Een kijkje over deDuitsche grens
SpaanscheLandbouwbevolking
J
t;
Arbeid adelt»
Landbouwweekblad
Voor en door dc Landbouwers
De groote Nood van de
Het reglement op
den eierhandel.
Orgaan der Landbouwersvereeniging Redt U Zei ven
ZONDAG 10 JUNI 1934.
?rQ§ 25 een tiet»
16de JAARGANG Nr &06
5: j
Abonnementsprijs 12 fr. 's jaars.
Men schrijft in op ons
Bureel en op alle postkantoren.
Het overnemen van artikelen
zonder aanduiding der bron
is streng verboden.
Bestuurder en verantwoordelijke upsceiier
O. CAUDRON.
Bureel en RedactieDe Vilanderstraat» 4, Aalst.
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hunne
bijdragen.
Aankondigingen volgens
akkoord.
kwestie.
In alle steden welke wij door
trokken, vonden we, over de stra
ten, spandoeken met opschriften
als "De Saar is Duitsch,, of
"Duitsch is en blijft de Saar., en
"Duitschers. gedenkt uw broeders
in de Saar,,.
Wanneer we dat alles waarne-
II. heerschte een oprechte feeststem-
Toen we in 1919 de Rijnstreek ming. waaraan niemand zich ont-
bezochten, heerschte er algemee- trekken kon.
ne verslagenheid onder de bevol- Te een uur s nachts woonden
l1"9' aDC aan ge- - in de siree, van Ri,n en Moe
Levensmiddelen Hitlerjeugd. De honderden wan- «1. waar de Fransche invloed.
UC en voor den'vreemdeling zeer delaars en nieuwsgierigen brach- zoo bi) werkelijk bestaat, zeker het
war.,... kriinpn Een aoede ten allen, zonder uitzondering, den sterkst moet uitschijnen, dan kar,
"""i' enTe^Sk echte choco -omeinschen groet. Da. dit niet men zich een gedacht vormen van
?A mekten de beaeerte op van geschiedde uit dwang of vrees, hetgeen er verder in het Rijk ge-
maar wel uit overtuiging, dat beurten wat men van zekere pers-
stond klaar en duidelijk op de radioberichten gelooven moet.
wezens geprent.
Bij 't krieken van den dag was Tot hiertoe hebben wij objec-
het gezang niet meer uit de lucht, tief weergegeven wat wij gezien
In alle straten marcheerden toen hebben, zonder er persoonlijk
zoowel meisjes- als jongensafdee- Commentaar aan toe te voegen,
lingen. In 't voorbijgaan stippen De volgende beschouwing achten
jong en oud. Een stompje cigaret,
dat we in eene straat van Keulen
wegwierpen, werd gretig door
een volwassen persoon opge
raapt. De verbittering tegenover
dc vreemde bezetting scheen er
nog sterker dan ze ooit bij ons
gedurende den oorlog geweest
gedurende den oorlog geweest L jvuu "'»mmu slwtu voi««iuc Tl
was Noa aeen twee jaar geleden we hier aan dat alle meisjes lange wij evenwel noodzakelijk, omdat
hoorden we een kloosterling in
het microfoon verklaren dat het
getal bedelaars en leurders in de
steden van Duitschland op dat
oogenblik opvallend groot was.
Van dat alles nu geen spoor
meer. Ons verblijf in de streek
was natuurlijk te kort om een juist
haren dragen, in twee zware
vlechten op den rug. Vrouwen
met gepoederde of geverfde wan
gen en lippen ontmoet men ner
gens meer. De hedendaagsche
duitsche vrouw ziet er echt vrou
welijk, natuurlijk en streng gere-
serveerd uit. Veel vlaggen be-
s natuurujK te Kon. uui
afdoend oordeel over den stof- j -«riten we eveneens b>| ons be-
feiijken toestand der inwoners te aan andere steden. In de
kunnen vellen het uiterlijk ver- drank- en spijshuizen hangt de
toon wijs. evenwel op een volle- beeltenis van den fuhter me. he
digen ommekeer. Deftige kleeding onderschrift Hetl
tn stralende gezichten vol zelf- Httler, den redder m den nood
vertrouwen ontmoet men overal, hem zweren wi, trouw tot m den
Winkels en magazijnen zijn volge- dood
propt met allerhande levens- en
genotsmiddelen. De drank- en
dansgelegenheden worden tot laat
in den nacht druk bezocht. Op de
rivieren drijven honderden en nog
honderden vouwbooten en kanos.
