I
redt" u
iZELVEN
Arbeid adelt
Eindelijk heeft men begrepen
Teelt van de Asperge.
tyaklank dep fioraliëen.
Landbouwweekblad
moei steeds de
leus zijn van
alle landbouwers.
NI EU WE RKERKEN.
ZONDAG 5 MEI 1923.
Prijs 10 centiemen.
5de JAARGANG Nr 227
Abonnementsprijs 5,00 frank 's jaars.
Men sckryft in op ons Bureel en op alle postkantoren.
Aankondigingen volgens akkoord.
Bureel en Redactie GROOTE MARKT, AALST
Verantwoordelijke Opsteller OR 1 AIRE CAUDRON. Aalst.
De medewerkers zijn verantwoordelijk voor hunne bijdiagen
öngeteekende stukken worden niet opgenomen.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggegeven.
Voor en door de
Landbouwers
Wij vernamen door de dagbladen dat
de heer Minister van Landbouw er toe
gekomen is eene commissie te vormen
die naar middelen zal uitzien om onze
inlandsche landbouwvoortbrengst te
verbeteren en te vermeerderen. Het
schijnt dat de heer Minister hierin een
middel ziet om de koers van onzen frank
te verhoogen, en het land van de drei
gende failliet te redden
Eindelijk dan toch heeft men begre
pen Na vier jaar en half te hebben ge
talmd, na al dien tijd de landbouw te
hebben vergeten, in den grond geboord
en de landbouwers in hun pogen naar
meer voortbrengst te hebben tegenge
werkt. Na al dien tijd hebben de ver-
nufte bollen, die ons land besturen, ge
vonden dat het de... landbouw is die
het land moet heropbeuren
Het staat ons nog frisch in het ge
heugen hoe men na den wapenstilstand
met de boerkes handelde. Hoe men hen
op de tribunalen onmeedoogend strafte
om hunne melk of hunne aardappelen
aan loonende prijzen te hebben ver
kocht Hoe al de dagbladen, deze inbe
grepen die heden weerom de boerkes
komen vleien, juichten als er zoo een
woekeraar in de kas werd gedraaid
De zwarte beesten zooals men de
landman betitelde en behandelde, moest
onschadelijk gemaakt worden. Men had
liever alles van den vreemde aan dure
prijzen in te koopen, dan van eigen volk
een deftig bestaan te dulden.
De Wetgeving hield van den land
bouw geene rekening. Men maakte wet
ten om hoogste prijzen vast te stellen en
de werk- en voortbrengstkracht van den
landbouwer te knakken. Meer niet.
En men vergat dat men hierdoor aan
het land zelf eenen slechten dienst be
wees, men vergat dat de inlandsche
voortbrengst alleen de toestand kon
redden.
Eene huishuurwet beschermde de
werkman en burger. De landbouwer al
leen was uitgesloten en bleef de speel
bal van de eigenaars, de slaaf der sa
menleving. Dit was de schuld dat zoo
vele pachters in moeielijke toestanden
werden gebracht door verkoop of ont
neming van gronden. Duizenden wer«
den onrechtveerdig lastig gevallen met
oorlogswinsten, terwijl de oorlogsleve
ringen van granen, aardappelen, vee
onbetaald bleven.
Op alle gebied werd aan den land
bouwer het leven lastig gemaakt, zoodat
duizenden gezinnen naar Frankrijk trok
ken, terwijl de jonge krachten het veld
verlieten om in de stad een gemakkelij
ker en deftiger bestaan te zoeken.
De eenige politiek die men tot heden
in België op landbouwgebied gevoerd
heeft was deze van de stelselmatige te
genwerking der boeren
Maar eindelijk gaan de oogen der
groote mannen open en moeten ze
wel inzien dat alleen de landbouw de
verwarde toestand van s lands finan
ciën kan verhelpen. Daarom werd er een
komiteit ingericht die voor taak zal heb
ben de middelen te zoeken om aan onze
grond meer te doen opbrengen.
