D nieuwe Volmacht Het verzorgen der Het Industrieel Failliet van Duitschland
i/e Hop 1 -
d:r:£ I stmt's rsïr.
Arbeid adelt.
Landbouwweekblad
Voor eo door de Landbouwers
Orgaan der Landbouwersvereeniging Redt U Zeiven
I0NOAO 15 JULI 1931.
ï*t»j» 23 tend*at
w—w' uwiiM—i iin—uwe» iw—■««limiiw
16de JAARGANG Nr 811
19
if Hi®
Abonnementsprijs 12 fr. 's jaars.
Men schrijft in op ons
Bureel en op alle postkantoren.
Het overnemen van artikelen
zonder aanduiding der bron
is streng verboden.
Bestuurder en verantwoordelijke k-jpsteite*
O. CAUDRON.
Bureel en Redactie t De Vilanderstraat, 4, Aalst.
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hunne
bijdragen.
Aankondigingen volgens
akkoord.
Naar alle waarschijnlijkheid
worden de Wetgevende Kamers
binnen enkele dagen naar huis ge
zonden en zulks wel, zoodra ze
uit eigen vrijen wil, hun bevoegd
heid aan de huidige Regeering
zullen overgedragen hebben.
Andermaal dus gaat het 1 arle-
ment het bewijs leveren dat het
onbekwaam is en voor zijn taak
niet opgewassen. Waarom doet
het zulks? Omdat de meerder
heidspartijen nogmaals gevoelen
dat ze hun kiesbeloften op verre
na niet kunnen volbrengen, omdat
ze bun verantwoordelijkheid niet
op zich durven nemen en omdat
talrijke volksvertegenwoordigers,
wanneer het op stemmen aankomt,
niet vrij staan.
De Regeringsverklaring die
deze volmacht moest goedpraten
bracht ons hoegenaamd niets
nieuws en ze hing aaneen van
oude gemeenplaatsen, reeds meer
maals door Jaspar en anderen
voorgedragen. Enkel algemeene
en vage richtlijnen, zonder de
minste bepaalde of wel omschre
ven voorstellen zijn erin te vinden.
Men mag dus vrijwel aannemen
dat de nieuwe volmacht zal ver
leend worden, zonder dat de
volksvertegenwoordigers in bij
zonderheden weten waarom het
gaat. L>e partijvergaderingen, met
de daarbij behoorende voorzich
tige redevoeringen van ministers
om stemmen te ronselen, bunnen
daar niets aan veranderen. Waar
om is er in zulke omstandigheden
nog een Parlement noodig en
waarom wordt er met de kiezing
zooveel herrie gemaakt, wanneer
een sterke meerderheid niet re-
geeren kan
Spijts baar gebrek aan diepte
en klaarheid zijn er in de Regee
ring sverklaring drie punten die
onze belangstelling kunnen gaande
maken.
I. "Fiscale verlichtingen dringen
zich op» verklaarde de Minister.
Men begint dus eindelijk m te
zien dat voor het betaalvermogen
van den belastingsschuldige een
zekere grens bestaat, welke niet
kan overschreden worden en dat
de overdreven taksen en lasten
gansch onze economie in de war
sturen. Spijtig mag het evenwel
genoemd worden dat de minister
nopens de wijze van uitvoering
geen voldoenden uitleg verstrekte
Waarop en in hoever gaat men de
belastingen verminderen en hoe
zullen de daardoor ontbrekende
fondsen vervangen worden
Grootendeels door het specu-
leeren van de Regeering op e
winstbejag der massa.
Of het eerste wel zoo voordee-
lig zal uitvallen als sommige finan-
ciebladen willen doen uitschijnen,
durven wij sterk betwijfelen.
Men moet bezuinigen overal
waar zulks eenigszins mogelijk is
en vooral op rekening det groo e
budjetvretersmaar hongerloonen
zooals sommige nijverheidsmag
naten die verlangen, brengen baat
noch voordeel aan de samenleving.
