REDT U
ZELVEN
Arbeid adelt
11 JULI
De Rupsenplaag.
Boomen en fcoiade japen.
Landbouwweekblad
De Slag der Gulden Sporen
DeLupinenteelt
RAPEN.
De Stem uit hst
Walenland
moet steeds de
leus zijn van
alle landbouwers.
Plantgoed üan
6epstelingen.
Leest en verspreidt
ons Blad.
ZONDAG 9 JULI 1922.
Prijs 10 centiemen.
4de JAARGANG Nr 184.
Abonnementsprijs 5,00 frank 's jaars.
Men schrjjft in op ons Bureel en op alle postkantoren.
Aankondigingen volgens akkoord.
Bureel en Redactie GROOTE MARKT, 8, AALST
Verantwoordelijke Opsteller ORTAIRE CAUDRON, Aalst.
De medewerkers zijn verantwoordelijk voor hunne bijdragen
Ongeteekende stukken worden niet opgenomen.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggegeven.
Weer staan wij voor den 11 Juli en
weer zullen zoovele Vlamingen terug
denken aan 1302, aan de helden van
toen, die ginder ver, op Groeninge kou
ter zoo heerlijk den zege behaalden
zege, waaruit voor Vlaanderen vrijheid
ontstond en die voor onze gewesten
zoovele jaren welstand en grootheid
meebracht.
Bij de herinnering aan dezen dag,
willen wij onze landbouwbevolking met
de Vlaamsche beweging wat nader lee-
ren kennis maken want velen hier in
het Land van Aalst staan nog zoo on
wetend te kijken als ze iets hooren of
lezen over Vlaamsche beweging. Ve
len halen minachtend de schouders op,
anderen noemen het eene dwaasheid en
nog anderen heeten het eene onvader-
landsche, anti-belgische beweging en
hun gezegde meenen ze te kunnen sta
ven door te wijzen op de activisten.
Heel het programma der Vlaamsche
beweging hier uiteenzetten is onmoge
lijk, trouwens vroeger reeds werd dit
gedaan in De Koornbloem
De Vlaamsche beweging ontstond
reeds tientallen jaren voor den oorlog
was ze in een tijdperk getreden van
vreedzamen, doelbewusten vooruitgang.
De werkingen door zoovele vereenigin-
gen en maatschappijen, de talrijke con
gressen uit dien tijd lieten het beste voor
Vlaanderen verhopen.
Toen kwam de oorlog en in zijn
oproep tot alle Belgen deed de koning
een beroep op de Vlamingen Gedenkt
den slag der Gulden Sporen en in massa
togen ze op, om met hun borst den
vijand af te weren.
Maar in den oorlog ontstond het
Activisme hetwelk zooveel kwaad aan
Vlaanderen heeft berokkend.
In 1918 was de gisting in het Bel
gisch leger zoo groot, dat er wel een
oogenblik werd getwijfeld om den
strijd tegen de Duitschers voort te zet
ten. 11 November bracht ons den wa
penstilstand en in zijne troonrede ge
houden in het Brusselsch Parlement
bracht de koning ons rechtvaardigheid
en gelijkheid 1 Vlaanderen, dat reeds
zoo lange jaren zedelijk en stoffelijk werd
onderdrukt in België, zou eerlang recht
geschieden.
Toen weer laaide de hoop op bij de
bewuste Vlamingen, toen weer neurie
den wij zachtjes Dan zal de beiaard
spelen...
Maar toen weer begon de reactie.
Toen begon de groote jacht op de acti
visten en werd de Vlaamsche beweging
als eene anti-belgische beweging belas
terd. Het steeds bevoorrechte Wallonië,
met zijn leger van ambtenaars en be
dienden, gesteund door kolen- en zeep-
barons, deed al het mogelijke om de
Vlaamsche beweging te onderdrukken
en te fnuiken en de Koninklijke vrede-
boodschap werd vergeten Vlaanderen
zuchtte voort in zijn verdrukking.
Maar naarmate de verdrukking hevi-
viger werd, naarmate de vervolgingen
en veroordeelingen partijdiger werden,
groeide het Vlaamsch bewustzijn, drong
de Vlaamsche gedachte dieper door bij
ons volk en werd de strijd te hardnek
kiger gevoerd.
