PASCHEN
Landbouwweekblad
VAN VERRE VRIENDEN
PEE KLAK!!!
Landbouwers, in gelid
Belangrijk Bericht
Het aanwenden van in-
landsche tarwe bij de
bereiding van brood
Het Bezoek van onze
Afdeeling Leefdael
te Aalst
ZOND AO 5:APRIL 1931
ftï}» 25 seniles»
13de JAARGANG Nr 640
MMm
Arbeid
adelt
Abonnementsprijs 12,00 frank 's jaars.
Men schrijft in op ons Bureel en op alle postkantoren.
Aankondigingen volgens akkoord,
Bureel en Redaktie: DE VILANDERSTRAAT, AALST
Verantwoordelijke Opsteller
ORTAIRE CAUDRON, Aalst.
Voor en door
de Landbouwers
Paschen, feest van opstanding. Over
winning op de dood, op het duister graf.
Afscheid van den winter, aankomst van
betere dagen. Feest van vrede, van
hoop. De menschen kleeden zich op
hun Paaschbest, kristenen naar ziel en
lichaam.
P Zooals eiken hoogdag heeft Paschen
zijn eigen gebruiken. Men heeft nog de
Paaschvuren op sommige plaatsen, ver
branden van den winter de Paasch-
eieren enz. Over deze twee willen wij
in deze enkele regelen handelen. Hier en
daar bestaan de paaschvuren nog. Men
ziet de kinderen vanaf Witte Donder
dag langs veld en zijdewegen afval van
hagen, liefst doornen verzamelen, een
vuurtje aansteken, waar ze dan joelend
ronddansen en het uitgalmen van pret.
Wat die kinderen in hun eenvoud
doen, brengt ernstige en leerrijke ge
dachten.
Doornen. Wij hoorden ze beschrij
ven in de lijdensoverweging van Onze
Heer. Hoe ze samengebonden in een
krans op zijne slapen gedrukt werden en
in een overvloed van smart en bloed
zijn aangezicht doorwonden.
Doornen De mensch vindt ze ver
spreid op zijn levensweg verwondt en
pijnigt er zich aan en als onder een
kaïnvloek neemt hij ze niet weg, laat ze
i liggen, onbekommerd of anderen op
hun beurt er zich aan wonden zulllen,
Doch kinderhandjes doén verdwijnen,
wat grooten tot harteleed en hartepijn
kan strekken.
De Paascheieren zijn nog overal in
gebruik. Heden ziet men ze voor uit
stalramen in alle kleuren en grootten.
Doch wie herinnert zich niet de paasch
eieren uit zijn kinderjaren. Op Donder
dag gaan de klokken naar Rome een
welbekend soms typisch figuur verge
zelt ze, op Zaterdag morgend zijn ze
terug en brengen de Paascheieren mede.
Bij den eersten klank der klok spoedden
wij ons hof en boomgaard in, gejaagd
en ernstig zoekend onder haag en struik
gewas, door ons blijde jubelkreten ver
radende als wij er vonden. Deze eieren,
door kinderhandjes geraapt, worden
door de familie geëten in gezamenlijken
disch, als teeken van vrede, familievrede
die ze medebrengen.
Wanneer brengt Paschen ook vredes
leren voor de groote familie, de maat
schappij die rot is; waar men elkander
in het haar zit, bekampt, vernederen
wil, hatelijk maken of vernietigen uit
zelfzucht, uit egoïsme, en zich niet
schroomt de gemeenste middelen te ge
bruiken. Waar dus ware vrede noodig is.
Daar zijn menschen die beweren dat
paaschvuren, paascheieren en andere
dergelijke gebruiken te ouderwets zijn
voor onzen tijd. Maar ze denken er niet
aan dat het schoonheid is, door zijn oor
sprong, eenvoud en beteekenis. Daar
zijn er ook, die in zieliooze en daarom
halve geleerdheid, die oude gebruiken
willen terugbrengen tot het heidendom
maar weten niet, dat de praktische zin,
ook het schoonheidsgevoel ervan door
onze voorouders waardig gevonden is
bewaard te blijven en in te kerstenen.
Onze buitenlieden in het algemeen hou
den die gebruiken in eere en aanzien de
paaschvuren als vreugdevuren, de
paascheieren als vredeseieren.
Paschen, dag van opstanding en leven!
m'iscutiK-
Zooals wij in ons vorig nummer heb
ben meegedeeld hebben de Belgische
maalderijen zich eindelijk bereid ver
klaard 5 t. h. inlandsche tarwe te ge
bruiken bij de vervaardiging van meel
bestemd voor binnenlandsch verbruik en
hebben tevens een prijs van 100 fr. per
100 kgr. tarwe gewaarborgd aan den
voortbrenger.
