Landbouwers, leest en verspreidt
ons blad.
hebben, dat pen en ploeg zoowel in één en dezelfde hand
gehanteerd wordt. Het is eindelijk tot een Terweer geko
men bij hen, die als stomme wezens gedurende vier lange
jaren -belasterd en behandeld worden als verachterde en
gehate lieden honderde boeren waren de wroetende slaven
van enkele gelukzoekers. Stoutmoedig in een sprong zijn
zijde gehoonden, op de bres gesprongen tot verdedigers
van hunne belangen en ontstolen goeden faam. De Koorn-
bloem is het vaandel van ons boerenleger geworden, een
heilig iets, waarvoor men strijd met hand en tand, de licht
toren, dat de zwaar bevrachtte schepen de veilige haven
wijst. Is een weekblad geen uitertst best gekozen wapen tot
verdediging van onze standsbelangen. En wat gezegd van
ods blad als leerschool in het landbouwvak een progressief
onderlicht van week tot week geen vage theoriën, maar
degelijke wetenschapstudie is het beste middel om een
mensch zedelijker wijze hooger te tillen ligt er in het
leeren geen zekere waarborg van gebeurlijke onheilen En
wanneer een boer de wet der natuur er de ontwikkeling
der natuurkrachten zal opgespeurd en begrepen hebben, zal
hij zich dan niet gelukkig achten en tevreden worden met,
zijn lot. De wijze streeft naar kennis, naar waarheid, naar
vastheid in zijne princiepenen daarin naar rust in zijn leven.
Want
Als de deinende zee is het leven
Steeds rusteloos wentelt en stuwt
Nu de vloed dap de ebbe der wereld
Golf op golf, als geslacht op geslacht.
Zoodus wie niet sterk staat in den levensstrijd wordt de
speelbal der woeste wereldsbaren, de verschopte der samen
leving. Brengt eenheid van gedachten en werken geen
sterkte, terwijl verdeelheid zwakte baart, meestal voor-
spruiters uit ikzucht en eigenbelang. Hoe beter sterke een
heidsbanden smeden tusschen de leden van onze wijd uit
gestrekte vereeniging dan door ons blad, symbool aan
hetgeen we' willen en van wat we zijn. Door de Koorn-
bloem hebben we een best bevorderingsmiddel tot ver
koop of aankoop van landbouwprodukten de verkooper,
door eene kleine aankondiging achteraan in ons blad, vindt
honderd maal gelegenheid zijne waren op zijn hof te ver-
koopen, terwijl hij anders alles naar de markt moet sleuren
en vele kosten maken, om het daar soms onder de waarde
af te staan de kooper vindt een goede gids in de aankon
digingen, spaart eene gansche week loopens en tien a vijf
tien franken aan verteer. Vijf centiemen brengt hier vijf
franken op. Dus ons blad is een goudmijn voor onze boeren.
Zullen we hier niet gewagen van de beschuttende kracht
van ons blad, een schild tegen bedrog. De waren, geleverd
door de boeren granen, aardappels, boter, eieren, melk en
slachtvee, zijn weinig of in 't geheel niet vatbaar voor ver-
vervalsching. Maar dat kan men niet zeggen van de land-
bouwbenoodigheden zooals, veevoeder, kunstmatige mest
stoffen, zaden? Wat menigvuldig bedrog heerscht daarin
niet En de beschermwetten tegen bedrog Die deden niets
uit, maar wee de melkboerin die hare melk durfde doopen
haar ontsnapte geen straf.
Zoo ziet men, dat ons blad eene menigvuldige roeping
voorhanden ligt en de vruchten en voordeelen ervan ook
menigvuldig zijn.
Zitting van Vrijdag 13 December 1918.
De heer Maenhout, Voorzitter, spreekt over verschei
dene punten en vraagt dan aan het talrijk publiek Is er
iemand die het woord verlangt
De heer O. Caudron, Schrijver van de Landbouwers-
vereeniging van het arrondissement Aalst, staat recht en
vraagt het woord.
De heer O. Caudron. Mijnheeren, in naam der land-
bouwersvereeniging van het arrondissement Aalst, neem ik
de eerbiedige vrijheid uitleg te vragen over eenige punten.
Volgens ik uit den mond van den Heer Voorzitter vernam
is men zinnens de opgezochte koeien welke na vijftien
dagen niet erkend zijn in het openbaar te verkoopen.Daarte
gen moet ik protesteeren.Ik vind dat men die koeien nietzou
moeten schatten volgens gewicht en hoedanigheid maar aan
een officieele hoogsteprijs en ze verloten tusschen landbou
wers zonder vee. Bij openbare verkooping zullen deze
koeien drij tot vier duizend frank geroepen worden, en hoe
kan een landbouwer die aan zulke prijs een koeiken terug
op stal krijgt zijn melk afleveren aan 30 of 40 centiemen.
- Als de melk aan officieele prijzen wordt gezet moet men
dit ook voor de koeien evenals voor alle andere waren doen.
De heer Maenhout. Ja, dat ware niet «lecht wij
zullen uwe woorden in acht nemen.
