jeugd-illusie
i
De Potaschmeststoffen
als Dekmest,
Spaarzaam zijn
3
Annoncen
4
den aan de geschiedenis, de aardrijks
kunde en de wetenschappen, hebben
een uitgebreide kliënteel, terwijl in
Frankrijk en ook in België tijdschriften
met dergelijke strekking moeite hebben
om zich staande te houden.
Een dezer tijdschriften n.l. De Ber
liner Illustrate Zeitung wordt regel
matig op tweejnillioen exemplaren ge
drukt.
Wat de dagbladen betreft geeft vol
gende statistiek een denkbeeld van hun
ne ontwikkeling
Morgenpost 600,000 nummers repu-
blikeinsche gezindheid.
Zeitung am Mittag 250.000 nrs idem.
Vossische Zeitung 100.000 nrs idem.
Lokal Anzeiger 190,000 nrs nationa
listische strekking.
Nachtausgabe 250,000 nrs idem.
Deutsche Allgemeine Zeitung 150000
nrs nationaal Centrum.
Berliner Tageblatt 120,000 nrs links
democratisch.
Hamburger Fremdenblat 150,000 nrs
rechts democratisch.
Leipziger Neueste Nachrichten 140
duizend nrs nationalistisch centrum.
Koelnische Zeitung 180,000 nrs na
tionaal centrum.
Vorwaerts 120,000 nrs sociaal-demo-
kratisch.
Rote Fahne 25,000 nrs communisten.
De Berlijnsche pers berust in de han
den van twee machtige Trusts de
Scherl en de Ullstein die over mo
dern uitgeruste gebouwen en drukkerij-
toestellen beschikken. Voorgaande sta
tistiek bewijst dat de drang naar ont
wikkeling steeds levendig blijft bij de
Duitsche bevolking.
RUSLAND.
De boeren verpletterd onder ver
hoogde belastingen. Volgens een
bericht uit Kowno hebben het centraal
uitvoerend komiteit en de Raad van
volkskommissarissen een besluit geno
men in betrekking met een belastings
aanslag der landbouwbedrijven van de
koelakken (zelfstandige boerenbedrij
ven) iedere boerderij die niet in een col-
lektief bedrijf is ondergebracht, moet
thans een verhoogde belasting opbren
gen, hetgeen voor de landbouwbevol
king een aanmerkelijke verzwaring van
den belastingdruk beteekent.
In het regeeringsbesluit wordt echter
gezegd dat de belastingopbrengst der
landbouwbedrijven volstrekt onvol
doende wasderhalve wordt aan de
verschillende bondsregeeringen met na
druk opgelegd de plaatselijke overheden
op hunne verplichting te wijzen, dat de
belastingen uiterlijk 15 Januari 1931 be
taald en ingevorderd moeten zijn.
voortbrenging zou reeds voldoende zijn
om alle tegenwoordig aanwezige voor
raden tarwe in een jaar van de hand te
kunnen doen. Het denkbeeld vond nog
al bestrijding, doch Dr van Rijn is voor
nemens het opnieuw ter sprake te bren
gen bij de tarweconferentie van Maart
in Rome.
Een broodnoodig voedsel. Te
genwoordig wordt veel gesproken over
suiker.'En wel met reden. Want suiker
is niet alleen een eerste-rang-voedsel
door haar rijkdom aan calorieën, maar
ook door het feit dat niets ervan verlo
ren gaat. Haar totale voedingswaarde
wordt benuttigd (99,75%) zonder dat
men voor afval te vreezen heeft.
Suiker is droog koopt gij integendeel
vleesch, dan krijgt gij voor uw geld 50
tot 70 °/o water.
Suiker wordt geheel en gansch door
ons lichaam "verbrand,,, terwijl bij meest
alle andere spijzen vezelen en cellulose
slechts door onze ingewanden gaan zon
der voedsel te geven.
Suiker draagt zelfs bij tot de verteer
baarheid van andere spijzen, en verge
makkelijkt de afscheiding van de spijs
verteringssappen.
Laat dus de suiker een grooten rol
spelen in uwe voedingweest niet bang
een zoet tusschengerecht op te dienen,
en eet een flinke portie confituur na uw
maaltijddat is geen weelde, verre van
daar, het zijn broodnoodige, gezonde
voedingsmiddelen, die ver weg de goed
koopste zijn, hetgeen zeker ook niet te
versmaden is.