In onze bijdragen over de landbouw-
krisis verschenen verleden jaar en in-
Zonderlijk in ons nummer van 6 April
1930, hadden wij het verplichtend ge
bruik van een zekere hoeveelheid in
landsche tarwe bij de broodbereiding
aanbevolen als doelmatig middel om de
landbouwcrisis te lenigen Wij spraken
ons echter uit voor eene verplichte aan
wending van 20 tot 25 t. h., terwijl nu
maar eene hoeveeldheid van 5 t. h. aan
onze graanvoortbrengers werd toege
staan.
Wat te denken over deze maatregel
Als uiting van het streven om het ver
bruik van onze eigene landbouwproduc
ten binnen 's lands grenzen te verruimen
en voor het overschot aan voordeeligen
uitvoer te denken verdient de toezegging
der maalderijen aan onze landbouwers
voorzeker onze goedkeuring. Er dient
echter bijgevoegd dat de maalderijen de
zen maatregel aan den landbouw hebben
toegestaan niet als spontane hulp doch
als transactie of vergelding voor de op
heffing door de Regeering van het in
voerverbod van Russische tarwe.
Er bestaat dus geen wettelijke ver
plichting voor de Belgische maalderijen
een zekere hoeveelheid inlandsche tarwe
aan te wenden bij de meelbereiding voor
inlandsch verbruik. Voor de toekomst
behouden zij de volledige vrijheid dezen
maatregel te laten vallen, in te krimpen
of uit te breiden, zonder rekenschap te
moeten geven aan de graanvoortbren
gers of aan de Regeering.
Waarborgen of zekerheid voor den
afzet hunner tarwe biedt de bewuste
maatregel niet aan onze landbouwers,
ook kan zij hun geen vaste richting ge
ven inzake de verdere regeling hunner
uitzaaingen.
Wij betreuren dus hier nogmaals de
onvolledigheid der getroffen schikkingen
en vragen dat de Regeering onze graan-
bouwers wettelijke waarborgen zou
schenken betreffende den afzet hunner
productie naar het voorbeeld gegeven
door de ons omringende landen zooals
Frankrijk, Duitschland en andere.
Wij vragen zekere en stellige waar
borgen voor de toekomst en wenschen
het lot onzer graanbouwers met afhan
kelijk te laten van den goeden wil der
maalderijen die later op een bepaald
oogenblik opnieuw hunnen voorkeur
kunnen geven aan het uitsluitend gebruik
van vreemde granen. Het verleden im
mers bewijst ons dat de gevraagde wet
telijke waarborgen meer dan gerecht
vaardigd zijn
Onze landbouw brengt enkel het vier
de voort van de totale behoefte aan
tarwe voor het inlandsch verbruik. De
overige drie vierden dienen uit den
vreemde betrokken.
Onze lezers zullen zich herinneren dat
er na den oorlog in verschillende mid
dens een strekking bestond om de boe
ren te verplichten meer tarwe te zaaien,
waarvan de productie zou dienen ver
kocht tegen een maximum-prijs ten einde
den prijs van het brood goedkooper te
maken.
In alle landbouwmiddens ook van ons
ging tegen deze campagne gewettigd
verzet uit, omdat wij het als een anti-
economische maatregel beschouwden
voor de tarweteelt gronden te gebruiken
die er minder voor passen of die met
andere teelten een belangrijker geldelijke
opbrengst konden opleveren.
Gezien onze landbouw maar 25 t. h.
opbrengt van de totale behoefte voor
het inlandsch verbruik, zou men kunnen
geneigd zijn te gelooven dat de gansche
inlandsche tarweopbrengst door de Bel
gische maalderijen wordt aangekocht
voor broodbereiding. Dit is echter niet
het geval. Zoolang de vroegere maxima-
prijzen opgelegd door de Regeering de
prijzen der inlandsche tarwe hielden on
der den wereldprijs, werd de inlandsche
tarwe totaal voor het broodbakken op
gekocht. Toen echter na het opheffen
der officieele maximaprijzen, de prijzen
der inlandsche tarwe zich aanpasten aan
het wereldpeil, vertoonde de inlandsche
tarwe ineens volgens de beweringen der
bakkers de vereischte hoedanigheden
niet meer om te voldoen aan den smaak
der verbruikers en de maalderijen be
weerden dat zij het meel moesten ver
vaardigen volgens de eischen gesteld
door de bakkers. Van dit oogenblik ook
werd de inlandsche tarwe niet meer ge
zocht voor broodbereiding en vielen
hare prijzen
Laten wij echter hier zeggendat de
mindere gunst waarvan inlandsche tar
we genoot voor broodbereiding niet te
vinden was bij de verbruikers, doch bij
de bakkers die grooter geldelijk voor
deel behaalden bij het gebruik van
bloem voortkomende van vreemde tar
we.
