Opgepast
Vergadering e
Voedefaafdappelen
Bericht aan
de handbontaers.
Onze Afdeelingen
Smokkelaars.
QUO VADIS?
ZAAILIJNZAAD
OoopdpQ(»hten
In Frankrijk integendeel hebben ze
kere gewesten zooals de Auvergne en
de Champagne zich op bijzondere wijze
bezig gehouden met het kweeken van
konijnen voor pels en haar. Weet men
dat het Angora-konijn bijvoorbeeld
door het kammen jaarlijks 250 gr. haar
levert en dat dit haar van 200 tot 250fr.
de kgr. geldt. Alhier voor het voort
brengen van vleesch en pels raden wij
het kweeken aan der twee volgende
soorten het blauwe konijn van Beve-
ren en de Argenté (of verzilverde) van
Champagne en wel 't meest deze laatste
soort die kloek is, op voldoende wijze
vermenigvuldigt, op tamelijk korten tijd
een schoon gewicht heeft en wiens fijne,
zilverachtige pels zeer geprezen wordt.
De konijnenkweek schijnt over 't al
gemeen nog al wisselvallig. Het konijn
!s onderhevig aan talrijke ziekten en
plagen en de sterfgevallen zijn niet zeld
zaam. Ook om in dezen kweek te slagen
moet men de volgende punten wel in
aanmerking nemen
1. De voorschriften van de gezond
heidsleer met nauwkeurigheid toepas
sen.
2. hene doelmatige voeding aanwen
den.
3. De konijnen niet te veel of niet te
jong laten kweeken.
Weze het ons geoorloofd kortbondig
eenigen uitleg over die drij punten te
geven. 1 en slotte zullen wij nog korte
wenken nopens de bijzonderste konij-
nenziekten bijvoegen.
Men hoeft eerst en vooral te zorgen
voor eene behoorlijke huisvesting. Om
gezond te zijn moet het hok nog al ruim
wezen. Het moet daarenboven goed
verlucht zijn, warm in den Winter,frisch
binst den Zomer. Het konijn mag nooit
rechtstreeksch aan de zonnestralen
blootgesteld zijn. Het hok moet zonder
veel last kunnen gekuischt worden en
de vuile waters moeten een goeden af
loop hebben, het kan nooit rein genoeg
gehouden worden.
Het is volstrekt noodig dat de mest
tijdig weggenomen wordt. Men weet
hoezeer dit punt meestal verwaarloosd
wordt en welk een verstootende reuk
gewoonlijk de konijnenkoten omringd.
Om het hok te strooien, gebruike men
liefst tarwestroo. In zekere streken ge
bruikt men daartoe ook turf die de voch
tigheid en slechte geuren wegneemt en
daarenboven zeer zacht is om op te lig
gen. Wekelijks, na het wegnemen van
het mest, zou men het hok eens gauw
moeten wasschen met creoline-water en
strooien met kalk. Men gebruikt soms
oude vaten voor koten, deze zijn tame
lijk goed, doch de beste zijn gemaakt uit
steen en ciment. Zekere koten hebben
als vloer een rooster van latten, die den
drek laat doorvallen. Men beweert dat
de konijnen veel voeder eischen en daar
is iets waarheid bij, doch men neemt niet
genoeg in aanmerking dat het voedsel
gedeeltelijk in het hok verkwist wordt.
Om zulks te vermijden zou het hok wat
mobilier moeten hebben, namelijk een
eet- en drinkbak en een kleine ruif.
D. BRICOUT
Tengevolge van het opmaken van den
jaarlijkschen inventaris zal het magazijn
AALST GESLOTEN ZIJN op Maan
dag 2 Januari.
Opgepast dus
De andere magazijnen zullen open
zijn.
AYGEM.
Onlangs verschenen in De Koorn-
bloem enkele regelen om de Aygem -
sche leden der Landbouwersvereeni-
ging aan te zetten regelmatig de verga
deringen bij te wonen, die op de ge
meente gehouden worden. Sindsdien
was er nog geene vergadering en kun
nen wij dus nog niet weten of die rege
len eenige verbetering hebben bewerk
stelligd.
Toch willen wij vandaag nogmaals
een oproep doen, ditmaal niet om de le
den tot het bijwonen der vergaderingen
bij te wonen, maar om het getal lezers
en abonné s op De Koornbloem te ver-
grooten.
