REDT U ZELVEN Arbeid adelt Om de Levensduurte te verminderen Vechooging van Kapitaal De Toekomst op Kultuurgebied [Jaar (ilelke School Landbouwweekblad Ze roepen brand en ze blusschen niet. Belangrijke Mededeeling Landbouwprijskampen en veredeling. OPGEPAST moet steeds de leus zijn van alle landbouwers. Is me clot een spel LANDBOUWERS, lees! en verspreidt uw blad. ZONDAG 14 OCT. 1923. Prijs 1U centiemen. 5de JAARGANG Nr 250 Abonnementsprijs 5,00 frank 's jaars. Men schrjjft in op ons Bureel en op alle postkantoren. Aankondigingen volgens akkoord. Bureel en Redactie BRABANDSTRAAT, 53, AALST Verantwoordelijkés0f>steller ORTA1RE CAUDRON, Aalst. De medewerkers zijn verantwoordelijk voor hunne bijdragen öngeteekende stukken worden niet opgenomen. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggegeven. Voor en door de Landbouwers In den beginne van de maand Maart zei de heer Van den Cor- put, volksvertegenwoordiger voor Aarlen, in de Kamer Het is treurig vast te stellen welke we derwaardigheden de landbouwer sedert den oorlog had. Hij meen de rijk te zijn, maar het was een schijnrijkdom, want hij had zijn grond uitgeput en zijn veestapel verminderd. En allen vielen den landbouwer aan, omdat ze hem rijk waanden. Dat zijn algemeen gekende waarheden, zal men zeg gen. Zeker maar het zijn er niet minder waarheden om, en wat niet minder waar is, is dat die gedach ten nog in menigen kring blijven voortleven. Zij waren ook oor zaak dat is ook het gedacht van vele volksvertegenwoordigers van te zware belastingen, die op den rug van den boer werden gelegd ze zijn ook nu nog oor zaak van de betreurenswaardige besluiten, die ons komen treffen van uit de ministeriëele bureelen. In de politieke kringen echter zelfs in die waar de gezagvoer ders misschien niet openlijk dan toch heimelijk op de boeren schol den schijnen die noodlottige gedachten uitgeroeid en alles laat voorzien, dat de verschillende partijen, bij de aanstaande verkie zingskampanje allen met een uit gebreid landbouwprogramma zul len vooruitkomen. Maar de onbeschaamdheid van sommige gekozenen en ministers grenst aan het ongelooflijke. Het is inderdaad niet genoeg een schoon programma op te stellen en er mee voor den dag te komen tegenover de brave boerkens. De tijd komt ook wel dat de boeren aan die heeren zullen vragen Goed en wel, een mooi pro gramma zeker,- maar waar zijn de waarborgen en de toonbeelden van 't verleden, want woordjes en zijn geen oordjes. Wat zullen zij dan antwoorden, zullen zij dan niet ze vergeven me de uitdrukking met hun mond vol tanden staan. Wij kennen geen politieke be langen, wij hebben ons voorge steld de algemeene belangen van den boerenstand te ver dedigen tegenover allen. Te lang werden zij verwaarloosd, be loften kwamen er genoeg en die konden ons wel een tijd paai en, maar voortaan voldoen ze niet meer, de landbouw beweging staat op een keerpunt. De boeren behouden allen, zoo wel als vroeger, hun eigen over tuiging 't zij op godsdienstig of nationaal gebied, maar hun stands- belangen staan hun klaarder voor oogen en er zal moeten rekening mee gehouden worden. Zij zullen het gezag van hun overtuiging en van hun vereeningsmacht in de sehaal werpen. Te vergeefs vra gen de boeren zich af waarom zij allen worden vergeten als er iets goeds wordt gedaan voor de be volking en dat men van den ande ren kant wel weet dat er boeren zijn om een flink aandeel te beta len in de belastingskas en om het slachtoffer te zijn van rampzalige ministerieele besluiten. En onze plicht is het zoo dikwijls mogelijk alle willekeurige maatregelen aan te halen, en te schandvlekken en ze kenbaar te maken aan alle onin- gewijden. Wij komen vandaag terug op het verbod op den uitvoer van de aardappelen. Eenzijdig beschouwd is deze zaak rechtvaardig, is deze