REDT U
ZELVEN
Arbeid adelt
(IET BELGISCH TREKPAARD
Onze Pl'eiziertoeht
Landbouwweekblad
WENKEN AAN ONZE
FRUITKWEEKERS
Leening 5 met loten van 1922
moei sleeds de
leus zijn van
alle landbouwers.
6enige usoopden oüep Qeeüepbeteping
en (Pell^ontpool,
ZONDAU 24 JUNI 1923
Prijs 1U centiemen.
5de JAARGANG Nr 234
Abonnementsprijs 5,00 frank 's jaars.
Men schrijft in op ons Bureel en op alle postkantoren.
Aankondigingen volgens akkoord.
Bureel en Redactie GROOTE MARKT, AALST
Verantwoordelijke Opsteller OR'I AIRE CAUDRON Aalst.
De medewerkers zijn verantwoordelijk voor hunne bijdragen
öngeteekénde stukken worden niet opgenomen.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggegeven.
Voor en door de
Landbouwers
Zonder overdrijving en met n recht-
m ïtige fierheid, mogen w'er ons op be
roemen, dat het uitgelezen ras van het
"Belgisch Trekpaard,,, door zn
wereldberoemdheid, één der meest ver
dienstelijke kunstparels snoert aan den
lauwerkrans van den Belgischen Land
bouw.
De grootsche en prachtige tentoon
stelling van laatsleden week leverde er
ons ditmaal meer dan ooit n doorslaand
bewijs van. Ja, terecht mogen we beken
nen, dat deze, de XXXIIIs" prijskamp,
aller verwachting heeft getroffen en der
wijze de reeds verworven wereldfaam
steeds op 'n vrij hoogere schaal heeft
getiteld. Deze schitterende uitslag strekt
ter eere onzer kranige Belgische paar
denfokkers, des te meer, daar de wan
hopige toestand, onvermijdelijk ge
volg van den oorlog hunne voor
gaande pogingen om zoo te zeggen, zoo
niet gansch, dan toch in ruime mate had
verlamd, ja zelfs ruimschoots had ver
nietigd.
Immers, hoe dikwijls hoorde men
binst den bezettingstijd niet klagen en
zuchten, dat de paardenkweek voor een
ruim aantal jaren zou gestremd blijven.
En niet zonder reden Immers steunde
deze wanhopige vrees niet op gegronde
basis, wanneer de naoorlogsche statis
tieken ons aantoonen, dat de Rijnsche
dievenbende, ons niet minder dan 5,208
hengsten,78.541 merrie s en 14,375ruin-
paarden, dus een totaal van 91.124 onzer
beste raspaarden had ontstolen 1 Kor
tom, deze systematische diefstal vermin
derde bij slag onze cheptel met meer dan
50 Welnu, welke taak was moeder»
loozer, ondankbaarder en vooral wan
hopiger, dan deze onzer diepbedroefde
fokkers, om in dergelijke betreurens
waardige voorwaarden de heropbeuring
te bev erksteiligen van dat reuzenwerk,
viucht van jareniangen arbeid en door
drijvende veredeling van ons inlandsch
paardenras
Doch eenzijds aangespoord door de
taaie en onverpoosde wilskracht welke
hen bezielt, en anderzijds geschokt en
diep gekrenkt in hun rechtig en fier eer
gevoelen, om aan t land den ontroofden
kunstperel terug te schenken, en boven
dien steunend en betrouwend op hun fijn
vernuft van vakman, zijn onze koene
kweekers dapper aan 't werk gegaan, j
Met de overgeblevene elementen,zijn ze
er toegeraakt, na enkele jaren ons paar
denras te doen herbloeien. Ja, niettegen
staande de hinderpalen waarmede ze te
kampen hadden, hebben onze paarden
fokkers in zulk een kort tijdverloop
reuzenwonderen weten tot stand te
brengen, in zooverre dat thans ons
Belgisch Trekpaard opnieuw elks
bewondering afdwingt. Hulde, ja wel
verdiende hulde dan ook aan onze be
hendige kweekersen naast hen, aan hun
ne even verdienstelijke medewerkers,
namelijk onslandbouwdepartementen de
Koninklijke Maatschappij Het Belgisch
Trekpaard
Het Belgisch Trekpaart, als ras eenig
in zijn soort, bezit zooals ik vooraf zeg
de 'n uitsluitende wereldberoemdheid.