In wouden en weiden ontmoet
men voortdurend gelegenheids
kampen en tenten van stedelin
gen, die met de feestdagen het
stadsgewoel ontvluchten, om te
genieten van de kalmte en van de
rust in open lucht. Varen en kam
peeren schijnen de lievelingssport
van alle Rijnlanders,
Bedelaars hebben we nergens
ontmoet en de straatleurders loo-
pen er min talrijk dan in de Belgi
sche steden.
Of dat alles wijst op een werke
lijke welvaart en hoe zulk leven
klopt met den onbeduidenden
goudvoorraad van de Reichs-
bank, kunnen wij hier niet nagaan.
In het Belgisch radio-instituut
werd op 29 Mei j.l., naar een be
richt uit Praag, medegedeeld dat
de populariteit van Hitier als heel
wat overdreven moet beschouwd
worden en dat de führer, bij een
vrije, geheime volksraadpleging,
maar 25 tot 30 ten honderd van
ze op vaste grond steunt en om
dat ze, voor ieder van ons, het
grootste belang heeft.
Moest Frankrijk, bij gelegen
heid van het aanstaande referen
dum, het Saargebied, wiens be
volking toch 90 °/o zuiver Duitsch
is, willen inpalmen, dan kan het er
op rekenen, dat zulks niet zal ge
beuren zonder stroomen bloed.
Dat zeggen ons niet alleen de
vlaggen aan de huizen, noch de
opschriften langs de wegen, maar
dit straalt duidelijk uit de vastbe
raden gezichten en uit de nationa-
>t_iu le trots van heel dit volk.
Tot in de meest afgelegen dor- In dat geval zal het eerst de
pen vindt men aanwijzingen en j verantwoordelijke politiekers
kenteekens van de nationaal-so-
cialistische beweging en zelfs op
eenzame rotsen prijkt het haken
kruis.
Dat de nieuwe politieke rich
ting een sterken invloed moet uit
oefenen op het geestelijk streven
der bevolking, kan men nagaan
met een blik te werpen in de uit
stalramen van de groote boekwin
kels de werken over politieke
wetenschappen, over nationale
opvoeding en over de huidige in
ternationale vraagstukken, beklee-
den er de eereplaats. Daarnaast
hangen plakbrieven, waarop de
verschillende typen van men-
schenrassen, met hun eigenaar
dige kenmerken, zijn afgebeeld
wel een bewijs dat de rassentheo
rie nog steeds in de mode is.
In gansch de streek is de bevol
king overwegend katholiek en
zelfs in de groote steden worden
de godsdienstoefeningen door
groote massas geloovigen bijge
woond.
Vroeger hoorde men nogalcens
van moeilijkheden tusscben de
nazis en de Roomsche en Protes
ts -v. tantsche vereenigingen. In den
de stemmen zou'ophalën; zijn aan- i laatsten tijd schijnt het konflikt
hangers zouden daarenboven bij- tusschen godsdienst en politiek
in
ons land en vooral in Vlaanderen
duidelijk worden, hoe ze, door
hunne laffe houding ten aanzien
van het Fransch-Belgisch militair
akkoord, hun eigen volk verkocht
en verraden hebben.
