REDT U
ZELVEN
HOE DEN OORLOG YERIIJDEN
Kapitaalsverhoging
De Teelt van de Prei.
DE HOPTEELT
HEILIGE LOGIKA!
Landbouwweekblad
flibeid adelt
Het plukken der HOp.
moet steeds de
leus zijn van
alle landbouwers.
- i
ZONDAG 17 OOGST 1924.
Prijs /2 centiemen.
6de JAARGANG N* 294'
Abonnementsprijs 6.00 frank 's jaars.
Men schrijft in op ons Bureel en op alle postkantoren.
Aankondigingen volgens akkoord.
Bureel en Redactie BRABANDSTRAAT, 53, AALST
Verantwoordelijke Opsteller ORTAIRE C^UDRON Aalst.
De medewerkers zijn verantwoordelijk voor hunne bijdragen
öngeteekende stukken worden niet opgenomen.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggegeven.
Voor en door de
Landbouwers
In een Antwerpsch blad ver
scheen onlangs onder bovenstaan
de vermelding een treffend artikel,
waarvan de diep doordachte be
schouwingen nagenoeg op vol
gende samenvatting neerkwamen:
Tijdens de laatstleden verkiezin
gen in Frankrijk het land, dat
bij uitstek en gaandeweg van over
dreven passie tot militarism be
schuldigt, zegde de Nationale
Bloc tot zijne kiezers Wilt ge
den oorlog vermijden, stemt voor
Poincaré De Radicalen riepen
op alle tonen Voor ons stem
men, is stemmen tegen den oor
log De Socialisten op hunne
beurt verklaarden Tegen den
Nationalen Bloc stemmen is het
eenige middel om den oorlog te
vermijden De Communisten
dreven hunne meening nog ver
der en zegden Stemmen tegen
den rechter en linker Burgersbloc
is den oorlog wegcijferen
Tijdens de aanstaande kiespro-
paganda in België zal hetzelfde
refrein, dezelfde ideale formuul
door elke partij op alle tonen wor
den uitgebazuindWeg met den
oorlog
Zulks wordt inderdaad gemak
kelijker om begrijpen, wanneer
men eens ernstig denkt aan die
stroomen van menschenbloed ver
goten van 1914 tot 1918; aan die
onmetelijke massa van rouw, ver
woesting en smarten, welke deze
afschuwelijke menschenslachterij
heeft doen opeenstapelen.
Het ingetogen en kalm R&-
member dier walgelijke en bloe
dige oorlogstafereelen verwekt
onwillekeurig bij elkeen een ge
voelen van haat en afkeer voor
den oorlog.
't Ware dan ook hoogst wensch-
baar dat de Voorzienigheid onge
lijk geve aan dezen, die beweren
dat de oorlog een onvermijdelijke
geesel blijft om zulke wederland-
sche politieke vraagstukken op te
lossen waarover de diplomaten
zich niet t'akkoord kunnen stellen.
Het zou immers te afschuwelijk
zijn, moest de gruweltheorie zul-
ker Staatskundigen waarheid zijn
Volgaarne geven we toe, dat
er wel een werkelijk gevaar ligt in
de Staatsdroombeelden van som
mige overdreven pacifisten of
Vredelievende menschen. Gansch
goed begrijpen we dat men een
wakend oog in t zeil moet hou
den, om 't Vaderland ten allen
prijze bij dreigend gevaar te ver
dedigen.
Wij zijn het wel eens met dit
alles en we zouden het niet aan
durven noch de lauwheid bij den
weerstand, noch den opstand te
gen de militaire tucht en lasten
eraan verbonden, aan te moedi
gen of aan te prediken. Doch wat
we uit 't diepste ons harten ver
langen en om liefde onzer bescha
ving wenschen, is dat de oorza
ken dezer konflikten van liever
lede zouden verdwijnen en ten
slotte geen reden van bestaan
meer zouden vinden.
Hoe dan in 't vervolg de oorlo
gen vermijden
Ziehier wat M. Carrère desaan-
gaande schrijft
Eerst en vooral door de op-
voeding van elk individu.
