9 9 REDT U ZELVEN Arbeid adelt Tegenstrijdigheden Aan wie de Prijzen Met kloeken Moed Teelt van den (flijngaard. Seizoenmerkzaamheden. Landbouwweekblad Oproep aan onzeHagelandsche Landbouwvrienden De Vriezeman. SPAAR EN LEENBANK. om Zondag 23 December aanstaande, 3 uren namiddag, ten lokale Ferd. Goen, te Glabbeek-Snerbempde. moei steeds de leus zijn van alle landbouwers. Ppijsl^amp üoop 0e ^oopnbloe(Ti ZONDAG 16 DEC. 1923. Prijs 12 centiemen. 6de JAARGANG Nr 259 Abonnementsprijs 6,00 frank s jaars. Men schrijft in op ons Bureel en op alle postkantoren. Aankondigingen volgens akkoord. Bureel en Redactie BRABANDSTRAAT, 53, AALST Verantwoordelijke Opsteller ORTAIRE CAUDRON Aalst. De medewerkers zijn verantwoordelijk voor hunne bijdragen Ongeteekende stukken worden niet opgenomen. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggegeven. Voor en door de Landbouwers i Gisteren las ik in een vlaamsch blad, hetwelk reeds eenige weken verschenen was, een artikel recht streeks gericht tegen de uitwijking onzer landbouwers. Het verhuizen naar den vreemde werd er in afgeschilderd als een zaak die zeven op tienmaal een slechten afloop heeft en die zoo veel mogelijk moet bestreden wor den. Langs eenen anderen kant springt onze wakkere medewerk ster Paula in de bres voor groote gezinnen. Volgens haar ligt de kracht van een volk in een talrijk kroost. Hoe kan men die twee stel lingen overeen brengen Eene groote steeds toenemende bevol king opgesloten in de grenzen van een klein landeken, waarvan het noorden en het zuid-oosten totaal ongeschikt zijn voor den land bouw Wil men dan van onze men- schen allemaal werklieden en kooplui maken Die zijn er reeds te veel, want sinds den oorlog vermeerderde hun getal op onrust wekkende wijze. En de tijd zal ko men dat voor handel en njjverheid het operatiegebied zal te klein worden evenals het nu te klein is voor de landbouwbevolking. Voor de boeren zou de moge lijkheid moeten bestaan hunne kinderen eene loopbaan te bezor gen in hun eigen vak. Is dit zoo in België Op verre na niet. Het zijn niet alleen de geldelijke middelen die ontbreken, maar eerst en vooral de mogelijkheid om aan gronden te gerakende vraag overtreft hier tienmaal het aanbod. Partijen grond van 1 Hectaar worden in Vlaanderen nog zelden aangetrof fen en vooraleer nog 50 jaar ver- loopen zijn, zal, bij onze steeds groeiende bevolking nog nauwe lijks grond genoeg voorhanden zijn om een voldoende getal wo ningen met een behoorlijken tuin aan te leggen. Er valt dus te kiezen de uitwij king of de ontvolking door kinder beperking welke laatste een schijn- uitkomst daarstelt voor enkele ja ren, maar de landen, waar zij alge meen wordt toegepast, naar den ondergang sleept. Duitschland en Japan begrepen deze waarheid sedert jaren. In die landen wordt de uitwijking be vorderd en aanmoedigd en juist daarin ligt de groote kracht dier twee naties. Duitschland dat nu verslagen ligt, zal zich door die zelfde kracht weder oprichten, en steeds den angst op het lijf ja gen van het uitstervende Frank rijk. Voor mij ligt hier een fransch landbouwtijdschrift dat de pacht hoeven bij de vleet te huur en te aanbiedt, veelal aan zeer lage prij zen. Daar is er overvloed van het geen hier ontbreekt en omgekeerd. Nemen wij de kans niet waar die ons ginder aangeboden wordt, dan zullen de Duitschers, eens dat er werkelijken vrede heerscht, die op te rapen rijkdommen voor onzen neus wegkapen. En wanneer men in Frankrijk de Vlaamsche boeren aan het werk gezien heeft en zich rekenschap geeft van de uitslagen die zij op korten tijd verwezenlijk ten, dan kan men niet anders dan de uitwijking aanprijzen in het be lang van ons volk zelf. Wie een groot gezin heeft en liefde voor den arbeid koestert is zeker ginder te gelukken. De landbouwkrisis in België zal niet opgelost worden door wet