H"
De Vaderlandsliefde der
Volken.
64
ten-
Het nieuw Plantgoed
is duur
blijkt
den
Arbeid adelt*
Land boa w weekblad
Orgaan der Landbouwersvereeniging Redt U Zeiven
Voor en door de Landbouwers
rborj
ftdts,
Ministerie van Landbouw
Melkontledingen
te lies-,
'breuk,
afwlj.
lachten,
olbren-
9-
Belgit
ernbuxg
en toe-
iU
'885,
31.
aar van
gouden
1913 e.
en Lull
ste am
e
per»
breaj
VAAR
intvauj
itel Mn
tin, (Sli
ZONDAG 16 SEPTEMBER 1934.
Prijs 25 centiem
16de JAARGANG Nr 820
Abonnementsprijs 12 fr. 's jaars.
Men schrijft in op ons
Bureel en op alle postkantoren.
liet overnemen van artikelen
zonder aanduiding der bron
is streng verboden.
Bestuurder en verantwoordelijke Opsteller
O. CAUDRÖN.
Bareel en Redactie i De Vilanderstraat, 4, Aalst.
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hunne
bijdragen.
Aankondigingen volgens
akkoord.
ag,
Hl
tgen
an 91»
t. 65-61
i) Keil
trouwe,
een ee.
CHIEN
waar-
n
id Huu
PFAFF
tven.
rjen w»
■dieninj.
■nen
lummei.
tttilli
De liefde tot den vadergrond is
een van de schoonste volksdeug
den. Ze groeit in eikendeen van
in de kindsheid door de liefde
voor ouders en familieleden, tot
een genegenheid voor het huize-
Jtm, het hof, de streek waarin
men groeide en stoeide.
Wie denkt niet met een zekere
ontroering terug aan zijn dorpken
met zijn toren, zijn velden en dre
ven, en wie is niet getrokken dit
alles terug te zien na een lange
afwezigheid
Dit alles is liefde tot den ge
boortegrond, tot het plaatsje, het
land, het volk, waar men heeft ge
leefd, waaruit men is gesproten.
Hoe wordt die fierheid ons in
geplant van in de kinderjaren, bij
de vertellingen van vader, in de
school, in lezingen en tooneelop-
oeringen.
Maar hoe wordt die schoone
deugd, die liefde tot den geboorte
grond uitgebuit door fijngeslepen
diplomaten, geholpen door een
er van lakeien, betaalde pers
agenten en waanzinnige fanatie-
kers.die deze liefde tot haat trach
ten om te werken.
Hoe kan die liefde voor eigen
volk en land haat beteekenen
voor vreemden Zijn die kinde
ren, die mannen en vrouwen van
die andere landen niet in dezelfde
gesteldheid en groeide ook niet in
hen de liefde
Waarom zouden die menschen
van éénen Vader, op anderen
grond geboren, maar met dezelfde
schoone deugd van vaderlands
liefde in hun ziel, elkander kunnen
haten, elkander kunnen vermoor
den?
En toch bestaat dat onzinnig
spel, van het beginsel der eeuwen,
en duurt het voort op onze dagen,
in onze tijden die aangeschre
Wie predikt de groote Kruis Vraagstuk der Muntontwaarding
tocht der volken 3
Waarom marcheert het als één
man bij het eerste signaal tot den groot deel wordt gebruikt om de
De landman zwoegt en werkt,
spaart en rekent, maar ziet niet
hoe men door allerlei belastingen
zijn geld afperst waarvan een
Is de devalvatie voordeelig
iïUlü
ETS
■MS
naaima-
jnen en
Dultsch
jp kunt
De geschiedenis is daar om ons
te leeren dat de massa zich leiden
laat als een bende vee. Dat de
dagbladen en de redevoeringen,
het uiterlijk vertoon en de blin
kende uniformen meer vermogen
dan elke redeneering, dan al de
tranen en zuchten, dan al het bloed
dat door de eeuwen heen bij
stroomen vloeide
Het volk is waanzinnig en
wreed door zijn domheid en
dweepzucht, wanneer de trom
gaat en de leiders van de liefde
tot het Vaderland,, gewagen.
De borsten der verscheiden
mannen, der geharnaste jongelin
gen zwellen bij dat tooverwoord
"Vaderland dat woord dat in
tragische omstandigheden de meest
heiligschennende vloek beteekent.
Dat woord heeft de aantrek
kingskracht, dewelke door de
bendeleiders wordt gebruikt om
de menschen tegen elkander in
het vuur te jagen, zonder dat ze
zelf weten of beseffen waarom ze
den dcod ingaan
En hier passen wel de woorden
van Multatuli in zijn "Vorsten
school», wanneer hij zegt
Het volk staat lager als 't rede-
looze dier dat onbezonnen graast...