De Vlaamsche landbouwers ook mo
gen niet langer onverschillig blijven aan
de Vlaamsche beweging. Zij moeten
zooveel mogelijk die beweging leeren
kennen, opdat zij leeren inzien, dat die
beweging niet uitgaat van eenige be
krompen geesten, die hun taaltje stellen
boven een groote wereldtaal, maar dat
de Vlaamsche beweging optreedt voor
onze dierbaarste belangen het brood
onzer kinderen. Overigens dit zullen wij
bij gelegenheid nog duidelijk bewijzen
in De Koornbloem
Wat de Vlamingen vragen willen we
hier kort samenvatten. Ze willen in
het Vlaamsche land en niet elders in
hunne taal gevonnisd en bestuurd wor
den. Ze willen altijd in het Vlaam
sche land dat de inrichting van het
onderwijs in eiken graad met het Vlaam
sche karakter overeenkome. Zij willen
dat in het leger de Vlaamsche soldaten,
wat de taal betreft door hunne oversten
jegens hen gebezigd, volkomen op ge
lijken voet met de Waalsche soldaten
gesteld worden. Ze verlangen eindelijk,
dat het privaat en openbaar leven in het
Vlaamsche land eenen Vlaamschen
stempel drage, zooals dit in Wallonië
een Franschen stempel heeft. In één
woord, ze willen dat in één onverdeeld
en onverdeelbaar België de Vlaamsche
kuituur hare plaats hebbe onder de zon,
dat zij geëerbiedigd, voorgestaan en
ondersteund worde door de openbare
machten, heelemaal in gelijke mate met
de Fransche kuituur.
Hoe nauw al deze eischen in verband
staan met de rechtstreeksche belangen
van ons boerenvolk, zullen wij eerlang
bewijzen.
Het 11 Julifeest der overwinning is
nog niet voor heden. Heviger dan ooit,
beslissender dan ooit woedt de strijd.
Maar de ironie der tegenstellingen in
ons land tusschen het beloofde en het
geweigerde, tusschen de gelijkheid in
rechte en de verwezenlijking in feite,
tusschen de vonnissen en de rechtser-
kenning, is zoo scherp geworden dat een
voortduren van deze spanning onuit-
houdbaar geworden is. Dat voelt ieder
een. niet alleen in Vlaanderen maar ook
te Brussel.
Mochten deze regelen ietwat hebben
bijgedragen tot heil van Vlaanderen
Vlaanderen, waaraan zooveel beloofd
en zoo weinig gegeven werd, waar zoo
veel gevonnisd en gebroodroofd werd,
waar geen begin van recht werd toege
kend Vlaanderen dat dertig duizend
van zijn jonge mannen heeft opgeofferd
voor de gelijkheid en rechtvaardigheid
en dat in zijn eigen streek tevergeefs
naar den prijs van dit bloedoffer zoekt
HARD LABOUR.
Voor en door de
Landbouwers
Men heeft ons reeds meermalen in
lichtingen gevraagd nopens den teelt der
lupinen. Wij denken het dus nuttig hier
desaangaande eenige inlichtingen te
geven.
De lupine gedijt, voor 't algemeen,
best op lichte gronden met doordring
baren ondergrond. Zij is onbetwistbaar
het beste gewas voor de verbetering der
schrale zandgronden, doch in de Kem
pen was men dikwijls genoodzaakt
vooreerst den ondergrond met machtige
tracteurs op te breken. De lupine is
een der weinige vlingerbloemigen die
maar kleine eischen stellen op kalk, ja
zelfs kan veel kalk hier nadeelig zijn. Op
alle niet te vaste en wel bewerkte gron
den kan de lupine alhier een goede op
brengst geven,
Drie lupinensoorten worden meest
geteeld 't zij als groenvoeder, 't zij een
voudig al groenbemesting de witte, de
blauwe en de gele lupine. De witte lupi
ne wordt slechts in de zuiderstreken ge
teeld. Al de pogingen om ze alhier over
te brengen bleven nutteloos. De blauwe
lupine wordt veel geteeld als groenbe
mesting en ook als schapenvoeder. Ein
delijk de gele lupine dient uitsluitelijk tot
groenbemesting. Als veevoeder gebruikt
kan hij, inderdaad, doodelijke stoornis
sen veroorzaken.
De lupinen zijn volgens Roodengate
Marissen, een voor Midden-Europa be
trekkelijk nieuw gewas, doch ze worden
sedert eeuwen en eeuwen verbouwd in
de zuidelijke streken, ze bezitten een
diepgaanden penwortel met weinig zij
wortels. t Is daarom dat zij, zooals wij
het reeds zegden, een doordringbaren
ondergrond vereischen.
