Arbeid adelt Voedsel voor mensehen, dieren en planten. Vetten voor den Oogst. Kiezing, Kerstmis Landbouwweekblad DE TEM WE ZONDAG 27 JUNI 1920. Prijs 6 centiemen. 2de JAARGANG. Nr79 Bureel en Redactie GROOTE MARKT, 8, AALST Verantwoordelijke Opsteller ORTA1RE CAUDRON, Burchtstraat, 3, Aalst. Aankond gingen volgens akkoord. Abonnementsprijs 3,50 frank 's jaars. De medewerkers zijn verantwoordelijk voor hunne bijdragen Ongeteekende stukken worden niet opgenomen. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggegeven. Een goede huisvrouw zal weten wat er in den kookpot moet om het eten sma kelijk te maken. Peper, zout. kaneel, sui ker, water, melk, bloem en wat weet ik al, zal zij weten te gebruiken om aan hare huisgenoten een goed eetmaal te kunnen opdienen. De mensch heeft ge brek aan vele verschillende stoffen om te kunnen leven en deze stoffen moeten zich in ons eten bevinden. Ook de dieren leven onder dezelfde wetten. Hier zullen verschillende soorten aangetroffen worden, die elk afzonder lijk eten vereischen. De hond eet brood en geen gras. De koe eet gras en geen vleesch. Het paard eet haver en geen soep, enzoovoorts. De landbouwer weet dit heel goed en zal aan elk dier het gepaste voedsel we ten te geven. Hetzelfde geldt ook voor de planten. Dezen hebben noch soep, noch melk, noch vleesch, noch brood noodig, maar wel meststoffen. Zij hebben hoofdzakelijk behoefte aan stikstof, aan potasch, aan phos- phoorzuur en kalk. Zooals bij de dieren is het ook niet gelijk welke soort voedsel iedere plant noodig heeft en daar ligt de kunst dit te weten. Een landbouwer die weet dat zijne koe moet klavers hebben, weet dikwijls niet welk voedsel hij aan zijne klavers moet toedienen.En zoo ziet men dik wijls dat sommige vruchten geen tier hebben. De oorzaak is dikwijls onget kend. Ik zal u verzekeren dat het op 100 gevallen 90 maal is bij gebrek aan gepast voedsel Misschien zult gij mij uitlachen, maar ik zeg u dat ge dikwijls de klavers aan uwen hond geeft en de melk aan uw paardDat ge niet weet wat gij aan uwe aardappelen, aan uwe klavers, aan uwe beeten, aan uwe verschillende vruchten moet toedienen. Daarvoor is er natuurlijk studie ver- eischt en zullen alle landbouwers goed doen door allerlei middelen deze kennis sen aan te leeren. Ik kan u hier echter eenige kleine trekken geven van de inhoud der ver schillende meststoffen en de behoefte der vruchten. Mest behelst stikstof, potasch, phos- phoorzuur en kalk en is bijgevolg een volledig mest. Voor sommige vruchten echter die veel phosphoor en weinig stikstof, ofwel veel stikstof en weinig phosphoor vragen zal men van de een of andere vetstof moeten bijgeven. Beer heeft dezelfde hoedanigheden, maar bevat meer stikstof. Nitraat behelst 15 tot 16 nitrische stikstof. Ammoniak bevat 20 tot 21 ammo- niakale stikstof. Cyanamide bevat 12 tot 20 orga nieke stikstof. Superphosphaat bevat van 8 tot 20% phosphoorzuur. IJzerslakken bevatten van 8 tot 20 phosphoorzuur. Kaïniet bevat 13 tot 14 potasch. Kalk bevat kalkstof en magnesia. Dan hebt ge nog meer meststoffen met verschillende namen en verschillende hoedanigheden. De vier hoofdbestand- deelen van het eten der planten zijn dus stikstof, phosphoorzuur, potasch kalk. en Hoe zal men nu deze stoffen op ge- pasten tijde en aan de verschillende teel ten geven Daar ligt de knoop en dit moeten alle landbouwers absoluut weten. Men moet den aard van den grond nagaan. Iets wat zeker