Lage loonen beteekenen eerst en
vooral goedkoop leven op en
tug van den eersten voortbrenger,
dus hoofdzakelijk op de kap van
den boer.
Het aanmoedigen der speel
zucht is iets nieuws in onze finan-
cieele politiek. Kansspelen werden
hier steeds verboden en aanzien
als zijnde onzedelijk. Nu echter
begint de staat zelf zulke spelen
in 't groot te organiseeren om aan
duiten te geraken of kan men de
Kongoloterij anders noemen An
ker en zonnespel,waarop voor een
paar nikkeltjes gewed wordt, is
strafbaar; maar de staat zelf spoort
nu zijn onderdanen met groot re-
klaam aan op den Kongo te spe
len, minstens met honderd frank
seffens, Om den visch te doen bij
ten werpt men als lokaas verschei
dene miljoenen aan premiën uit. Is
dat financieele politiek of tanden-
trekkerij
II. Op ekonomisch gebied zal
de regeering er zich op toeleggen
om de industrieele, commercieele
en landbouwbedrijvigheid op te
leuren, Hier zal de eenheid van
werking worden vergemakkelijkt
door de belangrijke portefeuilles
van landbouw en deze van ekono-
mische zaken te vereenigen
Dat alles is weer uiterst vaag en
algemeen, maar de laatste dagen
hebben ons reeds wat ophelde
ring in deze kwestie gebracht. De
heer Van Cauwelaert heeft name
lijk de grootste volmacht gekregen
voor wat de steenkoolkwestie be
treft om wille van zekere geld
machten wil de regecring de uitge
putte steenkoolmijnen van Hene
gouw aan den gang houden, wat
dit ook moge kosten.
Men spreekt van honderden
miljoenen die de staat daaraan zou
vergooien. De invoer van vreemde
brandstof, zelfs die van gewone
huiskolen, vroeger reeds gecon
tingenteerd, werd opnieuw belast.
Wanneer de heer Van Cauwe
laert even radikaal is in zijn land
jouwpolitiek, zal er ditmaal ook
wel voor ons iets ten beste zijn.
Wij vreezen alleen maar dat de
groote banken meer belang stellen
:.n kolen, dan in aardappelen, rog
ge en melk.
III. Over de algeheele verde
diging van ons grondgebied wer
den herhaaldelijk verklaringen af
gelegd. Zij blijft een onaantastbare
grondstelling, die eiken dag in da
den wordt omgezet
Dat beteekent dusnog meer
forten en meer miljarden aan een
zaak, waarover de minister van
landsverdediging en de generale
staf het toch niet eens kunnen
worden. De eerste wil een volle
dige» versterking aan de grens en,
in geval van nood, volhouden
"jusqu'au bout» de andere schijnt
wat redelijker en wat menschelij
ker te willen wezen, maar moet den
duim leggen voor den minister.
En dan nog Zullen die forten
en kanons en de duizenden lijken
van onze soldaten beletten dat ons
land uitgemoord en vernietigd
wordt door allerhande giftgassen
en ontploffingstuigen door vijan
delijke vliegers verspreid?
j Een welgemeende en oprechte
vredespolitiek met en tegenover
alle volkeren, zou wellicht meer
veiligheid brengen dan het sterkste
fort en het zwaarste kanon. Dit
zou echter geen voordeel brengen
in den brandkoffer der fabrikanten
(Zie vervolg onderaan 3de kol.)
Ia ons vorig artikel hebben wij ge
wezen op de schreeuwende onrecht
vaardigheden welke in de toltarieven
bestaan tegenover onzen hophande. en
bewezen dat het meer dan tijdis, dat al
de hopboeren samengaan om, boven
alle politiek geknoei, zich met hand en
tand te verzetten tegen deze wantoe
standen. Maar. als wij onze rechten
vragen, moeten wij onze plichten
doen en hier willen wij enkele woor-
deD zeggen over de verzorging.
