REDT U
ZELVEN
Arbeid adelt
dog
De ingekuilde Palp
en zijne Bijprodakten
't Is iets van de Dahlia's
Opslag van Fosfoor- en Potaschmesten
Vergaderingen
Verteerbaafheidsgraad
der Veevoeders
SÊ ii
Landbouwweekblad
Altijd maar Wetsontwerpen
Kerst-Vrede
M W A
A M A
m m V
mrMm. i
I
moet steeds de
leus zijn van
alle landbouwers.
Teralphene
ZONDAG 23 DEC. 1923.
Prijs )2 centiemen.
6de JAARGANG Nr 260
Abonnementsprijs i 6 00 frank 's jaars.
Men schrijft in op ons Bureel en op alle postkantoren.
Aankondigingen volgens akkoord.
Bureel en Redactie BRABANDSTRAAT, 53, AALST
Verantwoordelijke Opsteller ORTAIRE CAUDRON Aalst.
De medewerkers zijn verantwoordelijk voor hunne bijdragen
öngeteekende stukken worden niet opgenomen.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggegeven.
Voor en door de
Landbouwers
Onze vriend R. Akkermans sloot zijn
artikel van 9 Dec. met de vraag Welke
onzer achtbare lezers of medewerkers ver
gast ons nu met een vrije, onbewimpelde
kritiek over dit belangrijk onderwerp
Dat belangrijk onderwerp is de
vraag Vindt een Zelfstandige Land-
bouwpartij haar reden van bestaan 7
Wij hebben deze kwestie wel vroeger
vrij en vrank besproken en onze meening
is hierover niets of bitter weinig veran
derd doch we zullen er in t kort op te
rugkomen. Daarom vinden wij het noch
tans goed vooreerst nog een paar andere
klokken te hooren en het eerste zal zijn
dit onlangs verschenen artikel van den
heer J Daneffe, in de D- A. B. Het
betaamt dat onze lezers eerst goed inge
licht wezen, opdat ze dan zelf over de
vraag zouden kunnen oordeelen.
Het luidt
Volksvertegenwoordigers van de
katholieke partij komen een wetsont
werp over landbouwkamers neer te
leggen.
Men zou geneigd zijn, bij het lezen
van die paar inleidende regels, dat de
vurige wensch, sinds zoolang door de
landbouwers geopperd, op het punt
staat verwezenlijkt te worden.
Ik hoor van hier tal van lezers me toe
schreeuwen Eindelijk, daar zijn z er
mee Het heeft wel lang geduurd, maar
wat is die lange, verloren wachtenstijd,
nu toch aan ons verlangen en wensch
voldaan is de landbouwkamers met al
haar goede gevolgen
Doch spijtig genoeg, indien het wets
voorstel neergelegd is, of liever omdat
een wetsvoorstel is neergelegd,-wil-dat
daarom niet zeggen dat het gestemd
wordt.
Tot nu toe werden reeds drie soort
gelijke wetsvoorstellen op het bureel
der Kamer neergelegd. Elke der drie
groote partijen heeft thans haar voor
stel over Landbouwkamers.
Die wetsvoorstellen blijven maar
voorstellen. Geen enkel, tot nog toe
werd in de Kamer besproken. Het so
cialistisch ontwerp dagteekent van vóór
twintig jaar, het liberale telt reeds en
kele jaren en dat van de katholieken se
dert drie jaar in kiem heeft nu onlangs
het licht gezien. Maar van alle drie, was
er enkel spraak binnen de muren van
het Parlement, bij het in aanmerking
nemen verder werden en worden zij
doodgezwegen. Geen enkel volksverte-
genw. heeft zich bekommerd of be
kommert zich om de kwestie op het ta
pijt of in discusssie te brengen. Dat
blijft voor de toekomst voorbehou
den.
Slechte wil Nalatigheid Zorgloos
heid
Naar onze meening, alle drie
Slechte wil inderdaad, want onder het
groot getal katholieke, liberale en zelfs(!)
socialistische volksvertegenwoordigers,
die zich als landbouwvrienden uitgeven,
zou het gemakkelijk zijn een meerderheid
te vinden "om die verschillende voor
stellen in bespreking te brengen en ons
aldus de Landbouwkamers te bezorgen,
die al zoolang werden gevraagd en
waarvan den dag van vandaag niemand
meer de noodzakelijkheid en het nut be
twist. Maar jawel, het is zoo gemakke
lijk en zoo deugdelijk zich landbouw-
vriend te noemen en het is vooral slim
bedacht om een Kamerzetel tegen alle
landbouw ongevallen te verzekeren
maar daarmee heeft men nog niet be
wezen, dat men den naam van volksver
tegenwoordiger metterdaad verdient.