Het onderscheidt zich eerst en vooral
door zijne zwaarlijvigheid, en ondanks
zijne zware massa beweegt het zich met
zulke natuurlijke ingeboren zwierigheid
't zij in stapgang, 't zij in drafloop, dat
het door zijn karakteristieke fiere en
trotsche houding den toeschouwer ia
verrukking brengt. Eens onder de lei
ding en 't gebied van zijnen behendigen
africhter, schikten zijn vlammende oogen
wilde vuurgensters, z'n rimpelige en
breede nek spant zich tot boogvormigen
stand, zijn dikvleezig lijf kronkelt en
dringt zich tot zwierige plooien, terwijl
de forsige slagaders zich op de breede
borst en gespierde pooten komen aftee-
kenen.
Welnu 't is juist deze buitengewone,
natuurlijke lijfzwierigheid, welke den
oningewijde in verrukking brengt, te'-
kens hij zulk heerlijk schouwspel te zien
krijgt, wijl het vooringenomen denkbeeld
van trekpaard hem een met lom
pen plompen tred doet veronderstellen.
Wat bovendien ons flink paardenras
nog bijzonder kenmerkt is zijne gelijk
aardigheid of homogeen karakter, ze
lijken in vorm en samenstelling zoodanig
op mekaar, dat men zou zweren Ze
zijn allen uit denzelfden vorm gegoten
Zoo net en juist is hun lichaamsbouw
afgelijnd.
Of de laatstleden XXXIV'" tentoon
stelling, welke als naar gewoonte plaats
greep in de feesthal van het Jubelpark,
dit jaar 'n ongemeenen bijval heeft ge
noten, behoeft geen verder betoog, wan
neer ik U zal zeggen, dat op zondag,
dag der prijsuitreiking, er zich onge
veer 20.000 toeschouwers in de wijde
hallen verdrongen,van heinde verre toe
gestroomd, om aan deze grootsche
plechtigheid deel te nemen. Ja, al wie
van verre of nabij den paardenkweek
aanbelangde, scheen er 'n bijeenkomste
te hebben afgesproken. Wat 'n leven
wat 'n rumoer Wat 'n getier 't Was
er of hooren en zien vergingen Van
kindsbeen af zal ik zeggen, woon ik jaar
lijks deze prachtige tentoonstelling bij,
met een oom een der eerste voorkam
pers van onzen Belgischen paarden
kweek, doch nooit heerschte er zulke
geestdrift in en om 't Jubelpark, dan wel
dit jaar.
Wat moet die brave koning Haakop
zich de oogen uitgekeken hebben, toen
hij binst zijn bezoek dit heerlijk schouw
spel te bewonderen kreeg en wat
zullen z'n Noorweegsche boerkens ver
rast opkijken, wanneer hij hun zulks bij
zijn weerkomst is gaan vertellen
Dat deze monsterprijskamp de belang
stelling van gansch Europa afdwingt
lijdt geen twijfel, gezien het groot aantal
vreemde afgevaardigden, welke de jury-
werkzaamheden bijwoonden, Frankrijk,
Engeland, Italië, Holland, Roemenië,
Bulgarië, Argentina, Polen hadden
er hunne officieele vertegenwoordigers
naartoe gezonden.
Allen, zonder uitzondering, schenen
de zoo lastige en ingewikkelde jury
werkzaamheden met een blijkbare be
langstelling te volgen. Immers, hunne
taak mag wel moeielijk geheeten, wan'
neer ze in de strengste onpartijdigheid
te beraadslagen en te beslissen hadden
tusschen ongeveer 800 medekampende
produkten, schier allen de volmaaktheid
van hun ras en soort nabij, 't Zal u dan
ook geenszins verwonderen, dat de jury
met de meeste voorzichtigheid en nauw
gezetheid te werk ging, wanneer er
kwestie was, het Kampioenschap toe te
kennen aan de categorie der hengsten
en kweekmerrie's, welke eertitel betwist
werd door 12 produkten der eerste en
20 der tweede categorie. Ja, er greep
een beraadslaging van minstens drie
kwartiers plaats, eer Albion d'Hor,
kampioen der hengsten Hélène deVis-
court, kampioen der merrie's zegevie
rend uit het strijdperk stapten en hun
nen traditionneele triomfantelijke ring-
ronde deden, toegejuicht door meer dan
20.000 toeschouwers.