Een Vlaamsch spreekwoord den
deeg maakt het brood is hier ook toe
passelijk, want volgens de samenstelling
en de verzorging zal ook het produkt zijn.
Eene doelmatige bemesting heeft
zeker groote invloed op de hoedanig
heid, maar van bijzonder groot belang
is de verzorging, voornamelijk t drogen.
Het is een feit dat het drogen veel te
wenschen laat.
Wij willen hier enkele regelen herha
len, destijds geschreven door den Heer
Miserez, den pionier van de hopteelt
Laat ons een hoplochting instap
pen op het einde der Oogstmaand.
Tusschen de rijen hooge staken, met
zware pakken loover beladen, zullen
Streeft het naar een economische afzondering
wii aan de na.ldd.azoa on,komen en ni« 9ede«l.el,,k stopge e
ons eenige stonden aan zoete mijme
ringen overgeven.
Welke diepe en aangename indruk
ontstaat er in ons gemoed. Wij bevin
den ons als in een klein woud met
honderden lommerige dreven door
trokken duizenden groen-gele vruch-
ten hangen er wiegewaaiend in de zon
te blinken. Een aangename balsem
geur zweeft rondom ons...
Slechts enkele dagen zijn verloo-
pen... treden wij ditmaal s landmans
woning binnen men is er aan t dro-
gen... Welke onaangename reuk grijpt
ons zoo ineens bij den neus en kee
als wij de astdeur opentrekken...Wel
ke mistige warme nevel rook- en
zwaveldampen vervullen de plaats...
de landman biedt ons een handvol
III.
In een paar vorige artikels hebben
wc aangetoond, dat Duitschland zich
koortsig inspant om zich, zoowel inzake
levensmiddelen als grondstoffen, van
het buitenland onafhankelijk te maken
we hebben er tevens nadruk op gelegd
dat de dag. waarop het den invoer van
grondstoffen zal kunnen stopzetten, nog
ver af is meer dat hij nooit zal aan-
breken, ten minste indien het Duitsche
volk er aan houdt fatsoenlijk te leven.
En daar twijfelen we niet aan.
Duitschland ligt nog niet, om de woor
den van professor Veryn Stuart te ge
bruiken voor het idool van de armoe
de in aanbidding Wol, katoen, rub
ber, benzine, buiden, metaalertsen om
slechts de bijzonderste grondstoflen te
noemen, zal het altijd moeten invoeren.
Duitschland ziet zich dus vooreen
angstig probleem gesteld. Langs den
eenen kant ontbreken de noodige devie
zen om den invoer nog langer aan het
huidig rythme vol te houden, en langs
den anderen kant mag de invoer geen
vertraging ondergaan, wil de productie
stopgezet worden en,
tezelvertijd, hét Hitleriaansch herstel
plan, waarvan de toekomst van het
nationaal-socialisme afhangt, in gevaar
brengen.
Hoe lost Duitschland dit brandend
probleem op
Bekennen we het al spoedig dat het
aan raadgevers niet ontbreekt. Gelijk
we het in een vorig artikel hebben ge
zien, proconiseert Sonntag Morgen
een forceeren van den uitvoer, welke
offers het ook moge kosten. Rijksminis
ter W. Darré staat dezelfde oplossing
voor gezien de geweldige ontwikke
ling van de Duitsche techniek, verklaar
de hij. is dit de eenig mogelijke uitweg...
In klare taal beteekent dit dat
Duitschland er niet zal voor terugschrik
ken om zijn koopwaren, onder den
fopïellen3 vJde ^oogtafeL. Zezijn kostprijs opje^r^a^ten tewer
ZOO bleek, die bellen."., zoo doods
kleurig, zoo glansloos... zoo geschon-
den... ze rieken zoo flauw...
Is dit dan toch die hop die wij aan
den staak bewonderden
Het is dezelfde
Dit schreef Heer Miserez voor twin
tig jaar, dit mag men heden nog schrij
ven voor vele hopboeren. Zeker, velen
lebben verbeteringen aangebrachten
kele hebben een perfekte inrichting. Dit
laatste zou moeten algemeen zijn.