't Is eveneens nalatigheid en zorge
loosheid. Ze verwaarloozen zoo gemak
kelijk een stand, die enkel van belang is
in tijd van kiezingen en stemmenjagerij,
en ze bekommeren er zich niet om, bui
ten de koortsachtige dagen der verkie
zingen maar breken die dagen aan, dan
is het een plezier hen te zien zweeten en
praten om alles met beloften goed te
maken. Onder die beloften, onder die
muilentrekkerijen, noemen wij de voor
stellen van wetten, die betrek hebben op
het belang van den landbouw.
In de dossiers van de Kamer zit er
nog zoo een wetsvoorstel te wachten
we bedoelen de wet op de landpacht
wanneer komt deze te berde Wij ver
wedden honderd tegen een dat er in de
zen zittingstijd nog geen spraak zal van
zijn. Wij willen geen ongeluksprofeten
spelen, maar we vragen aan de liefheb
bers onze voorspellingen te onthouden
en ze ons in herinnering te brengen na
den zittijd van 1924.
Zeker, willen wij geen kritiek uitoefe
nen voor 't enkel plezier van te kritikee-
ren en wij weten dank te betuigen aan
de volksvertegenwoordigers, die wets
voorstellen indienen in het belang van
den landbouw, maar wij kunnen noch
tans niet goedkeuren dat die vertegen
woordigers zich tevreden stellen met
dergelijke voorstellen in te dienen als de
kiezingen nabij zijn, om zich dan als boe-
renverdedigers te kunnen uitgeven. En,
dat is het juist wat er omgaat buiten
den voortijd en buiten den tijd van de
verkiezingen zelf bekommeren zij zich
niet meer om de boeren dan een visch
om een rotten appel.
Konden wij dan nog maar wat- voor
deel halen uit die kiesbeloften en kies-
voornemens, we zouden de oogen toe
doen voor de ikzuchtige bedoelingen
van die belovers en alleen de voordee-
lige uitslagen zien waarvan we zouden
genieten maar neen, al het lokaas dat
we met de verkiezingen krijgen zijn be
loften en nog beloften tot in der eeuwig
heid, waarvan geen enkele, (zoo de za
ken zoo blijven duren), ooit verwezen
lijkt zal worden.
En het besluit dan
Wij durven het aan tot de heeren
volksvertegenwoordigers, die aldus han
delen te roepen Let wel op
Let wel op, heeren volksvertegen
woordigers De kruik gaat zoolang te
water, tot ze eindelijk breekt. Mem kan
ons vodden wijs maken één maal, twee
maal en misschien ook een derde maal,
maar den vierden keer kennen we reeds
de knepen en streken en weest er van
overtuigd, dat we in 't vervolg zoo
onnoozel niet meer zullen zijn als in
het verleden. Daar moet iets anders zijn
om ons nog te paaien dan een wets
voorstel dat nooit besproken wordt.
Wij roepen ze ook toe Weest op
uw hoede gij hebt het zoo gemakkelijk
uwe herkiezing te verzekeren. De boe
ren zijn gewoonlijk niet als bedorven
kinderen behandeld en ze zullen waarlijk
zeer dankbaar zijn voor hen, die hun
verdediging ter hand zullen nemen.
Daardoor verstaan we een ernstige
en dadelijke werking en niet een schijn-
verdediging, zooals de mannen van de
wetsvoorstellen het verstaan.
Doch in plaats van belangen van den
landbouw te behartigen, verwaarloost
gij hem en geeft geen enkel blijk van
goeden wil.
Komt er een dag dat de landbouwers
moe van belogen en bedrogen te wor
den, het zich in het hoofd stellen van
hun vertegenwoordigers uit eigen stand
te kiezen, te slechter voor u, dan zal het
maar wel verdiend zijn, wel besteed.