De heer Caudron. Volgens een besluit van Koning
Albert in 1914, moest al het graan en andere eetwaren dat
niet noodig was voor eigen rantsoeneering afgestaan wor
den aan een officieele prijs. De Duitschers hebben dees
besluit verkracht en op onwettige wijze al het graan
opgeeischt. Nu, volgens een nieuw besluit van den heer
Gouverneur vernemen we dat de landbouwer moet afgeven,
het graan dat hij niet noodig heeft voor eigen gebruik.
Bijgevolg hebben vele landbouwers, bijzonder de kleine
veel graan afgeleverd dat zij mochten gehouden, aangezien
dat zij uit schrik aan de Duitschers bijna alles afgaven. Is
het niet noodzakelijk aan deze hun graan terug te geven
nu zij niet meer buigen moeten voor de onwettige handelin
gen der Duitsche bezetters
De heer Maenhout. Dat is onze zaak niet, dat is voor
de Lakenhalle.
De heer Caudron. Ik vraag verschooning heer Voor
zitter ik denk toch wel dat het uwe plicht is als vertegen
woordiger en zaakvoerder der landbouwers hun ook recht
te doen geworden.
De heer Maenhout. Gelief uwe aanvraag schriftelings
te doen ik zal U ondersteunen.
De heer Caudron. Ik ben 't akkoord met den heer
Voorzitter dat er een gedeelte melk moet afgeleverd worden
voor vrouwen, kinderen en ouderlingen maar, aangezien
alle waren in den handel welke de landbouwers moeten
inkoopen nog zoo duur zijn dient de prijs verhoogd te wor
den. Ik vraag ook ten zeerste dat de landbouwers het recht
hebben controol uit te oefenen op de verdeeling der melk.
Ik geloof dat, wanneer wij onze melk aan een kleine prijs
afleveren, wij ook het recht hebben te weten wat er met
onze waren gebeurd. Ik vraag vertegenwoordiging #der
landbouwers in de Bevoorradingskomiteiten. Sinds zes
maanden vragen wij de vertegenwoordiging in het Onder-
komiteit te Aalst met eene vereeniging van 5000 leden. Men
beloofd ze ons van den eersten dag, maar men houd er ons
tot op heden op diplomatieke wijze buiten.
De heer Vooorzitter. Ja, ja, ge moet alles schrifte
lings zenden, 't is wel, 't is wel.
De heer Caudron Nog eenige woorden heer Voor
zitter Daareven hoorde ik spreken van twee soorten van
koeien deze van over lange manden van het front inge
bracht en deze vóór den wapenstilstand uitgedreven. Er
bestaat eene derde soort koeien deze die afgenomen werden
door Duitsche gendarmen aan landbouwers die hunne boet
niet betaalden. Deze koeien werden dan publiek verkocht.
Moge de vroegere eigenaars ze terug halen bij de tegen
woordige
Over drie weken heeft er te Aalst eene verkooping plaats
gehad van alle zoo'n koeien van deze soorten. Op last van
het hulp- en Voedingskomiteit die deze koeien vroeger had
gekocht van de Duitschers. De beesten gingen tot 3 en 4
duizend frank. Was het niet eene plicht van rechtveerdig-
heid en vaderlandsliefde deze koeien terug te geven aan de
geruineerde boeren van aan den Yzer of aan de sukkelaars
van rond Aalst Een arme weduwnaar, van Hofstade zoekt
te vergeefs zijne eenige koe op die hem door Duitsch ge
wold werd ontnomen.
De heer Maenhout. Genoemd komiteit had het recht
niet deze beesten te verkoopen. Deze die hunne beesten
willen terug hebben aan den prijs die men hen betaalde
moeten zich richten tot den vrederechter of het parket.
De heer Caudron. Er is nog één punt.
De heer Maenhaut. Ge moet alles schriftelings op
maken. 't Is wel.
De heer Caudron. Een oogenblik nog heer Voorzit
ter Er zijn door het Provinciaal Hulp- en Voedings
komiteit aan de voermans der plaatselijke komiteiten die
meest landbouwers zijn en aan sommige landbouwers maïs-
pellen verkocht aan 1 frank de kilo en stof, eene gemeene
vuiligheid, aan 0,18 fr. de kilo. De waren hadden volgens
mijn oordeel eene voedingswaarde van hoogsten maïspel-
len 8 a 10 centiemen, stof 1 of 2 centiemen. Ik vraag dat
de heer Voorzitter dadelijk van het Komiteit een deel der
koopsom terugeischt. Ik vraag mij af of het geene schan
dalige handelwijze is ons goed gezond graan aan 35 frank
te betalen en ons maïspellen te verkoopen aan 100 frank en
stof aan 18 frank en of dit geen woekerhandel is van wege
het Provinciaal Komiteit
De Vergadering. 't Is waar, 't is wel bravo
De heer Maenhout. Alles schriftelings overmaken.
De heer Caudron. Ik zal het aanstonds doen, heer
Voorzitter, en ik dank U voor de vrijheid van spreken.