Men moet vooraf al de
beschaafde wezens overtuigen
van deze onwederlegbare waar-
heid
De oorlog is de eeuwige
schande van het menschdom
Het is noodzakelijk, dat elk
beschaafd wezen beseffe, dat de
Macht het Recht niet beheerscht
en dat zij de andersdenken-
den door eene mentaliteit
even gevaarlijk als deze van den
krankzinnige zijn aangetast.
Men moet niet ophouden van
zeggen, dat het menschenleven
een geheiligden schat is: dat nie-
mand het recht heeft zijn even-
mensch te dooden en dat de oor-
logmoraal een walgelijk uitschot
is der oude barbaarschheid.
Onnoodig nog langer de na-
gedachtenis te verheerlijken dier
zoogezegde krijgshelden. Het
wordt meer dan tijd de bloedige
wapenfeiten dier menschendoo-
ders uit den geest der menschen
te verbannen en ze te vervan-
gen door een veel verhevener
gevoelen van liefde en eerbied
ter nagedachtenis van dezen, die
goed en nuttig en vooral hoogst
menschlievend werk hebben
verricht.
Men moet Vincentius a Paulo
verre boven Turenne en Pasteur
oneindig hooger dan Gallifet
plaatsen.
Wij moeten deze gezonde en
oneindig verhevener gedachten
bij middel van de pers, het
schoolboek, de roman, het too-
neel aanhoudend verspreiden.
Ziedaar wat er eerst en voor-
al tot stand moet gebracht wor-
den in den gewonen omgang der
samenleving.
Op politiek gebied moeten
wij onze mandatarissen verplich-
ten de gedachten te verspreiden
welke de beschaafde Staatsbe-
sturen leiden naar het nog zoo
broze internationaal organism
De Volkrenbond
Onder alle opzichten zou deze
organisatie behoeven gesteund
en versterkt te worden: men zou
ter harer beschikking eene ge-
wapende macht moeten stellen,
welke ontzag en eerbied af-
dwingt ten overstaan der mo-
gendheden welke nog steeds
doordrongen zijn van militarisme
en imperialisme. Dit punt is wel
zoo belangrijk dat van zijne toe-
passing en de toekomst en de
krachtdadigheid vanhet Weder-
landsch Gerecht van Geneve af-
hangen
In vele middens begrijpt men
slecht en onderschat men het juiste
doeleinde dezer grootsche inrich
ting. Men weigert haar het noo-
dige vertrouwen te schenken.Zulks
leiden we wel af uit het feit dat
men bij deze nog jonge inrichting
onvolmaaktheden en zelfs missin
gen aantreft, welke de ondervin
ding van eiken dag zal doen ver
minderen om ten slotte tot een
volmaakt organisme te komen.
Midderwijl blijft de Volkren
bond ongetwijfeld het krachtigst
strijdmiddel om het Recht te doen
zegevieren en den Vrede te doen
heerschen.
der Sam. Maatsch. "Redt U Zeiven.,
Van alle kanten kwamen ons vragen
om inlichtingen aangaande de manier
waarop de nieuwe inschrijvingen moe
ten gebeuren.
Wij willen ze bij middel van ons blad
beantwoorden, opdat iedereen zou in
gelicht zijn
Degene die begeert aandeelhouder te
worden van onze maatschappij of die
zijne aandeelen wil vermeerderen, late
dit weten per brief gericht aan het vol
gend adres Redt U Zeiven, Aalst, of
komen persoonlijk zich aangeven op ons
bureel, Brabantstraat, 53, Aalst, of late
zich inschrijven bij de plaatselijke maga
zijniers.
Eens dat men ingeschreven is voor
het gevraagde getal aandeelen (ieder
aandeel kost 50 fr.) kan men het geld
onmiddellijk storten of het bij gelegen
heid bezorgen hetzij door storting op
onze postchekrekening nr 10554 O.
Caudron, Aalst, of betalen op onze bu-
reelen Brabandstraat, 53. Men heeft tijd
van betalen tot 30 November van dit
jaar. De inschrijvingen of aangiften van
het getal verlangde aandeelen moet vóór
15 September gedaan worden
N. B. Tot gemak der leden kunnen
de inschrijvingen en betalingen ook ge
schieden 's Zaterdags voormiddags, van
9 tot 11 1/2 uren in ons Lokaal, Groote
Markt.