De ondervinding bewijst dus dat wij
ten volle gerechtigd zijn wettelijke waar
borgen te eischen inzake den afzet der
inlandsche tarwe binnen 's lands gren
zen. De tarweteelt is een onmisbare fac
tor voor onzen landbouw, de aanwen
ding van normale hoeveelheden in
landsche tarwe bij de broodbereiding is
volstrekt niet nadeelig voor de verbrui
kers, zoodus vereischt de algemeene
welvaart dat men door het wettelijk
waarborgen aan onze tarwecultuur van
een flinken afzet in het binnenland deze
teelt van den ondergang bevrijde
Zooals hooger vermeld, is er voor 't
oogenblik maar sprake van gebruik van
inlandsche tarwe ten bedrage van 5 t.h.
Op eerste zicht is dit maar weinig. Doch
rekening houdende met het feit dat de
tarweoogst ingevolge het ongunstig we
der verleden jaar mislukt is, dat er veel
tarwe gekiemd is en dus ongeschikt voor
broodbakken en dat reeds vele goede
tarwe verkocht en verbruikt is, heeft
men geraamd dat deze hoeveelheid vol
doende is om de nog beschikbare voor
raden te verwerken.
Zooals voor schier alle andere hulp
maatregelen ten voordeele van den land
bouw komt deze ten bate der tarweteelt
dus ook te elfder ure.
Doch beter laat dan nooit zou men
kunnen zeggen.
Wij vragen dus dat het verplichtend
gebruik van inlandsche tarwe voor
broodbereiding tijdig en bij officieelen
maatregel worde toepasselijk gesteld
voor den komenden oogst en dit voor
aanzienlijker hoeveelheden in verhou
ding tot de opbrengst van den oogst,
welke tijdig op benaderende wijze kan
worden geschat.
Weinigen van onze leden zullen
waarschijnlijk deze gemeente kennen.
Welnu, lieve Lezeressen en Lezers van
De Koornbloem Leefdael is eene
landbouwgemeente aan de poorten van
Leuven gelegen, met een grondgebied
van circa 1800 hectaren. Tusschen twee
heuvelrijen in, biedt het van deze ge
zien, met zijn XVIIe eeuws kasteel, zijn
eigenaardig kerkje, zijne oude St Viro-
nicakapel (waaraan het gehucht St
Viroin zijn naam ontleent), zijne roode
daken, zijn bergen en dalen, waar tus
schen het groen en lief beekje kronke
lend heengaat, een mooi landschap.
Men zou het wel LIEFDAL mogen
noemen.
Deze jong maar krachtig bloeiende
afdeeling bracht dus Zondag laatst een
bezoek aan onze inrichtingen te Aalst.
Van in den vroegen morgen met
auto-car vertrokken, kwamen ze met
hun symphatieken voorzitter, heer De
Keyzer, en hun ievervollen zaakvoer
der heer Vrebos vooraan, rond 10 1/2
uur in Aalst aan.
Onze bestuurder, heer Caudron, stel
de er prijs op ze persoonlijk te ontvan
gen. Hij liet hen achtereenvolgens de
magazijnen, maalderij, drukkerij, meka-
nieke werkplaats voor het herstellen
van auto's, bureelen met afhankelijkhe
den enz. bezichtigen en verschafte de
noodige uitleg. Het trof deze goede
menschen diep, hier alles in zulke goede
orde aan te treffen, zoo modern. Meer
nog als de heer Bestuurder hun het ne
derig ontstaan van R. U. Z. uitlegde,
de korte spanne tijd van zijn bestaan, de
scherpe soms oneerlijke en ongelijke
strijd die R. U. Z. had en heeft tegen
sommige mededingende maatschappijen
en private inrichtingen. De strijd tegen
vervalschers van eetwaren en meststof
fen werd onderling besproken. De heer
Bestuurder toonde aan, hoe sommige
stoffen, in den handel aan spotprijzen
verkocht, toelaten waren te vervalschen
i op zoo 'n wijze dat het voor gewone
menschen moeilijk zooniet onmogelijk is
dezelve te ontdekken. Het logisch be
sluit van deze bespreking was voor allen
dat R. II. Z. door zijne bestendige kon-
trool, in staat is de beste waren te leve
ren, die in alle vertrouwen mogen geno
men worden.