Men maakte dus eene vereeniging
van menschen uit alle streken van
boeren zult ge denken Neen dat ware
te grof, dat ware ineens de ware weg
opgaan, en dit is geene mode in Belgen-
land. Men gaat een straatje alom, en om
de landbouwkwestie te studeeren neemt
men bedienden, bakkers, mulders, advo-
katen en ook eenige groote boeren.
Voor de Vlaamsche landbouwstreek
die wellicht 't meest opbrengt, geen
vertegenwoordiging. Voor landbou-
wersvereenigingen zooals Redt U Zei
ven die een tienduizendtal boeren ver-
eenigd, geen vertegenwoordiging.
Neen daar heeft men niet aan ge
dacht men heeft er steeds aangehou
den de vakmannen op zij te laten,
zooals men deed ten tijde van 't Komi
teit, waar een machinist zich met aard
appelen en een notaris zich met zwijnen
bemoeide.
Men zou het over het hart niet krij
gen van raad te vragen aan de kleine
landbouwers, of de hulp te moeten in
roepen van vereenigingen die vrij staan
tegenover iedereen, en waar mannen
aan 't hoofd staan die gewoon zijn
overal de stem van den boer te laten
hooren
Als het er op aankomt grootspraak
aan het publiek op te disschen door
menschen die zich slachtofferen om
de groote zaak van 's lands opbeuring
langs de landbouwweg te studeeren dan
willen we niet in aanmerking komen
en wenschen we aan kant te blijven.
Maar als werkelijk de minister er aan
houdt iets practisch, iets degelijks voor
de landbouw en het land te bekomen,
dan durven we hem toeroepen dat hij
het mis op heeftDan protesteeren we
luid, omdat de Vlaamsche landbouwer,
omdat onze vereeniging Redt U Zeiven
niet mag meehelpen aan dit groot werk.
Dan protesteeren we, omdat we weten
dat de hulp van vakmannen onontbeer
lijk is tot bekomen van het beoogde
doel
De Landbouwersvereeoiging Redt U
Zeiven heeft de pretentie van aan den
heer Minister te zeggen dat ze geen vier
en half jaar heeft gewacht om klaar te
zien in dezen toestand en de middelen
aan te wijzen om iets degelijks te verwe
zenlijken. We kunnen wijzen op tien
tallen van artikels in ons blad versche
nen van af 1918 en waar we gestadig de
kwestie bespreken op klare en prakti
sche wijze.
We kunnen wijzen op de Congressen
die werden gehouden te Brussel en te
Aalst, op de talrijke brieven die we den
heer Minister en de Kamer van Volks
vertegenwoordigers toestuurden om hen
den toestand klaar bloot te leggen.
Helaas op die oogenblikken heeft men
ons ia hooger kringen niet begrepen
ofwel de middelen niet willen gebruiken
die we hebben aangeduid.
De Landbouwersvereeniging Redt U
Zeiven mag er op roemen steeds de
toestand van 't land te hebben in 't oog
gehouden en hare leden te hebben aan
gezet om door meer voortbrengst het
zelve te redden van de failliet.
We mogen er fier op zijn dit reeds
van over vier en half jaar te hebben be
grepen en in dien zin te hebben ge
werkt. En om dit te bewijzen zullen we
toekomende week een artikel geven
verschenen in De Koornbloem van 11
en 18 Mei 1919, waar klaar en duidelijk
werd uiteengezet, wat onze heer Mi
nister heden nog zoeken moet.
Op ons Congres te Aalst gehouden
den 12 September 1920 werd er klaar
en duidelijk bewezen dat het land
dubbel kon opbrengen onder voor
waarde dat de Kamer zorgde landbouw-
wetten te geven voornamelijk le eene
pachtwet 2e eene wet op de verbe
tering der gronden door draineeren,
graven van beken, wateringen enz. Door
de landbouwers zelf hunne beerputten,
stallen en hoven te verbeteren.