maatregel op zijn tijd gekomen om mee te werken aan het verzachten van de levensduurte, en zoo cok zullen de meeste menschen er over oordeelen. Maar de kwestie moet nog van andere oogpunten bekeken wor den. Veronderstellen wij dat eene zekere nijverheid, die voortbreng selen levert van allereerste nood wendigheid en de minister verbiedt den uitvoer van hare voortbreng selen eenerzijds, en anderzijds wordt de uitvoer van de noodza kelijke grondstoffen voor deze nijverheid vrij toegelaten naar lan den die er fel naar vragen, wat zal het gevolg zijn Eerst en vooral de grondstof zal steeds in prijs stijgen en wat erger is de bedoelde nijverheid zal door dien opslag en door het uit voerverbod van hare voortbreng selen meer en meer slabakken zoo niet ten ondergaan. Dat is eenvou dig en klaar, dat begrijpt men, dat ziet men in voor de nijverheid men schijnt het niet te beseffen voor den landbouw. Al te lichtzinnig maakt men de rekening van den boer, zijn uitga ven worden niet in aanmerking genomen, men ziet en telt alleen maar zijn inkomen. Zoo rekenen vele menschen die boer maakt zooveel van zijn varken, zooveel van patatten, zoo veel van dit en zooveel van dat en van 't geen. Wat moeten de boeren dan rijk worden. Ik begrijp dan niet hoe het mogelijk is dat er nog zooveel huurland gevonden wordt. Maar alle spotternij daargela ten De vergelijking van daar straks is wat men er ook van zeg ge, feitelijk op den landbouw toe gepast. Het is een algemeen ge kend feit dat de scheikundige meststoffen ten huidigen dage on ontbeerlijk geworden zijn. Onze opbrengsten hangen af van het ge bruik dat wij maken van de chi- mische vetten wij hebben er on zen uitzonderlijken vooruitgang aan te danken. Zij zijn dus om zoo te zeggen, de grondstof van de landbouwnijverheid de grond stof, de chimische vetten namelijk mogen vrij en vrank uitgevoerd worden, ze zijn ontegensprekelijk zeer duur, en de voortbrengselen, de aardappelen, in het geval dat ons bezig houdt, mogen niet uit gevoerd worden en ze zijn te goed koop. De opbrengst gaat alle ver wachtingen te boven bijzonder voor wat den lateren oogst be treft er is dus betrekkelijk wei nig vraag, de nijverheid, de land bouw hier, bevindt zich in een ab- normalen toestand, een nadeelige positie. Met andere woorden, de boer koopt, moet koopen en be taalt zijn waar zeer duur en 'wat hij teverkoopen heeft is te goed koop is dat rechtvaardig Het is niet alleen onrechtvaardig, het is daarenboven een wantoestand waarvan het land later de slechte gevolgen zal te dragen hebben. Werden niet in 1846 233,000 hectaren met tarwe bezaaid, ter wijl er in 1922 slechts 121,332 Ha werden bebouwd, de oorzaak laat zich gemakkelijk gissen. Moeten wij voor de aardappe len hetzelfde niet vreezen en zal er het land wel meê varen Is het verbod op den aardap- peluitvoer een maatregel om de tegenwoordige levensduurte te be strijden, dan is het in alle geval een ongelukkige maatregel. Hoe dikwijls mochten wij niet hooren bij de laatste bespreking over het budjet van landbouw dat we moesten trachten meer op te brengen om des te meer te kunnen uit te voeren. Zoo moest onze wisselkoers verbeteren ze riepen "brand" en nu dat ze kunnen blusschen, staan ze te kijken. Ge werkt moet er worden Het is hoog tijd. Mogen wij nog hopen H. KLOPTEROP. Van alle kanten hoort men de boeren klagen over het groot aantal wormste kige appels en peren dit jaar. Waarlijk 'k moet zeggen dat ik er dit jaar goed mijn deel heb van gehad. Veel appels en had ik niet en van de weinige die 'k had waren er voorzeker geen tien vrij van madesteek. 