De dichter had er wel kun
nen bijvoegen dat onbezonnen
moordt....
Terwijl eenige denkers hun her
sens geweld aandoen om de mas
sa te doordringen van de groote
waarheid, wordt er in bet donker
gewerkt, wordt het volk in ons en
in andere landen uitgezogen om
legers te bewapenen, om kanon
nen, vliegmachienen en doodende
gassen te fabrikeeren, om de geld-
dood zijner kinderen te bewerken.
De werkman weert zich in het
werk en in de syndikale actie,
staakt voor eenige centiemen af
slag, maar vergeet dat men zijn
graf aan het delven is, ginds aan
de boorden van dezen of genen
stroom.
Intusschen wordt er dapper
gewerkt, klimmen de aandeelen
der oorlogsgieren, zwelt de geld-
koffer en de hoogmoed der inter
nationale bloedhonden.
En eens komt de dag dat er mu
nitie en gassen zullen genoeg zijn
om de domme en zinnelooze massa
weg te vagen.
Zal het volk nog tijdig de oogen
openen
Zal de massa in al de landen
der wereld tijdig begrijpen dat
"vaderland,, in oorlogstijd slechts
de brandkoffer beteekent van het
groot kapitaal
Zullen de vaders en de moeders
tijdig inzien dat"vaderlandsliefde,,
de meest heiligschennende mis
daad is wanneer het vaderland het
bloed eischt van hun kinderen
Zullen ze op het tragisch
oogenblik den moed hebben zich
te keeren tegen diegenen die hun
ne zonen, hun lieve kinderen
den dood inzenden
Ik durf, ik wil het nog hopen.
P. V. T.
ven staan als zijnde gekomen tot koffers der geldwolven te vullen
rs beurt.
Aalst,
let hoogste peil van beschaving
en volmaaktheid.
Zulke toestanden hebben een
oorzaak, en juist deze oorzaak
zullen we vandaag aan onze lezers
bekend maken.
Wanneer een volk ten oorlog
wordt geleid, dan is dit op een
kommando. En wie geeft dit tee-
ken tot den strijd
Het zijn de leiders, de keizers,
koningen, de staats- of legerhoof-
den van de verschillende volke
ren.
En wat kan de oorzaak zijn van
die oorlog, van die oneenigheid
tusschen de verschillende landen
Deze is alleen te zoeken in de
grijpzucht van de leiders, gedre
ven of opgezweept door lieden die
er een geldelijk belang of een
zucht naar heerschappij in zoeken.
De volkeren haten elkander
niet; alleen de groote magnaten,
de bezitters van mijnen en ontgin
ningen, de fabrikanten van duik-
booten, kanonnen en munitie ja
gen dezelve tegen elkander op.
Het geld, de waanzin, de hoog
moed, leiden de mannen naar de
slagvelden, vernielen landen en
beschavingen, verminken en ver
moorden de massa.
En het volk
De fabrikanten van moordtui
gen deelen links en rechts millioe-
nen uit aan die menschen die het
volk het best kunnen opzweepen
en hunne heiligste deugd van va
derlandsliefde kunnen omvormen
in het laagste dierlijk instinkt, en
zekere dagbladen ontvangen groo
te sommen om de massa dag
voor dag rijp te maken voor de
groote massamoord.
Pas eene week is het bewezen
in eene groote conferentie in Ame
rika dat deze genoemde fabrikan
ten en doodgravers der volken,
met de meeste vlijt werken, staats
hoofden en ministers omkoopen
oorlogsgetuig te mogen le
veren en alles in het werk stellen
om oorlogen te doen uitbreken
Wanneer zal het volk verstand
en durfkracht genoeg bezitten om
eensgezind deze massamoorde
naars naar de keel te springen
Wanneer zal het een alge-
meene wereldwerkstaking uitroe
pen om al de fabrieken, al de oor
logstuigen en al de volksmoorde
naars te vernietigen
Wanneer
Er zijn twee machten die dat
kunnen verwezenlijken en dan nog
als ze samenwerken, namelijk de
Godsdienst en de Democratie.
Het is nu eenmaal een feit dat het
plantgoed dees jaar schromelijk duur
zal kosten. Dit valt zeker niet in den
smaak van de koopers, en het is zeer
spijtig dat zoo iets moet voorvallen in
deze lastige tijden.
Het gebeurt echter nogal eens in het
leven dat de mensch met tegenzin iets
doen moet, en dit zal voor dees jaar het
geval zijn inzake de aankoop van plant
goed.
We zullen verplicht zijn het peper
dure plantgoed te koopen, en dit uit
noodzakelijkheid des middels.
Laten we ons nu geen kwaad bloed
maken en de zaken eens kalm berede
neeren.
