet definitief uit te sluiten
dan kan hij je pas na 2 jaar
terug een schorsing van 52 weken
geven.
WAT NA DE SANKTIE
Door de sanktie verlies je
een aantal sociale zekerheids
uitkeringen.
Hoe aan dit euvel ontsnappen
1. Wat betreft je mutualiteit.
- je kan je laten overschrijven
op het ziekenboekje van je
echtgenoot(ote) of vriend(in)
waar je mee samenwoont
- ofwel ga je voor 12 maand
een "voortgezette verzekering
aan
Vraag daarvoor een attest aan
de RVA.
- Na die 12 maand kan je je
verzekeren als"niet beschermde
persoon". Dit is wel duur.
2. Wat met je kindergeld
Als er in de brief van RVA
betreffende de sanktie staat
dat de "sanktie een hindernis
vormt voor het verkrijgen van
kinderbijslag" dan word je
het recht op kinderbijslag
ontzegd.
Als dat er echter niet in
staat, dan moet je blijven
stempelen om kindergeld te
trekken
Wanneer je je recht op kinder
bijslag verliest, of je wil
daar niet voor blijven stem
pelen, dan kan het kindergeld
nog altijd aangevraagd wor
den via een ander persoon bij
wie je inwoont en die ofwel
werkt ofwel een vervanginkomen
heeft.
Wanneer dit niet mogelijk is,
dan kan je nog 'Lgewaarborgde
gezinsbijslag" krijgen.
Deze kan worden aangevraagd
bij de Rijksdienst voor Kin
derbijslag voor werknemers.
4. Je kan steeds naar het OCMW
om het bestaansminimumi te
krijgen(zie Klokzjiêl april
'85-;
5. Je laat het daar niet bij
en je tekent beroep aan.
Ben je niet akkoord met de
beslissing van de RVA teken dan
beroep aan. Ben je gesyndikeerd
dan zorgt de vakbond voor
gratis juridische hulp voor
de arbeidsrechtbank. Bedenk
dat de rechtbank je straf
nooit erger kan maken dan
ze al is. Als je beroep
aantekent, dan moet dat wel
gebeuren binnen de 30 dagen
na de sanktie. Het is ten
zeerste aangeraden om verder
elke dag te blijven stempelen.
Bij een gunstige beslissing
in beroep krijg je dan immers
al het stempelgeld van de
voorbije periode in één keer
terugbetaald.
Je kan opnieuw recht op stem
pelgeld krijgen door een aantal
arbeidsdagen te bewijzen
Er zijn twee regelingen
de algemene en de bijzondere
regeli ng.
- De bijzondere regeling is
enkel voor werklozen die op
basis van art.143 werden
uitgesloten. Die kunnen een
nieuwe aanvraag doen binnen
de twee jaar nadat ze de
sanktie kregen. Ze moeten dan
300 gewerkte dagen kunnen be
wijzen in de 18 maanden voor
de aanvraag.
- De algemene regeling bied je
eveneens de mogelijkheid om
terug uitkeringsgerechtigd te
worden op basis van je arbeids
prestaties. Hier wordt een
onderscheid gemaakt volgens
leeftijd
- iemand van -18 jaar moet
75 gewerkte dagen bewijzen
in de 10 maanden vóór de
aanvraag
- iemand tussen 18 en 25 jaar
moet 150 dagen in 10 maanden
bewijzen
- iemand tussen 26 en 35 jaar
moet 300 dagen in 18 maanden
bewijzen
- iemand tussen 36 en 49 jaar
moet 450 dagen in 27 maanden
bewijzen.
en iemand van 50 jaar moet 600
arbeidsdagen bewijzen in de 36
maanden vóór de aanvraag.
Tot daar een beknopte uitleg
als wegwijzer bij de administra
tieve rompslomp van artikel 143.
De aandachtige lezer zal gemerkt
hebben dat het vernieuwde
artikel 143 regelrecht ingaat
tegen het feit dat "recht op
sociale uitkeringen" een indi
vidueel recht is. En dat heeft
niets te maken met een onderzoek
naar de "staat van behoefte"
waar het hier eigenlijk om
gaat. De werklozen zouden niet
bestraft mogen worden voor het
gebrek aan werk. Het werkelijk
aanbieden van een passende job
is de enige manier om na te gaan
of een werkloze al dan niet de
werkloosheidsuitkeringen mis
bruikt. Een ommekeer is hier
ook duidelijk nodig Artikel 143
moet worden afgeschaft.
Voor meer informatie verwijzen
wij naar de degelijke ABVV-
brochure "Wie een werkloze
niet meer wil betalen"
artikel 143, gratis te verkrijgen
bij de ABVV-werklozenwerking
Houtmarkt 19300 AALST
053/2I3042of Geraardsberase-
straat, 119, NIN0VE.
TUUR.