Gelukkiglijk is er in de laatste
dagen een voorloopig akkoord
over deze kwestie tusschen
Duitschland en Frankrijk tot stand
gekomen. Opgelost is de zaak
daarmede nog nietze is enkel
uitgesteld.
nuMcna sKwaxftHHM üiSisüaaeiasBHttw»
II.
Het was dus op 14 April 1931 dat de
Republiek in Spanje werd uitgeroepen.
Gelijk we het verleden week hebben
aangetoond, wachtte haar, alleen reeds
op landbouwgebied, een ontzagelijke
taak, waarvan ze zich bewust scheen te
zijn. Op 21 Mei, in volle chaos, gelastte
de socialistische minister van Rechtswe
zen Fernando de los Rios een speciale
commissie de grondvesten voor een ra-
dikale agrarische hervorming te leggen.
Op einde Juli was ze reeds met haar
voorstel klaar, dat aan de regeering
werd voorgelegd. Gelijk het onder een
goed parlementarisch regiem gewoonte
is, begonnen toen de besprekingen. Hier
was er weliswaar reden toe. Het voor
stel, dooc professoren en socialisten
ontworpen, beoogde niets minder dan
de afschaffing van den agrarischen
eigendom. Er werd o. m. in voorzien dat
de uitgestrektheid van een domein de
300 hectaar niet mocht overschrijden en
dat een eigenaar niet meer dan een in
komen van 10.000 peseta jaarlijks uit
zijn eigendom mocht halen.
Het parlement benoemde een speciale
commissie om het projekt in wetsvoor
stel om te arbeiden. Het moet gezegd
worden dat ze werkelijk getracht heeft
de belangen van de landarbeiders met
de rechten van de eigenaars in overeen
stemming te brengen. Het eerste projekt
onderging dan ook vele doortastende
veranderingen. Niettemin oordeelde de
regeering het geraadzaam het gewijzigd
voorstel niet neer te leggen. Ze besloot
een gansch nieuw projekt in eigen mid
den te bestudeeren.
Intusschentijd, gezien den stijgende
nood, en ook omdat de bevolking, die
van de Republiek hemel en aarde ver
wachte, teekenen van ongeduld begon
te geven, werden enkele tijdelijke maat
regelen getroffen o. a. werd aan de
vereenigingen van landbouwers de toe
lating gegeven collectieve pachtovereen
komsten aan te gaan, en aan de eige
naars, die, gezien de onzekerheid van
den toestand, hun landen braak lieten
liggen werd de verplichting opgelegd
onmiddelijk de uitbating te hernemen.
Zoo werd het April 1932 vooraleer
de regeering met haar voorstel voor den
dag kwam. Daar de ontevredenheid on
der de landelijke bevolking steeds
grooter werd, besloot de regeering de
bespreking onmiddelijk aan te vangen.
Ze stuitte echter op een vinnigen weer
stand vanwege de burgerlijke volksver
tegenwoordigers. Eindelijk, na maanden
en maanden discusies, werd op 19 No
vember 1932. dus anderhalf jaar na het
uitroepen van de Republiek, het wets
voorstel van de regeering gestemd.
na uitsluitend bij de jeugd aange
troffen worden.
Hoeveel we van zulke berich
ten mogen gelooven en op welke
manier de openbare meening voor
gelicht en bewerkt wordt, kan de
lezer afleiden uit de volgende fei
niet minder scherp te wezen, en
zijn, vooral voor de Katholieke
Kerk, lastige dagen in 't verschiet.
