Landbouwweekblad ONS KONGRES OP 24 JUNI De Groote Zitting ert Vlamingen, gedenkt en Prachtige Rede i Vlamingen, viert 11 Juli ZONDAÖ 8 JULI 1928 Prlfs 26 nmlMa. 10dc JAAKUAWÜ Ml 497 3 a Arbeid adelt Abonnementsprijs i 9,00 frank 'g laars. Men schrjjft in op ons Bureel en op alle postkantoren. Aankondigingen volgens akkoord. Bureel en Redaktie i BRABANTSTRAAT. 53, AALST Verantwoordelijke Opsteller t ORTAIRE CAUDRON, Aalst. Voor ea dear de Landbouw en (Vervolg) ezien implot a op J gereed hun te; r te sd jebaou lij de si >oze i ongd en kot fdTrlei ende W Na heer Vermeiren bedankt te heb ben. en er op gewezen te hebben hoe noodzakelijk het is. dat den invoer van vervalsching-produkten, als rijstpellen e.a. streng zou moeten verboden wor den. dat de ontledingen in de staatsla- boratoriums veel goedkooper zouden moeten gedaan worden wijl het toch niet redelijk is dat private laboratoriums beterkoop werken dan deze van den Staat, geeft de heer Caudron het woord aan den heer Vrancken, algemeen be stuurder van de "Ligue Agricole Beige,, te Namen en van de "Eigenaars- en Lsndbouwersbond,, te Brugge. In zijn toespraak zei heer Vrancken, dat hij van den Z. E. H. Kannunik Cor- dier persoonlijk, gelast was diens spijt uitte drukken omdat hij in d'onmogelijk- heid was aan ons 1® kongres deel te ne men, maar dat hij met hart en ziel in ons midden was, ons zijn beste groeten en heilwenschen toestuurde. (Daverend handgeklap). Mijnheer Vrancken wees er verder op, dat hij reeds vele kongressen hadt bijgewoond, maar nog géén enkel zóó degelijk en zoo spontaan als dit. Was er fier om. hier nogmaals hulde te kunnen brengen aan den heer Caudron, aan wiens knappe leiding en onverwoestbare werking het te danken was, dat "Redt U Zeiven,, op zoo weinig tijds zoo h macht geworden is, en nog zooveel goeds zal te weeg brengen. Moedigde allen aan, om steeds verder door te strijden tot de verwezenlijking van ons aller ideaaleen sterke vrije bóeren- macht die niet om recht zou hoeven te bedelen, (geestdriftig handgeklap). We geven hier de van onzen Bestuurder heer O. Caudron dtwelke, gezien het late uur niet gansch werd uitgesproken, maar waarvan enkel de bijzonderste trekken werden gege ven Mijnheeren, Laat me toe bij de prachtige bespre kingen en redevoeringen onzer verschil lende sprekers ook een woord te reppen over onze landbouwersvereeniging Redt U Zeiven hare geboorte en haar streven. Ontstaan in de droeve oorlogstijden, geboren uit den nood, toen we als ver schopte schapen alleen liepen, heeft onze vereeniging steeds haar weg gevolgd, de rechte baan die we ons hebben afgeba- j kend van bij ons begin. De twee grondsteenen van ons ge bouw buiten en boven alle politiek en steeds geleid door eigen standgenooten, j boor landbouwers, hebben we die twee hoofdprinciepen tegenover iedereen ver- j dedigd en den strijd vol gehouden in moeilijke omstandigheden en niettegen staande de aanvallen van machtige en sluwe vijanden. We hebben steeds den goeden strijd gestreden ten voordeele van den land- Man en hebben er niet tegen opgezien, iedereen die ons goed recht betwisten te behekelen en de waarheid in het gezicht 'e zeggen. Ons blad De Koornbloem was ons Machtigste strijdwapen en dit heeft den landbouwer onschatbare diensten be wezen. Door dit blad werden de wen- schen en rechtvaardige eischen der boe ren de wereld ingezonden, hare stem was onze verdediging tegen de aanval lers, de leerschool op landbouwgebied, b« raadgever in vele moeilijke gevallen en zij was het groote wapen in onzen strijd tot zedelijke en stoffelijke opbeu- r'ng van onzen boerenstand. De tijd heeft ons in het gelijk gesteld en ieder