Op het Congres van Brussel der
Landbouwberoepskringen van België
den 4 en 5 Juni 1921, zegde de onderge-
teekende (zie brochuur over genoemd
congres)
Om de opbrengst der bouwlan-
den te vermeerderen hebben wij ook
eene wet op de verbetering der gron
den noodig deze wet bestaat reeds
lange jaren in Engeland. De huurder
heeft het recht alle verbeteringen zoo-
als draineering enz., aan de landen toe
te brengen, evenals aan zijn hof. De
onkosten worden door den huurder be-
taald maar blijft schuld voor den
eigenaar deze schuld wordt op dertig
jaar gedood.
In onze streken waar de gronden
vochtig z(jn zou men door draineering
de opbrengsten der landen kunnen
verdubbelen, een voordeel die niet
alleen aan den landbouw maar aan
heel het land zou ten goede komen.
In meer andere gevallen en in ver
schenen artikels hebben wij vele andere
middelen aangehaald die op practische
en doelmatige manier het beoogde doel
moesten verwezentlijken.
(le Vervolg)
De grond zooveel mogelijk doen op
brengen is iets dat elke landbouwer al- j
tijd goed moet voor oogen houden. Bij
middel van tusschenplantingen is er hier
bij den teelt van de Asperge ook mid
del niet het minste strookje grond te la-
ten verloren gaan. Het spreekt van zelf
dat men hier een tusschenplanting van
groenten moet doen met een beperkt
wortelgestel die in niets de asperge s
hinderen zooals ajuin, sjalotten, latou-
wen, radijzen, spinazie, andijvie, struik-
boonen, vroege aardappelen enz.
Nu dient enkel het aspergeveld nog
goed onderhouden te worden. Zoo het
waar is dat een landbouwer niets ver-
waarloozen mag, dan is dit vooral waar
voor het aspergeveld, want hoe kloeker
de planten, des te meer opbrengst van
schoone, dikke loten.
Het le jaar zal men den grond goed
zuiver houden van onkruid en eens op
krabben. Een of twee begietingen gedu
rende den groei kunnen niets anders
dan goede uitslagen geven. Hiertoe ge
bruikt men aangelengden beer of ale
ofwel sodanitraat in water opgelost.Men
zal nochtans voorzichtig te werk gaan,
bijzonderlijk met ale of beer om reden
van den bijtenden potasch, welke zich
in deze vloeimesten bevindt.
Gedurende den Zomer zal men jacht
maken op den aspergekever, die soms
groote verwoestingen zou kunnen aan
richten. In den Herfst snijdt men de
stengels op 0,15 m. tot 0,20 m. boven
den grond af en men geeft per are 500
kilo stalmest, 5 kilogr. metaalschuim en
2 kilogr. kaïniet.
De onderhoudszorgen van het 2e jaar
zijn nagenoeg dezelfde als die van het
le jaar, nochtans moest men in Maart
aanmerken dat er ledige plaatsen geko
men zijn ofwel dat er eenige al te flauwe
struiken in staan dan zal men deze aan
vullen of vervangen door kloekere. In
plaats van begieten met vloeimest kunt
ge nu eens 2 1 /2 Kgr. zwavelzuren am
moniak geven per are.
In Maart van het 3e jaar, zoodra de
wasdom erneemt en er een genoegza-
men warmtegraad heerscht, trekt men
de droge stoppels uit en men begint
de aanaarding, t is te zeggen,
dat men de planten aanhoogt met
aarde tusschen de rijen genomen. Die
barmen hebben een breedte van 0,50 m.
en eene dikte van 0,20 tot 0,25 m. Men
aardt aan niet in eenmaal, maar in 2 of
3 maal, met tusschenpoozen van drie
weken. Het 3e jaar is het nochtans niet
aan te raden zeer lang aspergeloten te
stekeneen veertien dagen tot drie
weken ten hoogste is voldoende, met
flauwe struiken is 't nog te lang. De as
pergeloten worden ontbloot en gestoken
met een daartoe geschikt mes asperge
mes geheeten ofwel, zooals te
Argenteuil met de hand afgewrongen.