teksten, die wel zekere verbeterin gen kunnen aanbrengen, maar die toch het groote euvel niet zullen wegnemen dat onze boerenbevol king te groot is in verhouding tot de beschikbare landerijen. Prak tische middelen alleen kunnen ba ten. H H H In mijn onlangs verschenen artikel Vervanging van den Handarbeid beloofde ik U aan den Beheerraad der Beroepsver- eeniaing Redt U Zeiven te vragen een harer sprekers te willen afvaardigen, om mijne Hagelandsche Vrienden de gelegenheid te verschaffen met de werkwijze hunner prachtige Landbouwberoeps- vereeniging nadere kennis te mogen maken. Vandaag ben ik gelukkig, U te mogen melden, dat deze gunst mij is toegestaan en dat de Beheerraad drie sprekers ter uwer be schikking stelt op Volgende punten zullen er besproken worden Caudron, Bestuurder, zal handelen over het Inrichten en het Nut van Samenwerkende Landbouwvereenigingen. Klopterop zal spreken over Waarom en Hoe de boeren zich moeten vereenigen. Akkermans zal handelen over Het Doel Nut en Uitbrei ding van ons Landbouwblad. Elk onzer achtbare landbouwvrienden, welke tot heden regel matig een proefnummer van ons blad ontving, zal er niet alleen aan houden ZELF deze belangrijke vergadering bij te wonen, maar tevens al zijne vrienden trachten meê te brengen. Allen op postNiemand ontbreke 't Geldt hier de belangen van eiken verstandigen landbouwer Namens het Bestuur. Nog slechts vijftien dagen scheiden ons van Nieuwjaar, dag waarop de een einde heeft genomen. Aan wie de prijzen voor 't meeste getal nieuwe lezers l De mededingers zijn talrijk en vol iever. Wie zal er de meeste lezers aanbrengen en wie zal er geene aanbrengen Beste Lezers en Lezeressen, ziet toch dat geen enkele van U zich bij de laatste soort bevindt. Iedereen moet ijveren en iedereen die Propaganda maakt en werkt voor de verspreiding van ons blad, zal eenen prjjs bekomen. De Koornbloem is verjaard December 1918 December 1923 De Koornbloem is haar zesde jaar in getreden Geboren, gedoopt in den strijd, on middellijk na den wapenstilstand in 8, in een tijd dat het zoo stout was de waai- heid te durven schrijven of zeggen, in een tijd dat de geesten van zoovelen verward en geschokt schenen door de oorlogsgebeurtenissen, door de onrecht vaardigheid en de geldzucht, werd Zij door velen schokschouderend ontvan gen en een beetje wantrouwig begroet. Maar luid klonk haar stem in het roes van een zoogezegde zegepraal, recht voor de vuist klaagde zij het onrecht aan, de schijnheiligheid en de volksuit- buiterij. In dien tijd waagde het niemand den armen, uitgeplunderden boer te verdedigen dan het toen nog nederig Koornbloemeken. En dat alleen was een stoute daad. De Koornbloem heeft, die daad gesteld en aldus den vuurdoop on dergaan, de tempering doorstaan, die het gloeiend ijzer tot staal herschept. Het slagzwaard was gesmeed De eerste dappere aanhangers van De Koornbloem kregen medekampers en wonnen er steeds bij, het vertrouwen in het nederig, maar rechtzinnig boeren- bladje werd steviger en vaster de toe komst lag open wijd en breed onder de veel belovend akkerland. De eenvoudige boer, de rechtgeaarde man had een verdediger gevonden een nieuwe tijd was aangebroken voor boer en boer derij Toen begon een ander tijdvak groote heeren. die vroeger onaantastbaar sche nen, keerden hun venijnige en vervloe kende oogen naar dat onnoozel vodje papier Heimelijke streken, vreesaan- jaging en wat nog meer spanden zich in om De Koonbloem van het leven te be- rooven, zij was immers een doorn in hun vernietigende klauw. Zoo ver ging het zelfs dat de drukker hei geraadzaam achtte waarschijnlijk om aan hooge heeren te voldoen er telkens in klare letters bij te drukken niet verantwoordelijke uitgever Maar hoe meer er tegen gewerkt werd, hoe meer ook er voor De Koorn bloem werd geïeverd en na tw e jaar telde zij over de tweeduizend