klaarziend landbouwer zal het ®et ons eens zijn dat alleen een boeren bond, los van alle politiek geknoei, los van finantie en grooteigenaars, vrijelijk ba belangen der boeren kan verdedigen. Wat wilt ge van bonden die het kommando moeten afwachten van de politieke bevelhebbers en bijna in alle gevallen de belangen der landbouwers moeten slachtofferen voor partijbelang of ikzuchtig geknoei Waar gaat ge heen met menschen, wier generalen en potentaten groote grondeigenaars zijn. of met dezelve in te nauwe betrekkingen zijn en wat wordt en daar gedaan voor de vrijheid en de welstand van den pachter door het ver overen eener goede pachtwet Van al die lieden bekomen we iets, omdat ze de drang niet kunnen tegen houden, omdat ze toch nog willen beweren reden van bestaan te hebben, maar ze draaien de remmen van den wagen der ontvoogding zoo hard ze maar kunnen. De tijden zullen ons verder uitwijzen dat de landbouwers alleen dienen geleid door eigen standgenooten, die geene andere belangen als deze der boeren te behartigen hebben. Onthouden we wel, en eens komt de dag dat iedereen klaar zal inzien dat de boerenbelangen sinds jaren gegeeseld worden door de drie dweepers politie kers, financiers en grooteigenaars Ja, heeren, veel hebben we gestreden en nog staan we slechts in het begin on zer opmarsch naar de verovering van zoovele stoffelijke en zedelijke rechten en betrachtingen. Hoe streden we voor het bekomen van vrijhandel, afschaffling van alle staatsbemoeiingen, redelijke vergoeding van oorlogschade. Wat deden we niet om korts na den oorlog eene pachtwet te bekomen en hoe wordt deze nood zakelijke hervorming niet tegengewerkt en in den vergetelhoek geschoven In de wetgevende Kamer weggestopt komt het wetsontwerp weder boven als een drenkeling en wordt af en toe besproken en gestemd, om weer afgescheept te worden. En toch komen we aan ons recht, toch komt de dag dat de huurboer door de pachtwet zal bekomen wat we zoo lang voor hem vragen vrijheid en ze kerheid Dank zij de werking der werklieden- syndikaten kwam er reeds in 1920 eene huishuurwet die de huurders bescherm de. Waarom werden onze landbouwers, de slaven van den grond, niet begun stigd met eene goede pachtwet Zij meer dan iemand hebben hulp en be scherming noodig, omdat ze alleen staan, machteloos tegenover de willekeur der eigenaars en den moedwil van eigen standgenoten. Waar waren onze ver dedigers in de Kamers om ons eene pachtwet te geven En na zooveel jaren wachtens roepen we harder dan ooit de kamerleden toe wij willen eene recht vaardige pachtwet met regeling der pachtprijzen In het belastingstelsel wordt de land man te veel gevraagd in evenredigheid van de hooge finantie en nijverheid. Weet ge wel dat de zwoegers onzer velden van kop tot teen zorgvuldig af getast worden door de agenten van de schatkist, terwijl de winsten van de spe- kulateurs op de beurswaarden, waarvan vele niet anders zijn dan de parasieten der samenleving, niet worden belast. Het spel van leegloopers en waaghal zen wordt beschermd door onze demo- kratische regeeringen van na den oorlog! We hebben gestreden tegen de ver- armers van onze boeren en kleine bur gers, tegen die bende financiers die onzen frank wisten te kelderen, die onze kleine spaarders hebben gerui- neerd om de bankiers en groote geld mannen te verrijken i OP TAALGEBIED hebben we de volksstrijd gevoerd. We hebben voor zooveel het in onze macht was, ons volk voor oogen gehouden dat Vlaanderen een land is met een luisterrijk verleden, dat Vlaanderen's kunstenaars de bewon dering der wereld afdwongen en dat het voor ons zeiven en onze kinderen eene schande is zoo we ons laten ver