Lees toekomende week
Een ander merkwaardig oordeel,
van een man die in de Kamer te luisteren
zat.
Met half toegeloken oogen zat Frans
van achter het genoeglijk-warm stoofje
door het venster te turen, in het dagend
daglicht dat buitenhuis t'allenkante op-
tooverde.
Dezen Kerstdagmorgen was niet lijk
zoovele andere van vroeger. Jaren ach
tereen was hij koud geweest koud in
de natuur, rillend koud bij de menschen.
beestig koud in de gansche wereld. Nu
was er ook geen sneeuw, maar zoo'n
zacht winterweer, met zijn lichte nevel
lucht en zijn zacht ruischend windge-
zucht.
Zachtjes ook was de gang van Frans
zijne gedachten. Zoo even is moeder en
vader naar de Vroegmis gegaan. Frans
was vroeg te been geweest om de koeien
hun morgen eten te geven, nu was al
zijn stalwerk reeds gedaan en mocht hij
tevreden uitrusten in de gezellige een
zaamheid van het vaderhuis.
Och het ging hem zoo goed te moede
van als hij de kalmte van het boerderij
leven weer was gewend geraakt.
Nu binst de klokken hun blij-verma-
nend V rede op aarde aan de men
schen van goeden wil,, lieten bengelen
over zijn dorp, gingen de jongst verloo-
pen jaren van zijn leven als 'n filmrol
voor zijne oogen en door zijn gedach-
tengang. Ze prikkelden hem naar gelang
den aard der tafereelen welke voor zijn
geest kwamen opdoemen.
Omtrent vijf volle jaren was hij weg
geweest van huis en geboortegrond om
in de modderpoelen der slacht velden
van West-Vlaanderen met lijf en goed
het vaderland te dienenen modderpoe
len waren het ginds geweest zoo voor
ziel als voor lichaam. Nog voelt hij zich
huiveren als hij op sommige dagen en
tafereelen van ginder terugdenkt. Wel
iswaar had de tijd. het gedurig in aanra
king komen met het puurste realisme
van den oorlog, hem ook gehard en was
hij ginder zoo gevoelig niet meer als hij
altijd was geweest. Maar toch kwam het
heimwee naar huis, naar zijn duurbaar
dorpken, zijn geliefde streek, het verre
Vlaanderen hem soms zoo grienend
aangrijpen en daarna barstte het bij hem
ook wel eens los in razige woestheid op
de heele samenleving die zulks nog
steeds gedoogde, wijl er gedurig hym
nen werden gezongen om al het goede
en het schoone van de moderne tijden
te huldigen.
Maar plots klinkt het getik der oude
huisklok hem zalvend in het oor; de poes
komt langs zijn beenen schuren en var.
uit die narre gedachten voelt hij zich met
een ruk zoo vredig met al het in zijn le
ven vastgegroeid dat hem omgeeft. Die
angstige dagen uit jaren van voorheen
snellen weg om plaats te maken voor
stil genot in hedendaagsch geluk.
Oh ja 1 Gelukkig was Frans als hij
de tweede helft van November '18 terug
thuis was en vader en moeder weenend
aan zijn hals hingen en als hij na wei
nige weken voor goed weer mocht thuis
blijven.
Toen hadden vele kameraden van
hem aan hun vroeger boerenleven vaar
wel gezegd om ergens een post te gaan
bekleeden of zich 'n positie te verschaf
fen. Frans ook werd dit meer dan eens
aangeraden, maar steeds had hij beslist
afgewezen
Hem was het rustig buiterleven zoo
lief. Na korten tijd was hij het weder
eens met zijn boerderij en dagelijksch
werk. Weer waren het hem kermisda
gen als hij vrij mocht doorwerken op zijn
land en in zijn hofken.
Fier zwol hem de borst als hij van
geburea en bi kenden zijn dieren hoorde
prijzen als de mooiste en de beste en
zijn vruchten als toonbeeld zag aan
wijzen.
Hij wist genoeg wat al slijk en mod
der. bet als 'n kunstig mecanism ineen-
gewrocht stadsleven in zijn binnenste
verborg. Zeker wonnen de frontmannen
en fabriekwerkers veel geld, maar als er
veel werd gewonnen in de nijverheid en
ambachten, was er met verstandig boe
ren ook gouden zaken te doen en dat
wist Frans en meer dan ooit had hij zij
best gedaan om niet ten achter te blijven.