In Aygem zijn de leden der vereeni-
ging talrijk, bijna elke landbouwer van
eenige beteekenis maakt deel van den
bond, maar zoo gering in getal als dezen
die geen lid zijn van onzen bond, zoo
gering zouden dezen mogen zijn onder
onze leden die niet wekelijks De Koorn
bloem krijgen.
De afzet der waren in Aygem is ge
weldig grootdaaruit mogen wij gerust
de gevolgtrekking maken dat ons volk
'Aonze vereeni9'n9 a's Samenwerkende
Maatschappij het beste vertrouwen stelt.
Doch niet alleen om de Samenwer
kende Maatschappij en hare goede en
goedkoope bediening moeten wij in onze
vereeniging ons vertrouwen stellen het
streven onzer voormannen voor een
vrije boerenstand, die niet laugerde slaaf
wil zijn in de groote maatschappij, moe
ten wij ook weten te steunen door ons
vertrouwen, meewerking en het ons ten
nutte maken der middelen die zij ons ter
bereiking van dit ideaal aanbieden.
En juist daar waar de voordeelen der
S. M. als verkoopster ophouden, begint
de taak van De Koornbloem. Ofschoon
deze het hare er toe bijdraagt om den
goeden gang der vereeniging in haren
handel en warenafzet te bevorderen,
heeft zij toch voor grootste taak hare
leden vóór te gaan en wegen aan te lee-
ren die dezen én als landbouwers én als
maatschappelijke leden moetea opgaan.
Tot hiertoe en langs om beter kweet
De Koornbloem zich meesterlijk van
haar taak. Als beste bewijs hebben wij
de immer groeiende vooruitgang onzer
vereeniging 3n de gretigheid waarmede
de lezers ons weekblad lezen.
Al de voordeelen opsommen, welke
onze leden door 't lezen van De Koorn
bloem hebben, zou ons te ver leiden.Als
wij onze leden aanzetten een abonne
ment te nemen, dan doen wij zulks om
dat wij er van overtuigd zijn dat de kos
ten die zulks hun veroorzaakt honderd
voudig vergoed worden.
Daarom, Aygemsche leden, kunnen
wij u niet genoeg aanzetten, uw en ons
blad regelmatig te lezen en hopen dat
ge onzen oproep welwillend zult beant
woorden.
N. B. De abonnementsprijs voor
jaar bedraagt 5 fr. Inschrijvingen mo
gen altijd gedaan v. orden 't zij bij een
onzer bestuurleden, 't zij in elk postkan
toor.
Het bestuur der Aygemsche afdeeling.
NIEUWERKERKEN.
Verleden Ivïaandag 19 December,
vierden wij ons jaarlijksch St. Eloifeest
met zooveel luister en strijdlust als de
vorige jaren, waardoor dan ook ons
feest wonderwel lukte. Wij danken in
de eerste plaats Mad. Peerlinck, de Gez.
Callebaut en Maria Callebaut, omdat
zij ons een smakelijk noenmaal voorbe
reiden. Was ons samenzijn s morgens
gezellig, 's namiddags veranderde het in
ware geestdrift en als wij dan de koene
toeren zagen van onzen vr^d Alfons
was iedereen verbaasd.
Dees jaar kon onzen dikke met den
dynamo niet werken daar juiide kabe
gesprongen was, maar in ;n plaats
zagen wij den alomberoemdepjsschen-
vanger aan 't werk onder 't drken van
een tasken smakelijken koffie.
Zoo geraakte het avond en lcht en
de vlag van Redt U Zeiven re langs
om hooger, totdat zij haar volle)ppUnt
van ontplooing bereikte ter onlaving
onzer Nieuwerkerksche landbtwbe-
volking.
Harop, Vrenden, houdt vol n de
zege is aan ons.
NIEUWERKERKEN. - Algem,ne
vergadering voorde leden van den bid
op Zondag 8 Januari, na de hoog[s,
bij Remy Schepens. Inschrijvg
voor kolen, kalk, Roode Star en Incf-
trie enz.
LEDE. Zondag 8 Januari, alg
vergadering in 't gewoon lokaal, c
3 1/2 ure namiddag.
Dagorde Herkiezing van het bestuu
Inschrijving voor zaailijnzaad. plant
aardappels, tarwekaf en alle benoodig
heden.
