Het Denderwatertanden van Jean-Jacques Rousseau r oiv jonge kleding elke week nieuwigheden PC5T UIT POllARC Het jaagpad langs de Den der is jarenlang zowat taboe geweest voor fiet sers en wandelaars. Op ei gen risico kon je er een of ander trajekt uitpro beren maar het was je wel geraden om over steeple- kapaciteiten a la William Van Dijck of een jungle outfit te beschikken. Tij dens de zomermaanden kon je er terecht voor een gratis brandnetelkuurdie agressieve planten ston den je er in veelduizend- voud meterhoog en in ro- meinse cohorte-stij1 op te wachten. Naar het schijnt zijn de mini-prikken die ze zo gul uitdelen goed tegen reuma en aanverwante kwalen, maar ik ken pret tiger kriebels om mijn ge wrichten en knoken buien van euforie te bezorgen. Tijdens de niet-zomerse seizoenen was het dan weer meestal ploeteren geblazen op het flinterdunne tussen gras en ander groen gesand- wicht pad. Enige oplettend heid was geboden om niet in het water te sukkelen want op vele plaatsen was er van een pad helemaal geen sprake meer en gaap ten echte mini-afgronden. De voorbije jaren is aan deze avontuurlijke Dender- tochten stroomopwaarts van af Ninove een eind geko men. Zij die voor wat de hierboven beschreven toe standen betreft niet tot het kransje der ingewij den kunnen gerekend wor den, raad ik een goeie ouderwetse jaagpad-excur sie vanaf de Fabelta-zone richting Okegem aan. Daar trekt het zogenaamd pad al zijn onhebbelijke re gisters open en kan je lekker Stanleytje spelen. Na een zowat drie kilome terlange koloni sa.tietocht kan je - Stanley para fraserend en met links een o zo lief ogend kerk torentje met monumentale ceder in zicht - uitgeput en voorzien van een onder weg samengescharrelde ha rem jonge plukverse ne gerinnetjes, stamelen: Okegem I presume?! Maar laten we naar de be schaafde wereld terugkeren. Vanaf Ninove, richting Ge- raardsbergen, krijg je nu een prachtig wandel- en fietspad geserveerd. De- politie mag voor mijn part wèl de schaarse sluikbrom- mers in het water keilen en tussen het sas van Pol- lare en de Pollaarse ex- Zwarte Flesch heeft een of andere officiële knoeier voor een korrelige, onkon- fortabele slijtlaag ge zorgd, maar verderop krijg je een waar luxe-pad onder voet'of wiel. Een bijna twee meter breed asfalt- lint laat je toe om rustig en veilig de Dendervallei te bewonderen. Opvallend is ook dat de versterking van de rechteroever weiqig of geen schade heeft berok kend aan de plantengroei, een korte onderbreking buiten beschouwing gelaten. De vele wilde bloemen du wen de sjiekste bloemen- zaak-ruiker in de natuur lijke floraliënvernieling Wat mij als regelmatig en dus trouw "gebruiker" van het vernieuwd pad vooral opvalt is dat zo weinig mensen deze prima-uitstap- mogelijkheid benutten. Zelfs bij (het deze zomer weliswaar zeldzaam) goed weer ben ik bijvoorbeeld tussen Zandbergen en Nino ve gaan joggen zonder ook maar één menselijke soort genoot te ontwaren: om Jean-Jacques Rousseau, meer dan tweehonderd jaar na het verschijnen van zijn "Les reveries du pro- meneur solitaire", te doen watertanden Dat men bij mij niet komt klagen over het gebrek aan rustige wandel- of fiets- mogelijkhedenIk heb tij dens deze zelfde vrij som bere zomer tevens ontdekt dat er een nieuw soort toerisme aan het ontstaan ismensen die met een (veelal opgekalefaterde) vijf a zes meter lange mo torboot onze binnenwateren en dus ook de Dender op en wellicht ook afvaren. In alle rust, met kinderen, speelgoed, hond en dito vlooien. Zelfs Nederlan ders hebben me vanop hun voorbijschuivende water- mobil-home vlakbij de brug van Zandbergen zuinigjes gegroet (met drie gekromde vingers en de hand amper tot op schouderhoogte, energie besparen niet waar Deze bootjes houden alvast onze sluis- en brugwach ters in beweging; deze mensen raakten immers steeds meer gefrustreerd omdat ze alleen nog pint jes mochten versassen en schouders in plaats van bruggen ophalen. Beste Lezer, lieve Lezer- straaltje, wanneer mijn epistel jullie onder ogen komt kan je tijdens een hopelijk gulle nazomer nog van een en ander genieten, vlakbij, langs de Dender. Je kan er tevens in een flits mijn eenzame loop tochten mee opfleuren! willie verhegghe f B 2103■•=3 stationsstraat ie NINOVE

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Klokzjiel | 1987 | | pagina 20