(Vervolg en slot).
Men vindt soms menschen die veel
van preisoep houden en. we mogen het
wel zeggen, preisoep is gezond en aan
genaam van smaak daarom ook trach- t
ten ze er zoo vroeg mogelijk van te ge- i
nieten en laten een deel der planten zich
op de plaatse waar ze gezaaid zijn tot
ontwikkeling komenzoodoende kan
men reeds oogsten van Juli tot Septem
ber op voorwaarde nochtans dat men
voor die planten niet al te zuinig is ge
weest met stikstofmesten. Men bekomt
hierdoor voorzeker veel minder wit
maar men geniet toch ook vroeger van
die lekkere soep die de smaaktepels zoo
aangenaam weet te prikkelen. Er is ook
een slag menschen dat gemakzuchtig is
en misschien zijn ze wel niet de gering
ste in getaldeze dan om 't werk van de
planting te besparen, zaaien ter plaatse
in de maand Juni en zie hier hoe ze te
werk gaan.
Even als voor de planting trekken ze
rijen van 15 cm. diepte en op 30 cm. af-,
stand van elkander en zaaien dan heel
dun in die rijen. Als de planten goed bo-
staan en reeds een zekere kloekte heb
ben bekomen dan dunnen ze die uit op
10 cm. afstand van elkander. Die plan
ten moeten in hun ontwikkeling gehol
pen worden door het toedienen van stik-
stofrijke meststoffen want, voornamelijk
in het begin groeien de planten tamelijk
traag. Men weze nochtans voorzichtig
met stikstofrijke meststoffen en men geve
ze liever herhaalde malen dan in eens.
Tusschen de rijen moeten die planten
dan zuiver gehouden worden van on
kruid en de herhaalde behakkingen die
men hiervoor toe te passen heeft, doen
langzamerhand de voortjes sluiten en be
komt men reeds wit tot op 15 cm. hoog
te, men kan dan om nog meer wit te be
komen, zijn toevlucht nemen later tot
aanaarden. Deze wijze van handelen
spaart U den last der verplanting men
bekomt dezelfde uitslagen en het oogsten
gebeurt in April-Mei der volgende Len
te, iets wat ook niet mag uit 't oog ver
loren worden.
Meestal de preiplanten, buiten eenige
zomer- of herfstvariëteiten, reeds in De
Koornbloem opgesomd, zijn winter
hard en kunnen dus gemakkelijk tot na
den Winter ter plaatse bewaard worden.
De prei wordt ook ingelegd in een groef,
omdat 't niet altijd gemakkelijk is ter
plaatse te oogsten, voormamelijk als de
grond hard bevrozen is. De planten die
men inlegt moeten van de kloekste zijn
want ze lijden 't meest van de vorst.
Het oogsten of inbusselen der prei-
planten voor de markt of voor de win
kels laat soms veel te wenschen over.
We moeten het oog van den kooper door
prachtwaar weten te vleien 't is in alle
zaken zoo, het oog wil voldaan zijn en
de prei maakt hierop geen uitzondering.
Om dit te bekomen doet men de onder
ste bladeren van de planten af en men
bindt ze, bij middel van kleine wisschen,
in bussels van 12 tot 20 volgens de dik
te, eens toegebonden snijdt men de top
pen der bladeren af en men wascht de
voeten, zoodanig dal het wit goed uit
komt want 't is dit laatste dat 't meest
aanlokt. Wanneer de prei tamelijk wel
gelukt is kan hij een opbrengst geven
van 600 Kgr. per are gerekend aan 0,50
fr. per Kgr. dat zou ons een opbrengst
maken van 300 fr. per are. Ze kan dus
heel winstgevend zijn en 't werk dat men
er aan heeft mag niet overschat worden
als men het in vergelijking brengt met
sommige andere planten.
De prei wordt aangevallen door een
soort van larve, welke er geel groen uit
ziet en voortkomt van een nachtvlinder
met bruinachtige vleugels, voorzien van
een kleinen, witten driehoek aan de bin-
nenwaartsche zijde. In de Lente, rond
Mei-Juni, legt het wijfje eieren op de
bladeren van de prei en vindt het geen
prei, dan tast hij ook den ajuin, de sja
lotten, het bieslook en ander look aan.
