O
o
Flip Kerieuzenees
en de RODE TRUI
OVER
COUREURS
EN
POLITIEKERS
•rpf
OPROEP
Het was te lezen in een bekende
Vlaamse krant Meerbeke is kan
didaat-organisator voor het wereld
kampioenschap wielrennen in 1988.
En Meerbeke betekent hier Burge
meester Etienne Cosyns de wieler
club van Meerbeke. Ze moeten zich
wel garant stellen voor 50 miljoen
(50000000), maar dit zijn natuurlijk
detai1s
Zie je't al gebeuren Meerbeke een
weekend lang het centrum van het in-
nationale sportgebeuren! In alle
kranten, op alle radio's en TV's
Meerbeke! Op de lippen van de sport
liefhebbers aller landen één woord
Meerbeke.
Grieken zowel als Finnen zullen be
wonderen hoe Etienne handig en be
slist de overwinnaar de bloemen toe
steekt - tegen dan kan hij immers
nog 2 maal repeteren in de Ronde van
Vlaanderen-, En Ninove zal zeggen
"Etjen es toch ne goeie meesj, eh!"
Nu, 1988 is nog wel ver, maar een
bepaalde groep mensen is er al druk
mee bezig de politiekers. In 88
zijn't immers gemeenteraadsverkie
zingen, in't najaar dan nog.
Ninove zal op z'n kop staan de
coureurs koersen hier in september,
de politiekers iets later...
Dit is te doorzichtig. Per fiets de
verkiezingen winnen. Onze stem kopen
met wat spaken en velgen.Neen,
bedankt!
En nu we het toch over het politie
ke bedrijf hebben, zullen we maar
voortkoteren. Er zouden nlfikse
spanningen tussen de coalitiepartners
zijn, de maand mei kan echt warm wor
den, partijpolitiek toch. En voor 88
wordt het helemaal trekken en sleu
ren. Want wat staat ons te wachten
als onze burgemeester dan een punt
achter zijn carrière zet Geen Cen-
trumlijst meer, maar PVV
Er zouden nogal wat stemmen verloren
gaan. En CVP, SP en VU krabbelen om
die binnen te krijgen...
Er schijnt dus eindelijk wat beweging
in het Ninoofse politieke bedrijf
te komen. Hoewel. Een partij die van
naam verandert, nieuwe gezichten in
de gemeenteraad,., de fagade veran
dert wel, maar de essentie blijft
steeds dezelfde een kleinburgerlijk
partijpolitiek gedoe. Cadeautjes
hier en daar ('sociaal dienstbetoon1),
wat geruzie en gevlei, en om de 6
jaar mogen wij, het volk, uit een
paar partijapparaten enkele politie
kers kiezen. Dit moet een misver
stand zijn. Politiek is toch de kunst
om op een mooie en eerlijke manier
de samenleving te laten funktioneren?
Hoofdzaak is dus zeker niet aan dit
partijpolitiek opbod mee te doen,
maar het ontmaskeren en, op lange
termijn, te komen tot een samenle
ving die meer zichzelf organiseert
en niet zijn lot legt in de handen
van een groepje "politiekers".
Zo kan politiek ooit nog mooi worden.
Zonders coureurs of "politiekers".
picolo
espeblad. Hei enige wat. ik kan zeg
gen is "Waaa"Als zombies sluipen
wij terug naar binnen en het. duurt,
lang eer ik in slaap val.
De volgende morgen doet het. nachte
lijk brovourestukje opgewonden de
ronde. Niemand gelooft het. Wij
houden hen voor de gek. Goed, dan
zullen wij het bewijzen. Tijdens de
Het zal de jonge aandachtige le-
zer(es) wel opgevallen zijn, dat deze
rubriek zoveel mogelijk met gebeurte
nissen in Ninove of omstreken te
maken heeft. Deze keer maken wij een
omme t j e
Waarom Niet omdat er deze maand
in Ninove niet veel te beleven viel.