den van derde kategorie (dus aan de
mingoede producten) terwijl het ander
zijds verbod legt op den uitvoer der pro
dukten van beteren rang? Volgens mee
ning en oordeel van eiken verstandigen
landbouwer is deze spijtige beslissing n
dwaze onzin, wijl het uitvoeren van
mingoede elementen ons paardenras
naar benedenwaarde zal doen schatten
en zijn voorname raskwaliteiten zal
doen miskennen. Wat vrij eer diende te
keer gegaan, is die vrije ingang w j-
ke men aan de zoogezegde rossen of
nietdeugers zoo bereidwillig toestaat
en dezen door onmenschelijke douaan
en uitvoerrechten schier onmogelijk
maakt aan onze zuivere rasprodukten.
Zulke verbazende en overdreven
hooge uitvoerrechten springen met recht
en reden tegen den gevel onzer mis
noegde paardenfokkers en ontzeggen
hun den lust om zich in dergelijke om
standigheden nog verder om uitvoer te
bekreunen. En nochtans wanneer men
eenzijds nagaat over welke overpro
ductie van raspaarden we beschikken en
anderzijds de hooge prijswaarde onzer
produkten nagaan, dan komen we on
willekeurig tot het droevig besluit, dat
er van dien kant jaarlijks millioenen
franken over boord worden geworpen,
welke anderszins, met 'n weinig toege
vendheid in onze schatkist zouden te
recht komen, waar ze laat het ons
openhartig bekennen vooral op dit
oogenblik n welgekomen figuur zouden
maken.
We vragen ons dan ook ernstig af of
de onlangs gestichte Hoogere Centrale
Landbouwraad niet bij uitstek is aange
duid om door dringende en passende
maatregelen n spoedige oplossing aan
dien noodlottigen toestand te vinden.
Aan haar de beurt krachtdadig op te
treden en de rechten en belangen onzer
doorieverige en bewonderenswaardige
paardenfokkers eens voor goed in han
den te nemen, ten einde hun de grootst
mogelijke vrijheid van uitvoer te ver
gunnen, want ik herhaal het, zoolang
onze kweekers 't slachtoffer blijven dier
ongehoorde verheven uitvoerrechten,
mag er van hunnentwege geen verdere
opofferingen onder afzetgebied gevergd
worden.
R. AKKERMANS
Deze prachtige uitslagen geven ons
het stellig bewijs dat onze paarden
fokkers er totaal in geslaagd zijn ons
Belgisch Trekpaard zijn vroegereu
eeretitel terug te bezorgen, en we, dank
hun kloek durven, op 't huidig oogen
blik ons paardencheptel totaal saamge
steld zien.
Bovendien koester ik de stellige over
tuiging dat het schitterend resultaat van
deze XXXIVs,e tentoonstelling, tevens
de meest afdoende reklaam daarstel-
de, om ons wereldberoemd ras nog hoo-
ger en beter te doen waardeeren bij de
talrijke vreemde natie's, welke door
hunne delegatie's een speciale belang
stelling aan ons Belgisch Trekpaard
hechten.
Kortom nu de reklaam is gemaakt,
komt het er vooral op aan, de noodige
afzetmiddelen te bestudeeren en te be
werkstelligen, ten einde onzen paarden-
uitvoer ruimschoots te vermeerderen en
uit te breiden.
In 1922 bereikte onze uitvoer 21.449
kweekpaarden en 6.634 veulens. De 1°
trimester 1923 stelt een uitvoer vast van
5.825 paarden, verkocht voor 15.700.000
franken en 686 veulens van een waarde
van 1.003.575 frs.
De cavalerie werd grootendeels aan
gekocht door Frankrijk. Een onbedui
dend getal vond uitweg naar Holland,
Zwitserland, Italië en Engeland.
Vóór den oorlog was onder dit oog
punt Duitschland het voornaamste afzet
gebied. Van de 36.000 paarden vertrok
ken er alsdan jaarlijks 32.000 over
den Rijn, en zulks aan zeer hooge~ prij
zen.
Doch daar 't ruime deel onzer brave
fokkers met deze gepatenteerde dieven
bende volstrekt geen handelsbetrekkin
gen meer wil aanknoopen, en ze heb
ben volkomen gelijk.