Onze geleverde plantaardappelen
kwamen vervolgens aan de beurt. Met
namen van landbouwers en stalen toon-
Ide onze Bestuurder, dat deze door ons
geleverde planters afkomstig zijn uit de
beste streken, van gekende kweekers en
uitgelezen velden, dat hier dus het ge-
(Zie vervolg 2e bladz. le kolom).
Dat Redt U Zeiven overal bijval geniet bij de landbouwers
en bewondering bij buitenstaanders is een bekend feit.
Hier geven we een artikel van iemand die 44 Redt U Zeiven
de laatste tijden leerde kennen en voor diens werken in volle bewon
dering staat
vliegen en snorren, den voorraad voe
rende uit en in de magazijnen der
vereeniging. De Spaar- en Leenbank
rust en steunt op onverwelkt boerenver-
trouwen en is bereid, waar het pas geeft,
dienst te verleenen. De verzekering
steekt haar schoon fier hoofd omhoog.
Kleinveebonden, kleinvee- en witloof-
syndikaten bewijzen schatten van dien
sten.
Verbazend na amper tien jaar
En... tot spijt van die 't benijdt!
Bij dit alles heeft de boer minstens de
zekerheid, de overtuiging eigen boeren
werk te dienen en vooruit te helpende
naakte zekerheid dat zijn zuurgewonnen
centen nooit en nergens tegen boeren-
belangen worden misbruikt. Niet van
alle "boerenvereenigingen,, is Zulks te
getuigen.
Met zijn wetenschappelijken dienst,
voordrachten, scholen, en bovenal zijn
van leven-bruischende jeugdgroepeering
kan Redt U Zeiven dood-gerust, en
schitterend, de vergelijking ondergaan
met andere organisaties welke ellen
dig komediespel slechts bij naam met
den landbouw uitstaans hebben.
Gelukkig Voor goed zijn de dagen
voorbij dat de boer zich met een schoon-
kleurin foorkramers etiket bedodden liet.
Uitgezogen, bedrogen, misleid, mis
bruikt wil hij voortaan eigen wegen op,
een eigen doel nastreven. En de staal-
sterke hardnekkigheid en steenharde
Vlaamsche koppigheid die tien jaar ge
leden de arduinen fondamenten waren
waarop Redt U Zeiven werd gesticht en
opgetrokken, zijn de helderste waarbor
gen eener edeler toekomst
Laat ze dus fluiten en sakkeren, zij die
er 'n sport van maken de standsfierheid
van den boer te paaien metde land
bouw is de bijzonderste aller nijverhe
den
Wat deden ze er voor?
Knoeien opdat hun politiek-financieele
winkel floreere
Op dan Landbouwers van het land
van Aalst! Neen, landbouwers van heel
Vlaanderen en BrabantUw onverbid
delijke leuze klinke Voor en door den
Boer
Voelt gij u niet man genoeg om uw
eigen zaken te beridderen Uit te brei
den? U zeiven redden?
Wilt gij vrij en onafhankelijk staan
tegenover iedereen Vrij en vrank kij
ken in ieders oogen Onvervaard-fier
U zeiven sterk en geducht maken
Te dien einde werd ontzaglijk veel
verwezenlijkt. Puursimpel in het leven
geroepen in tijden herinnert gij u het
nog toen niemand zich van boeren-
belangen dierf noch wou bekommeren.
Redt U Zeiven kan nog eindeloos meer
en beter op uitdrukkelijke voorwaarde
dat men het wille
Willen Dat niet in holle woorden
doch in klinkende daden het boerenbe
drijf even billijk als nijverheid en handel
worde vooruit gestooten
Willen 1 Dat den boer 't plaatske
worde beschoren 't welk hem onder
Gods lieve zonne in rechte toekoipt
Dat willen, is Redt U Zeiven steunen
door dik en dun
Willen En al het overige komt van
zelf. Luppe.
't Riskeert straks op een treurig afge-
zeeverd deuntje uit te draaien, de bewe
ring dat de boer op dit oogenblik met
I bei zijn voeten in een zorgwekkende pe
riode van zeven graatmagere jaren
staat te worstelendat hij er broek
scheuren gaat bij oploopen. Doch, al
hoewel afgezeeverd blijft het verre, zeer
verre van verloren moeite, immer door
'en geweldig, op dat zelfde aanbeeld te
bonzen al was het maar om den laatsten
onvereenigden landbouwer rats wakker
te daveren en hem te rukken uit de ver
raderlijke droomwereld van gemakzucht
en onverschilligheid.