En als ge dan bij een eerlijke brood
winning vrij moogt leven in God's lieve
natuur, als ge schier uw eigen meester
zijt en om u niets gekunsteld weet uit
eigen baat, als alles zoo natuurlijk een
voudig is, dan is het leven dubbel aan
genaam, dan is uw werk een zegen, uw
leven een zonnegang.,.
Dat alles ging Frans door het hoofd
op Kerstdag morgen en het Kerstfeest
was hem een volle vrededag.
VESTER.
Suikerpulp is, zooals men weet, een
goed en gezond voeder, best geschikt
voor zwaar vee. Aan drachtige en aan
jonge dieren geve men lief niet te veel
natte pulp. Het gebruik van gedroogde
pulp komt meer en meer in voege.
Pulp is een zeer arm voeder, arm bij
zonder aan vet en eiwit. Die zijne melk
koeien veel pulp geeft moet noodzakelijk
hun rantsoen volledigen met voeders rijk
aan eiwit en aan vet liefst koeken
indien hij uit zijne dieren al het mogelijke
voordeel wil trekken. Pulp (middelbare)
bevat 7 drooge stof, 0,3 eiwit
0,0 °/o vet en 5 koolhydraten.
Natte pulp wordt bewaard door in-
huiling. soms gezamenlijk met beetbla-
deren enz. enz.
Het inkuilen kan op verschillige ma
nieren gebeuren meestal wordt de kuil
in den bodem gestoken, soms ook ge
bruikt men gemeste kuilen. In zekere
streken eindelijk vergenoegt men zich
met den pulp op een hoop te storten die
men met eene laag aarde bedekt.
Meestal gebeurd het inkuilen op de
volgende wijze de pulp wordt in lagen
van 0,10 tot 0,20 m. uitgestrekt en vast
gestampt. Soms wordt hij gemengd met
loof bladeren, gesneden rapen enz.
Bots na het inkuilen vangt eene krach
tige gisting aan. Na weinige dagen is de
omvang der massa reeds veel verminderd.
Is de gisting gunstig geweest dan be
houdt de pulp zijne vorige kleur.
Volgens M. Wifflotle ondergaat het
gewicht van den pulp de volgende ver
liezen
Na 1 maand verlies van 15 tot 20 °/0
2 20 25°/°
3 25 30 °/0
4 30 35
3 35 40 °/o
Niet alleen de omvang maar ook de
samenstelling veranderd, min of meer
onder den invloed van het inkuilen. De
rijkheid aan eiwit klimt op korten tijd
van 0,3 tot 0,5 °/0, aan Koolhydraten
van 5 tot 6,6 °/0. De rijkheid aan mine
rale zouten integendeel verminderd met
64 van hune oorspronkelijke gehalte.
Deze minerale stoffen worden inderdaad
gedeeltelijk met afloopende waters me-
degesleept. De gehalte aan drooge stof
stijgt met ongeveer 4 °/0.
De waters der kuilputten zijn onge
zond en soms gevaarlijk, toen deze kui
len zich bevinden in de nabijheid der
waterputten der hoeve. In 1911 heeft
onze collega M. Giele onderzocht of
deze waters geen nut konden opleveren
voor den landbouw. Een staal dezer
water werd door hem overgemaakt aan
M. Beaulieu van de hoogeschool van
Leuven die er deontleding van deed.
Men vond per liter
Drooge stof 3.349 gr.
Stikstof 0,983 gr.
Assche 1,502 gr.
Dus ongeveer de 2/3 der stikstof die
men in gewone ale vindt. Ook raadt M.
Giele aan de waters der kuilen naar den
beirput te leiden. Daar ze overigens
eene zure reactie bezitten kunnen ze
waarlijk veel bijdragen tot het bewaren
van den ammoniak van den beir. Twee
boeren HH. Kinart en Van Goidtsen-
hoven legden bemestingsproeven aan
met kuilwaters Deze gaven zeer goe
de uitslagen.