De strijd tegen de krotten van droog
asten moet doorgevoerd worden. Dat
de hopboeren wiens teelt belangrijk ge
noeg is niet aarzelen een moderne hop
ast te maken. Dat kleine hopboeren
samenspannen om onderling er zich een
aan te schaffen. De Staa. moedigt het
bouwen van moderne hopasten aan
door het geven van groote toelagen.
Op het bureel van Redt U Zeiven
zullen graag alle noodige inlichtingen
voor het bouwen van eene moderne
drooginrichting en het verkrijgen der
toelagen gegeven worden.
Hopboeren, handen uit de mouwen.
Dat de strijdkreet zij
WEG DE KROTTEN
pen dus een handelsoffensief in Ja-
panschen stijl
We moeten aanstonds opwerpen dat
dit vanwege Duitschland niets nieuws
is. Het is niet de eerste maal dat het tot
zulke oneerlijke practijken zijn toevlucht
neemt. We weten het immers allen dat
het Duitsche staal, de Duitsche steen
kolen, enz. in het binnenland duurder
worden verkocht dan in het buitenland.
Vindt in België het netelige kolenvraag-
stuk niet zijn oorsprong in die oneer
lijke Duitsche mededinging
Het ware echter onvoorzichtig van
wege Duitschland van dit middel won
deren te verwachten. Zeker, indien het
op groote schaal wordt toegepast, kan
het veel kwaad berokkenen aan die lan
den die zich op eerlijke wijze door de
crisis trachten heen te slaan. Nochtans
is het nog nooit voorgekomen, dat
iemand, die met verlies afzet, verrijkt is.
Buiten dit eerste bestaat er nog een
tweede middel, dat bijzonder in groote
handels- en nijverheidskringen zijn aan
hangers telt, namelijk de geleidelijke
devaluatie van den rijksmark tot op
60 t. h. van zijn huidige goudwaarde.
Hier moeten we dadelijk de vraag
stellenis de waardevermindering van
den mark, die voor buitenlandsche be-
van oorlogsmateriaal. ucu
De politiek van de meeste I tai"n^en*wordt gebruikt, niet reeds sinds
Brusselsche heeren is uitgesproken I jang een voldongen feit?
fransch en anti-duitsch daarvan in April 1.1. onderging de "officieuze»
het ook rechtuit gezegd, dat we
met Ihet huidig Duitsch beleid
niet akkoord gaan. Verstand en
gevoel mogen hier echter geen
verkeerde rol spelenvoor onze
veiligheid, voor onzen handel en
voor onze nijverheid hebben wij
vrienden noodig, geen vijanden...
Wij zijn nieuwsgierig om de
regeering der volmachten, zoo zij
er komt, aan het werk te zien.
Haar daden zullen ons meer over
tuigen dan de rede van den eersten
minister.
marken b.v. waren voor de helft van
hun nominale waarde verkrijgbaar. En
sinds dien is het er niet op verbeterd.
Integendeel. De verschillige soorten
marken er zijn er niet minder dan 1
worden op dit oogenbiik allen 20 tot
50 t.h. beneden hun wettelijke waarde
aangeboden. Men kan toeristenmarken
bekomen voor 5.50 fr.. registermarken
voor 5.35 fr., credietmarken voor 5 fr.,
effektenmarkten voor fr. 4 enz.
Blijft de rijksmark. Maar de echte
rijksmark komt schier niet over de gren
zen. Hij blijft angstvallig voor de bin-
nenlandsche transacties voorbehouden.
Wat doet het er in dit geval toe dat hij
slechts voor 2 t.h. van zijn wettelijke
waarde door goud gedekt is De Rus
sische munt schommelt toch ook niet.
Trouwens, we zien niet in welke
voordeelen een ontwaarding van den
rijksmark, die als het ware boven de in
ternationale bedrijvigheid zweeft, voor
Duitschland zou meebrengen We zien
enkel nadeelen.