Er was bijvoorbeeld een grote PLAY-
BACKSHOW op het P.T.I. feest, waar
Flip K. jammer genoeg niet bij kon
zijn. Maar er zijn zeker nog meer
dingen waar deze reporter zeer
kerieus naar is. Aan stof geen
tekort
Het komt er alleen op aan dat jullie
de aandacht van Flip K. moeten zien
te krijgen. Den dezen heeft het bij
tijden nogal druk en ziet af en toe
door de bomen het bos niet meer. Dat
komt omdat hij zo nieuwsgierig is,
een echte kerieuzeneusVandaar dit
voorstel, of beter gezegd deze
Jonge mensen uit Ninove en Suburbs,
Jullie hebben een idee...
Jullie bouwen een feest...
Jullie werken aan een projekt...
Jullie willen dit bekend maken
Flip K. heeft daar oren en ogen naar.
Hij loopt rond met een cassette-recor
der, Hij schiet af en toe een rake
foto, Hij brouwt een verhaal op een
computer,
Hij maakt andere mensen kerieus!
OK, jij wil de ster zijn van de vol
gende maand
Bel dan, met een redelijke kans op
antwoord
Op zaterdag-voormiddagen dit geheime
nummer
Nulvierenvijftigdrieendertigachten-
tachtig drieenvijftig
Vragen naar Flip K. en als iemand
WABLIEF roept
Spreek dan het volgende wachtwoord
uit "Tisvoortklokzjel
In afwachting van jullie initiatieven
dit waar gebeurd verhaal uit de rom
melzolder van Flip K.'s wilde avontu
ren uit ver vervlogen tijden.
"Maart 1966 - Drongen"
Ik heb een prachtige rode trui met
schuine zwarte strepen gekregen,
lekker warm nog voor nasleep van
een rotwinter. Wij zijn met alle
vierOes van het college op jaarlijkse
"retraite" en de principaal heeft
het dit jaar op een akkoordje gegooid
met de paters van Drongen. Wij met
bussen daarheen, voor een week.
Slapen in chambretten, met houten
wanden waar je vier kamers ver kunt
horen wat er in de nacht gefluisterd
wordt
Het duurt dan ook niet lang of de
winden knallen om het luidst, alles
anoniem en tot meerdere glorie van
onze rretrrèt, zoals onze pater
van de bezinning het zo raak kan
zeggen, met een zacht rollende rr, en
een licht Antwaarps accent.
"Mannen, wij zijn hier samen voor
de rretrrèt .Wij gaan samen harrd
bezinnen, efkens tot rrust komen.
Je moet geen schrrik hebben van mij.
Ik ben paterr Patrrick. Maarr ik ben
geen drroge paterr, ik ben een bruine
pater, hahahahahahaEen grrapje
zunne
De lezingen duren uren. Paterr
Patrrick houdt er wel de spanning in,
door af en toe te beloven dat hij het
"strrakskes over de maskes" zal heb
ben. Tijdens de pauzes lopen wij
allemaal met ernstige gezichten rond,
en 's avonds lezen wij stichtende
boeken. Mijn vriend Ronny toont mij
zijn laatste vinding een boek met
een vrome kaft "De Levensweg van
de H. Godelieve van Gistel" "En?".
Ronny grinnikt en peutert van onder
de nep-kaft de ware inhoud te voor
schijn. "Jééézes, Ronny! Het
Verboden Boek Ik, Jan Cremer..."
Er ontstaat binnen enkele uren een
geheim circuit van "Het Boek", zodat
het in sommige chambretten vredig
stil blijft en de zaklamp tot laat in
de nacht de oortjes rood doet oplich
ten
De derde avond krijg ik onverwacht
bezoek mijn broer Jo, die in Gent
studeert en beloofd had "mij te be
vrijden uit de klauwen van die
zieleknijpers"Tik-tik-tik, steen
tjes tegen de ruit van mijn cel, die
uitgeeft op de westelijke gevel.
Of ik wegkan. Zeker, maar dan liefst
met de gezworen kameraden, waaronder
de held van de week Jan Cremer.