Het was tijdens één van zijn zoveel
ste periode zonder werk, dat Jef
terug Ninove verliet en voor de
derde maal in vijf jaar naar Brus
sel verhuisde. Hij kende de stad
goed, en huurde er voor weinig
geld een rustige zolderkamer als
optrekje,dat eigendom was van een
madame D. Jef had zijn spaarvarken
geslacht en zijn aangelopen bank
rekening verkeerde in ademnood,
daardoor trok hij erop uit en
hoopte in de hoofdstad een baan
te vinden. Wat voor werk het wor
den zou kon hem eigenlijk niet
veel schelen, en zo kwam het dat
Jef op een maandagmorgen reeds
vroeg een bureau binnenstapte waar
men werk uitdeelde onder de vorm
van tijdelijke en onderbetaalde
jobs. De zware glazen deur van het
interim bureel sloot zich achter
hem als een val, en hij wist uit
ondervinding dat hij zich nu op een
onvruchtbaar terrein bevond waar
het zaad van het zalig nietsdoen
dat bij hem de laatste maanden zo
goed had aangeslagen, hier vlug weg
kwijnen zou.
't Is voor werk als 'maneuver' of
zo. Ik heb vroeger reeds gewerkt
via uw dienst. Eerst als arbeider,
dan als verhuizer en nog in een
bedrijf van naaimachines als,
schoonmaker' zei Jef.
Of hij in Brussel woonde' vroeg
de bediende, en Jef gaf 't adres.
"Of hij telefoon had", "nee" zei
Jef.
"Tegenwoordig is er niet zoveel
aanbod meer als vroeger, daarom is
het mogelijk dat u enkele dagen
zult moeten wachten, peiHet beste
wat u doen kunt is 's morgensvroeg
naar hier komen en wachten tot er
iets binnenkomt. Is dit niet het
geval dan komt u maar de volgende
dag terug, pei".
"Zeg maar Jef" had Jef gezegd. Hij
kon nu gaan zitten.
Het leek hem alsof de grote witte
horloge met zwarte wijzers, eigen
aan alle wachtlokalen, zich nu pas
in gang zette, en een eindeloos
met helm, handschoenen en hamer
aan de heupgordel"Bouwvakkers
met cementziekte, vandaar die hand
schoenen, en met builen, vandaar
die helm, allemaal camouflage",
peinsde Jef.
Verder een toog zonder tap en als
kelner de verkreukte bediende met
zijn geelgroene oogkassen typisch
voor een leverziekte en met zijn
meer dan tien percent afhangende
schouders gevat in een grijs kos
tuum met bruin streepje en afgrijs
lijk veel huidschilfers erop.
Tegen negen zit de kubus behoorlijk
vol. Allemaal mannen. Eén duwde
er zijn sigaret uit tegen de harde
stengel van de Indische rubberplant
die machteloos gevangen stond in
een plastieken pot in een hoek.
"Die plant heeft toch beter verdiend"
dacht Jef, en hij alleen zag hoe
er tranen verdriet aan haar blad-
toppen hingen in de berookte atmos
feer van de kubus. Een ander ver
plaatste bijna onopgemerkt het ge
wicht van zijn romp op één bil, en
Jef wist al genoeg. Nog een ander
liet met gesloten mond een bittere
neusboer, en uit een papiermand
vlogen onschuldige vliegjes in een
wee'ig geurende wolk van een rotten
de banaan. Er hing die morgen be
slist geen welriekende mirra in
de kubus. Waarom zou het trouwens
ook.
Buiten trok een novemberregen schui
ne trieste strepen op het venster
glas en witgroene duivendrek gleed
tegen alle logica van dat moment
vertikaal één der ruiten af. "Een
voorteken van tegenspoed" dacht Jef
en zag hoe een grauwe troep foren
zen werd opgejaagd door windvlagen,
plagend spelend onder rok, slip en
regenscherm. Alleen een neger in
zomerse kleren en kleuren baande
zich een weg tegenstroom richting
Noord, terwijl lege bakjes friet
en colablikjes in de goot rolden.
Onverwacht klonk de stem van de be
diende als een openslaande kassa
vanachter de toog. Er was werk voor
iemand die Mouten of Bouten heette.
Een korte geblokte man met bril
waarvan de glazen de kleur hadden
van aquariumruiten welig begroeid
met algen." Beslist een lasser",
droog getik de maat aangaf van een
lang en eenzaam spel "patience".
Aan wachten was hij de laatste ja
ren gewoon geraakt, en hij beschouw
de die toestand dan ook niet als
vervelend en nutteloos, het mocht
alleen maar niet té lang duren...
Het bureel was een perfekte kubus
met aan de straatkant twee haaks
aaneensluitende glazen wanden, en
aan de andere kant eveneens twee
haaksgeplaatste storend witte
wanden. En afgesloten ruimte
deel uitmakend van een groter geo
metrisch geheel een balkvormig
gedrocht met vele lage ruimtes op
de hoek van een kruispunt in de
omgeving van het Noordstation.
Er hing een affiche met een stoer
en lachend proletariaat getooid
dacht Jef. Op de straathoek aan
het kruispunt sprong het licht op
rood. Een man gekleed in donker
groene loden, een Castro baard,
glimmend naar achter gekamd zwart
haar en met schizofrene blik in
de ogen stapte ongestoord het kruis
punt over. Een taxi gierde luid
claxonnerend voorbij. Aan de over
kant flitsten rode en blauwe neon
lampen aan en Jef zag hoe achter
ee^i raam een negermeisje plaats
nam op een sofa.
wordt vervolgd
J0HAN C0RDIER
Elke gelijkenis met zowel toestan
den als met bepaalde personen in
dit verhaal, berust niet louter op
het toeval