Telefoontaai,,. Over de ge-
heele aarde wordt getelefoneerd, maar
de telefoontaal,, is toch overal verschil
lend. Wanneer de Berlijner een telefo
nische verbinding wenscht, roept hij
Bitte,, (asjeblieft) en noemt dan het
nummer; de opgeroepene meldt zich
Hier X.„, terwijl de Londenaar eerst
vraagt "Are you there?,, (zijt ge daar?)
en de Franschman zegt: "J'écoute!,, (ik
luister!).
Ook de Amerikaan begint evenals de
Berlijner het gesprek met: "Number
please!,, (asjeblieft, nummer?).
De Chinees echter weet, wat hij aan
zijn goeden naam als beleefd mensch
verschuldigd is en vraagt met veel om
haal "Day huey bin she ah!!, d. w. z.
ongeveer "Wil zoo goed zijn hem met
het juiste nummer te verbinden.,,
In Berlijn en Parijs is de telefoonjuf
frouw een "Fraulein,, of een "Mademoi
selle,,, in Londen echter een "Hello-
Girl,, en in China heeft de telefoniste
den titel "Din wan sin gay sum,,, wat
zooveel beteekent als een persoon, die
zorg draagt, dat de verbinding tot
stand komt.
Voor den New-Yorker daarentegen
is de telefoonjuffrouw slechts een gedeel
te van de telefoon zelf, om zoo te zeg
gen een taechanisch stuk van het gewel
dig bedrijf, zonder welk men zich het
moderne leven niet meer kan indenken.
Autoweg Oostende-Stamboel.
Er is besloten, op een vergadering van
de afgevaardigden van de Toeristen
bonden uit de betrokken landen, te
Weenen, een autoweg aan te leggen die
over Keulen, Brussel en Oostende, En
geland met Stamboel zal verbinden.
De bestaande wegen zullen namelijk
daaraan aangepast worden, door betere
bestrating, stofwering, inrichting van
kantoren voor vereenvoudiging van de
tolvereischten en van muntwisseling en
voor hulp. Daarin zullen de nationale
Toeristenbonden voorzien, gesteund
door het Internationale Verbond. Ook
de hotel- en restauratiekwestie zal on
derzocht worden.
Beperking van de tarweproductie.
Naar verluidt heeft in de conferen
tie der landbouwdeskundigen de Neder-
landsche deskundige Dr van Rijn het
denkbeeld aan de hand gedaan, dat alle
tarweproduceerende Staten zullen over
eenkomen gedurende den tijd van een
jaar hun productie met 7 1 /2 p. h. te
verminderen. Deze kleine verlaging der
Stalen boeken. Naar verluidt zou
Edison een middel hebben ontdekt tegen
de papierkrisis. Hij zou hebben gezegd,
dat de staaltechniek zoo ver is gevor
derd, dat men eerlang zal kunnen boeken
drukken op stalen velletjes. Deze zijn
sterker, uiteraard, dan papier en het
maken ervan zou goedkooper zijn. Een
boek van 4000 bladzijden zou slechts
twee duim dik zijn en nog geen 500 gram
wegen
UitJonge Levens
door B. PUTTEMAN.
Nu mochten z'er uit, uit 't gebulder en
't geweld van den strijd, uit de loopgra
ven van ellende en dood. Willy en Lan
ke waren blij als kinderen veertien da
gen verlof, ver achter 't front, in een
ongeschonden hoeksken van Frankrijk
Wat een zaligheid
Dagger had hun geschreven. Hij zou
verlof krijgen gelijk met hen... en als ze
hem dan willen meenemen, dan zou hij
zoo gelukkig zijn-
Arme Dagger ze hadden aan hem
zitten denken, diep in hun hart, als ze
zijn simpel briefje, dat hun geroerd had
tot in de ziel, gelezen hadden... Nu liep
de ijzersterke kerel op een paar houten
krukken... geen beenen meer.,.
Ze haastten zich hem te gaan afhalen,
zoodra ze den verlofbrief bij zich had
den.
Ze vonden hem achter de lijnen, ver,
in een armmoedig hospitaai. Hij be
groette hen met een treurigen glimlach,
Hij was bleek, mager, verouderd, met
opgetrokken schouders, een trek van
lijden om den mond... Ze zegden niet
veel ze konden niet...
Samen gingen ze... ze waren toch nog
met drie...