basteren en te niet doen. We eischten leven voor ons Vlaam- sche volk en volledige rechten zoo op bestuurlijk als op rechterlijk gebied. We hebben steeds beweerd en doen het nog, dat België een moeder is die al hare kinderen op gelijken voet moet be handelen, en zoo die moeder wilt dat haar huisgezin bloeit en blijft bestaan dat zij dan al hare kinderen, zoo Walen als Vlamingen eerbied voor hunne taal en hunne zeden moet betuigen en hun gelijk stellen op alle gebied. En nu dat er dolle lieden zijn die ons Vlaamsche volk miskennen en hunne taal en zeden willen uitroeien, dan is het voor ons eene groote voldoening, te vernemen dat er ook in Wallonië vele lieden wonen die deze onrechtvaardig heid niet zullen dulden, dat de landbou wers van Wallonië en Vlaanderen het eens zijn om elkander wederzijdsche achting en wederzijdschen eerbied voor taal en zeden te zweeren En daarvan getuigen de Waalsche haan en Vlaamsche leeuw die beiden aan de gevels van ons lokaal wapperen en elkander de hand geven, Wat ons volk een hoogdringende noodzakelijkheid acht is het verleenen van volledige kwijtschelding aan alle militaire en politieke veroordeelden van onder den oorlog. Lang genoeg heeft het geduurd en in alle landen, waar nog een gevoel van menschelijkheid te vin den is bij de regeerders, is dezen maat regel reeds lang toegepast. We vragen dan ook amnestie voor al dezen die nog boeten of voor de bannelingen die zieh op vreemden bodem moeten schuil hou den. En zoo er een gevaar is dat niet al leen de landbouwersklas, maar heel de wereld bedreigd, zoo er iets bestaat waartegen we met hand en tand moeten strijden dan is het wel de oorlogstoebe reidselen van alle landen Vergeet niet dat het in de toekomst niet zal volstaan de jeugd van ons volk te dooden en te verminken, vree- selijker en zinneloozer zal het zijn, wan neer heele steden, heele landen zullen omkomen door kunstmatige versprei ding van ziektekiemen en stikgassen. Ik zal U lezing geven van wat een Engelsche geleerde schreef, sprekende over de toekomende oorlogen "De gasoorlog is een feit,een smarte lijk feit. maar niettemin een werkelijk heid die zich niet laat verdringen door conventies, resoluties en betoogingen. „Geen volkerenbond of Locarno-geest veranderen iets aan de toenemende voorbereidingen. Onzaglijke industrie- trusten worden gevormd in Amerika, Engeland en Duitschland. Millioenen worden aan kapitalen in deze bloeiende tak van oorlogsindustrie gestoken. Kon trakten met verschillende regeeringen zijn reeds afgesloten en er hoeft maar weinig te gebeuren of de voorraden van millioenen tonnen giftmateriaal zullen in reuzenwolken over de groote steden der wereld sluipen, alle leven uitblusschend in de straten, in de huizen, in de salons, in de wiegen, in de slaapkamers, in de spijshuizen, in de ziekenhuizen, in de kerken 1 Ziedaar de triomf van een we tenschap die los is van alle waarachtige menschelijkheid en moraal. De regeeringen zijn ten einde raad. Zij kunnen niet terug uit het moeras der bewapeningsellende, tenzij het volk in zijn geheel opstaat en zich verheft in een krachtig protest 1 Het leven der menschheid is in gevaar Redt het leven Dat de boeren van ons land de eerste wezen om hun stem krachtdadig te ver heffen tegen deze toekomstige uitmoor- ders van onze geslachten en in alle lan- een verwoede strijd aanzetten tegen de makers dezer. Beter ware het zoo weniet willen dat onze kinderen en kleinkinderen als redelooze dieren vermoord worden, zoo we niet willen dat onze velden, onze dorpen in woestenijen veranderen, dat we, nu het nog tijd is, de fabrieken van moordartikelen in brand staken en de kopstukken met