Dat men het 3e jaar geen tusschenteelt
meer doet hoeft geen betoog. Slechts
het vierde jaar zal de asperge zijn volle
opbrengst mogen geven en ook de vol
gende jaren. Men begint er mede einde
April en men eindigt einde Juni, dus
twee volle maanden.
men de aspergeloten neer, koppen en
gaten bij elkander. Twee bindsels in wit
katoen, op voorhand tusschen de plank
jes van het toestel gelegd dienen om de
bussels toe te binden, de twee strikjes
legt men bovenaan op dezelfde plaats
en men maakt ze van dezelfde grootte.
De bussels voor de verrending be
stemd dompelt men in 't donker in versch,
zuiver water, tot op het oogenblik dat
men ze inpakken moet, en dit omdat ze
frisch en levendig zouden blijven en op
de markt op de koopers nog zouden lig
gen lachen.
Voor de verzending verpakt men de
bussels in manden of kassen waarvan
de wanden met geribd papier bezet zijn.
Die kassen hebben een inhoud van 10,
12 tot 15 kgr. De koppen worden om
ringd met zijde papier, houtvezels of in
water gedompeld lijnwaad. Al het gerief
dat dient tot het inpakken moet volko
men reukloos zijn. In de manden of kas
sen legt men de bussels goed gesloten,
het merk van den verzender wordt op
uitwendige inpakgerief, met in t oog
springende teekens aangeduid.
Zoo de aspergekweekers van Argen
teuil en omliggende veel geld van hun
produkten maken dan hebben ze dit
grootendeels te danken aan de goede
zorgen welke ze besteden aan hun
marktgoed, aan hun geest en vereeniging,
onderlinge vriendschap en vertrouwen.
In België is er op gebied van syndicalen
geest nog veel te doen, de boeren benij
den elkander nog te zeer, de onderkrui
perij is nog ver van uitgeroeid, maar
't is te hopen dat we er toch ook
eenmaal in slagen zullen op dit gebied
verandering te maken.
L. HAEMS
Landbouwvoordrachtgever.
'n gansch bizondere melding gemaakt
der uitstekende bloementeelt firma Van
Houte van De Pinte, bij Gent, welke
er voor zich alléén, niet min dan 100
variëteiten ten toonstelde.
Ook ben ik verheugd hier onmiddelijk
bij te voegen dat de jury voornoemde
firma de grootste en hoogste onderschei
ding heeft toegekend.
't Weze me dan ook gegund, onze
gebuurfirma de hulde te brengen der
hartelijkste gelijkwenschen, van al de
leden van Redt U Zeiven en lezers
der Koornbloem
Bovendien dient er ook n bizondere
melding gemaakt eener nieuwe variëteit
Azalea'sAlbert-Elisabeth met toe
lating van H.H.M.M. aldus gedoopt.
Deze wondere creatie strekt ter eere der
H.H. Haerens en Wielle van Somergem
bij Gent. Ook werd deze over heerlijke
variëteit, in 'n prachtperk gegroepeerd,
bekroond met den zilveren Beker
Sander, welke in hun midden prijkte.
Telkenjare, na den oogst, zal men
tusschen de barmen bemesten en begie
ten met vloeimest, daarna de barmen
geheel plat en heel voorzichtig aftrek
ken om de klauwen aan lucht en warm
te bloot te stellen.