°P Vrijdag 6 Januari
[tri. Drie Koningen) om 2 ure namiddag
(stipt), jaarlijksche vergadering voor de
leden der verzekering, bij Camiel Schud-
dinck, Steenweg, waarna zal een Voor
dracht gegeven worden over zaadteelt
en veredeling door den heer Cornelis,
landbouwleeraar te Erpe. Daarna
Inschrijving voor Riga-lijnzaad, Roode
Star,, Kaïniet, Ifzerslakken, veevoeders.
Alleman wordt op post verwacht om
2 ure stipt.
De schrijver,
A. MAES.
ze
De wind joeg geweldig over 't stille
veld en deed de toppen der populieren
die in reien langs de veldweg stonden
klagend in de ruimte zweepen. Gansch
den dag was de regen pletsend neerge
komen zoodat de voren en de grachten
hun overvloedig vocht naar de kleine
beek uitwaterden.
Nog dreven de vlagen door de lucht
in woelige vlucht en bij groepen, de
eene zwarter dan de andere maar allen
voortjagend, als dreigende gestalten
van een naderend orkaan. De maan liet
bij poozen haar vredige en klaarlichten-
de blik tusschen de wolkenreien uitko
men, en scheen medelijdend neer te
blikken over de killige nattige vlakte.
In dien kouden bamisnacht trokken
twee kameraden met pakken op den rug,
zwijgend langs de kleine zijweg die van
het hoogveld naar het braamboschje
leidt. Ze waren haastig en niettegen-
staande de kou, dropte het zweet hen
van hoofd en wangen niet alleen de
zware vracht dien ze over den gladden
weg heenbrachten, matte hen af, nog
meer de schrik van den duitstchen
soldaat die hen elk oogeblik kon betrap
pen.
Eenige stappen ver in 't braambosch
werden de pakken neergezet, en de
twee doodmoede jongens namen eenige
oogenblikken rust. Hier konden ze voor
't eerst een oogenblikje praten, en stil
en ingehouden begon de oudste Ja,
Frans jongen, nu zijn we ook smokke
laars geworden. Wie had dat toch ge
HENRYK SIENKIEWICZ.
dacht dat we hier, waar we vroeger als
studenten opwandeling kwamen, zouden
neerzitten, met de schrik op 't lijfevenals
twee boosdoeners die elk oogenblik kun
nen verrast worden door de politie
Frans antwoordde niet, maar zuchtte
diep en voor hun geest ging hungansche
levensloop. Zonen van een ambtenaar
gingen ze beiden op de school en be
loofden veel voor de toekomst
Toen de oorlog uitbrak was Jozef,
de oudste, pas vijftien jaar, virr andere
kinderen, waaronder nog twee zonen
volgden het jongste een meisje, was
toen drie jaar. De vader was een niet al
te kloeken man. een oppassend bureel-
bediende, zonder fortuin, die met sparen
heel stil door 't leven kwam.
Bij de eerste invallen der Duitschers,
waren allen op de vlucht gegaan, naar
Gent, dan verder naar Holland, en na
eenige weken van vermoeienis en mise
rie weergekomen. Het weinige wat zi
in hun huisgezin aan kleederen en meu
belen bezaten was gestolen het bureel
was gesloten bij gebrek aan werk, en
voor het gezin van die nederige doch
eerlijke ambtenaar brakenjdroeyige da
gen aan. En geen einde aan dien wree-
den oorlog
F/r werd honger geleden ia stilte.
Vader ging soms een of tweemaal per
week, alhier en aldaar een oude vriend
bezoeken, gewoonlijk een boer, want
hij was ook van den buiten en bezat er
vele kennissen. Vele dezer vrienden
hielpen hem, verkochten hem aardappe
len en brood, en vergaten niet, hem
eens goed met hem aan hunne ontbijts-
afel te vergasten. Andere vrienden, ook
loeren zagen hem liever niet komen
ij konden daar niet met handelen, hij
roeg maar altijd iets om te verkoopen
e menschen kenden zijnen toestand
et, want onder zijn deftige en nette
keren, was er heel dikwijls een ledige
nag.