Volgens een plaatselijk blad te
Mainz, zullen er eerstdaags maat
regelen getroffen worden, om alle
wrijving tusschen de jeugdver-
ïezer aneiaen uhuc vuiyumv j- .1 i
ten, die wij ter plaats persoonlijk eenigingen en de godsdienstbelan
waargenomen hebben. gen uit den weg te ruimen. Wat
Op Sinxendag had er te Trier we van dit bericht mogen geloo-
een jeugdfeest plaats. Aan alle ven zal de naaste toekomst uitwij-
huizen wapperden hakenkruis- en zen.
nationale vlaggen. Woningen met Het belangstellingspunt van het
zeven of acht wimpels waren hoe- politieke leven, gedurende ons
genaamd niet zeldzaam. In de stad verblijf aldaar, was wel de baar-
4
Het staatsblad van 31 Mei kondigt
het koninklijk besluit af waarbij de han
del in eieren aan eene nieuwe reglemen
teering wordt onderworpen. Deze heeft
voornamelijk voor doel het bedrog te
voorkomen dat vroeger op groote schaal
werd gepleegd en dat erin bestond ge
koelde of geconserveerde eieren als
versche te verkoopen, wanneer de eieren
schaarsch zijn. Dergelijke reglementee
ring bestaat reeds lang in Holland, De
nemarken en andere eieren-voortbren
gende landen en het is te betreuren dat
zij in ons land zoolang op zich heeft
laten wachten 1 Immers niet alleen de
verbruiker welke de waar te duur be
taalt, doch ook de inlandsche voortbren
ger welke de faam zijner producten be
nadeeld ziet en geen prijs bekomt in
verhouding tot het normale peil van
vraag en aanbod waren het slachtoffer
van het bedrog dat op groote schaal
werd gepleegd bij middel van geconser
veerde en gekoelde eieren.
Eene doeltreffende reglementeering
van den eierhandel biedt nochtans een
gewichtig belang wanneer men nagaat
dat gedurende de laatste vijf jaren de
gemiddelde eiervoortbrengst in ons land
twee milliard 261 millioen stuks bedraagt
waarvan gemiddeld 1 milliard 653 mil
lioen stuks binnen eigen grenzen worden
verbruikt, hetzij 73t.h. der voortbrengst
of een verbruik van 223 eieren 's jaars
(Zie vervolg 2de bladzijde).
Deze wet is ten uiterste ingewikkeld
en het is niet gemakkelijk er een benade
rend beeld van te schetsen. We zullen
dan ook enkel de bijzonderste punten
aanhalen.
Ze voorziet ten eerste onteigening
met of zonder schadeloosstelling. De
domeinen van de Grooten van Spanje
en de monarchistische samenzweerders
worden verbeurd verk!aard-,zonder cenig
recht op vergoeding. Ten 2°c werden de
landerijen onteigend, tegen schadeloos
stelling, die enkel uitgebaat werden om
er inkomsten uit te halen, die slecht be
bouwd en onderhouden waren, de do
meinen die een uitgestrektheid van 300
tot 600 hectaar, naargelang de cultu
ren, overschreden, enz. De groote do
meinen, die als het ware als een voor
beeld van rationeele uitbating, zoowel
onder technisch als economisch gebied,
konden aanzien worden, werden vrij
gesteld.
Wat werd er met de aldus onteigende
landerijen gedaan? De landarbeiders
hadden gehoopt dat ze ieder hun deel
zouden bekomen. De socialistische lei
ders hadden op een belofte min of meer
niet gekeken. De verdeeling, daar waar
ze werd toegepast, werd enkel voor een
bepaald termijn toegestaan, nooit in
vollen eigendom. Weliswaar kregen de
landarbeiders, die sedert jaren op het
domein werkzaam waren, de voorkeur.
Arm gelijk ze allen waren, hielp hen
dat weinig vooruit. Toen ontstond er
een collectivisme, het is te zeggen het
gezamenlijk uitbaten door een gansch
dorp van een groot domein, methode
die door de regeering in de hand werd
gewerkt. Eerlijkheidshalve moeten we
ook mededeelen dat de kleine landbou
wers, die geen voldoende grond beza
ten of in pacht hadden, tijdelijke conces
sies konden bekomen.