('t Vervolgt)
O. Caudron,
Een voornaam punt waarover ik hier
in dit artikel wat breedvoeriger wil uit
weiden is de manier van inpakken, van
verzorgen voor de verzending. Een pro-
dukt dat schoon is ingepakt, wel ver
zorgd, stijgt in waarde. De asperge is
een bij uitstek handelbaar produkt dat
altijd goeden aftrok vindt en winstge
vend is. De aspergebussels wegen van
800 gram tot 2 en 3 kilogram, dit ver
schil kan groot zijn naar gelang de leng
te en dikte der loten. Om de bussels
sierlijk op te maken en een aangenaam
uitzicht te geven, bedienen de kweekers
zich van een vorm of toestel waarvan de
buitenste plankjes evenals het middelste
uitgerond zijn in vorm van een kring Ik
kan dit toestel al niet beter vergelijken
dan aan de drie mikken waarin de hop-
boer zijn staak legt dien hij ontschoisen
wil, natuurlijk in 't klein, de mikken zijn
uitgeronde plankjes die bij middel van
voegen in een grootere plank onderaan
zijn vastgemaakt. In deze plankjes legt
Langs welke zijde men ook het prach
tig Gentsche bloemenpaleis binnentrad,
dat grootsch gebouw, meesterwerk van
den beroemden bouwkundigen, Vande-
voorde. overal was de indruk even
prachtig en 't schouwspel even verruk
kend.
Onder de uitgestrekte middenhalle,
wier gewelven, rijk gestoffeerd, met
zachtroode behangsels, welke 'n roos
achtig gefilterde lichtzee op die onbe
weeglijke bloemenmassa lieten neerzij
gen, teekenden zich 'n eindelooze reeks
bloemenperken af, telkens verschillend
van vorm en sierlijk en netjes door een
donker groene, dan gele, dan bruin-
roode. dan purperfloerse borduurplant
afgeboord. Door die eigenaardige lust-
priëeltjes slingerden en kronkelden in
even zoovele richtingen 'n eindeloos tal
van doolhofwegels, welke vrij eer aan
kunstig ingelegde mozaïktapytjes lieten
denken.
Hierop verdrong zich 'n onmetelijke
menschenmassa, toeschouwers van hein
de en verre toegestroomd, om zich aan
dit onvergelijkbaar weergaloos kleuren-
en tintenschouwspel de nieuwsgierige
kijkers te komen verzadigen. Wie heeft
er zich de oogen niet zat en uitgekeken
De lucht was drukkend en scheen be
zwangerend door den zachten adem der
geurige rozen en anjelieren.
Kortom, hier ontrolde zich als bij
eentooverslag al de geheimen van pracht,
weelde en rijkdom welke koningin
Flora in hare eindelooze schatten
verborgen houdt.
In de ruime middenhalle triomfeeren
de Azalea's. Hunne tallooze variëteiten
boden even zoo verscheidene en wissel
vallige kleurschakeeringen, waarop de
blik, door onwillekeurige oogschemeriog
getroffen, slechts bij poozen kan rusten.
Wat verrukkend en begeesterend
schouwspel, toen men van op 't balkon
der sectie van schoone kunsten, in die
wijde, diepe benedenhalle neerblikte en
het oog liet glijden over die grootsche
natuur wonderen. Hier baadde het oog
in een zee van purpergloed dan weer
schenen bloedroode vlammen op te da
gen verder verhieven zich sneeuwblanke
rotsblokken 't waren de sneeuwwitte
Azalea's, welke door hun zilverblank
tooisel schenen te kampen en te worste
len om den lichtlaaien vuurgloed hunner
scharlaken zusters naast hen te verdoo-
Met 'n zeker wederspannig geweld,
zag men 'n ieder zich van de puike, be
koorlijke en oogstreelende Azalea s los
rukken, om enkele stappen verder een
Engelschen lusttuin binnen te treden.