In de eerste plaats zou het zijn grond
stoffen, welke het niet meer kan beta
len. nog duurder moeten inkoopen.
Daarop antwoordt men in zekere krin
gen, dat de uitvoer onvermijdelijk door
die vermindering een nieuwe vlucht zou
nemen. Die bewering is. gezien de na
tionalistische tendenz meer en meer in
gang vindt,meer dan twijfelachtig.Trou-
wens, gelijk we het reeds aanmerkten,
is de ontwaarding van den mark sinds
maanden voltrokken. Waar blijven de
voordeelen, die, zoogezegd, onvermijde
lijk uit een muntontwaarding voort
vloeien
Indien er in zekere handelskringen op
een officieele waardevermindering van
den Rijksmark wordt aangedrongen,daD
heeft dit streven enkel voor doel de
loonen nog verder naar omlaag te druk
ken, en een aldus kortstondig opleven
van de nijverheid op den rug der bur
gers en der arbeiders door te zetten.
Op de vraag of de rijksmark in af-
zienbaren tijd zal ontwaard worden,
kunnen we geen afdoend antwoord ge
ven. De toestand is zoo troebel dat nie
mand kan gissen wat er uit te voor
schijn zal treden. Hoe Dokter Schacht,
voor hoelang nog de finantieele
"Führer,, van Duitschland het aan
boord zal leggen om uit den neteligen
economischen en finantieelen toestand
te geraken, weten we niet. Duitschland
heeft gedurende de laatste vijftien jaar
reeds zooveel afwijkingen op den alge-
meenen regel gemaakt, dat we ons aan
geen voorspellingen meer durven wagen.
Het vraagstuk van de verdere voor
ziening van de nijverheid met de onmis
bare grondstoffen is anders in den grond
niet moeilijk op te lossen, De Duitsche
leiders moeten enkel terugkeeren naar
een gezonde economische politiek... ook
inzake de bestrijding van de werkloos
heid.
We geven graag toe dat er geen po
ging, geen offer te groot of te moeilijk
mag zijn om de arbeidsloozen terug aan
den arbeid te helpen. Edoch, hetgeen
Hitier op dit gebied heeft willen tot
stand brengen, staat gelijk met het on
mogelijke.
Het is voor Duitschland onmogelijk
op een jaar tijds drie millioen menschen
terug aan den arbeid te zetten zonder
de fiaancies totaal te ontredderen. Het
vraagstuk van de werkloosheid is inter
nationaal, en kan dus enkel door een
internationale samenwerking opgelost
worden. Zelfs de Vereenigde-Staten,
het eenige land dat in economische af
zondering fatsoenlijk zou kunnen leven,
kan er spijts milliarden en milliarden
dollar geen einde aan stellen. Hoe zou
Duitschland het dan kunnen
Inplaats van zich af te zonderen zou
Duitschland naar een nauwere econo
mische samenwerking met de andere
landen moeten streven. Dat het om te
beginnen zijn herbewapening die stuk
ken van menschen kost stopzetzijn
politiek van openbare werken met zijn
wankelende financieele mogelijkheden
in overeenstemming brengtdat het in
zake schuldenregeling een minimum
goeden wil toont.
De overeenkomst welke over eenige
dagen met Engeland getroffen werd
tot verdere afbetalingen der Dawes- en
Youngleeningen schijnt op een koers
verandering te wijzen. Zeker is dat het
buitenland niets beter vraagt dan een
nieuw akkoord te treffen. Ze voelen er
niets voor tot dwangmaatregelen hun
toevlucht te nemen, overtuigd gelijk ze
zijn dat ze steeds langs twee kanten
snijden.
Een minimum goeden wil is er noodig
om zooniet den economischen toestand
op te klaren, dan toch minder dreigend
te maken. Zal het moeten gezegd wor
den dat de volkeren van heden dit
minimum goede wil niet bezitten
r'.-A'Tr-i-;
zware paKKen iojvci u^auvu, v
wij O