De teelt-, bemestings- en verplegings-
zorgen die wij zullen aanduiden voor de
gele passen ook voor de blauwe lupine.
Toen men zinnens is deze als voeder te
gebruiken zal men liefst mengen met wat
vitsen, koolzaad, haver enz. om het voe
der wat smakelijker te maken. De blauwe
lupine is een verteerbaar en zeer rijk
voedsel die ongeveer 28 0/° stikstofhou-
dende stoffen bevat. Voor paarden en
koeien wordt dit voeder weinig gepre
zen, om rede van zijn bittere smaak.
Deze bitterheid is toe te schrijven aan
eene stof die men lupunine noemt.
Zelfs aan de schapen mag men er niet te
veel van toedienen want zij kan eene ver
giftiging de lupinose veroorzaken.
DE GELE LUPINE. - Deze wordt
't meest gebruikt in onze gewesten. Zij
kan in de Lente en ook in den Herfst
gezaaid worden. De eerste'groei bij de
gele lupine is zeer langzaam, eens dat de
wortelknolletjes gevormd zijn, wordt hij
veel sneller en weelderig. Die eerste
groei is ook min langzaam bij de blauwe
lupine. Zooals bij alle vlinderbloemigen
worden de wortelknollen der lupinen ge
vormd en bewoond door microben of
bacteriën. Deze trekken de stikstof uit
de lucht en deze stikstof dient tot voe
ding van de plant en tot verrijking van
den bodem. De gele lupine is weinig ge
voelig aan lage temperatuur en aan
droogte, ze gedijdt goed op magere
gronden en levert gewoonlijk veel groe
ne massa. Ze verrijkt niet alleenlijk den
bodem aan stikstof, maar verminderd
zijne schraalheid en stelt hem beter in
staat om water op te houden.
BEWERKING EN BEMESTING.
De gele lupine kan vöör en na den
zomer gezaaid worden.
Voor lupine als lentegewas is het ge
raadzaam den bodem vóór den winter te
diepvoren en hem na den winter nog
maals om te ploegen om het meeste on
kruid te verdelgen. De lupine kan wel is
waar eene stikstofhoudende bemesting
missen, doch men vergete niet dat zij
eene ernstige minerale bemesting ver-
eischt. Het verwaarloozen van deze
minerale bemesting is de oorzaak ge
weest van vele teleurstellingen bij lupi-
nenteelt. Men zal dus niet nalaten eene
goede potasch en phosphaat houdende
bemesting toe te passen, des te meer dat
deze meststoffen maar weinig of niet
doorgespoeld worden en dat de opgeno-
mene voedingstoffen terug tot de aarde
besteld worden. Men geve b.v. 800 tot
1000 kgr. kaïniet en 4-500 kgr. super-
phosphaat of ijzerslakken. Zelfs kan men
in t begin van den groei een weinig
nitraat toedienen om de ontwikkeling
der wortelknollen af te wachten zonder
dat de groei gestaakt weze. Zulks is bij
zonder aan te raden voor lupine als
stoppelvrucht gezaaid. Voor stoppellu
pine zal de aangeduide bemesting liefst
aan de voorgaande vrucht toegediend
worden.
In de Lente zaaie men van begin
April tot begin Mei, in rijen of met de
hand.
De rijen op 20 - 25 cm. Licht ineg-
gen. Het opkomen is dikwijls zeer onre
gelmatig. De stoppel-lupinen worden
zoo gauw mogelijk na het oogsten van
de rogge gezaaid.
Als cultuurzorgen zal men zich vooral
toeleggen op het verdelgen van 't on
kruid die, om wille van den eersten tra
gen groei de lupinen zou kunnen verstik
ken. Wil men op de lupinen eene zomer
vrucht laten volgen, dan zal men om
ploegen op 't einde van den bloeitijd,
voor eene wintervrucht in vollen bloei
tijd. Als stoppelvrucht is blauwe lupine
dikwijls aan te raden daar haar eersten
groei sneller is.
Daar de lupinenteelt voor zaad of
hooi, ons alhier niet aan te raden schijnt,
zullen wij desaangaande geene beschrij
ving geven.
D. BRICOUT.
Daar de inoogsting van Eerstelingen
in Holland eerstdaags gaat beginnen,
zouden we aan al onze leden vragen die
van dit plantgoed begeeren, zonder
wachten te laten weten hoeveel zij
schikken noodig te hebben.