huishou dens, waar zij wekelijks letterlijk ver slonden werd dat waren dus zonder overdrijving zevenduizend lezers, die reeds in 't jaar '20 de gedachten van ons blad hielpen verspreiden en aldus de wedijveraars werden van den zoo pas begonnen boerenstrijd. Dat was geen kleine verdienste want, we zullen het nooit vergeten, in dien tijd werd alle oorlogsmiserie en ellende op den rug der boeren gesme ten, alsof zij den oorlog hadden ontke tend, ja, alsof zij zelfs het recht niet had den te leven. Hoe frisch staat ons nog voor het geheugen, die vergadering van onze wetgevende Kamers, een der eerste na den oorlog, toen daar een huilkoor opsteeg tegen den boer met een litanie van scheldwoorden en verwijten zooals men er in de achterbuurten onzer be- dorvenste en krapuleuste' steden geen hooren kan; en de beste boerenvrienden van vroeger bleven zoo moedig zitten, daar was toen niemand om den door den Duitsch uitgezogen boer te verde digen. Dien tijd schijnen zij vergeten te hebben, maar wij vergeten hem nooit. In 1921 werd De Koornbloem van alle boei en band ontdaan. De samen werkende maatschappij Redt U Zeiven had voor haar blad een eigen drukkerij aangekocht en voorbereid. De Koorn bloem, die toen al een schoon en flink opgesteld blad was geworden, groeide i bloeide meer en meer, haar bijval werd zoo groot dat zij reeds tot vijf maal toe vergroot moest worden. Wat het beste bewijs is voor de macht en den invloed van ons geliefde blad, zal wel de heimelijke werking zijn die ingezet werd tegen de opstellers omkooperij, laffe, onderduimsche ver dachtmakingen, alles werd door onze vijanden in het werk gesteld en dan wordt er nog veel verzwegen, maar alle tegenstand was nutteloos en in 1923 werd De Koornbloem door gansch het Vlaamsche land door verspreid en ze wordt binnen een paar jaren het blad der Vlaamsche boeren van aan de Maas tot aan het Noordzeestrand. Er is maar een Belgische provincie waar De Koornbloem niet binnenge drongen is, 't is het verre Luxemburg, maar anderzijds hebben wij in Frankrijk getrouwe lezers, onder de tijdelijk uitge weken boeren. Wij, opstellers van De Koornbloem, voelen onzen arbeid gezegend en ge steund en aangewakkerd door den vrij- heidswil der boeren zullen volhouden tot de algeheele overwinning van den zoolang verachten en misprezen boeren stand. Overtuigd van het goede recht waarvoor we strijden, zullen we hand haven wat we hebben en veroveren wat we nog bekomen willen. Er is in België nog een heel land bouwprogramma te verwezenlijken, doch vooreerst moeten alle landbouwers er over ingelicht worden en daarom zeg gen wij dat we niets kunnen zonder de hulp van onze getroüwe lezers. En, god dank, ze helpen ons, ze helpen ons flink en dat moedigt ons aan. Zelfs verre le zers, menschen voor wie wij vreemden zijn, maar toch vrienden in den strijd, voelen met ons mee in De Koornbloem en brengen ons nieuwe lezers aan. We hebben het vroeger nog geschre ven De Kcornbloem is cnze vhg, :e is het symbool van ons streven, de schat kamer van onze gedachten. Men kan ons maar een ding verwij ten, dit is, dat we niemands politiek willen steunen, er is al verdeeldheid ge noeg c nder de menschen, we werken als hoeders, die zich misschien wel soms ook wel iets kunnen verwijten, maar toch broeders blijven, voor het welzijn van t algemeen. De Koornbloem, zal het blad worden van alle Vlaamsche landbouwers. Dat is de wensch dien we vernieuwen bij den aanvang van dit nieuwe jaar. Wij betrouwen ten andere in onze lezers zij staan borg voor onzen vooruitgang, het is hun werk, 't is hun belang, t is hun plicht. Van haren kant zal De Koornbloem haar voorschreven taak vervullen jaar in jaar uit, immer vooruit, beter en beter, hooger en hooger. Het boerenrecht moet zegevieren. Lang leve De Koornbloem tot heil onzer boerenbevolking Wij volgen onzen weg met