Zoo dient er van dien kant eene nieu
we oriënteering tot afzetmiddel gezocht,
en dit wel voornamelijk naar Frankrijk,
Holland en Italië. Voor 1921 was
was Frankrijk onze voornaamste kliënt
door zijn aankoop van 5,500 paarden en
1500 veulens. Doch met een weinig goe
den wil vanwege 't Staatsbestuur, kan
onze afzetproductie naar Frankrijk en
andere vreemde natie's nog ruimschoots
vergroot en uitgebreid worden.
Ik verwijs te dien einde naar hetgeen
ik daarover reeds in 'n vroeger artikel
mededeelde, namelijk op sommige be
treurenswaardige moeielijkheden, welke
o azen paardenuitvoer den normalen
gang versperren.
Waarom vergunt ons Staatsbestuur
en meer bepaaldelijk ons Landbouwde-
partement slechts den uitvoer aan paar-
De Ringelrups. Deze rups is het
die in 1919—1920 zulke groote ver
woestingen gedaan heeft. Zij is dan
ook goed gekend, want geheel Europa
door is zij verspreid.
De volwassen rups meet 45 a 55 milli
meters, de rugzijde is blauw-grijs ge
kleurd en bezet met dunne haren. De
rupsen leven den eersten tijd in kolo
niën, doch overdag verlaten zij die om
de bladeren af te vreten. Rond 15 Juni
verspreiden zij zich om te verpoppen
tusschen bladeren en dicht aan elkaar
gelegen takjes. De pop is weggedoken
in eene ovaalvormig, solfer geelachtig,
dik cocon, uit harde zijdeachtige draden.
De vlinders verschijnen in de maand
Juli. Zij vliegen rond bij avondscheme
ring en hebben eene vleugelspanning
van 35 mm. In den loop der maand Juli
leggen de wijfjes hunne eieren ten ge-
talle van 3 a 500 rondom de dunne twij
gen der boomen en lijmen ze als een
ring er rond.
De beste manier om deze rups te ver
nietigen bestaat in het vernietigen der
eieren, lijk ze in ringen rond de twijgen
liggen. Men kan de twijgen afsnijden
onder de ringen en ze in het vuur wer
pen, nog kan men de ringen zelf afsnij
den en de deelen zorgvuldig bijeen hou
den en vernietigen. Op die wijze kan
men 's Winters of vroeg in de Lente op
weinige uren tijds duizenden eieren ver
nietigen.
Het vernielen der rupsen kan men,
door ze als ze nog heel jong zijn en nog
binnen in het spinsel leven, de nesten
verpletteren of ze uitsnijden en verbran
den. Wanneer de rupsen hunne nesten
verlaten hebben, neemt men zijn toe
vlucht tot insectendoodende middelen,
zooals loodarseniaat, Parijsch groen of
Urania groen.
De plakker, stamuil of zwamvlin-
der. De plakrupsen worden terecht
als de gevaarlijkste en meest vraatzuch
tige rupsen aanzien. De schade door
deze rupsen veroorzaakt bedraagt som
mige jaren verscheidene millioenen.
De naam plakker wordt aan deze
rups gegeven omdat de vrouwelijke vlin
der eene vuil witte kleur heeft die op
plaaster gelijkt. Men noemt ze stamuil
omdat het vrouwtje zich gedurig tegen
den stam legt om hare eieren te leggen.
De naam zwamvlinder wordt er aan
gegeven, omdat de eieren in de kolo
niën met bruine haartjes samengewerkt
zijn en er als een stuk bruine spons uit
ziet.
De rupsen van den plakker komen in
het voorjaar uit het ei, dikwijls reeds
van af de maand April. Zij hebben eene
bleekgele kleur, maar worden weldra
donkerbruin, behalve op den rug, waar
zij hunne bleeke kleur behouden ze zijn
ongeveer een halve centimeter lang en
zijn met vele lange fijne haren bezet, zoo
gelijken ze aan pluimkens en laten zich
langs fijne draadjes die ze zelf spinnen
langs de boomtakken afhangen. Op die
wijze kunnen ze zich aan den wind over
laten die ze soms op groote afstanden
meevoert. H
Na de eerste ruiïng maken die haar
tjes plaats voor haren, die waarschijnlijk
met giftige klieren in betrekking staan,
want wanneer men ze herhaaldelijk aan
raakt ontstaat op de hand een onaange
naam jeuksel.