De prijzen zijn nog niet gekend, doch
alles doet voorzien dat zij niet al te
hoog zullen zijn. De planters zullen aan
de beste prijzen van den dag, op tijd en
stond geleverd worden en aan de beste
condities voor de ingeschreven leden.
Niet ingeschrevenen bekomen niets.
Zijn er wel menschen onder de zon,
die meer te werken en te slaven hebben
dan onze boeren. Voor hen geen acht-
urendag Maar van 's morgens tot
s avonds in de weer om 't land te be
werken, te zaaien en te planten, te be
mesten en te onderhouden. Daarbij heb
ben ze nog af te rekenen met alle slag
van woekerdieren, ziekten en plagen die
ze te bestrijden hebben. Geen oogen
blik rust op een ganschen dag en daarbij
nog des nachts niet kommerloos mogen
slapen.
Is dat niet het leven van een boer en
verdient hij wel om zijn lot beneden te
worden en zooveel ondankbaarheid en
onverschilligheid te oogsten van wege
zijn talrijke beschermers met naam.
Met al de achting en het medelijden
dat k gevoel voor een boer, moet ik dien
man nog wat meer last komen aandoen
of liever hem nog wat meer werk op
den rug schuiven, wel te verstaan, in
zijn eigenbelang en voor de verbetering
van zijn stoffelijke welvaart.
k Ging eens rond in de boomgaarden
van mijn geburen en 'k zag er de schrik
kelijke verwoestingen door de rupsen
aangericht. Het blad van appel- en prui
melaar schijnen ze te verkiezen, 'k Zag
boomen, zoo kaal gevreten, dat er geen
enkel blad meer op te bespeuren was,
enkel nog de ribbetjes en de vruchten.
Toen dwaalden mijn gedachten naar
de provincie Limburg waar de rupsen in
de boomgaarden zulke ontzaggelijke
schade aanrichtten, dat de aandacht
van 't Ministerie van Landbouw er op
gevestigd werd en dit een vlugschrift
met cliché's liet verschijnen waarin het
de middelen ter bestrijding opgaf, 'k Zie
ze nog voor mijn oogen, die kaal gevre
ten appelboomen, voor hun tijd in een
halfbakken winterkleed gestoken, iets
afstootelijk zonder smaak, noch leven,
echte geraamten met hier en daar een
afgrijselijk leelijke rupsenweb.
Dat de oogst voorde 9/10 verloren
was, hoeft geen betoog. Men hoeft zich
enkel maar de rol van het blad in het
leven der planten te herinneren om zich
een gedacht te vormen over de vernie
ling door deze insecten aangericht.
't Is de ringelrups die hier 't meest te
bestrijden valt, rups van de bombyx
neustria, lang, slank en dun behaard, die
alzoo genoemd wordt omdat de moeder
vlinder de eieren in een ringel of ringetje
om de takken van fruitboomen, rozen en
andere heesters legt. In de lengte is zij
blauw, rood en geel gestreept met een
witte ruggestreep en wordt daarom ook
wel livreirups geheeten. Deze rupsen
verpoppen om het overige van hun le
ven, op vlugge wieken zwevende, in
vrijheid en blijheid over te brengen. Van
trage, logge rups is ze vlinder gewor
den Deze zorgt er voor zijn nageslacht,
alvorens te sterven, op schrikbaarwek-
kende wijze te vermenigvuldigen. Het
wijfje legt eitjes in vorm van een ring
rond de dunne twijgjes van den boom
en dat ringje is er zoo stevig aan vast,
dat men moeite moet doen om 't er van
rond te krijgen. Bij de eerste schoone
Lentedagen worden die eitjes door de
warmte der zon uitgebroed en de jonge
rupsen beginnen hun vernielingswerk.
Er bestaat een wet op de rupsenwe
ring. Staat, provincie, gemeente zoowel
als gelijk welke eigenaar of huurder zijn
verplicht de wet stipt na te leven. De
voornaamste artikels van die wet luiden
alsvolgt
Art. I. De gouverneurs, der pro
vincie zullen, op de hieronder bepaalde
tijdstippen, tot het vernietigen der rup
sen, eitjes en webben, doen overgaan
van a) 1 November tot 15 Februari
b) onmiddellijk na den bloeitijd der
boomen.
c) Zelfs nog op bijgevoegde tijdstip
pen wanneer de gouverneurs der pro
vinciën er de noodzakelijkheid van in
zien
Art. 4. Wanneer een belangheb
bende weigert te voldoen aan de maat
regelen hem door 's landsbestuur opge
legd, binst den bepaalden tijd, doet men
de rupsenwering op zijn kosten zonder
hem te ontslaan van de boete voorzien
in artikel VII.