De larven graven gangen in de blade
ren en dalen soms tot in den voet afde
planten door die made aangetast, kwij
nen en sterven langzamerhand. Het in
sect gaat hier te werk als dat wat de
kooien aantast en 't is even moeilijk om
onschadelijk te maken. Het beste middel
dan om het te vernielen is de bladeren
tot onder de gaanderijen af te snijden en
te verbranden, doch ge begrijpt genoeg
dat dit een grooten achteruitgang is en
en dat het dan ook beter ware te voor
komen dan te bestrijden.
De Vlinder overwintert op beschutte
plaatsen en verschijnt in de Lente, hem
dooden als men hem ontmoet is dus een
eerste voorkomingsmiddel, een ander is
de planten bestrooien met roet of
schouwzwart om ze er vies van te maken
en hen te beletten van er eitjes op te
leggen. De jonge planten doopen in een
bad van zeepsop op 30 tot 40 gr. per
liter water is ten zeerste aan te bevelen
en ze er mede besproeien is voorzeker
ook niet af te keuren. Dit insect levert
ons twee generaties, een in Juli-Augusti,
een ander in September-October.
Een ziekte waardoor de prei soms
wordt aangetast is de roestziekte.ze doet
weinig schade aan de planten en om ze
te bestrijden bezigt men de bordeleesche
pap. Ge begrijpt dat, vooraleer derge
lijke planten te verorberen, men ze was-
schen moet om te reinigen van 't zwa
velzuur koper in de bereiding van dezen
pap gebezigd.
Voor den kweek van 't zaad kiest men
deze waarvan den voet goed gevormd
is, waarvan de bladeren breed e;n kloek
zijn en een regelmatigen waaiervorm
bezitten.
L. HAEMS,
Landbouwvoordrachtgever.
Wanneer de frank slechts 25 centie
men waard is zooals dit thans het ge
val is dan is het leven voor hem, die
over vier maal zooveel geld beschikt,
slechts duur, voor zooveel de midden-
prijs der zaken welke hij hoeft aan te
koopen, meer dan vervierdubbeld is.
Van dit standpunt vertrekkende, en
het index-cijfer thans op 460 vastge
steld als basis nemende, kan iemand,
die zooveel goudfranken wint als vroe
ger, t zij vier maal zooveel in papier-
franken, slechts de 40/46 of de 20/23
koopen van wat hij eertijds kocht.
't Leven is duur voor hem. aangezien
zijn budjet practisch verminderd is met
3/23.
De duurte van 't leven, aldus begre
pen, vindt hare oorzaak in 't feit dat wij
niet genoegzaam werken en wij de even-
waarde niet voortbrengen van wat we
in vóóroorlogstijd verbruikten.
Nu eenmaal vastgesteld dat we min
der voortbrengen, moeten we ook nood
zakelijkerwijze minder verbruiken, om
het even welke munt wij ook bezigen
om datgene voor te stellen, wat ieder
van ons koopt of verkoopt, aangezien
hetgeen wij aanbieden minder waard is.
dan datgene wij vragen.
Wij brengen minder voort, gedeelte
lijk waarschijnlijk omdat de dagelijksche
arbeidsduur voor een ruim aancal werk
lieden met een zeker urental werd inge-
krimpt, anderzijds omdat een aanzienlijk
dpel van onzen handarbeid wordt opge
slorpt door een nieuw soort arbeid, wel
ke eertijds niet bestond de heropbou-
wing der oorlogspuinen en verwoeste
gewesten.
Dit werk maakt ons stellig niet rijker
dan vóór den oorlog, wijl het enkel dient
om zaken te herstellen en te vernieuwen
welke vroegertijd reeds bestonden. Bo
vendien vermits dit werk betaald wordt
met geld dat wij niet bezitten, stelt dit
natuurlijk voor ons eene schuld daar,
die wij zelf zullen moeten vereffenen,
voor zooveel Duitschland dé veroor-
zaakte schade niet herstelt.
In afwachting hebben we dus een
nieuwen financieelen last. dien we voor
den oorlog niet kenden.
Om aan deze aanvullende geldelijke
lasten hoofd te bieden, moeten wij allen
noodzakelijkerwijze een arbeidssupple-
ment leveren. Om ons budjet in even
wicht te zetten, moeten we dus meer
voortbrengen, gezien ons passief is ver
meerderd.