kloeken moed en zullen niet versagen. H. KLOPTEROP. (le Vervolg) 'k Had liever vandaag geantwoord op het hoofdartikel van verleden Zon dag in De Koornbloem verschenen onder het handter ken van R. Akker mans en dragende als titel Een Merk waardig Oordeel De voorzichtigheid is de moeder der wijsheid zegt het spreekwoord en indien ik dien raad aan anderen geef, moet ik me dien zelf eerst ten nutte maken met te zwijgen en 't antwoord aan nonkel Wisius over te laten. Ik ga dan ook maar voort met den wijngaard met de stellige beloften dat ik toekomende week een artikel schrijven zal over de Dahlia's en dit om voldoening te schenken aan de lezeressen van De Koornbloem die graag iets over de bloemen lezen. Men kan de wijngaards ook verme nigvuldigen door af- of inlegging. Deze geschiedt volgender wijze. Men buigt jonge twijgen, die nog aan de moeder plant vast zijn tot in den grond om ze op die plaats dan wortel te doen vatten. Hoe jonger de twijgen zijn, die men in legt, hoe gemakkelijker ze ook wortels zu'len vormen Er bestaat een enkele inlegging, ook een meervoudige inleg ging en eindelijk ook nog de inlegging in potten. De enkele af- of inlegging ver krijgt men door een twijg te buigen tot in den grond, hem op die plaats met aarde te bedekken en vast te hechten, ten einde hem daar wortels te doen vat ten. Een deel van de twijgen komt nog boven de aarde en is voorzien soms van een groot aantal oogen. Deze kort men bij den wijngaard gewoonlijk op twee oogen boven den grond in. Het ingegra ven deel kan lang of kort zijn en dan ook lange of korte inlegging geheeten worden. We geven natuurlijk den voor keur aan de lange inlegging, zoo men deze gemakkelijk kan toepassen. Men bekomt alzoo een uitgebreid wortelge stel en er is dan ook meer kans van kloeke planten die weelderig zullen doorschieten en groeien. De meervoudige inlegging wordt meer door de kweekers toegepast omdat ze hen toelaat, van een en dezelfde rank, een groot aantal wijngaards te bekomen. Zij geschiedt slangsgewijze door een lange twijg op verscheidene plaatsen in te graven een deel van den twijg zit in den grond, dan weer een in en weer een uit enz. tot de buiging onmogelijk wordt omdat de twijg te kort wordt. Hier is er geen groot gedeelte ineens onder de aarde en het ware dan ook niet aan te raden al de oogen boven de aarde aan den twijg te laten, men laat slechts een kloek oog gelegen, zoo mogelijk, boven op den bocht en men steekt de andere uit. Men doet zulks om't wortel gestel goed in evenwicht te brengen en alzoo kloekere planten te bekomen. Een jaar volgende op de bewerking is de wortelvorming groot genoeg en stevig genoeg en dan mag men den twijg in stukken snijden en de planten elk afzon derlijk behandelen. De af- en inlegging heeft dit vooruit op stekken dat de twij gen altijd zeker in ieven blijven vermits ze van de moederplant gevoed worden en dat er hier dus minder gevaar van mislukking is Nog niet lang geleden las ik in een boekje een raadsel waarvan ik de oplos sing aanstonds had gegist. Waarom ging Al va naar de Nederlanden Omdat de Nederlanden naar Alva niet konden gaan. Dit komt ook van toepassing bij den wijngaard en namelijk voor de af- of inlegging in potten. Als de twijgen te hoog staan en men ze dus tot in den grond niet buigen kan, dan brengt men de aarde in een bloempot bevat tot bij den twijg. De manier van handelen wordt gewoonlijk met wijngaard gedaan omdat hij aan den muur groeit of in ser- ren waar men de bloempotten aan den muur of anderzins gemakkelijk kan vast houden. Men steekt den twijg door het gat van den bloempot en men snijdt, na den pot met aarde te hebben aangevuld, den twijg op twee of drie goede oogen boven den pot af. Als aarde neemt men best zwaren, voedzamen bladgrond. Na eenige maanden, als men den pot goed vochtig houdt, bekomt men op die wijze