Art. 7. Die inbreuk maakt op
voorgenoemde maatregelen wordt ge
straft met een geldboete van 5 tot 15
franken. Bij verzachtende omstandighe
den kan de boete tot 1 fr. teruggebracht
worden (koninklijk besluit van 20 Ja
nuari 1887).
't Spreekt van zelf dat 't beste tijdstip
om de ringelrups te keer te gaan is van
1 November tot 15 Februari. Alsdan
zijn de boomen ontbladerd en ziet men
de ringjes gemakkelijk hangen zonder er
bij te voegen, dat de boeren juist op dit
tijdstip ook het minste werk hebben. De
vogel vernietigen in 't ei, is hem zeker
beletten ons eenige schade toe te bren
gen.
k Zag dezen Zomer menig landbou
wer de rupsen doodwalmen met bran
dende toortsen. Een onfeilbaar middel
tegen de rupsen dat 'k nochtans ten
strengste afkeur omdat men den boom
ook beschadigt.
In een volgend artikel vervolg en slot.
L. HAEMS,
Landbouwvoordrachtgever.
Het tijdstip voor het zaaien van rapen
(loof) begint stilaan te naderen. Dat deze
vrucht als wintervoeder van groot be
lang is, heeft ieder den laatsten Winter
goed ondervonden immers van rapen
was er geen spraak in onze streek, en
men kent best de waarde van iets als
men het ontberen moet. Wij denken dat
eenige wenken niet ongepast zullen zijn.
Deze plant die tot de familie der
kruisbloemigen behoort, is aan ontaar
ding zeer onderhevig, als men voor het
uitkiezen van moederplanten geen goede
zorg draagt. Zij verbasteren ook door
kruisingen, als verschillige soorten op te
weinig afstand van elkander geplant zijn.
Daar het zaad meerdere jaren zijne
kiemkracht behoudt, zoo kan men ge
makkelijk als men verscheidene soorten
kweeken wil, ieder jaar van eene of van
andere soort zaad inzamelen.
Voor wat het zaaien aangaat, hoeven
wij niet uit te weiden, daar elk genoeg
weet, dat rapen als navrucht gekweekt,
zoo gauw mogelijk na het pikken moet
gezaaid worden, dit om het uitdroogen
van den grond te voorkomen en om tijd
voor den groei te winnen. Deze plant
put den grond nogal uit, men moet dus
de cultuurafwisseling zooveel mogelijk
toepassen. Behalve stikstofrijke bestand-
deelen zijn potaschzouten, fosfaten en
kalk tot hare voeding noodig, want vol
gens een tabel van Wolf houden 1000
kilos rapen, knollen en bladeren door
een, in, behalve eene groote hoeveelheid
water 2.1 stikstof, 0,85 phosphoorzuur,
2,85 potasch en 2,35 kalk.
Eene goede bemesting van stikstof en
fosfoorzuurinhoudende vetten is dus
noodzakelijk voor eene goede opbrengst.
Goede uitslagen hebben wij altijd ver
kregen met eene goede begieting van
beir of ale op den stoppel, met een wei
nig nitraat of ammoniak en eene goede
dosis superphosphaat ondergeploegd.
Deze plant is benevens verschillige
andere ziekten nogal onderhevig aan
den knobbel of knolziekte, die op som
mige gronden eene echte plaag is. Deze
ziekte heeft twee oorzaken zij heeft in
de eerste plaats haar ontstaan te danken
aan den koolkever, die zijne eieren om
den wortel legtde maden veroorzaken
door hun knagen om den wortel gezwel
len, waar binnen zij tot hunne volle ont
wikkeling blijven. Zij komt ook voort
door eene slijmzwam die insgelijks ge
zwellen veroorzaakt. Deze ziekten kan
men dikwijls nog onderscheiden als de
planten nog klein zijn, daar zij bij droog
zonnig weder spoedig verwelken en
geel worden zij kan somtijds de alge-
meene mislukking veroorzaken
Geneesmiddelen voor deze ziekte ken
nen wij niet, alleen kunnen wij zeggen,
dat voor zoover zij door zwammen ver
oorzaakt wordt, deze laatste zuren noo
dig hebben om te kunnen leven. Daar
de scheikunde ons leert, dat kalk aan
den grond toegediend dezelfde zuren
wegneemt en daardoor het bestaan de
zer zwammen onmogelijk maakt, durven
w9 bijgevolg het toedienen van kalk aan
den grond best als voorkomingsmiddel
aanbevelen.