D. BRICOUT.
k Had het beloofd verleden Zondag
en aangekondigd in een artikel dat wel
als titel De Teelt van den Wijngaard
droeg, doch Theresia uit mijn geburen,
alhoewel ze gewapend is met een groo-
ten bril, had het toch weeral niet gezien
want, zegde ze alzoo. ge wacht weeral
zoolang van op ons 'nen keer te peizen,
wanneer schrijft ge nog eens over de
bloemen. OchTheresia, zegde ik alzoo,
ge ziet ook door uw bril en over uw bril
en 'k geloof dat g'er nog best over leest,
ziet maar dat g'er Zondag bij zijt, 'tis
over den kweek van de Dahlia's Daar
over weet ik mêe te praten, zei, There
sia, en ze begon.
De Dahlia, die allerliefste plant, zoo
zeer gegeerd door alle bloemenlief heb-
sters is afkomstig uit Mexico en van
daar in Europa ingevoerd rond de jaren
1789. Er zijn weinige bloemen die zich
zoo gemakkelijk laten telen en zoo bloei-
rijk zijn als de Dahlia's, ze verdienen dus
niet ten onrechte de gunst der bloemen-
kweekers.
Onder de Dahlia's zijn er zoodanig
veel verscheidenheden dat men er in
verloren loopt. Dit komt omdat de Dah
lia een der gewilligste planten is om tot
hybridatie over te gaan en een van de
schoonste is toch wel die hedendaagsche
grootbloemige Cactus Dahlia. Wat een
pracht van kleuren Wat een mooie
bloem Dat zij over 't algemeen de voor
keur verdient is niet te verwonderen.
Alhoewel de Colerette Dahlia's of krans
jes Dahlia door de liefhebbers nog al
gekweekt wordt mag men toch stout
zeggen dat de Cactus Dahlia's al de
overige verdrongen heeft.
Voegt bij deze nog de grootbloemige
half dubbele Dahlia's welke men als snij
bloem bezigt, de decoratieve Dahlia's
met groote dubbele gevulde bloemen en
de laaggroeiende Pompon Dahlia's en
ge zult U al een klein gedacht geven
van de meest verdienstelijke en de meest
geteelde variëteiten. De Dahlia's worden
niet alleen gekweekt voor snijbloemen,
maar om onze tuinen een fraai en aan
genaam uitzicht te geven, zijn ze even
verdienstelijk. Van Juni Juli af bloeien
ze om zoo te zeggen onderbroken tot bij
't vallen van de vorst. Men plant ze ook
afzonderlijk in grasperken, als tusschen-
planting van struiken, als plattebanden,
als borduur enz.
Men vermenigvuldigt de Dahlia's
door zaaien, stekken en scheuren. Laat
ons. zei Theresia, hierover eerst 't ak
koord stellen. Er zijn liefhebbers van
zaaien en er zijn ook liefhebbers van
scheuren, nochtans het stekken alleen
wordt bij de kweekers algemeen toege
past. Het zijn slechts de variëteiten met
enkele bloemen die zaad geven. De
dubbele bloemen voortkomende van
kruissing geven geen zaad. Men kan ge
makkelijk zelf zaad oogsten van varië
teiten met enkele bloemen. Beschikt men
over een kouden broeikas, men kan in
Maart met zaaien aanvang nemen. In
April worden die jonge plantjes dan eens
verspeend om ze dan later in Mei op
60 cm. afstand in alle richtingen open te
planten in open tuin. Mocht ge over een
warmen broeibak beschikken, ge zoudt
een maand vroeger kunnen zaaien in
Maart reeds op kouden broeibak ver
spenen en zoo in Mei beschikken over
meer ontwikkelde en kloekere planten
en aldus een gansche maand vroeger
van de lieve Dahlia's genieten. Hierin
kunt ge heel dikwijls nieuwigheden aan
treffen in grootte, vorm en kleur en zeg
gen dat men daar reeds hetzelfde jaar
kon over oordeelen. Is 't niet om 'nen
keer te beproeven
Het stekken is voorzeker het werk
van specialisten in het vak nochtans, wie
van ons, zou er voor terugdeinzen als
men kweeker is en weet dat men door
stekken heel getrouw de verscheiden
heden voortteelt. Het is niet zoo inge
wikkeld als men zich inbeelden zou. In
Maart zet men de aan elkander gegroei
de knollen op een warme broeikas of op
tablet eener van 18 tot 20° verwarmde
kas, tot aan den kraag in den grond.