Bij slot van rekening, zoo 't leven aan
tal van lieden duur schijnt, dan is het
omdat de bijna algemeenheid der werk
lieden beweren hun~Lrood te verdienen
met minder krachtinspanning dan deze
welke hen vroeger noodig scheen, wijl
deze om aangehaalde redenen grooter
behoeft te wezen.
De echte en voorname oorzaak van
het dure leven aldus vereenzelvigd,
moet het ons dan wel redelijker wijze
verwonderen, menschen aan te treffen,
die ofschoon door de hun toever
trouwde titels tot het puik der natie
behoorende als reddingsmiddelen van
dezen wantoestand de ellendigste argu
menten op 't voorplan willen schuiven,
waaronder het Verbod van uitvoer
der Landbouwproducten
Ziet men dan niet eens in,dat dit zoo
gezegd geneesmiddel enkel als noodlot
tig uitwerksel heeft aan de eenen te ont
trekken wat men aan anderen volhandig
geeft en het voor geen enkele duit de
nationale fortuin kan vermeerderen, wel
integendeelImmers den landbouwer
beletten zijne producten op basis der
internationale handelsprijzen te verkoo-
pen, is rechtstreeksch en onmeêdoogend
onzen handelstoestand ten overstaan
der andere wereldlanden verzwakken.
Zulks is kortweg de handelswaarde on
zer eigen produkten in de oogen van
vreemden verlagen en moedwillig on
derschatten Waarom die moedwillige
vernedering
Al deze die zaken voortbrengen, wel
ke vrij over de grenzen gaan, en die dus
aan den prijs der wereldmarkt worden
verkocht, moeten ongetwijfeld aanne
men, dat al wat ze verbruiken ook dien
prijs mag bereiken. Zoolang het aldus
niet gebeure moeten de beschermde
verbruikers doodeenvoudig aanzien wor
den als ikzuchtige panlikkers en tafel
schuimers, gedeeltelijk lévende van het
arbeidsproduct van dezen op wiens rug
en tot wiens schade dit schandig stelsel
van bevoorrechte "bescherming,, wordt
uitgeoefend.
Heel het reklaam- en propagandage-
(Vervolg 2' bladzijde).
DOOR H. MISERE2
2* De Hjne zwavelkorrels, die de op
pervlakte van het blad bedekken, belet
ten het ontstaan van nieuwe schimmels:
de besulferde laag verhindert de schim
meldraden tot aan de opperhuid van het
blad te geraken en zoo hun voedsel te
bereiken.
Wanneer zal men sulferen
Om eenen zekeren uitslag te beko
men zal men sulferen: a) bij stil en droog
weder, ten einde het wegwaaien der
zwavelbloem te beletten ;en b) bij voor
keur ofwel midden in den klaren zonne
dag, ofwel 's morgens vroeg als de bla
deren iets of wat bedauwd zijn.
In jaren waar de schimmelziekte loopt,
het is te zeggen zeer snelaangroeit.moet
men somtijds drie, en zelfs vier en vijf
maal sulferen. Dit is kostelijk maar het is
het beste middel om de plaag tegen te
houden.'Ten aod:re. gelijk de befaamde
hopteeltkundige Whitehead zegt, het
sulferen geeft zelf aan gezonde planten
een merkweerdige kloekte en houdt ze
langer groen, juist gelijk het besproeien
met kopersulfaat (blauwen aluiü) de
aardappelplanten in groenen en weelde-
rigen stand houdt.
Voor planters die over geen sulferaar
beschikken of denzelfden niet ten ge
paste tijde kunnen gebruiker, is er mid -
del zich in 't voorbijgaan uit den slag te
trekken met den gewonen wan of wan
molen te benuttigea om het sulfer uit te
strooien. De wan wordt daarom goed
afgesloten enkel achter den bak blijven
twee openingen langs waar het sulfer zij
nen uitgang vindt. Men plaatst de wan
op een kruiwagen en rijdt ermee tusschen
de rijen hop,
Hoe de schimmelziekte voorkomen
Het is veel beter de ziekte te voor
komen, dan ze later te moeten bestrij
den
1° Door uitkiezing (teeltkeus) soorten
kweeken die aan de ziekte weerstand
bieden. Geen planten nemen uit een be
smet hopveld.