handen en voeten ge bonden in den gloed lieten omkomen 1 Zij zoeken dood en vernieling, wij willen arbeiden in welstand en vrede Laat ons in ons land beginnen en helpen we om alle militaire broeisels den nek te kraken Dat de boeren aller landen den kreet aanheffen Weg de moordenaars, leve de vrede, leve het leven onzer kin deren. (Zie vervolg onderaan 4<l« kol.) Het is ruim zes honderd jaar geleden Het Vlaamsche volk bewust van zijn waardigheid steunend opzijn goed recht trok ten strijde tegen den alles-overheer- schenden zuiderbuur Het was een strijd van een volk dat zich verdedigde, het was een strijd van Vlaamsche burgers en werkers tegen de Fransche ridders De Guldensporenslag is dus én een nationale gebeurtenis, én een sociale ge beurtenis Het is een dier historische dagen welke een volk eeuwen lang blijft gedenken. In 1914 toen koning Albrecht onze jongens wilde aanwakkeren tot den strijd, herinnerde hij niet aan 1830 maar zei hijVlamingen, gedenkt den Slag der Gulden Sporen We gedenken... Over 600 jaar stond ons volk aan het toppunt der beschaving. Kunst bloeide hier veelzijdig zooals in geen ander Europeesch land Toen was hier ook de stoffelijke wel stand ten hoogste gedrevenhandel, nijverheid en landbouw droegen elk het hunne bij tot het volkswelzijn Toen was ons volk bewust en sterk, het duldde geen vreemde heerschappij van waar ze ook kwam, welke naam ze ook droeg. Toen... Het is al verleden. Dichter lijke naturen kunnen zich vermeien in het bezingen der helden uit het verle den, in het beschrijven der vroegere beschaving en weelde. Wij, landbouwers, houden van de werkelijkheid. We kunnen bij het den ken aan de voorbije tijden niet nalaten den huidigen droeven toestand van ons volk te beseffen en te doorvoelen. De gekende Jezuïet, Pater Stracke, schreef in zijn zoo overbekende bro- chuur Arm Vlaanderen Ik ken geen volk, en ik ken er vele, dat zoozeer den naam verdient als het onze, van een woest en baldadig volk. Ik heb met Hollandsche, Duitsche, Engelsche. Deensche, Poolsche, Oos- tenrijke, Russische werklieden en boe- ren vertrouwelijk geleefd, en dat ge- durende tien jaar men heeft mij om- slachtig ingelicht over Iersche, Spaan- sche, Italiaansche en Fransche toe- standen, en ik ken geen volk ter wereld wien het zoo aan uiterlijke De rede van den heer Caudron even als de hieronderstaande wenschen wer den met daverende toejuichingen be groet. 1) De Landbouwersvereeniging "Redt U Zelven„ doet een oproep tot alle landbouwers van België, om zich te vereenigen buiten en boven alle politiek, met alleen standsgenoten als leiders, ten einde hunne zedelijke en stoffelijke be langen te verdedigen. 2) Doet een beroep op de regeering in zake taalkwestie en eischt voor Vla mingen en Walen volledige gelijkheid op rechterlijk en bestuurlijk gebjed. Ze vraagt aan Vlamingen en Walen elkan ders taal en zeden te eerbiedigen. 3) In 'b lands belang en uit een gevoel van menschelijkheid en rechtvaardigheid eischt volledige amnestie voor alle poli tieke en militaire veroordeelden. 4) Zet de landbouwers aller landen aan een hardnekkige strijd te voeren tegen alle militaire kuiperijen, tegen de fabrikatie van oorlogstuigen en in 't bij zonder van chemische moordartikelen. 