...Ze waren opgenomen bij een rijken
landeigenaar. Hij woonde op eenschoo
ne villa er was een mooi park omheen.
t Was Zomer... Frissche lommer lag
in de breede dreven, waar geur van
bloemen hing te balsemen en waar vo
gelen hun blije liederen zongen. Er was
een vijver, een groote ronde vijver, met
bloeiende treurwilgen er omheen, en
kleurige waterbloemen.
Spartelvisschen van rood en goud en
zilver, dartelden zich zot in 't spiegel-
reine water, dat lag vol droomerige rim
peling. Zwanen dreven er op, blanke
mooie zwanen, in stille mijmering, om-
koesterd door fluweelen zonnewarmte
en zomeraroom.
Hier was alles zóó vredig en kalm.
Hier kon men een oogenblik vergeten,
de tragisehe wreedheid van 't oorlogs
wee en de ellende der loopgraven vol
schrik en dood...
Ze werden hier behandeld en vertroe
teld als verwende kinderen van den
huize, zóó zacht en zóó vol toewijding
en zorgen.
't Was werkelijk te veel voor hen,
zoo ineens.
Bij zachten avond, dan zaten ze te
vertellen in 't lustpriëel bij den vijver,
waar de lucht vol hing van rozengeur
en maneschijn. Ze vertelden van ginder,
ginder aan het front, waar nu weer de
kanonnen hun dreunend lied zongen,
hun lied van den dood... Ze vertelden
van Fonske en Kadoen, die er gesneu
veld lagen en begraven... Ze vertelden
van hun land, hun Vlaanderen, dat ze
ginder ver aan de zee hadden moeten j
aten, en van hun huis, en van zóóveel... t
En dan kwam heimwee in hun ziele...
en Willy zong, wijl hij speelde op een
oude droeve vedel... herinneringen aan
voorbije dagen, aan moederken die dood
was, aan zijn meisje die hij misschien
nooit meer zou zien. Dan zaten allen
stil te luisteren Lanke met groote sta
rende oogen, Dagger met een glinste-
renden traan op de bleeke wang... de
heer en de dame van het huis en de
eenige dochter, een mooi meisje van
twintig... Mirette... en ze kon haar
schoone oogen niet wenden van 't blan
ke trillende gelaat van den grooten kun
stenaar... Ze verstond de woorden niet
van die vreemde tale vol zoete tonen,
maar ze voelde erin een ziele trillen en
weenen. Dan voelde ze zich zóó won
der, zóó vreemd, en 't werd haar soms
bang om thart, en ze moest haar oogen
sluiten voor 't visioen van haar eerste
liefde... den mooien vreemden zanger,
's avonds bij maneschijn... kijkend in de
verte.
Alleen, na zoo 'n samenzijn, schreide
ze...
Zoo kwam hun laatste avond..,
Mooi was hij, die avond, blauwig en
zacht, vol maneschijn... vol geur van
bloemen.
Ze zaten neveneen bij den vijver, alle
drie, de goede, trouwe vrienden van het
wee en de ellende.
Morgen, zuchtte Dagger, morgen
moet ik weer terug naar mijn klooster...
opgesloten als ne pater... en geen leven
zien... als in een graf, waar 'k stillekens
doodga, zonder dat g'het merken kunt.
k Zou veel liever met u meegaan, weer
naar 't front...
Kom, kom, ouwe jongen, bemoe
digde Willy; als we weer eens in verlof
komen, dan zoeken we u op, en we
brengen onze vrije dagen samen plezie
rig door.
Plezierig, plezierig... zuchtte de on
gelukkige. Kan ik nog lachen, mag ik
nog lachen? Kan ik nog plezier hebben?
Ware ik maar als Fonske en Kadoen...
dood.
Ze zwegen, en dat laatste akelig
woord van den verminkte, woog in de
stilte voort, vol haat en gruwenden ernst.
Lanke en Willy voelden wat er nu
moest omgaan in 't gemoed van den ru
wen sterken boottrekker... die geen bee
nen meer had... en geen hope voor later.
Schoone jaren van de jeugd... verplet
en vertrapt tot gruis en vertwijfeling...
Ze keken vóór zich uit, de droomerige
verte van den mooien avond in.
Willy, fluisterde Dagger plots heesch,
van ontroering, speel nog ééns, dat w'
het nog eens hooren, alle drie. 't Kan
den laatsten keer zijn. Dan, heel zacht,
speelde hij... 't Was zoo schoon. De
avond-maan luisterde en de stilte streel
de de klanken tot een innig lied van een
strijdende ziel... Hij zong... 't Afscheids
lied van vroeger.
Liefste plekje, adieu.
Liefste plekje, vaarwel...