't Is van zelf gekomen
't Zal van zelf wel keeren
peinst men wel eens.
Van zelf beteren? Geen schijn van ge
dacht van.
Bijzonder in de harde dagen dat de
landbouwkrisis scherpe tanden zetdat
de nood dreigend stijgt als wassend wa
ter, voelen de menschen zich spontaan
naar mekaar gedreven, slaan allerwegen
geest en verstand breed open en wordt
instinktmatig, als naar een van God ge
zonden reddingsboei gegrepende
vereeniging, het syndikaat, de beroeps
organisatie.
Voorzeker, wee, den werkman zoo
deze in de huidige omstandigheden het
nut eener eigene organisatie niet begrijpt
en niet diensvolgens handelt. Maar
vooral, wee, den boer zoo deze zich
rampzalig op zijn eentje houdt en de
organisatie, welke voor hem speciaal tot
stand kwam, schokschouderend bekijkt
en laat betijenWee, den boer vooral,
omdat de piekfijne, netjes afgeborstelde
heeren van Brussel, integenstelling met
hun lieflijk geflikflooi met handel en nij
verheid, den boer wel massale gouden
bergen beloven, doch uiterst zelden
waarlijk praktische daden van echte
waardeering stellen.
Uit de mode en toch immer versch-
nieuw de boer zal het al betalen.
Met zijn overheerlijken samenhang
van werken, door en voor de boeren op
gericht, dwingt Redt U Zeiven onbe
twistbare bewondering af èn van vriend,
én van benijder. Niet zonder reden! Im
mers, is hare organisatie niet de rijp-
sappige vrucht van grenzelooze durf-
en werkkracht die onvermijdbaar gedijen
en bloeien moest omdat ze steunde en
onvoorwaardelijk stutte op bouwende
liefde voor den boer en diens bedrijf?
Laat ze meesmuilen zij de vreemd
soortige boerenvrienden die van
over jaren onze organisatie als een ijle
zeepblaas bestempelden, die kapot ging
kletsen bij 't eerste beste windeke om
spoor- en roemloos te verdwijnen. Laat
ze meesmuilen en... gras-groen lachen,
want de boeren van het Aalstersche
werkten door, bedaard-stil, onverpoosd
en hielden bewonderenswaardig kop.
Bij hen voelt de Vlaamsche boer zich
gemoedelijk van den huizehij is hier bij
eigen volk. Zelfvoldaan en genoeglijk
herkent hij in eiken steen, in elk werktuig
een stukske van het zijne, iets van eigen
werk, eigen arbeid, trouw en verkleefd
heid.
Tientallen en tientallen gemeenten
sloten aan om zich zeiven te redden en
thans gaat deze beweging zich krachtda
dig baan breken om heel de streek en
verder op te overrompelen,
Spijts ontrouw en spijts misverstand,
Spijts vijand en spijts dwingeland!
zooals Berten Rodenbach het ontstuimig
zeggen kon.
Gelukkig mogen de boeren heeten in
de streek waar Redt U Zeiven werkt
hier bij ons waar één enkel boerenbond
het hooge woord voert, worden wel eens
voor den aap gehouden en als ik de prij
zen bezie in "De Koornbloem,, dan kan
ik berekenen hoeveel we te veel betalen
In uwe streek maken uwe vijanden spe
ciale lage prijzen die hier soms tot 20 fr.
hooger staan. Gelukkige Redtuzelvers
De verkoop-aankoopafdeeling bloeit
en wentelt van gezondrumoerig leven.
Rust, roest Vrachtwagens en autos
De belanghebbenden welke wenschen
Mr. Peiffer, Staatslandbouwkundige, te
raadplegen over landbouwzaken, kun
nen hem gratis spreken in het lokaal
"Paviljoen,,, Groote Markt, te Aalst, op
den eersten en den derden Zaterdag van
elke maand, van 8 1/2 tot 9 1/2 uur.
Desnoods mogen zij gemelden heer
ook per brief raadplegen, met te schrij
ven aan zijn adres Veerstraat, 39, te
Dendermonde.
Het boek van den plezanten Moorse-
laar is eindelijk verschenen.
Vraagt het persoonlijk, of schriftelijk
bij B. Putteman, Baardegem of bij
A. Van den Broeck, Herdersem.
i mm n iiiih' i ii
ar w&m
|)BINBSIïl9|KMn£*m
De medewerkers zijn verantwoordelijk voor hun bijdragen.
Ongeteekende stukken worden niet opgenomen.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggegeven.