We staan voor de keus ofwel we
koopen nieuw plantgoed en we betalen
de hooge prijs, ofwel we koopen niets
en planten ons oud en versleten goed.
Laten we nu eens rekenen wat ons het
meest voordeel zal bijbrengen.
Veronderstellen we even dat we de
kleine planters, cijfer 9, van de Krugers
135 fr. moeten betalen. We hebben
voor een dagwand 250 tot 350 kg. noo-
dig, naar gelang we wijd of dicht plan
ten. Nemen we gemiddeld 300 kg. Aan
135 fr. zal dees dagwand aan plantgoed
405 fr. kosten.
Met ons eigen goed, de onkosten van
uitrapen bijgerekend, zou het ons per
100 kg. op 45 fr. komen of 3X^5
135 fr. voor een dagwand, zoodat we
in het eerste geval een meerderuitgave
hebben van 405 135 270 fr.
Welk verschil zal de opbrengst ons
geven Dees jaar kunnen we de ge
middelde opbrengst van oud plantgoed
op 40 kg. de roede en voor 't nieuw
80 kg. de roede nemen. We zullen op
die basis onze begrooting opstellen
voor 1935.
Veronderstellen we nu dat het tegen
valt en dat de eetaardappelen toeko
mende jaar zeer goedkoop zijn en
slechts 20 fr. kosten dan kunnen we
(Zie vervolg op de 2de bladzijde).
I.
Het is buiten twijfel dat de aanhan
gers van een gebeurlijke muntontwaar-
ding in België niet talrijk zijn. In vele
handelsmiddens is men er van overtuigd
dat er op monetair gebied iets moet ge
daan worden, zonder dat men, echter,
openlijk voor devalvatie durft uitkomen.
Voor Frankrijk kan hetzelfde niet ge
zegd worden. Daar vormen ze een actie
ve groep en hun leider, volksvertegen
woordiger Paul Reynaud, spaart geen
moeite om zijn gedachten door te zetten.
En daar we ongelukkigerwijze 1
altijd het voetspoor van Frankrijk vol
gen, kan die campagne voor muntont-
waarding ons niet onverlet laten.
In een artikel verschenen in Agence
Economique et Financière, zet Paul
Reynaud zijn standpunt uiteen. Hij is
voorstander van de ontwaarding van
den frank, om, hoe paradoxaal het ook
schijne, aldus de stabiliteit van den frank
beter tc kunnen waarborgen.
Zie hoe hij redeneert
Engeland, zoo beweert hij, zal in geen
geval tot de stabilisatie van het pond
sterling overgaan vooraleer het de vaste
zekerheid bezit dat er vanwege den dol
lar en de munten, die nog aan den goud
standaard zijn verbonden, geen ont
waarding meer te vreezen is. Over het
lot van die munten is schrijver, echter,
vol zorgen. Over den dollar omdat hij
te laag is en over de andere, en in de
allereerste plaats over den frank, omdat
ze zoo hoog zijn. Een ramp kan ieder
oogenblik voorvallen, zoodat het uitge
sloten is dat Engeland zijne munt stabi
liseert. Wat dan gedaan Niets is een
voudiger: bij algemeen accoord laten de
goudlanden hun respectievelijke munten
dalen iets wat, volgens P. Reynaud,
vroeg of laat toch moet gebeuren en
stabiliseeren ze op een peil dat voor hen
het best geschikt zijn.
Eens zoover, gaan ze Roosevelt spre
ken en verzekeren hem dat er van een
verdere muntontwaarding geen spraak
meer kan zijn. Roosevelt is, weerom
volgens P. Reynaud, voor de definitieve
stabilisatie van al de munten gewonnen.
Er bestaat dus geen twijfel dat hij er
dadelijk in toestemt den dollar te stabi
liseeren... indien Engeland, van zijne
kant, het pond stabiliseert.
En waarom zou Engeland dat niet
doen indien iedereen het doet vraagt
Paul Reynaud zich af. Trouwens, het
verlies dat Engeland op zekere uitvoer-
markten zou ondergaan ten voordeele
van de goudlanden, die dan geen goud
landen meer zouden zijn, zou dubbel en
dik goedgemaakt worden door de her
vatting van den wereldhandel, die zich,
na het sluiten van den valutavrede, on
vermijdelijk moet voordoen.
de kanselier van de Engelsche Schat
kist, het onlangs verklaarde, moet het
pond sterling zijn afwachtende houding
tusschen den dollar en den goudfrank
bewaren, waarbij aan het Engelsche
egalisatiefonds de opdracht te beurt
valt de al te steile of te plotse koersver
anderingen den voet dwars te zetten.
Dat dit echter niet altijd mogelijk is,
hebben we in den loop der laatste dagen
gezien.