genoegzame wortels en kan men den tak van de moederplant scheiden. Het ware nochtans onvoorzichtig dit ineens te doen terwijl de twijgen nog bezet zijn met groene bladeren, men doet zulks liefst in 2 of 3 keeren de eerste maal een inkerving, welke men een veertien tal dagen nadien verdiept om dan einde lijk nog veertien dagen later ze gansch door te snijden. Moest men zoo maar in eens de jonge scheut van de moederplant afsnijden ge liept groot gevaar ze te zien verwelken, 't Is bij de planten als bij de dieren, de overgang van t eene voeder naar 't ander mag niet te plots gebeuren of er is stoornis. Door deze wijze van inleggen bekomt men waarlijk prachtige uitslagen. Immers hoe aangenaam is het niet, wanneer we bij een rijken kasteelheer eens de voeten onder tafel mogen steken en daar te midden der tafel die prachtige wijngaard- planten, met heerlijke trossen beladen, kunnen bewonderen, t Is spijtig dat dit aan de meeste menschen zoo weinig te beurt valt en ik, zoowel als een ander, me daarin moet kunnen troosten. Om het wortelvatten bij het af- of in leggen van den wijngaard wat te be spoedigen kan men langwerpige insne den maken op het deel dat in den grond wordt vastgelegd of wel kan men den wijngaardrank, een klein wrongsken ge ven Deze wijze van vermenigvuldigen heeft veel gelijkenis met het aanaarden dat ook al eens bij de oude wijngaards toegepast wordt, om er jonge planten van te kweeken. Wanneer we een ouden wijngaard tot op eenige centimeters bo ven den grond afsnijden, dan schiet hij rechts en links, voor en achterwaarts een groot aantal scheuten, welke we met aarde, op gedacht van een molhoop aan aarden, om alzoo, na wortelvatting, een groot getal jonge planten te bekomen. ('t Vervolgt) L. HAEMS Landbouwvoordrachtgever. Vrouwtje doe ons deurken toe. Dat de vriezeman Die zoo leelijk-boos kan doen Hier niet binnen kan. Hoor, hij rammelt aan de deur. Klopt op raam en ruit Kijkt naar binnen door het glas... Vrouwtje weer hem uit. Zet de stoof met roode wang. Dit maakt zoo kwaad 'k Wed, als hij haar liedjen hoort, Dat hij loopen gaat. Maken wij den avond ons Vol gemoedlijkheid, Ei, dit doet, als hij het weet, Nog het meeste spijt Haal mijn pijpke voor den dag, Praten wij nog wat Straks lees ik een lesje voor Uit mijn boekenschat. 'k Neem Albertje op mijn schoot Wijl ons andre zes Rond het lamken om te best Leeren hunne les. Vrouwtje, waar kan t beter zijn Dan aan onzen haard. Spijt die sture vriezeman Om ons huisje waart 1 Fons Van de Maele. BELANGRIJK BERICHT. Ingevolge art. 10 der standregelen onzer afdeeling Spaar- en Leenbank, kondigen wij af de geldneerleggingen der Reeks A (op zicht) zullen eenen in trest opbrengen van 4 fr. deze der Reeks B (op 1 jaar) 4,50 fr. °/0. Bij ver vroegde terugtrekking op deze laatste zal de intrest berekend worden aan 3,75 fr. voor de teruggenomene som en sedert den laatsten Nieuwjaar. De intrest der leeningen welke wij toestaan, wordt ook met 0,50 fr. ver hoogd. De leeningen toegestaan op kor ten termijn, maar welke moeten ver lengd worden, zullen van af de verlen ging ook den verhoogden intrest betalen. Deze bovenstaande besluiten treden in voege van af 1 Januari 1924. Het Bestuur. LANDBOUW December is bij uitstek de uitgelezen maand, om onze weilanden en boomgaarden vruchtbaar te maken. W(j sporen dan ook onze landbouwers ten zeerste aan, dees tijd stip van 't jaar waar te nemen, om van stonde af hunne meerschen doelmatig te bemesten. Ziehier dan een uiterst gemakkelijk middel om op de spaarzaamste en meest winstgevende wijze te werk te gaan Uwe voorraad stalmest bewaart ge liefst voor uwe labeurgronden, terwijl ge voor uwe weilanden best scheikundige meststoffen aanwendt. Bezig dus per hectare een mengsel van 500 kgr. Supra of neergeslagen fosfaat en 500 kgr. Sylviniet uit den Elzas. Waarom Lui ster, waarom onze