't Is maar een mageren troost als mea van andere personen zeg gen hoort dat ze even slecht zijn gevaren, 't Was dus algemeen dit jaar en 'k vraag me wel eens af of dit verschijnsel niet onrustbarend is voor 't naaste jaar. De Franschen bezigen als spreekwoord Een verwittigde mensch is er twee waard. We hoeven dus voor de volgen de jaren onze voorzorgen te nemen ten einde niet teleurgesteld te zijn. Het zal dan misschien ook niet van belang ontbloot zijn eens na te gaan welke schurk of vijand ons al die schade berokkent. Iedereen van ons kent hem, zult ge zeggen, want de made zit dik wijls nog in den appel. Inderdaad te midden van haar eigen vuiligheid ergens in een nauw gaatje door haar uitgeboord ziet men ze nog zitten. Ze heeft geëten lijf sta bij want van sommige vruchten laat ze maar weinig meer over dat goed is. Maar laat ons eens opsporen wie haar ouders geweest zijn en welke de levens wijze is van die kerels. De witte made welke men in den ap pel aantreft is deappelrnade, haar weten- schappelijken naam is carpo capsa pomo- nella. De geleerden doopen die met veel majesteit in 't Latijn of de officieele taal voor insecten, dieren, planten, kruiden enz Haar-vader is een vlinder en haar moeder insgelijks met dit verschil dat 't wijfje niet vliegen kan, enkel 't manne ken. De vlinders dezer made vliegen in Mei, Juni, Juli.'t is daarbij dat 't komt dat de appel aangetast wordt pas gespeend, halfwas en volwassen. De bevruchte vlinders leggen hun eitjes op de jonge vruchten, wel zorgdragende er op elke vrucht maar een neer te leggen. Alle levende wezens zijn bekommerd om hun nabestaan, en 't is waarschijnlijk uit lou tere vrees dat de vurcht niet zou bestand zijn twee of meer nazaten te cpij7<>n, .dat ze maar een eitje per vrucht neerlegt. Spijtig toch voor ons want zoo doet ze ook meer schade. Uit dit eitje komt er na tien tot twaalf dagen, wat afhangt van de weergesteltenis, een made. Deze jonge made vreet aan de kroon der vrucht en boort zich een gang naar binnen om het klokhuis te gaan opzoeken. Ze zijn verzot op de kernen der vruchten. Als deze kernen opgevreten zijn dan schijnt ze weinig nog bekommerd om hare schuilplaats te verlaten en zich naar een andere vrucht te begeven om daar haar vernielingswerk te herbeginnen. Na een maand van onverpoosd knagen is ze vol wassen. Dan verlaat ze de vrucht voor goed om uit te rusten. Onderzoekt maar eens in de meeste appelen of peren die aangetast zijn zult ge de made niet meer aantreffen. Het onderzoek van deskundigen in het vak heeft bewezen dat er van 100 aangetaste of madesteke vruchten slechts 13 tot 15 nog in de vrucht aanwezig zijn. En schade dat die made doet. Tast ze jonge vruchten aan dan vallen deze vroegtijdig af, worden ze slechts aange tast wanneer ze reeds volwassen zijn, dan kunnen de vruchten nog wel rijp worden, maar vallen dikwijls voor den oogst en zijn dan gekneusd. Voor den handel zijn die wormstekige appels of peren heelemaal niets waard en k raad dan ook niemand aan, zulke appels en peren in den handel te brengen ze zijn slechts goed om u een slechte faam te bezorgen. Indien er dus maar 13 tot 15 meer in de vrucht zitten dan zult ge u mis schien met reden afvragen waar zijn de overige 85 tot 87 henen. Ge hebt voor zeker al meningmaal bemerkt dat ze zich aan spinseldraden naar beneden lieten komen, doch sleet ts een dozijn cp hon derd, de overige gaan op de takken of in de vangbanden zich verschuilen. Er zijn dus feitelijk verscheidene mid delen goed om dit insect te bestrijden. Wanneer het vruchten geldt waar men bijzonder veel aanhoudt kan men met een brei- of stopnaald in het gaatje bo- ïenende made dooden of beter nog m »n kan de vruchten vroegtijdig in een zakje hangen. De afgevallene vruchten zal men zorgvuldig verzamelen, ze koken of aan de dieren geven. Deze welke zich aan spinseldraden naar beneden laten komen en dan een schuilplaats zoeken onder de schors van den boom of in de vangbanden kan men vernietigen met de oude boomschqrs af te krabben