SPORT SPI ER VLAANDEREN ZENDT ZUN (SPORTy- ZONEN UIT! HOE STERK IS HET BEL GISCH WELERHEIR GEORGES HOLTIJZER WEER OP WANDEL De lenteklassiekers van het véloken zijn voorbijWat nog moetkomen of zopas is geweest: de Golden Amstel Race, Frankfurt, Zürich. Dat zijn de klassiekers van de poenpakkers. Vele guldens, vele Duitse marken, vele Zwitser se franken. Maar geen uitstraling naar de wielerfans toe. Niet zoiets als Gent-Gent, Gent-Wevel- gem Of de Brabantse Pijl bij ons. Deze echte klassiekers vermochten het dit jaar om de massa te beroeren. Het Belgische wieler- heir deed het lang niet slecht. Milaan-San Remo met een Vander Aerden die zich present meldde. De Ronde van Vlaanderen, een droomklassiekerondanks het incident op de Koppenberg, dat miljoenen kijkers konden volgen op TV. Of hoe men een wedstrijd kan vervalsen en bijzonder gevaarlijk maken. Een "Waalse Haan" die victorie kraaide te Meerbeke, doch daar bewees dat hij beter het Nederlands machtig is dan ene Happart. Van dit heerschap kreeg Claude Criquie lion trouwens boze brieven waarbij er hem op werd gewezen dat hij als Waal zijn taal diende te spreken, zelfs voor de BRT De winnaar van de Ronde van Vlaanderen bewees echter dat hij beleefder en slimmer is dan die meneer Happart. Dit alles kon toch niet verhinderen dat die zelfde Criquielion plots het hart veroverde van duizenden wieier- minnende Vlamingen. De Vlaamse Ronde kende dit jaar een pracht van een winnaar, maar in zijn zog volgden nog een resem andere Belgen. Wij mogen hierbij zeker niet Belgisch kampioen Sergeant vergeten. De renner uit Teralfene bewees in alle grote koersen dat het dragen van de tricolore trui hem tot grote daden kan aanzetten. En België juichte weer toen Vander Aerden de aartsmoeilijke bonkige Parijs-Roubaix won. De Miljoenen-klassieker, zo genoemd omdat hij de meeste latere kontrakten opbrengt, beleefde een super Vander Aerden. De kleine peuter uit Lummen schijnt volwas sen te geraken. Vermelden wij ook nog de prestaties van Dhaenens en Flip Vanden Brande. Hitachi kan een japans lachje niet bedwingen: de publiciteit in het voorseizoen, is meer dan geslaagd Dan de week van de Waalse klassiekers. Het werd huilen met de pet op. Alleen de nu 30-jarige Claude Criquielion hield het vaandel hoog. Vander Aerden bedankte voor de eer om over de heuvels van het Walenland te klimmen. Sergeant ging tot het uiterste maar geraakte ook niet op het erepodium. En "Claudy" wandelde over "zijn" landschap tot er plots een Frans-Zwitser, Leclair, met de bloemen ging lopen. Hetzelfde verschijnsel maakte men mee in Luik-Bastena ken-Luik. Weer was Claudy in super-vorm. Alleen de lepe Stephen Roche kon nog enigszins met hem mee. Ergens moet de Waal echter wat weinig koersinzicht hebben, hoe men anders uit te leggen dat een geloste Italiaan, Wereldkampioen Argentin, voor de derde keer de oudste der klassie kers op zijn palmares kon schrij ven 1 Er mag wel bijgezegd dat het achtervolgend groepje bijzon der veel steun kreeg van de volgwagens, speciaal van deze van de tweede koerscommissarisEr mag ook wel gezegd dat Fignon alles op alles zette, maar het blijft onbegrijpelijk dat Roche en Criquielion hun voorsprong in enkele kilometers lieten teloor gaan. Een ander aspect van deze twee zware klassiekers is de teloorgang van de Belgen. In de "platte" klassiekers stonden zij er anders wel met het klimwerk. Het gaat niet goed met de Belgen en dat belooft niet veel voor de rittenwedstrijden die zich binnenkort aanmelden. Onze streekrenners reden min of meer in de anonimiteit. Willem Wijnant sukkelt met de gezond heid. Jan Goessens betaalt zwaar leergeld. Alleen onze "Meerbeek- se" Australiër, Peipper, was in goede vorm. Indien hij zijn conditie op dit niveau kan handhaven, kan Alan zorgen voor een verrassing in de Ronde van Frankrijk. Na het grote juichen zullen wij Belgen ons dus weer moeten intomen. België heeft goede renners maar niet meer met de superieure klasse. En toch schijnt er ergens een klein lichtje van hoop: Van Hooydonck. Een kerel met lef en bekwaamheid, die dan nog in de zeer goede handen zit van Raes. Wij zeggen wel een lichtje, in de hoop dat het een twinkelende ster wordt. Voorzichtigheid is hier het parool. Renners als De Wolf, Willems en co., eens een pleiade van beloften, hebben het' er in de wielrennerij maar povertjes van afgebracht Recordhouder en wereldkampi oen Georges Holtijzer is terug in de weer voor een wandelmars. De man die in de wandelsport op het moeilijke parcours van het industriepark alle records aan gruizelementen marcheerde, gaat het deze keer anders aanpakken. Deze keer geen superprestatie, alleen een goodwillmars waarvoor men echter over een goed gestel moet beschikken. Georges gaat met Pinksteren van start met een Groene Mars. Hij vertrekt te Ninove en wandelt naar Düssel- dorf. Hij brengt daar een Ninoof- se groet op de Nationale Duitse Floraliën - Bundesgartenschau. In het kader van het Europees Jaar van het Leefmilieu wil Georges met deze prestatie zijn bijdrage leveren. Er is echter meer. Holtijzer heeft uitgedokterd dat hij zijn mars evengoed tegelijk kan houden voor een ander doel dat streeft naar een verbetering van het leven in de Derde Wereld. Georges is bereid om zijn opbrengsten af te staan aan het project Ninafri. Dit project wordt opgezet te TCHIROZERINE in de Sahel. Het bestaat uit de oprichting van een gezondheidscentrum, aanleg, beplanting en irrigatie. Een soort groen eiland in de dorre Sahel. Holtijzer vertrekt aan het Oud Stadhuis op vrijdag 5 juni 1987 om 10 uur. Via Brabant, Limburg en Nederland bereikt hij Düsseldorf op zondag 7 juni, rond 15u30. Hij zal dan een groene mars van ca 240 km hebben afge legd. Wie dit evenement van dichtbij wil meemaken, heeft daartoe de kans: er vertrekt een autocar op zaterdag 6 juni, met retour op zondag (Pinksteren) 7 juni. Men kan in Düsseldorf de Floraliën bezoeken, de ontvangst van Holtijzer meemaken en vertoe ven in een aangename stad. Richtprijs voor deelname: F 1.800, bus hotel ontbijt inkom voor de Floraliën inbegre pen. Inlichtingen bij Georges zelf, of bij Ninove Cars De Caluwé, tel. 054/33.18.05. LENTULO

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Klokzjiel | 1987 | | pagina 24