De volwassen rups kan ruim 50 milli
meter lang zijn, de rugzijde is licht grijs
met zwart gemarnierd, de buikzijde vuil
geelbruin met donkere vlekken in het
midden. De drie eerste leden van het
lichaam dragen op de rugzijde 6, de
twee volgende vier blauwe wratten, ter
wijl op elkeen der verdere leden vier
roodbruine wratten staan.
Tegen einde Juli verpoppen de rup
sen in de splitsing der takken, kuiltjes in
den stam, opeenliggende takjes of bla
deren enz. De pop is zeer beweeglijk,
dof zwart van kleur met eenige haar-
bundeltjes bezet en opgehangen tusschen
zeer weinige draden.
Na ongeveer eene maand, half Oogst
tot midden September komen de vlin
ders te voorschijn. Het mannetje heeft
eene vleugelspanning van 45 millimeter
en is slank en smal van onderlijf. Kop,
borststuk en voorvleugels zijn donker
grijsbruin.
Het wijfje heeft eene vleugelspanning
van 80 mm. is plomp van vorm, vuilwit
van kleur en op het dikkere uiteinde van
het achterlijf met bruingrijze wolharen
bezet. De vleugels zijn vuilwit met zwart
bruine teekeningen.
Het mannetje is zeer vlug, terwijl het
zware wijfje hoogstens 300 meter ver
vliegt. Het verkiest stil te zitten met dak-
vormige samengeslagen vleugels tegen
boomstammen of schuttingen. Acht da
gen na de paring legt het wijfje 3 a 500
eieren, in een of meer groote klompen,
deze bedekt zij met de bruine haren van
haar achterlijf welke zij tot dat doel uit
trekt. Die eieren kunnen een groote
vorst verdragen.
Na het afvallen der bladeren zal men
aandachtig de eiermassa's opzoeken en
vernielen. Zulks doet men met ofwel ze
af te krabben en in 't vuur te werpen,
ofwel met ze te bestrijken met een zacht
penseel of ze met watte te bevochtigen
met het volgende mengsel2 deelen pe-
trool en 1 deel houtteer. Bij aangetaste
boomen zal men besproeien met Urania-
groen en de rupsen als ze de eerste da
gen bijeen zijn gezamentlijk vernietigen.
('t Vervolgt).
Claudius Metton, voorzitter van
het landbouwsyndikaat van Neu
lise, in Frankrijk, schrijft in zijn
prachtboekje Een Syndikaal
Dorp
Het syndikaat is het wapen
voor den strijd, de coöperatief is
er de bankier' of geldverschieter
voor. Deze twee instellingen verre
van malkaar te vernietigen, vullen
malkaar aan zij hebben elk haar
eigen werking.
Zij werken dus samen tot het
bereiken van het eenig doel de
stoffelijke en zedelijke onafhanke
lijkheid van den boer.
Laat ons deze wijze woorden
overwegen en er de noodige be
sluiten uittrekken.
Zooals vermeld vertrokken we op
Zondag 17 Juni in Aalst twee minuten
vóór 6 uren en stapten te Brussel op den
sneltrein voor Namen.
Alleman was op post, behalve een
drietal die hunne kaartjes hadden verge
ten en het gezelschap met spijt zagen
vertrekken. Alles beloofde goed van
stapel te loopen, zelfs het weer scheen
nog goed te worden. De verschillende
uitstappen waren door het bestuur op
voorhand geregeld. Ook had men ge
zorgd dat de medereizigers de H. Mis
zouden bijwonen en hiervoor een schrij
ven gericht tot den Bisschop van
Namen.
Monseigneur Heylen, die Vlaming is,
zond ons eigenhandig en in de Vlaam-
sche taal volgend schrijven
Namen, den 14 Juni 1923.
Mijnheer de Bestuurder.
Toekomenden Zondag kunnen de le
den Uwer maatschappij te Namen de
d. Mis hooren in de kerk der Paters
esuiten. Deze staat op de Place du
3alais de justice, vijf minuten van de
statie. Zoodra uwe leden zullen aange-
comen zijn, zal een der Paters de H.
Vlis beginnen.
Ontvang, Mijnheer de Bestuurder, de
verzekering mijner verkleefdheid in X°.
f Th. Lud. Biss. van Namen.
Alles was dus goed geregeld. Voor
de grot van Dinant en de plezierboot
op de Maas hadden we groote prijsver
minderingen bekomen.