Men moet trachten kort, ineengedron-
gene schruten te bekomen die wanneer
ze een tiental centimeter lang zijn wor
den afgesneden. Kan men er een hieltje
aanlaten des te beter. Om dergelijke
stekken te bekomen mag de warmte van
de broeilaag niet te groot zijn en in een
verwarmde kas 15° niet overtreffen,
binst den nacht. Het besproeien wordt
goed onderhouden Een te groote warm
te zou U soms lange en dunne scheuten
geven die ge dan als stek moeilijk zoudt
ingang krijgen. Deze stekken worden
elk afzonderlijk in een potje geplaatst
van een zes centimeter doormeter en op
warme broeilaag ingegraven. Dit potje
bevat zeer lichten grond, men besproeit
goed en weert bij middel van matten de
te hevige warmte af. Na een veertiental
dagen zijn deze stekken ingeworteld en
eens, gced van wortels voorzien, ver-
speent men ze in een grooteren pot met
vruchtbaren grond gevuld. Men houdt
ze dan in half-warme of gematigde kas,
d arna op koude kas en eindelijk in
vollen grond en dan moogt ge U gerust
stellen over het weder, want 't zal reeds
Mei zijn. Ge zult U misschien afvragen
vanwaar die struiken komen die ge op
warme broeilaag hebt ingegraven. Men
mag gerust de Dahlia's in den tuin laten
tot het eens gevrozen heeft, dan worden
de plai ten uitgedaan, de scheuten op een
twintigtal centimeter ingekort en na dat
ze goed droog zijn in een vorstvrijen
kelder gelegd tot de volgende Lente.
Een derde manier van voortkweeken
is nog 't scheuren Dit wordt gedaan met
groote struiken die men in twee of drie
verdeelt. Moest men al de knollen van
elkander willen scheiden dan zou men ze
evenals de aardappelen eerst te schieten
moeten leggen want iedere knol is maar
van een oog voorzien, in de nabijheid
van den kraag en deze wordt maar zicht
baar als de plant in groei komt.
Welke grond verkiest de Dahlia
Men gelukt in alle gronden maar de
schoonste uitslagen bekomt men in
vruchtbare, goed afwaterende kleigron
den, diep omgespit en voorzien van een
goede dosis stalmest, chloorpotasch en
ijzerslakken. De plant ontwikkelt sterk
en daar ze gemakkelijk breekt, zet men
ze liever op beschutte, doch zonnige
plaats. Als variëteit moet men deze kie
zen welke best aan het beoogde doel
beantwoordt en vermits men er in alle
kleuren aantreft vraagt men prijslijsten
in ernstige huizen, best in zijn omgeving,
bij lieden die zich met den teelt der
Dahlia's bijzonder bezighouden.
Op 31 December treedt er een aanzienlijken opslag in voege.
Sylviniet gevraagd vóór 22 December kost 14,25 fr. franco,
a a a 31 14,50
na 31 16,00
Superfosfaat voor 31 1,59 per eenheid
na 31 1,63
Dit alles per 10,000 kilos franco geleverd, alle kosten van
schrijver, verdeeling en transmissietaks voor rekening der leden,
Sylviniet los op wagon.
Superfosfaat in zakken.
Voor de Supra is de nieuwe prijs nog niet gekend.
i
LEDE. Op Zondag 23 December,
om 3 uren namiddag in 't gewoon lokaal
bij Joz. Van Hauwermeiren belangrijke
voordracht door Heer Louis Haems.
overDe krachtvoeders bij de melk
beesten
Al de leden bijzonder aanbevolen.
Iedereen weze dus op post.
MOORSEL. Al de leden die wil-
deelnemen aan het Sint Eloifeest worden
vriendelijk verzocht zich te laten in
schrijven tot Zondag 23 December tot
's middags.
Ni EU WERKERKEN. - Algmeen-
ne vergadering op Zondag 23 Decem
ber, na de Hoogmis in het lokaal.
Dagorde Inschrijvingen voor super
fosfaat, kaniet en ijzerslakken te leveren
op statie. Gezien de gunstige voorwaar-
dea door gezamenlijke aankoop ver
wachten wij vele inschrijvingen.
In vergadering van het plaatselijk be
stuur van Zondag 2 December is beslo
ten het St Eloyfeest te vieren op Twee
den Nieuwjaarsdag.