2° Doelmatige bemesting: te veel stik
stof maakt de planten meer geschikt voor
de schimmelziekte.
3° De planten zelf in de beste levens
voorwaarden stellen met het hopveld in
te richten volgens den heerschenden
wind, en een redelijken afstand tusschzn
rijen en blokken (kuilen) te behouden,
opdat lucht en licht wel zouden kunnen
binnendringen.
4° Den akker goed reinigen. Voor
eerst geheel het jaar door moet men het
onkruid uitroeien. Na den pluktijd be
hoort een besmette hoptuin nogmaals
gezuiverd en alle doode ranken verbrand
te worden. Een weinig ongebluschte
kalk op de kuilen gestrooid, zal ook hel
pen om de ziektesporen te dooden. Na
den Winter zal men de planten zorgvul
dig en iets dieper snijden en de afgesne
den stukken verbranden.
N. B. Onze Aalstersche Witte
Rank is meer als de andere soorten
aan het schimmel onderhevig. Cagneau
weêrstaat best.
Belangen.
De hop is een nijverheidsplant, welke
evenals koolzaad, vlas, ajuin, enz. uit-
sluitelijk gekweekt wordt voor den ver
koop. Bijgevolg hebben de planters er
het hoogste belang bij hunne hopbellen
zoo voordeelig mogelijk te maken. Edoch
om van een koopwaar den hoogsten
prijs te mogen verhopen moet deze na
tuurlijk ook van allereerste kwaliteit we
zen. Men vergeet al te gemakkelijk dat
het niet alleenlijk den grond en het kli
maat zijn die aan de vreemde hop hare
hooge prijzen verzekerende verzorging
en vooral het goed plukken en het goed
drogen der hop spelen er eenen voorna
men rol bij. 't Is ten grooten deele om
dat er in ons land slecht gedroogd en
slecht geplukt werd dat wij onzen uit
voer naar Engeland hebben zien verval
len en onze oude faam te niet gaan.
't Is echter jammer van te moeten be-
statigen dat hedendaags de Belgische
hop op den achterrang geplaatst wordt
als wanneer dezelfde vroeger wereld-
befaamd was.
Willen wij onze vroegere faam her-
winnen en de uitheemsche mededinging
binnen en buiten het land met voordeel
I bestrijden, wij dienen vooreerst meer
1 zorg te besteden aan 't plukken en 't
drogen. Dit geldt vooral voor de hoptee-
lers der Aalstersche streek.
Het is onbetwistbaar, zelfs in de ja
ren wanneer de hop buitengewoon ge-
lukt, dat ze vele, schoone en rijke bel
len levert, dat menige hopboer zichzelf
groote schade berokkent ofwel omdat
hij zijne hop slecht plukt, ofwel omdat
hij ze niet behoorlijkt droogt, of om alle
bei die redenen. Inderdaad wie hop
koopt vraagt geene bladeren of stengels,
geene onrijpe, beschimmelde of ver
brande koopwaar, maar met een goed
verzorgde en gedroogde bel, rijkelijk
voorzien van de bestanddeelen noodig
voor het brouwen van smakelijk bier.
Tijdstip van het plukken.
Wanneer de hopbellen rijp worden,
krijgen zij een lichtgroene kleur en be
en bevatten een hoeveelheid lupuline of
hopmeel. Perst men ze alsdan tusschen
de vingers, zij ernemen heel spoedig
hunnen vorigen vorm zoo men ze loslaat,
t Is het geschiktste oogenblik om het
plukken der bellen aan te vangen.
Immers, plukt men vroeger dan is de
opbrengst geringer van weerde; plukt
men integendeel later dan stelt men zich
insgelijks aan verlies bloot, want in de
tweede helft der Septembermaand krij
gen wij in onze streken nog al dikwijls
hevige winden, de scheerranken worden
er fel door geteisterd, en, wijl de hop te
rijp staat, gaat alzoo zeer veel hopmeel
verloren en krijgen de bellen alras een
roodbruine kleur. Overrijpe hop wordt
bovendien ook van allerlei insecten door
eten.