Vragen zou hij niet gedaan hebben
here: omkomen. Het schoolgeld ge-
rado: moeielijk betaald, voor de talrijke
studeten er werd besloten dat de
twee udste zouden tehuis blijven en op
stiel gan om brood te verdienen. Maar
hier ok was bijna geen werk te vinden
Nogeen zaak bleef hen over
smokken
Daatan hadden ze dikwijls gehoord,
en een goote nietdeug en luiaard uit de
buurt di. voor den oorlog geen duit be
zat had e reeds veel geld mee gewon
nen. Hijkocht zwfnen. boter, eiers,
vleesch, tbak, stoffea, garens, zeep en
bracht henaar Brabact. Daar v s het
gouvernenentsgebied ►n was de -jdd
min of met vrijook had men t' zor
gen, voor kussel, waar duizendc rijke
lui, evenals vele duitsche officieren en
soldaten, v<or alle prijzen kochten wat
ze noodig hidden.
Een zak Uoem kost'e in het land van
Waes 200 f, in Aalst 300, in Brabant
5 a 600 en tü 800 en 1000 fr. in Brussel,
j al het verschl tusschen de 200 en de
1000 fr. ble«f in de handen van de
smokkelaars, yan die menschen die het
voortvoerden naar de grens en
Brussel.
Ja, we zijb nu ook smokkelaars
wedervoer einielijk de jongste, maar ik
ben er niet fierder om me dunkt het
is een leven dat alleen aan weinig def
tige lieden past.,,
Laat ons dat niet te zwart inzien,
merkte Jozef, er is nu weeral niets aan
te doen. We moeten van twee slechte
wegen den beste kiezen ofwel moeten
we naar t komiteit gaan evenals de an
dere behoeftigen, ofwel moeten we door
alle middelen ons zelf trachten te redden.
Ik verkies het laatste, te meer daar ik
volgens mijn geweten me niets te verwij-
naar
ten heb. We kunnen er nog niets mee
misdoen, wanneer we evenals de andere
tabak koopen bij de boeren of kooplie
den van Vlaanderen aan 12 fr. de kilo,
en hem in Brabant aan 15 fr. verkoopen.
We hebben nu dertig kilos, dit maakt
6o samen, aan 3 fr. de kilo winst is toch
wel 180 fr. gewonnen met die 180 fr.
koopen we toch al 't een en 't ander en
moeder zal niet weinig tevrede zijn wan
neer de centen zullen in haar schoot
rollen I
Als we maar doorgeraken... Als we
maar niet gepakt worden, gevangen
meegeleid of mishandeld, als ze ons maar
niet wegsturen naar de arbeidersbatail-
jons De jongste had schrik en zag al
de schrikbeelden voor zich uit.
De wind was weer forscher geworden
en de nacht zwarter. Te beter voor hen,
want nauwelijks waren ze eenige oogen
blikken in gedachten verdiept, toen al-
meteens op de zijweg twee gendarmen
voorbijtrokken.
Ze beefden allebei en schenen in den
grond te zinken. Gelukkig hadden de
pinhelmen niet stil gehouden en zonder
achterdocht hun weg door 't veld voort
gezet. Evenwel had de schrik hen zoo
bevangen dat ze den moed schenen ver
loren te hebben om verder te gaan. De
kleine was dubbel benauwd en de sterke
van daareven zuchtte diep.
Er was nochtans maar één uitweg de
grens over. Daar wachten de koopers,
daar waren de centen voor moeder te
winnen
Na een poos kreeg Jozef weer moed
en rfa zijn kleinere broeder te hebben op
gebeurd, trokken ze met hun buit dieper
het bosch in.
Nog twintig minuten en we zijn er
nog twintig minuten van angstig stap
pen en loopen in de "duisternis, tusschen
boomen en heesters en langs den glad
den veldweg.
t Vervolgt).
door den heer Suys, landbouwleeraar te
Meire Te Aalst-Mijlbeke, bij Jan
Schockaert, op 8, 15 en 22 Januari, tel
kens om 10 1/4 u.
Zeer belangrijke handelingen over
veevoeding, bemesting, zaadteelt.
Alle landbouwers worden verwacht
op deze nuttige vergaderingen.
Ons schip voederaardappelen wordt
nu midden de week verwacht. De aard
appelen zullen verkocht worden aan het I
schip in zakken van de koopers aan 22fr.
per 100 kilos in zakken geleverd aan
23,50 fr. in magazijn genomen in zak
ken 24,00 fr.