Door de vereeniging zullen de land
bouwers meer en meer aaneengesloten
worden tot verbetering van hunnen
stand.
k Kwam over eenige dagen op een
honderden meter langen gemeenteweg
boer Sanders tegen en we stapten te
gaar de baan af.
De wind streek over 't koren en deed
het buigen.
Kaal weer, zei Sanders, 't regent
nog niet genoeg om 't zand te blusschan
en koud gelijk in April. De betteraven
en patatten staan slecht bij slecht, en
t graan is kort maar nogal vast geladen
toch.
f halven de baan was de zager bezig
met menheer zijn boomen te meten en
aan te teekenen.
Gaat ge ne koop doen, zager
k Kom toch ne keer zieneen
schoon verkooping't staan er in de
twintig en k wil er hem seffens 200
fr. t stuk voor geven, en z en staan er
nog geen 40 jaar,
Wat een somme, en de boeren
zijn kontent dat ze 't snoeisel hebben
voor de schade.
Ja maar 'k heb hooren zeggen, zei
de zager, dat de burgemeester al de
boomen zal doen weg doen die op de
gemeentebanen staan.
Ja, maar menheer heeft hem ge
antwoord dat er in de wet staat dat ze
er mogen staan, en dat de burgemeester
niemendalle aan de wet te veranderen
heeft de sekretaris heeft mij d historie
verteld.
k Ben^ alleen voort gegaan op de
baan en 'k heb de boomen geteld27
en 200 fr. t stuk is 5400 fr. op min dan
40 jaar aan 5 tot 6 dagwand land en ze
staan op straat en 'k peinsde op de
si echte jaren die er voor de boeren nog
zuilen komen en aan de duurte van
t hout nog voor vele jaren, alleen omdat
er hier geen boomen zijn, en dat
't vreemd hout duur zal zijn, voor de
vracht alleen, nog lang bij lang.
En de heeren planten overal boomen
aan t land dat ze aan de boeren verhu
ren, en de boeren aan hun eigen land
planten er geen.
Die baan in 't geheel is 900 m. lang
alle 10 m. nen boom op de twee kanten
ware 180X200=36.000 fr. er liggen
zooveel zulke banen,
Op goeie gronden zouden ze misschien
veel schade doen, maar op slechte gron
den of aan nattemeerschen, groeien
boomen dikwijls heel goed en als ze op
straat staan doen ze daar nog geen 5 eens
per jaar schade. Er liggen zooveel beek-
en grachtkanten in meerschen waar de
wilgen zoo goed groeien.
Boeren, denkt daar eens aan, hoeveel
miljoenen er daarmee in ons land van
Aalst alleen kunnen gewonnen worden,
zonder goed land kapot te maken.
Alle winst, klein en groot moet ge mee
pakken, en u zeiven zooveel mogelijk
vooruit helpen.
Later klappen we nog wel eens over
ander dingen waar er winst voor u ligt.
S. V.
Geachte Heeren Opstellers,
Vrienden, het doet me genoegen in
uw geëerd blad van 25 dezer ook het
gedacht van een ander te hooren uit
eenzetten iemand met een gezond oor
deel kan daar het beste uitkiezen. Ik zie
er met genoegen een uiteenzetting van
gedachten nopens mijn schrijven van
vorige week en daar eene wisselidg van
gedachten nuttig en leerzaam is, hoop ik
ook dit schrijven te zien verschijnen in
een van de volgende nummers.
Ja, Vrienden, misschien zijn mijn ge
dachten wat te radikaal geweest voor
die oude oprechte Vlaamsche boeren,
zij die immer met alle eerlijkheid zijn
getrouw gebleven aan de gebruiken
hunner voorouders. Zulke menschen,
ondanks alles, slaan niet gemakkelijk een
anderen weg in, doch dat ze eens wel
bedenken dat ze immer hun vertrouwen
hebben geschonken aan personen die
nooit iets voor hen deden dan beloven
en liegen.
En thans worden de landbouwers in
het Vlaamsche land nog door zekere
personen beïnvloed, om nog steeds zoo-
e
d
er-
jes;
lei»
z{
e.
e
b
O
■iiiiifiiiiiiiïiÉttlttMfliH
RSBL
c«.
ir
jk
1»
31