Meisje lief, adieu,.
Meisje lief, vaarwel,
Kus me nog éénen keer,
Voor ik henensnel... Adieu...
Dagger en Lanke zaten te luisteren
zóó hadden ze hem nog nooit hooren
zingen...
Willy voelde niet meer, hoorde niet
meer, noch zag... Hij droomde van haar,
die verre was... en van zijn huisje... in
Vlaanderen aan de zee... en er glinster
den tranen op zijn wangen.
Op de veranda stond een jong meisje
te luisteren... Mirette...
Ze zag den vijver; de drie jonge men-
schen, stil en roerloos, omneveld door
avondschemer, als heiligen in dien krans
van smachtende tonen vol droefenis...
luisterend, met verre gedachten...
Ze zag hen nog zitten als de tonen van
't lied ver uitgestorven waren in de stilte
van het park; ze sloot de oogen, en ze
leunde tegen een der houten pijlers van
de veranda aan, 't hoofd ietwat achter
over, vechtend tegen haar wilde ge
dachten. Maar immer weer zag ze de
mooie energieke trekken; de groote
blauwe oogen, en de golvende lokken,
van den knappen Vlaming... Juist vóór
den oorlog had ze zijn foto gezien in de
dagbladen, als de roep van zijn eerste
schitterend optreden heel de kunstwereld
had gevuld, en ook de dagen daarop,
als zijn roem zich verder had uitgebreid.
En nu was diezelfde groote kunstenaar
twee weken lang hun gast geweestze
had hem leeren kennen in al zijn eenvoud
van simpele Vlaamsche jongen met het
gouden hart. Ze had hem zien omgaan
met den armen verminkten zoo zacht als
met een broeder. En nu ging hij morgen
weer heen, als gewone soldaat, naar de
doodenvelden aan den Ijzer.
Ze beefde... en ze voelde zich zoo
hulpeloos en alleen.
Aan den vijver waren de drie vrien
den rechtgestaan, en nu kwamen ze de
laan in, naar het huis toe: Lanke en
Dagger vooraan, zonder spreken, en
daarachter Willy, de vedel in den arm,
met gebogen hoofd, en trage stappen...
Ze groetten alle drie als ze 't meisje
voorbijgingen, en ze wenschten haar een
goeden nacht.
Ze noemde zijn naamWilly Berry...
zijn artiestennaam... Hij schrikte en
draaide het hoofd. Ze wenkte hem.
Hij kwam voor haar staan, hij zag
haar mooi gezichtje dat heel bleek was,
haar lippen die trilden, en een traan die
uit haar oogen rolde.,. En ineens, dacht
hij te begrijpen...
Ze kwam naar hem toe, heel traag, en
ze keek hem smeekend aan, vol liefde-
Hij beefde. Ze vatte zijn hand, en druk
te ze...
Morgen vertrekt ge dus...
Ja, mejuffer, morgen vroeg om
vijf ure.
Uw verlof is zoo kort geweest...
Ze kon een snik niet onderdrukken.
Jawel, poogde hij luchtig te zeggen.
De dagen vliegen hier wel sneller dan
ginds aan het front.
Ge zult ons wel eens schrijven hoe
't ginder gaat...
Zeker, mejuffer, dat zijn we u dui
zendmaal verschuldigd... we zullen de
mooie dagen van ons verlof en 't harte
lijk onthaal nooit vergeten.
Moogt ge later dan nog in verlof
komen
Dat hoop ik wel... als ik gespaard
blijf.
En zult ge dan weer terugkomen
naar hier Willy... Zijn naam klonk
zóó teer en zoet...
Hij voelde zich ongerust. Hij hoorde...
Als ik nog ooit in verlof keer, me
juffer, dan kom ik weer naar hier, als uw
vader het wenscht.
En ge zult ons niet vergeten... mij
niet Hij voelde hoe haar hand de zijne
drukte, warmer, en bevend...
U alle drie niet, mejuffer, op mijn
woord...
Noem me maar Mirette... en ver
geet mij niet... ik denk aan u, elk uur-
Ze kwam dichter bij hem, en hij zag
haar gezichtje: geheven naar het zijne; de
mooie oogen glinsterden vol tranen.
Hij maakte zacht zijn hand uit de hare
los, boog licht voor haar, murmelde
Ik wensch U nu goeden nacht, me
juffer, want 't zal vroeg dag zijn, en 't zal
wellicht lang duren eer ik nog eens in een
zacht bed zal slapen...