De sneltrein zette goed in te Brussel
om 7,2 uur, maar nauwelijks buiten de
stad bleef hij tweemaal haperen, tot we
eindelijk in Boschvoorde bij de derde
stopping vernamen dat een voorgaande
goederentrein ontriggeld was. Als de
treinen moesten langs een zijspoor ver
trekken, deze die op en af reden. Van
daar vertraging. Na een uur zette onze
trein voor goed in en we kwamen in
volle vaart te Ottignies.
Gedurende den doortocht van Groe-
nendael, Hoeylaert, Ter Hulpen enz.
werd reeds de aandacht getrokken op
de prachtige kweekerijen en serren, die
er om zoo te zeggen gansch de gemeen
te bedekken. De grond begint hier ook
bergachtig te worden langs den rechten
kant en prachtige bosschen geven de
streek een schilderachtig uitzicht.
Na Ottignies komen we in Gembloers
en voort te Namen om 9,30 uur, één
uur later als voorzien. Hier kwam van
onze genomen regeling niets meer te
recht, want we dachten te vertrekken
om 9,15 uur met den boot naar Dinant.
We maken nieuwe regeling en na
ons bezoek aan de kerk der Paters Je-
suiten, waar we onze plicht vervulden,
De toekomende trekkingen van deze
loten zullen slechts plaats hebben op
10 Augustus van dit jaar.
Daarom drukken wij er op dat onze
lezers, die loten van dezï leening geno
men hebben, hunne voorloopige titels
moeten uitwisselen tegen definitieve ti
tels, voorzien van 40 jaarlijksche intrest
coupons, betaalbaar op 1 Juni der jaren
1924 tot en met 1963.
De ruiling wordt in alle banken ge
daan tot en met 31 Juli 1923, van af
2 Augusti 1923 slechts in de Nationale
Bank te Brussel.
De titels die vóór 10 Augusti niet zul
len uitgewisseld zijn, zullen aan de drie
gezamenlijke trekkingen van 10 Aug.
1923 niet kunnen deelnemen.
Wij wenschen dat dien dag minstens
één winnend nummer uitgetrokken
wordt voor één onzer lezers.
trekken we de forten van Namen
boven.
De aanblik van beneden aan de Sam-
ber is prachtig kronkelwegen leiden
tusschen groen en houtgewas, naar de
boven op de toppen der rotsen verhe
ven versterkingen. We trekken de stij
len paden op tot op het eerste vlak der
citadel.
Van hier biedt de stad een overheer
lijke aanblik. Voor ons onder onze voe
ten lag de Samber en de duizenden
blauwe schaliën daken van tempels en
huizen. In de verte boven de stad een
witte steengroef. Rechts de Maas, die
met de Samber samenvloeit en waarop
plezier en vrachtbooten kruisen.
Deze aanblik van op de hoogte der
vesting is niet te beschrijven, ik kan en
kel zeggen dat hij prachtig is
Na een poos van pakkend genot trok
ken we spoedig de helling af langs de
kronkelpaden en kwamen bij tijd op
onzen trein voor Dinant.
De spoorbaan volgt de Maas en dit
kan niet anders want langs weerszijden
verheffen zich hooge bergen, wier stijle
rotsen van graniet dreigend uitspringen.
Hier krijgen we een eerste indruk van
de pracht der Maasvallei. Het stille
geruis der wateren die over de talrijke
sassen vloeien, treft ons bij den eersten
stilstand. Nevens ons den stroom, langs
weerszijden met eene bergketen afge
sloten van het overige landschap.
Op de boorden der Maas, op de hel
lingen der bergen, op de toppen der rot
sen staan lachende villa's en kasteelen,
woningen van menschen die dit oord
verkiezen voor hun zomerverblijf of hier
komen uitrusten fn hunne oude dagen.
Alles is met houtgewas of boomen be
plant en rond de villas en lusthuizen
ziet men een krans van bloemen.
Hier hebben we eene steengroef, waar
men kasseisteenen verkapt en de rotsen
maalt in gruis. Verder een lachend
dorpje, dat weer afwisselt met eenige
stijle rotswanden op een in de rotsen
gehouwen tunnel, waar onze trein door
bolt.
In de verte, achter ons, neven ons,
overal beboschte bergen, met villas
doorzaaid en in de vallei soms een
pachthof omringd van weilanden waar
op vee en paarden grazen.