is, dat is dat men moet zorgen dat deze vier hoofddeelen genoegzaam in den grond voorhanden zijn en dat voor speciale teelten men bijzonder bijvoegt wat deze teelt het meest noodig heeft. Begint dus met te onderzoeken of uwe grond kalk genoeg heeft, phosphoorzuur genoeg heeft (door gebruik van super phosphaat of ijzerslakken) en potasch (door gebruik van kaïniet). Wanneer uw' grond deze stoften in zijn bodem krijgt, moet ge enkel gepaste stikstof toevoegen (beer, nitraat of am moniak) en uwe vrucht zal zeker geluk ken. Sterven uwe klavers uit, dat is een teeken dat uwe grond te arm is aan pot asch en bijzonder aan phosphuur, dus geeft hem kaïniet en superphosphaat of staalslakken. Zijn uwe tarwekorrels on volgroeid dat wil zeggen dat uwe grond aan dezelfde ziekte lijdt. Zijn uwe aardappelen gerapt en slecht van smaak en de knollen klein, te weinig phosphoor en potasch. Zijn uwe rapen weggegaan door knol of wert, gebrek aan 't zelfste voedsel superphosphaat. Zijn uwe weiden zuur en staan ze vol slechte planten, gebruikt ijzerslakken, want er is daar armoe aan phosphoorzuur. Men spreekt van gronden die geen klavers kunnen dragen. Dat bestaat niet als men gerioeg van twee jaar te voren superphosphaat en kaïniet gebruikt. Er zijn misschien nog wel menschen, die spreken van vieze klodden en nieuwe heiligen Deze laten we in hunne oude wijsheid en vragen aan al wie meegaat met den tijd deze zaken eens goed te studeeren. Als men met twintig boeren spreekt, zijn er al vijftien die noch superphos phaat noch kaïniet kennen en die niets anders weten, dan van zout (nitraat) en ammoniak. Wat baat het anders niets te gebrui ken om uwe planten te voeden, gij ver geet het zout op uwe spijzen te doen en het peper op uw vleesch Gij geeft aan uw paard het eten van uw zwijn 1 Iedere partij land moet ten minste alle twee jaar bestrooid worden met 1 kilo super phosphaat per roede Men moet op tijd eens kalken en ook kaïniet gebruiken. Alle weiden vragen alle drij of vier jaar 400 kilos ijzerslakken per hectare. En zeggen dat er boeren zijn die noch het een noch het andere kennen noch gebruiken Is het dan te verwonderen dat men geen klavers wint, loof heeft met wratten, slechte en weinig opbren gende aardappels, de tarwe of rogge geen scheut geeft Gebruikt min stik stof en meer phosphoor, potasch en kalk en uwe oogsten zullen verdubbelde op brengst hebben 1 Wat meer is, deze laatste meststoffen kosten het minst van al Zaait geenè enkele partij rapen, zon der eenen zak superphosphaat per dag- wand te geven. De opbrengst en de hoe danigheid uwer rapen zal u drijdubbel de onkosten vergelden. Die het niet ge looft, doet me eens het plezier eene kleine maar juiste proefneming te nemen! SANDER. De terwe ziet er zuiver uit Alsof heur korenaren Geboren uit den binnenwand Van Peru's velden waren. Zoo geluwe is ze, en goud geliik De stammen staan genegen En honderdduizend, blinken ze. in Den zoelen zonnenregen 't Zijn priemen gouds, die dragend zijn Den last elk, en de zware. De dikke, volle onschatbaarheid Der gouden korenare Gods zegen op de velden viel. God zegent u, gij boeren. Die peerdenwagens koren zult Dit jaar, ten vlegel voeren Guido Gezelle. PLANTGOED VAN EEHSTE- LINGEN UT HOLLAND. Landbouwers die plantgoed van Eer stelingen of Moeselinnen begeeren, moe ten onverwijld hunne inschrijvingen inzenden. De prijs kan nog niet bepaald worden, daar de aankoopen nog niet gedaan zijn. Dit is echter