Het ware daarom hoogst wenschelijk
het plukken met meer spoed en op kor
ten tijd te doen gebeuren, derwijze b.v.
dat heel de hophoogst op een twintigtal
dagen zoude afgeplukt wezen.
Om meer gemak in het plukken te
hebben,, planten vele hopkweekers drij
of meer soorten, welke achtereenvolgens
rijpen en houden gemeenlijk de late
Carnau voor de allerlaatste soort. Deze
handelwijze is voorzeker niet af te keu
ren Men mag evenwel niet vergeten
dat de zeer late Carnau heel arm aan
hopmeel is en dat deze soort in geval
van ongunstig weder zelfs in de tweede
helft van September niet rijp geraakt en
dan bijgevolg nog grooter gebrek aa i
nuttige bestanddeelen heeft.
Afsnijden, uitkiezen en binnenhalen
der hopranken.
De hopranken moeten op tijd en stond
ter plukking rangebracht worden. De
twee gepaste oogenblikken zija "s mor
gens na het verdwijnen van den dauw
en de vooravond. Men moet de hopran
ken niet immer achtereenvolgens afsnij
den in de orde gelijk ze geplant staan,
maar liever telkenmale de rijpste uïtki.--
zien en er slechts zooveel meenemen als
men er voor 1 dag noodig heeft. Eens
binnengehaald, stapele men die ranken
niet in het een of ander hoekje vast en
dicht op elkander, maar hange ze zoo
mogelijk in een frissche overdekte plaats
los en vrij open.
Het lijdt geen twijfel of het plukken te
velde en aan den voet van den struik is
ver uit aan onze gewone doenwijze te
verkiezen, doch zulks kan overal niet
uitgevoerd worden.
Het plukken der bellen
Men plukke zoo kort mogelijk, zon
der evenwel de bellen bloot te stellen
aan beschadiging. Wie allereerste kwa
liteit verlangt, plukke met steeltjes van
hoogstens 2 centimeters.
Iedere bloem of belle hop moet op
haar eigen geplukt worden zonder lange
stelen of bladeren, nochtans twee of drij
bellen kort bijeen gegroeid op eenen
steel is ook voldoende.
Bovendien werpe men zorgvuldig alle
geschondene, verdorde, beschimmelde
onrijpe, doorgegroeide bellen (baarde-
mans) ter zijde. Zoo immers doet men
het in andere landen.
Maar hoe we niet mogen te werk
gaan, is plukken in tros en tweearmig of
met lange stelen en bladeren.
Willen wij dus onze goede faam in
den vreemde zooals in Engeland her
winnen, dienen wjj gelijkerwijze te werk
te gaan. Laten wij toch het blieksken
uitwerpen om den karper te kunnen
vangen.
Bewaren der afgeplukte bellen
Heden ten dage zijn er ongelukkiglijk
nog altijd hopboeren die in de kribbe,,
plukken, 't is te zeggen de bellen onder
elkander werpen op den eenen of ande
ren kant van den dorschvloer of hop-
eest. Dit is gansch verkeerd, want daar
door wordt het hopmeel bruin evenals
van overjarige hop en ook de bellen
verliezen er hunne hooggeschatte licht
groene kleur door.
Ook het plukken in de zoogezegde
groote hopmanden verdient geene
goedkeuring. Deze manden zijn te ruim
en veel te diep en om ze niet ras te moe
ten ledigen, drukt men de bellen langs
om vaster op elkander, wat natuurlijk
verhitting te weeg brengt.
In plaats van die groote hopmanden
gebruike men liever platte mandjes van
hoogstens 12 centimeters diepte, 1,50 m
lengte op 1 meter breedte, waarvan de
bodem grof gevlochten en van openin
gen voorzien is. Wie dergelijke mandjes
in voldoende getal bezit voor een heel
droogsel plaatse ze het een na het ander
op eene stelling of roostering in de na
bijheid van den hopeest. Hij die integen
deel verplicht is mandje voor mandje te
ledigen spreide de bellen zorgvuldig open
op eene reine zoldering derwijze dat ze
nooit 5 centim. dik op elkander liggen.
rr'Hv:-:vntSE-^v ;-
RNBL OEM
l'-8W