en de vangbanden te onderzoeken. In de maand Augustus, September omringen de maden zich van een wit weefsel en ze overwinteren daar in om dan in Mei daaropvolgende te verpop pen en als vlinder te voorschijn te ko men weinigen tijd nadien. Edoch vermits het wijfje niet kan vliegen en langs den stam naar omhoog moet kruipen om de vruchten te bereiken is het geraadzaam lijmbanden te plaatsen om den stam en haar dusdanig te beletten in den boom te gaan. Deze middelen zijn bestrijdingsmidde len. In de tuinbode van April laatstleden zag ik onder het handteeken van J. Se- gers een voorkomingsmiddel opgeven dat ernstige uitslagen geeft. Een besproeiing met een mengsel van 100 1. water en 120 gr. Uraniagroen met 280 kalk toegepast zoohaast de kroon- bladeren der bloemen gevallen zijn wel ke wormstekige vruchten tot 1/7 terug gebracht, terwijl de niet besproeide 1/3 der vruchten bereikte. 't Is slechts door allerlei kunstmatige middeltjes dat we er nog in slagen de grootste vijanden onzer fruitboomen te bestrijden en jammer is het dat het voge- lenheir van jaar tot jaar verminderd de menschen schijnen meer genoegen te vinden in 't vernielen van hun eigen vrienden, vernielingswerk dat hun later meer tijd, geld en werk verleent en niet zonder reden. L. HAEMS Landbouwvoordrachtgever. Toen we over eenige maanden de verhooging stemden voor het kapitaal der Samenwerk. Maat schappij Redt U Zeiven waren vele landbouwers niet in de gele genheid in te schrijven, gezien ze op dat oogenblik geen beschik baar geld hadden. Heden komen ons van alle kan ten vragen toe van leden die nog begeeren in te schrijven en ver langen te weten of het nu nog tijd is. Het Bestuur van Redt U Zei ven, in vergadering van 4 Octo ber heeft de zaak onderzocht en volgend besluit genomen Het Bestuur der Samenwer kende Maatschappij in vergade- ring van 4 October 1923, Gezien de vraag van vele le- den die beschikbaar geld hebben en nog verlangen aandeelhou- der te worden der maatschappij of hunne aandeelen vermeerde- ren „.Gezien de inschrijving nog niet officieel werd gesloten Beslist dat deze inschrijving nog open blijft tot laatste 30 Ncr vember 1923 Doet een oproep aan de le- den die willen genieten van de talrijke voordeelen der maat- schappij, of hun steun willen ge- ven om onzen bond machtiger en grooter te maken, van deze laatste gelegenheid te willen ge- bruik maken om aandeelhouder te worden of hunne aandeelen te vermeerderen Na dien datum zullen er geene vragen meer kunnen aanvaard worden. Ter inlichting kunnen we zeg gen dat alle nieuwe inschrijvingen gedaan worden op basis der sta tuten en dat allen deelgenoot wor den in de winsten der maatschappij die jaarlijks verdeeld worden. In bijzondere gevallen ver kaveling, sterfte, moeielijke toe standen van den aandeelhouder— kunnen zijne kapitalen door be slissing van den beheerraad onmid dellijk uitbetaald worden, na schrif telijke aanvraag van den aandeel houder. Gedaan in zitting van 4 Octo ber 1923. Voor den Beheerraad De Bestuurder, De' Voorzitter, O. Caudron. B. Schockaert. De pogingen aangewend om de op brengsten van tarwe en rogge name lijk te vermeerderen worden zeer tal rijk sedert eenige jaren, 't is bijzonder op het gebied van den keus der zaden dat er groote vooruitgang is. Die met den vooruitgang niet meê wil, zal de ge- brokea potten betalen, hij zal tegenover zijne vreemde en inlandsche mededingers in een droevigen staat van minderheid verkeeren. De prijskampen, sedert den oorlog, door vrije inrichtingen, door staat en provircie op touw gezet, hebben in on ze dorpen een schoonen geest van wed ijver doen ontstaan. Dit jaar, voor den provincialen prijkamp alleen, hadden wij 187 velden te bezoeken. Groote hoeveelheden zaad, die alhier thuis be- hooren en voor de streek best passsen, kunnea