Het schip zal ook 5,000 kilos KEU
KENWORTELEN bevatten welkezul-
len verkocht worden aan 38 fr. per 100
kilos aan t schip in zakken koopers
Alle bonden worden dringend ver
zocht in te schrijven voor zaailijnzaad,
Russisch of ander naar keus. Ook in te
schrijven voor alle soorten zaden en
planters.
Ministerie van Landbouw.
Het luidruchtig rumoer verdoofde
haar, de glans verblinde en de geuren
bedwelmden haar en nauwelijks herken
de zij Acte nog, die aan tafel plaats nam,
en haar uitnoodigde zich eveneens neer
te zetten.
Eensklaps weerklonk er een bekende,
krachtige stem in Lygia's ooren
Gegroet gij schoonste der jonk
vrouwen op aarde en onder de sterren
aan den hemelgegroet, goddelijke Cal-
'ina
Lygia hernam haar tegenwoordigheid
van geest, en keek op aan haar zijde; zat
Vinicius.
Hij droeg geen toga, zooals het ge
bruik dit wettigde bij een feestmaal, maar
was gehuld in een vuurroode tunica,
zonder mouwen, en met zilveren pal
men geborduurd. Zijn naakte armen wa
ren, volgens oostersch gebruik, gesierd
met twee breede gouden armbanden en
op het hoofd droeg hij een krans van
versch geplukte rozen. Met zijn schoon
gewelfde wenkbrauwen, zijn wonder
volle pogen en donkere huidskleur, was
hij de belichaming der jeugd en der
kracht. Aan het meisje scheen hij dan
ook zoo schoon, dat zij nauwelijks in
staat te antwoorden.
Gegroet 1 Marcus
Hij echter zeide Gelukkig mijne
oogen die u zien, gelukkig de ooren, die
uwe stem hooren Als men mij de keuze
liet, wie aan dit feestmaal aan mijne
zijde zou rusten, Lygia of Venus,dan
zou ik u, goddelijke, kiezen
En hij begon haar te bewonderen, als
of hij zich aan haar aanblik wilde verza
digen. Zijn blikken gleden van haar ge
laat op hals en haar ontbloote armen,
liefkoosden haar wondervolle vormen,
bedwelmden zich aan haar en omhulden
en verslonden haar geheel, maar naast
deze begeerlijkheid, glansden in zijn
oogen ook zaligheid en liefde en grenze-
looze verrukking.
Lygia kwam tot zichzelf en vroeg hem
naar de gebeurtenissen der laatste dagen
waarop Vinicius haar mededeelde dat
hij haar ontvoering eerst van Aulus zelf
vernomen had zij behoefde niets te vree
zen. Hij, Vinicius, was en bleef bij haar
hij wilde liever het licht zijner oogen
verliezen, dan haar niet zien, liever het
leven vaarwel zeggen, dan haar verlaten.
In zijn huis zou hij haar, evenals aan een
godheid, een altaar oprichten, en er
myrrhe en aloë en het windroosje van
de lente en appelbloesems op offeren...!,,
Hij gevoelde een onoverwinnelijken
drang om van haar schoonheid te spre-
ken en haar te bewonderen, haar goe
dige, zoete woorden, woorden van liefde
toe te fluisteren, haar te verzekeren dat
hij haar beminde, dat zij hem het dier
baarste en de schoonste was.
Lygia's wangen gloeiden, haar hart
bonsde, en haar lippen openden zich als
van bewondering hier zat Vinicius
naast haar, jong, groot, vol liefde, met
vlammenden hartstocht zij gevoelde
den gloed, die van hem uitstroomde, en
ondervond tegelijkertijd schaamte en
zaligheid, en verkeerde al in zoete ver
rukkelijke bewusteloosheid.
Ook Vinicius gedachten verwarden
zich te vergeefs trac! tte de vlam, die
zijn hart verwarmde, door de wijn te
blusschen maar niet zoozeer de wijn,
als wel haar wonderschoon gelaat, haar
naakte armen, haar jonkvrouwelijke
boezem, die onder de gouden tunica
zweiden en geheel haar bekoorlijke ge
stalte, bedwelmden hem meer en meer.
Eindelijk greep hij haar hand, en flui
sterde met bevende lippen tot haar
Ik bemin u, Callina mijn godde
lijke
Marcus laat mij los riep Lygia.