Hier was de aanblik vooral treffen
der gemaakt, bij middel van ruime en
kunstig gepenseelde landschapschilde
ringen, welke den lusttuin in 'n ver
verschiet deden doordringen. Als samen
stelling en opvatting was zulks best ge
lukt. Hier waren het de zachte en vlei
ende anjelieren, welke er in veelvuldige
tonen en tinten het oog streelde. Deze in
de crescendotonen van 't vuurroode
trapsgewijze bleekroode over naar
't bleekroode, vandaar naar t roosach
tig geel, om eindelijk uit te sterven in
'n donzige sneeuwvlok.
Hiernaast pronkten de eigenaardige
vetplanten echte monster de luimigste
grillen der natuur zoo wisselvallig van
vorm en gedaanten, met hunne stekel-
vormige knollen, boden zij de zonder
lingste bochten en misbakken uitgroeiin-
gen. Hun opvallend uitzicht doet onwil
lekeurig denken aan 'n reeks stokstijve
schildwachten, op loer in 'n eeozaam
rotsengebergte.
Hier staan we voor de Fransche sec
tie, vertegenwoordigd door de Société
d'Horticulture des Antibes Deze tuin
bevat 'n reeks bloemen van verscheiden
aard, waartusschen nogmaals Anjelieren
van buitengewone kleurenpracht, de
specialiteit der verzameling uitmaken.
Verder wordt in dienzelfden stand de
aandacht getrokken door n eigenaardige
tentoonstelling, 't Is deze der HH. Del-
rue en Cie uit Menton (Frankrijk), welke
er eene collectie aanboden van ruim 40
citrussen, olijfboomen en banaanboo-
men en anana's planten, alsmede eene
allerschoonste verzameling van palmgra-
nen en 'n prachtige reeks vetplanten
Cactus. Eucalyptus... en meer anderen.
Dat alles ingelijst met 'n overgroot geta
vlagjes en banieren dwong elks aan
dacht af.
opgepropt van toeschouwers, toch
heerschte er daar zulke plechtige stilte,
zulke ingetogen kalmte, dat men zich
haast in een bidplaats dacht, t Scheen
of er de rustplaats dezer natuurwonde
ren 't meesterstuk der floraschepping
noch door gewoel noch door lawijd
mocht gestoord of ontheiligd worden,
zoo stil, zoo doodschstil was het er
Beproeven om hunne pracht te be
schrijven, ware deze onbeschrijfelijke
kunstgewrochten zoo niet onteeren, dan
minstens toch z* van kunstwaarde ver
minderen.
Laten we dan enkel 't zoekend oog,
vol begeestering op deze juweelen neer-
vleien en in stillen eerbied bewonderen
we hier de grootsche schepping der Na
tuur, die onvergelijkbare kunstenaarster,
welke hier 't toppunt harer scheppings
kracht schijnt te bereiken. Immers men
bewondert en doordiept deze kunstpe-
rels, met dezelfde spannende aandacht,
welke 'n diep ingewikkeld kunstge
wrocht zou vergen. Elk hunner -en
eindeloos zijn hunne variëteiten
eischen eene verscheiden studie, want
elk hunner bezit 'n karakteristieke
schoonheid, en van vorm en van kleur
en van fantasie.
'n Bijzondere hulde dient hier terecht
gebracht aan de uitgelezen variëteiten
tentoongesteld doorD' Ballon-De Pauw,
uit Gent, welke dan ook de diepste be
wondering der tallooze bïzoekers heb
ben afgedwongen. De aandacht onzer
Koninklijke Vorsten binst hun be
zoek was hier vooral gevestigd op
de Miltonia's, welke respectievelijk den
naam droegen van den Koning, der
grootste Belgische generaals en der oor-
ogsberoemde landsteden. De Odontia-
dor's zijn gedoopt geworden met de
namen van Verdun en der Fransche
stafhouders.