Zijn gezicht stond ernstig als hij heen-
i g'ng-
j Ze zag hem gaan... en ze snikte haar
verdriet uit, 't hoofd geleund tegen den
muur... hopeloos,
j Had hij haar dan niet begrepen... Ar-
i me Mirette.
Vóór hij dien avond den slaap vinden
kon, lag hij lang na te denken over 't
mooie Fransche meisje dat hem°zijn hart
had geschonken... haar eerste reine
liefde...
Hij dacht aan Leentje, zijn meisje gin-
j der verre... Zpu hij haar nog ooit weder-
zien
...'s Anderendaags vertrokken ze.
In t Oosten rees den nieuwe heerlijke
zomerdag.
De gastheer en zijn vrouw wenschten
de drie makkers goede reis en veel ae-
luk...
Het mooie meisje zagen ze niet.
Ze zagen niet... dat op haar kamer de
arme Mirette schreide... de gordijnen
nat, als ze W411y heen zag gaan. Ze
wierp hem een kus, uit al de liefde van
haar minnend hart geboren...
Hij wist het niet...
Als ze weer in 't regiment aankwamen,
werden Lanke en Willy naar de eerste
lijnen gezonden... 't Was nacht en stil...
een maannacht vol gedroom.
De scheikundige meststoffen worden
over 't algemeen in den grond gewerkt
nadat zij uitgestrooid zijn, ten einde ze
goed met de bouwlaag te mengen.
Sedert eenigen tijd hebben talrijke
proefnemingen bewezen dat de potasch-
meststoffen voordeelig als dekmest op
wintergranen kunnen aangewend wor
den, en aldus wonderbare opbrengst
vermeerderingen kunnen teweegbren
gen.
Alhoewel wij overtuigd zijn dat, in
normale omstandigheden, de potasch-
meststoffen ten minste een veertiental
dagen voor het planten moeten aange
wend worden, valt het niet te betwisten
dat ze, als dekmest aangewend, ook goe
de uitslagen teweegbrengen.
De ervaren landbouwers zijn het eens
om te beweren dat het aanwenden eener
goede potaschbemesting op graange
wassen overvloediger en zwaarder graan
voortbrengt, en dat ze minder aan lege
ren blootgesteld zijn.
Een oordeelkundige potaschbemes
ting, bestaande uit 300 Kg. chloorpot-
asch en 1.000 kg. sylviniet-kaïniet brengt
een opbrengstvermeerdering teweeg van
400 a 800 kg. graan, en van 1.000 tot
1.400 kg. stroo per hectare.
Indien dus sommige landbouwers de
potaschmeststoffen, door onvoorziene
omstandigheden, nog niet hebben kun
nen toedienen, is het aanbevelenswaar
dig op dit oogenblik 250 a 350 Kgr.
chloorpotasch, of 800 a 1.200 kg. sylvi
niet-kaïniet als dekmest per hectare aan
te wenden.
In zandgronden, mag men 't zij chloor
potasch 40 of 50 °/o, 't zij sylviniet-kaï
niet gebruiken, terwijl in zware gronden
en in deze van gemiddelde vastheid, zal
men bij voorkeur chloorpotasch 40 of
50 °/o toedienen, om te beletten dat zich
een harde laag aan de oppervlakte van
den grond vorme.
De potaschmeststoffen mogen met de
stikstofmeststoffen vermengd en uitge
strooid worden. Ten andere, de koren
velden die goed aan de weersomstandig
heden weerstaan hebben, zullen zeer
dankbaar zijn voor die snelwerkende
bemesting.
Inderdaad, die graangewassen moeten
hun beschadigde weefsels zoo spoedig
mogelijk hervormen, en den groei her
nemen.
Het gebruik van een snelwerkende
stikstofmeststof als dekmest kan zeer
nuttig zijn, voor den wasdom der win
tergranen. Vele landbouwers schijnen
zich echter te willen vergenoegen met
een groote hoeveelheid stikstof toe te
dienen. Doch in dit geval is dikwijls een
te snelle ontwikkeling der planten te
vreezen, die soms schadelijk is voor de
landbouwprodukten.
De landbouwers hebben er alle belang
bij de stikstofmeststof met een gemiddel
de potaschbemesting, en als dekmest uit
te strooien. Dit zal ook de jonge planten
toelaten krachtiger weefsels te vormen,
die terzelvertijd zwaarder en meer weer
standbiedend tegèn het legeren en de
ziekten zullen zijn.