Wij sluipen langs de kloostertuin
weg naar buiten. De avond valt, het
is kil
Gelukkig heb ik mijn rode trui aan.
Jo vertelt een ongelofelijk verhaal.
Toen hij hier was, drie jaar terug,
heeft hij met zijn vriend een trein-
stunt uitgehaald. Drongen ligt op de
sneltrein verbinding tussen Oostende
en Brussel. Daar boven de Leiebrug,
op het viaduct, dondert om het uur
een trein voorbij, 's Nachts is er
ook de sneltrein naar Koln, de TEE.
De stunt bestaat erin om je zo dicht
mogelijk langs de rails plat op de
grond te leggen... En dan af te wach
ten
Kompleet krankzinnig natuurlijk,
maar wij hebben het gedaan, in het
holst van de nacht.
Met zessen op een rij, op ongeveer
een meter van de glimmende spoorsta
ven. Plat op onze rug. Naar de ster
ren kijken, wachtend op het geluid
in de rails. En plots hoor je een
gezoem, een licht zingen van ijzer op
ijzer. Ik kijk even langs de spoor
lijn, maar zie alleen een donker gat
met in de verte een signaal dat van
rood op groen springt. "Hij komt
eraan!" fluistert Jo opgewonden.
Het blijft duren, een eeuwigheid.
Maar het zinderen naast mijn hoofd
wordt sterker, en ik kijk nog eens.
Daar, twee lichtpuntjes, die akelig
snel groter worden, dichter komen.
"Kop neer! En ogen dicht!" roept Jo.
En plots is-ie er. Het stalen nacht
monster. Mijn adem wordt afgesneden
en ik wentel mijn hoofd. De grond
davert en de luchtverplaatsing rukt
aan onze kleren. Mijn haar staat
alsof ik zonder helm met een brommer
koers. De sneltrein raast langs ons
voorbij en het is alsof ik hem zo met
mijn hand zou kunnen aanraken. Geen
haar op mijn hoofd dat daaraan denkt
natuurlijk! Het lijkt uren te duren:
het bonken en donderen, en de wielen
op de verbinding tussen de spoorsta
ven KADANG - KATADANG - KADANG!
Nadat het voorbij is, suizen mijn
oren en lig ik te rillen als een
voormiddag-pauze, de "Brrrèik" zegt
paterr Patrrick, trekken wij naar het
viaduct en tonen de plek waar de
helden gelegen hebben. Ik heb mijn
rode trui aan, en nietsvermoedend
sta ik knalgoed zichtbaar langs de
spoorweg. Rood betekent gevaar,
ook voor trein-bestuurders
Dat blijkt plots heel duidelijk als
de trein van 10.20 in de verte komt
aansnellen. Iemand haalt het nog in
zijn hoofd om te zwaaien. De trein
mindert vaart en komt met spattende
vonken uit zijn wielen tot stilstand.
Midden op de Leiebrug. Het is akelig
stil en plots roept Ronny "Verdoeme-
linge! Inpakken en wegwezen!" Wij
rennen als gekken de brug af. Ik
glijd uit en zie hoe mijn vrienden
zich als hazen in veiligheid brengen.
Ik wil rechtkrabbelen, maar voel
plots een stevige klauw in mijn nek.
"Hierrrzie! Daan onneuzeleir mé
zaaine maillot rouge!" sist een
Brusselse stem in mijn oor. Het
is de trein-bestuurderHij ziet
er allesbehalve kalm en vriendelijk
uit... Ik maak nog een kort ritje
naar het station van Drongen en wordt
daar keurig afgeleverd aan de chef.
Het is eigenlijk nog goed afgelopen.
De pater-overstede subregent en
paterr Patrrick werden erbij geroe
pen. Ik kreeg een boete van 117 Fr
voor "onwettig verkeer langs de open
bare spoorweg" en heb mij verder
uiterst koest gehouden... Ik heb de
rode trui nog lang gedragen, en werd
in het college vaak als "daane
onneuzeleir mé zaaine maillot rouge!"
nageroepen
Bernard Lernout.