We mogen ook niet nalaten, hier
nogmaais den naam te herinneren der
Firma Van Houte uit Gent, welke
eveneens is gelast geworden met de ver
siering der Orchidee szalen en er even
eens mededingt met 'n nieuwe variëteit,
namelijk de Odontoglossum Xhant-
hoter 'n verrukkend bloemenwonder,
waarbij H. M. de Koningin, tijdens haar
bezoek, langen tijd stil bleef.
De Hollandsche afdeeling leidde ons
tot bij den voorgevel van een net bin-
nenlandsch roodsteenen huisje, aan
wiens muren de zonderlingste slinger
en klimplanten in de hoogte klauterden,
en tusschen welks spleten de zonderling
ste woekerplantjes, in hunnen stillen
eenvoud, zoo geheimzinnig kleurden en
geurden als wilden ze hunne tengere
schoonheid beschutten, tegen al dat luis
terrijk kleurgetintel en gefonkel en ge
schitter hunner naburen. Langs de ach
terzij was dit stille geveltje geborgen,
onder de bronsgroene blaren en goud
gele bloemen der Clivia's,
Kortom eenvoudig, maar indrukwek
kend.
ven.
In dien monstergroep van Azalea's
welke zonder overdrijving en met volle
recht, verreweg de kroon spanden, dient
Aan de overzij valt het oog op n
heerlijke massief van tallooze broeikas-
planten, palmboomen, laurieren en meer
andere sieraadplanten, welke zich hier
eveneens in 'n eindeloos verschiet op
werken, tegen de prachtige landschap-
schildering, welke gansch dien zijgevel
inneemt en den toeschouwer de illusie
j verleent zich in 'n uitgestrekt park der
Azuurkust te bevinden,
i
Op het eerste verdiep verre van al
dat bloemearumoer zijn de Orchi-
f dée's (standelkruiden) in n paar zalen
I vereenigd. Al stond het er aanhoudend
Doch, indien de bloem edel en schoon
is, toch bezit het blad ook z'n zonder
linge bekoorlijke geheimen, zoowel on
der oogpunt van vorm als van kleur-
schakeering. Zij vormden bij de ingangs-
halle 'n mooien kunstblok. Anthuria's,
Bouganvillia's, Diffenbachia's, Palisa-
tha's en nog meer anderen, schenen er
opeen geperst en hunne reusachtige bla
deren openden zich als breede kelken,
anderen met donkergroenen grond,
doorvlekt of dooradert met blanke vlek
ken of goudgele streepen. Op t achter
plan rezen er verbazende monsterblade
ren, welke 't best gelijken aan kunstig
uitgesneden schilden. Anderen nog schij
nen uit den grond op te rijzen als 'n lans
of schijnen overdekt met n zacht donzig
floers.
En verder nog immer en altijd bloe
men, waaronder de groote hemelblauwe
Hortensia's, de purperzachte Lila s, de
lieflonkende Cyclamen en Rhodondrons.
Kortom 'n wereld van planten en
'bloemen ofschoon zoo menigvuldig in
soorten, toch elk met haar eigen karak
ter, haar eigen psycologisch geheim,
haren trots, haar geweld, hare wreed
heid, hare driften, hare zachtheid of hare
nederige ootmoedighied. In een woord,
'n schouwspel waaraan het oog zich
slechts met geweld en moeite losrukt,
en bij 't verlaten van welk grootsch
natuurtafereel, ik onwillekeurig dacht
aan den zang van den grooten Dichter
'ne Wemelende drang van bont
[gewiekte vlinderen,
Die zich in 't geurig ruim der
[Lentelucht verheugt 1
RUSTICUS.
Op Zondag, 13 Mei, om 3 uur 's na
middags (zomeruur wel te verstaan) en
in 't gewoon lokaal op t Dorp, groote
belangrijke vergadering.
Dagorde
1. Redevoering door Frans Van de
Velde van Denderleeuw.
2. Toespraak over den toestand van
de boerderij, door H. Klopterop.
3. Ontslag en herkiezing van 't be
stuur.
RNBL
-T-