Ten laatste blijft er nog de kwestie
der vergoedingen over. Deze werd be
rekend op de belastbare en in het kadas
ter ingeschreven inkomsten. Ze werd
gedeeltelijk in baar geld uitbetaald, ge
deelte dat tusschen de 1 en de 20 t.h.
schommelt, naargelang de inkomsten
groot of klein zijn. Het overige werd
betaald in titels, die een intrest van 5 t.h.
afwerpen. Het zal vijftig jaar aanloopen
eer de laatste zullen betaald zijn.
De uitvoering van bovenvermelde
wet werd opgedragen aan een daarvoor
opgericht organisme, dat den naam
draagt van Instituut voor de Agrari
sche Hervormingen en dat over een
uitgebreide flnantieele autonomie be
schikt. Het is dit organisme dat de ont
eigeningen, de verdeeling doordrijft en
de vergoeding uitbetaald. In de verdee
ling wordt meestal aan groepen de voor
keur gekomen, zoodat men mag aan
nemen dat het in de bedoeling van de
regeering ligt het collectief landbouw
systeem, zooals het in Rusland bestaat,
in Spanje in te voeren.
Deze wet heeft voorzeker naast haar
kwade, haar goede kanten. De wijze
waarop de Spaansche landarbeiders
werden uitgebuit door schatrijke land
eigenaars, die geen flauw begrip hadden
van hun essentieelste menschelijke plich
ten, was niet langer duldbaar. Daarte
gen moest ingegaan worden. Het zal
trouwens voor de katholieke partij in
Spanje een eeuwige smet blijven, dat zij
die noodzakelijke hervormingen op land
bouwgebied niet heeft doorgedreven.
Het Republikeinsch regiem beoogde
met de nieuwe wet de landarbeiders
meer inkomen te verzekeren en daardoor
ook de nijverheid onrechtstreeks een
breeder afzetgebied in te ruimen. Niet
temin schijnt, naar de getuigenis van de
socialisten zelf, dat de agrarische her
vorming totaal mislukt is. De reden In
plaats van trapsgewijze te werk te gaan,
heeft de regeering in één slag alle mis
bruiken willen uitroeien. Ze heeft geen
rekening gehouden met het karakter van
het Spaansche volk dat voor geen nieu
wigheden vatbaar is. Naar het voor
beeld van Mussolini had de staat eerst
de verbetering van den bodem moeten
ter hand nemen. Onder dit oogpunt al
leen is er voor jaren en jaren arbeid.
Daarna, wanneer de voortbrengst ver
hoogde, hadde men nog maatregelen
kunnen treffen tegen die eigenaars die
aan hun plichten tegenover het algemeen
te kort schoten.
Overhaastig werd in ieder dorp een
Volkshuis opgericht, waarvan de leiding
meestal in ongure handen berust, en die
niet alleen op de eigenaars maar ook op
de landarbeiders een ware tiranny uit
oefenen. Weliswaar hadden ze het in
den beginne zoover gebracht dat de
landarbeiders in plaats van twee of drie
peseta er dagelijks zes en zeven ver
dienden. Dit heeft niet lang geduurd. Op
dit oogenblik zijn de loonen niet hooger
dan over vier jaar.
De eenige goede kant is volgende
sommige eigenaars hebben, wellicht met
het doel dat hun domeinen niet zouden
afgenomen worden, hun werkmethoden
veranderd en hun arbeiders menschelij
ker behandeld. Ze hebben ingezien
de vrees is een goede leermeester dat
het leven van de landarbeiders werke
lijk geen menschelijk leven was. Indien
die bekeeringen zich mochten ver
menigvuldigen, dan ware, wellicht zon
der wetten, de agrarische hervorming
op de goede baan. In het leven trouwens
komt het er enkel op aan mensch te zijn
tegenover zijn arbeiders. En dan kunnen
we de socialistische en communistische
theorieën naar het museum van oud
heden dragen. Daar hooren ze op hun
plaats.
i
vmym
i i i« baron rlramon in twPP 7U7afP to r\r\ wactc» nfnnrl StPlint Pfl OOI-
