«cheerlinck T ES TE ZOT cc effektief komt, moet Krejater in staat worden geacht nog ja renlang modern en kreatief to neel op de Ninoofse planken te brengen. De basis daarvoor is in elk geval gelegd. Misschien ook durft Krejater het dan ein delijk aan eens een degelijk toneelwerk van een heden daags Vlaams auteur op te voe ren (Ik denk aan een Van Den Broeck, een Verheezen, ja zelfs een Claus). Of houden ze dat in petto tot ze eindelijk kun nen beschikken over de echte toneelakkomodaties van een echt polyvalent kultureel centrum? Benny ALS U EENS WAT ANDERS WIL Modern behang: tijdloos mooi Klassiek behang: stijlvol elegant BEHANG VOOR ELK DEKOR lil LU Veertien jaar nu al zijn er enkele dappere Ninovieters die de moed hebben om, zij het SSms met de moed der wanhoop, 1 gedurende enkele maanden te repeteren en dan tenslotte op 2 dagen alles wat een beetje naam heeft ter stede te hekelen. Die eenzaten zijn er niet al tijd in geslaagd -vooral de laatste jaren dan- een revue in elkaar te boksen om "U" tegen te zeggen, maar met "t' es te zot" zit het ver nieuwde gezelschap in de lift. Jussy De Smet, vergezeld van vrouwelijke mannen en manne lijke vrouwen, opende met de titelsong. Dat Jussy kan zing en wist ik al langer; ook dat de andere leden weinig of geen choreografische tips kregen en hun bijdrage beperkt bleef tot het al dan niet gelijk heen en weer bewegen. "Veske bestels vege goed" werd goed vertolkt door Hans Van Laethem en Rufijn De Decker. De sketch was goed gestoffeerd (terrassenkwestie, sluitings uur, baldadigheden op Dam, tet- tengareelmaar de verbinding tussen sommige items duurde wat te lang. Hans en Rufijn sloten af met een lied over het leef milieu: sterke tekst en leuke melodie. We zaten goed en dat bleef zo in het nummer over de maskesskoeten aangevoerd door Marc Siroyt( Agnes Van Rossom) die de gidsen, o.a. Georgette De Kegelhet leggen van knopen bijbracht en met hen probleem situaties (bvb. het gezelschap van Jimmy, Etienne of Antoine Callebaut) besprak. De veertiende revue bereikte hiermee een eerste toppunt en zelfs Paula's toffe tippen konden daar niets aan verande ren. Het was fijn om vast te stellen dat creim-o-buirke Willy De Troyer, een rascarna val ist, tot de rangen van het gezelschap is toegetreden, al kon hij zich niet ten volle waar maken, mede door de qua inhoud zwakke sketch. Pol De Haes en Hans Van Laethem probeerden in "Buik poep" de lachspieren opnieuw los te wer ken, doch daar slaagden ze slechts gedeeltelijk in. Het idee en de uitbeelding waren uitstekend -ik heb gegierd toen ik Pol herkende- maar beide he ren hadden weinig of niets meer te vertellen dan wat zwansen over koffiemerken en grapjes op de koning. Met het idee moet nochtans iets meer te doen zijn. Presentator Marcel De Schrijver kondigde vervolgens de familie Van Laethem aan. Deze zingende Sound-of-musi c-Von-Trapp-fami- lie zingt zo mooi (ook zonder Mia op vrijdagavond) dat je je niet lastig maakt als er ook een Zuidafrikaantje tussen de liedjes zit of dat je je gaat afvragen wat dat bij een revue doet (een lach én een traan weet je wel Bon - Pauze - Tombola - WC - Pintje(s) Marcel De Schrijver stelde ons Eddy's Fourband voor, het gele genheidsorkest met 4 (of wat dacht je) muzikanten. Ze bege leidden o.a. Hans Van Laethem bij zijn zelfgeschreven "Zotte Vlagen" en Jussy girls (ook al twee nieuwe) bij hun lied ov^r terrassen, collectorwerken en' centrumvernieuwing. Twee liedjes na elkaar is lang genoeg, want dan moet je weer naar een climax. Dat wist regis seur Van Vliet blijkbaar ook, want die climax kwam er ook: "Terrassenweelde" was meester lijk. Een totaalstuk dat uit eenviel in verschillende klei nere luikjes en waarin alle revuemensen optimaal acteerden. Die onderdeeltjes waren alle subliem, maar als uitschieters vermeld ik vooral Marie-Louis- ken - de tientallen synoniemen voor de terrasjes - het lied van Pië Gravië - de ode van Hans aan zijn moksken Betty. Omer had duidelijk het zwaarde re buskruit voor 't laatste ge houden; en het hield niet meer op: Wanne Stanse deden Fliese en Roeze bijna vergeten. In hun komerenpraat moest Pië Gravië het weer ontgelden en verna men we o.a. dat het Cultureel Centrum "De Balladeuse" veel geld zou opgebracht hebben voor de familie S.. Net voor de finale mocht Jussy haar zang- en podiumtalent nog even demonstreren. De finale zelf was origineel: de leden van het revuegezelschap, ook zij die we tot nu toe niet gezien hadden, stelden zich met een telkens goed getypeerde tekst voor, waarna allen samen het Revuelied kweelden, nu al voor de veertiende keer. Er waait een frisse, inspireren de wind door het gezelschap en dat kan de revue alleen maar ten goede komen. Laten we hopen dat de ingeslagen weg verder wordt bewandeld; dan wordt het derde lustrum zeker een must. Philippe VAN DER HAEGEN Graanmarkt 4 Preulegem 36 Tel. 33.99.96 Ninove Tel. 33.15.23

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Klokzjiel | 1987 | | pagina 27