Om 8 uur de H. Mis, daarna verga
dering bij Fred. Van den Bossche.
Om 12 uur noenmaal, gevolgd door
Tombola (de prijzen zijn benoodigdhe-
den voor den landbouw).
Elk wordt vriendelijk uitgenoodigd.
De inschrijvingen moeten gedaan wor
den in 't lokaal, zij worden aanvaard tot
Kerstdag. Het Bestuur.
AYGEM. Algemeene vergadering
voor al de leden op Zondag 30 Decem
ber, om 3 uren namiddag, zeer stipt, bij
Richard De Ryck, Dorp.
DAGORDE
1. Voordracht door den heer Louis
Haems, de gekende schrijver uit De
Koornbloem, over De krachtvoeders
bij de melkgeving.
2. Verslag over het dienstjaar 1923
en balansrekening.
3. Feestbespreking voor 1924.
We verwachten een talrijke opkomst.
WIEZE. Zondag 30 December,
om 2 ure stipt, verplichtende algemeene
vergadering bij Désiré Van den Steen,
Schroverstraat.
DAGORDE
Herkiezing van het Bestuur.
Viering van St Eloifeest.
Belangrijke mededeeling.
OKEGEM. Zondag 23 Decem
ber, om 3 uren namiddag, vergadering
voor de leden van den bond in het Ge
meentehuis.
DAGORDE
Inschrijving voor Sylviniet, Superfos
faten, Supra, IJzerslakken en alle andere
benoodigdheden.
Dit hoofdstuk speelt in zake veevoe
ding ongetwijfeld een gansch gewichti-
gen rol. 't Zal dan ook niet van belang
ontbloot zijn, eens aandachtig de ver
scheidene omstandigheden na te gaan,
welke maken dat de verteerbaarheids-
graad der droge stof van een voedsel
vermeerdert of vermindert.
Het zal U wellicht opvallen, dat ik
hier enkel de droge stof vermeld dat
deed ik met opzet, omdat alleen de dro
ge stof voedende waarde bezit.
1. HET HOOIEN. - Door het
hooien wordt de verteerbaarheid der
droge stof wel niet grootelijks vermin
derd, doch door de behandelingen, wel
ke men het gras of de klavers doet on
dergaan bij het hooien, kunnen de bla
deren en andere malsche deelen afvallen
en verloren gaan; op die wijze verliest
men een zekere hoeveelheid van de
meest verteerbare deelen van het voed
sel. 't Is bijzonder bij 't hooien van kla
vers dat dit verlies aanzienlijk kan wor
den.
Daarenboven als de planten, binst
den hooitijd, regen krijgen, worden zij
daardoor gewasschen en uitgeloogd en
zullen zij, op die manier, ook nog een
deel hunner verteerbare droge sfo/Twijt-
raken.
Men neemt ook nog aan, dat een ge
deelte der koolhydraten en vetstoffen
verbruikt wordt door de ademhaling,
terwijl een deel der eiwitstoffen zou om
gezet worden in amiden, welker voeden
de waarde bijna nul is.
Het hooien vermindert dus altijd de
voedingswaarde eener gegeven hoeveel
heid gras of klaversde grootheid dier
vermindering hangt af van de zorgen,
welke men aan het hooien besteedt en
van de weersomstandigheden, in dewel
ke het geschiedt.
2. TIJDSTIP VAN HET OOG
STEN. Jonge planten zijn malscher
en verteerbaarder. doch bevatten meer
water dan op verderen ouderdom. Als
de planten in leeftijd toenemen, vervor
men de gewone cellen tot vezels en
vaten of verdikken hun celwanden, door
er celstof in af te zetten de planten
worden bijgevolg steviger, doch ook
harder en onverteerbaarder, omdat de
weeke suiker- of zetmeelstoffen, welke
zeer verteerbaar zijn, omgezet worden
in celstof, die ONVERTEERBAAR is.
Wanneer de planten beginnen te
bloeien en vruchten en zaden te vor
men, houdt de werking der wortels bijna
geheel en gansch op en deze trekken
dan, om zoo te zeggen, geen voedsel
meer uit den grondde bladeren ver-
minderen dan eveneens hun bladgroen-
j verrichting en vormen dus bijna geen
DE
RNBLQEM
Een Merkwaardig Oordeel