Maar hij vervolgde met ontfloesterde
oogen
Mijn goddelijke bemin mij.
Op dit oogenblik weerklonk Acte's
stem, die riep
De Keizer kijkt naar u
Alles wat Nero deed, wekte de waak
zaamheid en de achterdocht, zelfs
van zijn naaste omgeving. Vinicius
werd ongerust, en trachtte onmerkbaar
naar Nero te kijken. Acte had goed ge
zien. Over de tafel gebogen had de Kei
zer het eene oog half gesloten, hield
voor het andere een ronden, gepolijsten
smaragd, en keek naar hen. Een enkel
oogenblik ontmoette zijn blik de oogen
van Lygia, wier hart van angst ineen
kromp. Zij was te moede alsof zij in het
groene, gluiperige oog van een draak
Qt-kckcn had Dat was hij dus, die ver*-
schrikkelijke, die almachtige! zij had
hem nog nooit gezien, en zich hem ge
heel anders voorgesteld. Nu zag zij een
groot zwaar hoofd op een dikken hals,
schrikwekkend en toch bijna belachelijk
Zijn amethystkleurige tunica wierp een
blauwachtige weerschijn op zijn kort,
breed gelaat. Hij droeg geen baard, en
in zijn gefronste wenkbrauwen las men
zijn almacht. Onder dit voorhoofd van
den half-god ontdekte men echter het
gezicht van een aap, van een dronkaard
en een comediant, een gezicht vol ijdel-
heid en afwisselende begeerlijkheid,
ondanks zijn jeugd, vadzig dik en zieke
lijk, vervallen en verwelkt. Aan Lygia
leek dit gezicht onheilspellend, en terug
stootend.
Nero wendde zich nu tot Petronius
en vroeg
E dat nu die gijzelaarster, waarop
Vinicius verliefd is
Dat is zij.
En denkt Vinicius, dat zij schoon
Trek een knoestige olijfboom maar
een peblum aan, dan zal Vinicius hem
ook wel schoon vinden. Maar op uw
gelaat lees ik het oordeel reeds te droog
te mager een ware maankop op een
dunnen stengelen u goddelijke schoon-
heidskenner, u waardeert in de vrouw
immers alijd den stengel
Te smal in de heupen dushernam
Nero.
Te smal, ja, Cesarantwoordde
Petronius, met een nauwelijks merkbaar
glimlachje. Intusschen werd de aandacht
des Keizers getrokken door Vitelius, die,
reeds half beschonken, aan het feestmaal
was gekomen, en nu eensklaps zonder
aanleiding in een luid gelach losbarstte.
Het Beheer van Landbouw heeft on
langs drie vlugschriften van zeer groot
belang uitgegeven. Deze zijn Teelen
wij zelf onze zaaizaden door den heer
Miserez, algemeene opziener bij het
Ministerie van LandbouwDe Ge
zondheid en Ziekten van het Pluimge
dierte door M. Liénaux, leeraar aan
de Veeartsenijschool van Cureghem
Het gebruik van stroo als veevoeder],,
door M. Carlier, landbouwkundige.
Elk verstandige landbouwer zal die
Waarom lacht dat vetvat vroeg
Nero.
Het lachen onderscheidt den
mensch van het dier riep Petronius
uit hij heeft geen ander bewijs, dat
hij geen zwijn is
Vitellius hield op met lachen, smakte
met zijn van vet druipende lippen, hief
zijn hand op. en riep uit Mijn ring is
van mijn middelvinger gevallen het
was een aandenken van mijn vader
Die schoenmaker was, voltooide
Nero,
Vitellius begon opnieuw te lachen,
en ging den ring zoeken in het peblum
van Crispinilla, een herhaaldelijk ge
scheiden vrouw, die door haar fabel
achtige zwelgpartijen in geheel Rome
bekend stond.
Vatinius, een der overige gasten bë-
gon nu de kreten van een verschrikte
vrouw na te bootsen, en Rigidia, de
vriendin van Cavia Crispinilla, een jon
ge weduwe met het gezicht van een
kind en oogen van een deerne, rieo
luid
Hij zoekt wat hij niet verloren
heeft
En wat hem toch helpen zal, ook
al vond hij het, voegde de dichter Lica-
nus er bij.
Verhaal uit de tijden van Nero
door
7.
o—
is