alzoo ter beschikking gesteld worden van de belanghebbenden. De tarwesoorten alhier doelmatig veredeld geven ons beste uitslagen. Op die ver edeling komen wij verder kortbondig terug. De zaadfooren doen overal de beko men uitslagen kennen en brengen veel bij tot het verspreiden van den vooruit gang. Die van Gent werd door talrijke landbouwers bezocht. Er waren te wei nig bezoekers uit het Aalsterche aanwe zig. Ook zijn wij zinnens in 1924 eene foor-tentoonstelling te Aalst in te rich ten, en daarom richten wij een dringen den oproep tot alle onze neerstige en verstandige boeren. Onze streek moet aan 't hoofd blijven en v.ij moeten er toekomen alhier een groote zaadhandel op touw ze zetten. Vrienden boeren, wij ieveren voor uw welzijn, helpt mêe Om aan den provincialen prijskamp mêe te doen moet men'n keurveld of ver- edelingsveldje aanleggen, minstens eene are groot. Voor dit woord veredeling schrikken vele lieden terug. Veredeling beteekent doodeenvoudig verbetering. Over veredeling werd veel geschreven en gewreven, vele lessen en voordrach ten werden daarover gegeven, alsof die veredeling iets heel moeilijk was, en fei telijk aanzien sommige lieden het als zeer ingewikkeld. En nochtang 't is zoo gemakkelijk en zoo eenvoudig. Om een ras 't zij plant of dier te verbeteren moet men alleenlijk van beste typen voortkweeken. Wilt gij uwe tarwe verbeteren Wel nu begin niet met haren in vieren te kap pen. begin niet met te zoeken naar inge wikkelde en volledige beschrijvingei van variëteiten, van haren, van stroo enz. Gij zijt boer, neem eene variëteit die U be haagt en kies te velde 2, 3, 4 struiken uit met 5, 6 schoone haren die U best voldoen. Zaait die afzonderlijk. Dat is veredeling en dan nog wel indien de granen van eiken struik met ge de andere niet mengt stamveredeling. Als gij paarden wil fokken, wat doet ge? ge kweekt van uwe beste merrie met een besten hengst. Wat doet ge nog Ge voedt moeder en veulen op behoor lijke wijze. Doe dat met uwe gewassen. Pas op het keurveldje, met de schoone struiken bezaaid, eene goede volledige bemesting toe. Dus niet te veel stikstof ook niet in den tuin zaaien, die meestal te rijk is aan stikstof. Verders zet ge uwe dieren in gezonde stallen, op goede weiden. Doe dat .nog maals met uwe gewassen. Geef ze licht en lucht en daarom plant uw keurveldje op behoorlijken afstand, b v. op 20 cm. tusschen de rijen en op 10 cm. in de rijen en nooit op belommerde plaatsen, enz. Ge zult verwonderd zijn over de opbrengst van dergelijk veldje. Vóór den oogst trekt ge nogmaals uit uw keurveld de beste struiken cm ze te rug op keurveldjes te zaaien. De uitsla gen die ge zoodoende, op korte jaren, zult bekomen, zijn echt verbazend. Ziedaar, Waarde Vrienden, waarom de provincie er op aandringt een keur veldje aan te leggen. Onze streek moet binnen korte jaren bekend zijn voor zijn zaaizaden. Voor dit jaar hebt ge geene struiken uitgekozen, neem dan eenige beste haren uit de pikkelingen en gaat te werk zoo als hierboven. Zoodoende kunt ge dit jaar nog aan den prijskamp deelnemen en met den oogst kunt ge uit uw keur veldje de beste struiken nemen. De voortbrengst van het keurveld wordt als zaaizaad gebruikt. Dit jaar worden nogmaal 14,000 frs prijzen toegekend. Voor tarwe en rogge kunnen de in schrijvingen tot 1 December 1923 bij den Staatslandbouwkundige der streek Qpnomen worden. Deze houdt zich ter beschikking van de landbouwers om alle wenschelijke inlichtingen te geven. D. BRICOUT. Antwoord aan M. D. M. B. Neen we zijn geene groote voorstaanders van 't gebruik eener plantplank, voor het aanleggen van keurvelden. Worden er door vogels of insecten eenige pijltjes afgeknipt, uw veldje staat te dun. Zaai liever wat te dicht in de rijen en dunt nadien. Het klein getuig voor beeten te zaaien