5) Eischt van de Belgische regeering den kortst mogelijken diensttijd, met verlof voor onze boerenzonen gedurende de perioden van dringenden veldarbeid Groote vermindering van krijgslasten en afbreuk van alle geheime militaire over eenkomsten die ons volk vroeg of laat naar de slachtbank sleuren. Na deze slotrede werd de kongres- zitting geheven in de grootste geestdrift Alle toehoorders en niet het minst de af gevaardigden der vreemde vereenigingen drukten hunnen dank en tevredenheid uit over het prachtig verloop van het eerste kongres van Redt U Zeiven beschaving en zelfeerbied mangelt als het onze. Stijn Streuvels, een onzer beste let terkundigen, verknecht met hart en ziel aan zijn Vlaamsche volk, moest toch bekennen De felle onvermoeide arbeider die arm leeft en met weinig tevreden is,die er niet aan denkt over zijn toestand te klagen en gedwee zijn armoede draagt, de Vlaming is slecht befaamd in den vreemde. Hij heeft den naam van een ruwen, onbeschoften, verachterden kerel, vadsig van karakter, laag, ge- meen, kruipend van aard, wantrou- wend, gierig, vraatzuchtig. De Vlamingen staan bekend als zuipers en dronkaards, ruziemakers, voorvechters, sluipmoordenaars, bees- tig van aanleg...„ Maar het blijft daar niet bij.- De Staat zelf zorgt voor onzen achteruitgang, verdrukt ons op elk gebied, we worden behandeld als koelies, als een koloniaal volk. Het geld dat wij betalen als belasting moet dienen om onze zuiderburen, de Walen, te verrijken. Willen we enkele voorbeelden aan halen Om u een klein staaltje te geven van de partijdigheid in het uitdeelen van den staatskoek, willen we eene kleine ver gelijking maken tusschen de Waalsche provincie Luxemburg en de Vlaamsche provincie Antwerpen. De eerste, waarvan de bevolking 230.000 inwoners bedraagt, tegen 950 duizend voor de tweede, en een betrek kelijk inwonersgetal van 50 tegen 290 leeft per vierkante kilometer, heeft eene uitbreiding van 1.200 km. Staatsbanen, tegen 600 voor Antwerpen, dat is te zeggenvoor eene bevolking die vier maal zoo groot is. de helft minder ver keerswegen. Stoffelijke verwaarloozing brengt on vermijdelijk zedelijke ellende mede. In de Belgische gevangenissen waren vóór den oorlog met 75 */o Vlamingen Bevolkt en met 25 Walen. Doch genoeg van dit alles, het schouwspel zou al te tragisch worden. Is het na den oorlog verbeterd De koning beloofde gelijkheid in rechte en in feite voor Walen en Vla mingen. Daarbij is het gebleven een belofte meer ontvingen we als loon voor onze deelname in België's bevrij ding. De beste onzer mannen, zij die ons volk door hun wetenschap, hun werk en hun energie wilden groot maken werden onmeedoogend in de gevangenis ge worpen, of zagen zich het verblijf in eigen land ontzegd. Nog steeds zijn we het eenigst be schaafd volk ter wereld hetwelk geen hooger onderwijs in eigen taal bezit. Kongoleesche soldaten worden in hun moedertaal opgeleid, de Vlamingen niet 1 Het gerecht blijft verfanscht zooals vroeger. De Vlaamsche landbouw wordt door den Staat schoorvoetend behandeld als een asschepoester. We gedenken dit alles... We weten dat men ons te Brussel behandelt als een koelievolk, we weten dat Vlaming zijn gelijk staat met zich als minderwaar dig te doen doorgaan 1 En toch blijven we het Blijf Vlaming die God Vlaming schiep schreef reeds Guido Gezelle. We gedenken... niet om het kinderachtig plezier oude herinneringen uit het verleden op te del ven, niet om uit neerslachtigheid den strijd op te geven. niet om door bittere wrok gekweld ons aan roekeloosheden te wagen I We gedenken... om in ons zelf den wil te vinden ons volk vrij,, zedelijk hoogstaand, stoffelijk welvarend te ma ken Wanneer elk van ons 11 Juli zal vie ren, zal hij tevens aan den huidigen toe stand van zijn volk denken en er de mbtt De medewerkers z|}b verentwoordelQk voor kas bgdngea Ongeteekende stukken worden niet opgenomen. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggegeven 1 ld, Dieffi iat in stinkt sade sp: it de o 4(

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Koornbloem | 1928 | | pagina 1