Eindelijk komen we in Dinant, die
ons een nieuw schouwspel van natuur
schoonheid biedt.
Voor ons ligt de Maas en achteraan
de bergketen, waar men links de citadel
en verder de stijle rots Bayard ont
waart.
We gaan recht af op de grot of on>»
deraardsche gangen, maar nemen eerst
een ontbijt in het dichtgelegen drank
huis, waar we goed bier hadden aan
0,75 de pot en waar een splinternieuwe
herbergbaas een heele schotel potten op
zijn frak goot I
Om 12 1/2 trokken we de grotten
binnen. Een stijle weg leidde ons naar
den bergwand, waar een donker hol de
ingang bood tot de onderaardsche gan
gen.
Trap af, berg af, langs smalle kokers
kwamen we zeker een paar honderd
meters diep en ver in den schoot der
bergen. De wanden zijn in steen en mar
mer neven ons schieten nog diepere
afgronden weg, boven ons hooge ge
welven met knotsen van druipende en
groeiende kegels van steen en vocht, die
glinsteren als doorschijnende marmer
bij het licht der electrieke lampen.
Hier moet ik de pen neerleggen, want
ik kan niet beschrijven hoe wonder die
bergholten zijn. Het schijnen groeven en
gangen die voortkomen van aardbevin
gen of dergelijks. Van onder in de diep
ste schacht kijken we nog in eene veel
diepere afgrond, waar twintig meters
onder ons eene rivier onder de rotsen
stroomt, die in verband staat met de
Maas.
We blijven hier een paar uren in ver
rukking en trekken vervolgens naar de
I citadel. We hadden ongelukkiglijk tijd
te weinig om de versterking van Dinant
te bewonderen, want twintig minuten
nadien vertrok onze boot naar Namen.
Verscheidene der minst vermoeide man
nen en vrouwen trokken de stijle trap
op van 408 treden, om er de plaats en
vandaar de stad te bewonderen.
Om 2,25 uur vertrok de boot.
Het was tamelijk koud, soms een re
genvlaag en toch was iedereen verrukt.
Van hier uit zag men de volle schoon
heid der Maasvallei.In de kajuiten werd
een lied gezongen en een pot gedronken
en zoo vaarde onze boot op de stille
wateren der Maas tusschen lachende
hellingen en dreigende rotsblokken naar
Namen.
Hier werd het op een loopen gezet
voor onze trein die toch vóór ons weg
reed. Met een volgenden trein kwamen
we behouden in Brussel aan, waar we
ons ververschten en de wijk namen naar
Denderleeuw en Aalst. Op den trein
werd nog menig lied aangeheven en
Leon, Marinus en Clement waren niet
de laatste om hun oude deuntjes eens
uit te halen.
Het was 10,10 uren toen we in Aalst
afstapten. Elkeen trok voldaan naar
huis en vroeg Wanneer doen we nog
een dergelijk reisje
O. C.
Leest ons boeiend mengelwerk
Oe 6igen ^QQpd
op de 4' bladzijde.
Puntenschaal gebruikt te Liseux.
Kop en hoorens 10 punten.
Nek, borst en schouder 5
Zijde en ribben 7
Ruglijn 5
Nieren en flank 3
Heupen, bekken, kruis
en broek 8
Steert 2
Ledematen 5
Stand, gang, alg. uitzicht 5
Kleur 5
Algemeen onwikkeling 9
Uier, meikaderen, spenen,
en melkspiegel 25
Haar enz. 5
Totaal 100 punten.
Volgens vele deskundige is deze pun-
schaal nog te weinig uitgebreid. In Jersey
en in Zwitserland men weet dat deze
landen zeer gevorderd zijn in zake vee
teelt gebruikt men puntenschalen die
nog veel meer uitgebreid zijn. Alhier zijn
ze 't veel min indien men ze zelfs ge
bruikt.
Zeker puntenschalen steunnen bijzon
der op de breedte der borst bij de melk
koeien. Deze wordt genomen op de
boogte van het schoft. Van die breedte
I kan men in alle geval rekening houden,
t Van twee koeien hebbende dezelfde
grooten en met een gelijkstaande getal
punten zal men altijd den voorkeur ge-
1 ven aan die met de breedste borst.
Het gebruik eener doelmatige punten-