of al ander handgetuig die ge op den gewenschten afstand kunt regelen past opperbest. D. B. Landbouwers wilt ge de opbrengst uwer oogst-vruchten verhoogen, ge bruikt veredelde zaaigranen. Wij stellen ter uwer beschikking ZAAITARWE Wilhelmina. Dub bele Standupp, Dattel. ZAAIROGGE Petkus en de zoo- gunstig gekende Verbeterde Vlaander- sche Rogge. Alles van besten oorsprong, soort en kiemkracht gewaarborgd. Al deze soorten zijn in magazijn voorhanden, wie er van begeert stelle niet uit. ze on- met In De Standaard van 4 October lezen we de volgende zeer rake en ge zonde, beschouwingen over wat wij ge meenlijk noemen de keus eener school voor onze kinderen wij geven ze lezers ten beste, Welke school komt best overeen de begaafdheden, de toekomst en maat schappelijke positie van het kind Luistert maar Wat wordt er kwaad berokkend door dienoodlottige zucht van arbeiders, boe ren, kleine neringdoeners, om hun kinde ren uit den stand te doen treden. Wan neer zullen zij dat valsch gevoel van ge ringschatting, van misprijzen soms, voor eigen beroep van zich afwerpen De boer die een spaarpot heeft, wil van zijn zoon een dokter maken het ideaal van den handelaar is dat zijn jongen voor advokaat studeere de welgestelde hor logemaker heeft ru§t noch duur zoo er uit zijn zoon geen ingenieur groeiten het is de droom van den eenvoudigen werkman is dat zijn zoon Staatsklerk of bureelbediende, zijn dochter dactylo of winkeljuffer worde. Meenen zij werke lijk het geluk hunner kinderen te dienen met ze van 't werk af te houden De ongelukkige verleiding van den glad gestreken halsboord, de omgeslagen broek bij de keurig gesneden jas, de af schrik voor bevuilde en vereelte handen hebben zoo veel onheil gesticht. Hoe vele kinderen zijn aldus op twaalf jarige ouderdom voor hun ongeluk in een college, atheneum, middelbare school verzeild geraakt, als zij nog door hunne begaafdheden, noch door hunne roeping, noch door de maatschappelijke positie hunner ouders voSfnoogere studies, of voor een vrij beroep waren aangeduid. Hoe vele mislukten werden aldus gekweekt, die later sukkelen van het eene examen van treinwachter, orde klerk, rekenplichtige, tot het andere. En bereiken ze dan de zoo vurig be trachtte plaats, dan valt het luchtkasteel eerst in duigen, als de schamele wedde hun slechts toelaat of beter verplicht in een schoon omkleede armoede ten voor- deele van het oog en ten nadeele van den tand te leven. Hoevele zulke schipbreukelingen van het leven, na jaren lang tegen de armoe de, de vergulde ellende te hebben ge streden, hebben zich in de armen van het socialismus geworpen en de wereld vervloekt, die den hoogmoed van hun ouders en hun eigen gemakzucht niet had willen voldoen. Hadden zij in plaats van studiën aan te v&tten, die zij halverwege moesten staken om een derde rangsbediende te worden, alleen voortgestudeerd om het vak van hun vader beter te kennen, hadden zij een landbouw of een degelijk vak- of beroepsschool bezocht, dan had den zij later wel het blauwe werkerspak aangetrokken, hun handen zouden ver hard zijn, zij zouden zich wel aan stof en olie bevuilen, doch hoeveel breeder zou de wereld voor hen openstaan met welke rechtmatige trots en standsfierheid zouden zij moeten neerkijken op zoo vele mislukte heeren met halsboord en manchetten, doch uitgerafelde jas en le dige zakken. De vraag naar bekwame vakmannen groeit met den dag. En gij ouders, die uwe meer ontwik kelde kinderen in uw eigen bedrijf hebt weten aan te wenden, zult het genoegen hebben dat zij zich niet schamen over uw eenvoudig maar ruim bestaan, maar dat zij opgroeien in uw schaduw, hun verfijnde vakkenisssen aanwenden tot de uitbreiding en den opbloei van uw bedrijf. MBL

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Koornbloem | 1923 | | pagina 1