weilanden eenzijds een goede dosis Fosfoormesten en an derzijds een even onontbeerlijke hoeveel heid Potaschmesten vereischen. Schrik nu niet af, met het gedacht dat ik u hier eene gaosche wetenschappelijke schotel ga opdisschen, waarvan ge toch ik ben er van overtuigd na een eerste proeven den lepel zoudt van kant schui ven. Neen, ik wil me enkel bepalen u op de eenvoudigste wijze en het nut en de noodzakelijkheid dier bemesting te doen inzien. De reeds lang bestaande natuurlijke weiden zijn altijd rijk aan stikstof en arm aan fosfoorzuur. Men moet anderzijds natuurlijk som mige evenredigheden nazien in de toe- passinnig van verschillende meststoffen ten einde een zeker evenwicht in de flo ra der weiden te behouden. De fosfoor zuur en potaschmesten bezitten nu bij uitstek de eigenschap de ontwikkeling der klavers en ander vlinderbloemige planten te bevoordeeligen. De fosfoormesten verhoogen dus de opbrengst der weilanden niet alleen in hoeveelheid maar ook nog in hoedanig heid, derwijze dat die opbrengst ook een grootere voederwaarde bekomt. Van den anderen kant dienen we in acht te nemen, dat het voedsel der die ren eene zekere hoeveelheid fosfoorzuur moet inhouden, of anders blijven zij klein s en mager en krijgen zij de beenderziekte. Bijgevolg zal de toevoer van fosfoor mesten die ziekte doen verdwijnen, hun beendergestel verkloeken en worden de dieren dan ook grooter en kloeker. Wat nu de passende hoeveelheid toe te dienen fosfoormest aangaat, is deze min of meer onverschillig, omdat de planten er toch niet meer van opnemen dan zij noodig hebben en er toch niets van ver loren gaat. Daarom, ook schijnt ons de bovenstaande aangeduide hoeveelheid per Ha. te volstaan. Welk is nu het bij zonder nut en uitwerksel der Potasch mesten Het is vooral op de vlinderbloemige voederplanten, als de verschillende soor ten van klavers, enz... dat de potasch mesten een goeden uitslag geven. Het is alleen in gronden, die zeer rijk aan pot- asch zijn, dat het toedienen van potasch mesten aan de klavers geen voordeel le vert. Zooals men uit het voorgaande k.zn besluiten, zal het gebruik van potasch mesten op natuurlijke weiden voor ge volg hebben de ontwikkeling der vlin derbloemige planten te bevoordeeligen er zullen dus meer vlinderbloemigen wassen en de opbrengst zal bijgevolg in evenredigheid aan voedzaamheid winnen. Voor wat hier de aan te wenden hoe veelheid betreft, is er geen of zeer weinig verlies te vreezen, doch wanneer een grond te veel opneembare potasch bevat, dan nemen sommige planten er ook te veel van op, en dit kan soms nadeelig zijn (b.v. voor suikerbeeten en aardap pelen). In de Lente zal men deze bemesting volledigen met een mengsel van lOOkgr, Zwavelzuren Ammoniak en 50 kgr. So- danitraat. Het uitstrooien zal zoo spoe dig mogelijk gevolgd worden van eene duchtige egging. Voor wat nu de boomgaarden be treft zal men dezelfde meststoffen bezi gen, mits de hoeveelheid rond de kroon- oppervlakte der fruitboomen te ver meerderen. Op klaver en luzernen kan men even voordeelig voornoemde mengsels aan passen. Voor aardappels, suiker- en voeder- beeten, zullen stalmest, fosfoor- en pot aschmesten van nu af voordeelig inge werkt worden. Nota Eene tweede samenstelling van meststoffen, welke voor onze wei landen eveneens op voordeelige wijze kan aangewend worden is de volgende 2.500 kgr. kalk, 500 kgr. kaïniet en 1000 kgr. metaalslakken per hectare. Deze bemesting wordt ten zeerste aanbevolen op zure weide, waarin vele zure planten zooals zegge, biezen en zurkelsoorten tieren. DIEREN In de stallingen der melk koeien zal men er op waken een warmte van 15° tot 17° graden te behouden. Eene regelmatige luchtverversching zal eveneens de melkgifte merkel(jk bevoor- deelen. lil MBL

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Koornbloem | 1923 | | pagina 1