geen rede om niet in te schrijven, want het zou anders kunnen te laat zijn. Onze planters van verleden jaar die nu bijna allen geroeid zijn, gaven het bewijs van de echtheid der soort. Hunne opbrengst was onovertroffen. Schrijf in zonder wachten Het is hoog tijd om in te schrij ven voor Nitraat en Superphos phaat, voor den aanstaanden oogst. Alle schrijvers der bonden zenden zoo rap mogelijk hunne inschrijvingen binnen, opdat het bestuur op tijd de noodigeaankotv pen kunne doen. Wij zullen trachten alles zooveel mogelijk op de dichtgelegene sjta- tie te doen verzenden ofwel het ter beschikking houden in magazijn. De prijzen kunnen nog niet be paald worden, aangezien er nog niet gekocht is De leden mogen echter vertrouwelijk inschrijven. Van heden af zal het magazijn ook altijd sterk voorzien zijn voor dezen die hun gerief voor den oogst hier weghalen. Voorziet u allen op tijd en dqet uwe inschrijvingen vbor heel den oogst. Het Bestuur. Hoe komen die twee hemelsbreedver- schillende namen bij elkander, vraagt wellicht een lezer. En toch zijn die twee tijdstippen dikwijls in innig verband voor menig landbouwer, zooals blijken zal uit het volgend verhaal. Krabbers Wannes was een pachter, die goede zaken deed, alhoewel hij hof en landerijen huren moest. De pacht was hoog 300 fr. voor de hoeve en 80 fr. per dagwand voor de landerijen. Toch hield hij jaarlijks nog een net som metje over. Hij was op de hoogte van zijn vak zijne vier jongens waren op passende kerels en het geluk was met hem. Mijnhe«r kwam Wannes eens in 't jaar bezoeken dat was gewoonlijk zoo rond Kerstmis verders had Wan nes er geen last van. Maar Mijnheer stierf... De hoeve, die tusschen haakjes gezegd, zonder voor waarden verhuurd wasj werd het eigen dom van mijnheer den schoonzoon, een verwaand en politiek ventje. Met Kerst mis kwam de nieuwe eigenaar, zooals vroeger de oude deed, tot bij Wannes hij was zeer vriendelijk en alles bleef ge lijk voorheen t Volgend jaar was t kiezing. De strijd was hevig. Er werd beloofd, ge-' dreigd. Krabbers ook kreeg onverwachts het bezoek van 't mijnheertje. -Hoe gaat het op de boerderij. Wannes Opperbest, mijnheer. Des te beter, 't Zal u dan ook niet moeilijk vallen mij een klein plezier te doen. Zeker niet. Wat verlangt mijn heer Ge weet wat er Zondag a.s. ge beurt. t Kan op één stem aankomen en gij hebt er drie. Zoudt ge voor mijne partij niet willen stemmen De aap komt uit de mouw, dacht Wannes en luidop Dat is wat anders, mijnheer. Ik zou het graag doen, maar ik kan nietik ben een man van overtuiging en ik stem zooals ik gewoon ben. Mijnheer zal dat toch niet kwalijk nemen, hoop ik. Wij zullen zien Dat was alles, mijnheer vertrok met een zuur gezicht. In het gezin van Wannes werd er be raadslaagd, overlegd, getwist, maar bij slot van rekening stemde de pachter zooals zijn vader zaliger en hij zelf altijd gestemd hadden. Men naderde Kerstmis. Daags voor het groote feest bracht de deurwaarder- een opzeg bij Krabbers. Gejammer, woede en daarna kalme gelatenheid, maar wrok in t hart. 't Is goed, 'k zal morgen mijn schoenen eens aansteken en naar iets beter uitzien, zei de baas. Er zijn meer hoeven dan kerken. Ik ben blij dat ik mijn gedacht gedaan heb, ik wil vrij man zijn en vrij blijven. Veertien dagen later teekende Krab bers een akt,waardoor hij eigenaar werd issaaaBnour De oorn

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Koornbloem | 1920 | | pagina 1