Om de bemesting te volledigen zou
men ook een zekere hoeveelheid snel
werkende fosfoorzuurmeststof kunnen
aanwenden. Deze bemesting is natuur
lijk minder onontbeerlijk dan de potasch
bemesting, daar vele landbouwers groo
te hoeveelheden ijzerslakken of super
fosfaat voor de bemesting hunner winter
granen hebben toegediend.
Practische proefnemingen hebben be
wezen dat men ten minste zooveel pot-
asch als fosfoorzuur moet gebruiken.
(Ingezonden).
9KttM&i<iMa!S££S3nat»«*«ffigiiMaiaiiBiaHinM
De landbouwkrisis verplicht de land
bouwers hun inkoopprijzen te beperken
en te sparen. Men moet er echter twee
maal over nadenken, alvorens een winst
gevende uitgave daar te laten, en zich
in ieder geval afvragen, of het middel
niet erger is dan het kwaad. De bemes
ting der gronden vormt hoofdzakelijk
een winstgevende uitgave en het is van
belang ze met zorg te onderzoeken. Wij
zullen hier de stikstofbemesting be
schouwen.
De ondervinding heeft aangetoond
dat gemiddeld voor de vier graange
wassen tarwe, rogge, gerst en haver,
na de vermeerdering van opbrengst, te
danken aan het phosphoorzuur en aan
de potasch, te hebben afgetrokken, 1 kg.
stikstof de opbrengst vermeerderde met
20 kg. graan en 30 kg. stroo.
Als men een gemiddelde bemesting
beschouwt, welke 40 kg. stikstof, hetzij
200 kg. ammoniaksulfaat inhoudt, kan
men rekenen op een aangroei van op
brengst van 800 kg. graan en 1200 kg.
stroo. Slaan wij geen acht op dit laatste.
Een gemiddelden prijs aannemend van
85 fr. voor de tarwe en de haver en van
70 fr. voor de rogge en de gerst, is de
waarde van de opbrengstvermeerdering
aldus 680 fr. voor de twee eerste granen
en 560 fr. voor de beide andere.
Als de klimaatgesteldheden zeer on
gunstig zijn, zooals in 1930 bijvoorbeeld,
is de opbrengstvermeerdering niet zoo
hoog, en men heeft waargenomen dat in
zulk geval, de opbrengst verkregen per
kg. stikstofmest in plaats van 20 kg.,
kon zakken tot 12 kg. graan. 200 kgr.
ammoniaksulfaat (40 kg. stikstof bevat
tend), zouden dan een toename van op
brengst van 480 kg. graan geven, ter
waarde van 408 fr. voor de tarwe en de
haver en van 336 fr. voor de gerst en
de rogge. De bemesting, 310 fr. kostend
(ammoniaksulfaat tegen 155 frank), ziet
men dat zelfs in het ongunstigste geval
(lage prijzen en ongunstige klimaatsom-
staudigheden), de stikstof bemesting nog
een lichte winst overlaat.
En moet men voor twee op elkaar
volgende jaren zulke slechte voorwaar
den van weersgesteldheid voorzien
De volgende tabel vat de hierboven
aangegeven cijfers samen.
3
a.
cg v
Q
D
cr
rc
B
B
5' o
«■oS
3 5 2
u>
u>
F
tr
haver
tarwe
fr.
800 kg.
3
F
tr
gerst
ogge
{F
T
O
*-
CQ
(Ingezonden).
LANDBOUWERS, gebruikt voor
Uwe aankondigingen altijd Uw blad
j De Koornbloem die het meest ge
lezen Vlaamsch landbouwblad is.
Voor ieder wat!
8
CQ
O)
M
0
O
CQ
CL
(V
0
0
Mi
0
0
K>
O
O
*r
cq
(A
r-t-
M
O
O
CL
O
O
C9
M
O
O
M
O
M JD
CQ
Ou
G
Q-
rS'
Q re rv
CQ
B C/i O-
o q
3. B 5'
0 (V CQ
0- O 0
t"1"» O 0
ON
oo
O
O
O
*1
0
to
UI
Ul
CQ
0
Ul
ON
O
O
O
M
0
0
M ►-!
0
0
0
Ui
4^
VO
O
Ni
O
Oo
m"*
0"
0
rt-
0
M
<2
OO
O
0
NJ
ON
Ui
O
PT
Ui
Ui
On
CQ
O
I M
O
CQ
CQ
C9
CQ
M
0
0
0
0
Co
L*.
0
0
"t