Niettemin kunnen we uit het voor
gaande opmaken dat de valutavrede nog
geenszins nakend is.
Op de redeneering van Paul Reynaud
is heel wat aan te merken.
Ten eerste, de goudlanden moeten
eensgezind voor de ontwaarding van
hun respectievelijke munten gewonnen
worden. Zoover zijn we inlange nog
niet. En zelfs in de veronderstelling dat
de toestand niet langer houdbaar ware
en de franken en de gulden en de lire
vielen, zou Roosevelt dan onmiddellijk
bereid gevonden worden om den dollar
te stabiliseeren Niets is twijfelachtiger.
Voor hem is heel de monetaire kwestie
een zaak van binnenlandsche politiek.
Kost wat kost wil hij de prijzen der
landbouwproducten in de hoogte jagen,
en om dit te bereiken, zal hij niet terug
schrikken, indien hij het voordeelig oor
deelt, een tweede maal de Amerikaan-
sche munt te laten vallen.
Er is nog een andere vraagwanneer
de munten der goudlanden noodge
dwongen den gouden standaard verla
ten, zal Engeland dan niet het pond
j verder ontwaarden om de behaalde
voordeelen te behouden
Gelijk de Kölnische Zeitung het
onlangs terecht schreef, is, zoolang het
i Amerikaansche prijzenprobleem niet
opgelost is, de tijd niet aangebroken om
ernstig een terugkeer van den dollar tot
den starren goudstandaard te verhopen.
I En zoolang ook, gelijk Chamberlain,
Dit aangenomen zijnde, zou het voor
Frankrijk niet voordeelig zijn de frank
te ontwaarden
Er staan twee wegen ter redding
open, schreef Paul Reynaud onlangs,
deflatie of ontwaarding als opwekker
van den uitvoerhandel. Het viel hem
niet moeilijk aan te toonen dat de re
geering er niets voor voelt den eersten
weg te bewandelen. Door wetten en
decreten wordt de prijs van het koren
vijfmaal duurder gehouden dan op de
buitenlandsche markten, de prijs van de
suiker zesmaal zoo duur, de prijs van de
benzine vijfmaal, van de autos viermaal
enz. Verder kondigt de regeering een
verscherping aan van het contingente-
ment der steenkolen, met het onafwend
baar gevolg dat de prijzen van dit voor
de nijverheid basisproduct nog zullen
stijgen. Ze gaat zelfs zoover producten
uit onze colonies te weren, omdat ze
goedkooper zijn dan de binnenlandsche
en hun invoer een prijsdaling zou te
weegbrengen
Iedereen zal toegeven dat het in zulke
omstandigheden ongerijmd is over de
flatie te gewagen. En gezien de handi
cap, die de Fransche nijveraars door de
duurte van het leven inzake prijzen op
de buitenlandsche markten ondervin
den, blijft er slechts de ontwaarding
van de munt over om den uitvoerhan
del nieuw leven in te spuiten. Aldus
sprak P. Reynaud.
Ook op die redeneering is veel te
weerleggen. En ten eerste, zou moeten
uitgemaakt worden waarom de nijver
heid waardig geoordeeld wordt door
hooge toltarieven beschermd te worden,
terwijl het minste dat voor den land
bouw wordt gedaan tegenstand en
moedwil ontmoet
En ten tweede zou moeten uitge
maakt worden of de exporthandel de
voorkeur boven de binnenlandsche
markt geniet en waarom Ongetwijfeld
is de exporthandel lange jaren 'n factor
van de welvaart geweest, maar, hoe
noode ook, moeten we stilaan gaan
inzien dat, gezien ieder land naar econo
mische afzondering streeft, hij geleide
lijk van waarde vermindert en dat de
welvaart meer op de binnenlandsche
markt, die stabiel is, moet opgebouwd
worden.
Daarom willen we in een volgend
artikel even nagaan, of de muntont
waarding aan de dertig tot veertig lan
den, die ze in den laatsten tijd hebben
doorgevoerd op uitvoergebied werke
lijk vele voordeelen heeft verschaft.
MHNaKBBHaaaHaaaaaatiaBBSBaBa
De landelijke gemeenten, die hun
electrificatienet zouden willen uitbrei
den tot nog niet bediende gehuchten of
alleenstaande hoeven en derhalve on
derhandelingen zouden moeten aan-
knoopen met hun verdeeler van elec-
trische energie, kunnen zich wenden tot
het Ministerie van Landbouw, waar de
dienst voor landelijke genie hen koste
loos alle nuttige inlichtingen zal ver
strekken.
Voortaan zullen we elke week melk
ontleden op een bepaalde dag en uur,
dit om alle onderbreken van het bureel-
werk te verhinderen.
Wij ontleden Elke Dinsdag voor
middag van 8 tot 10 uur. Kostprijs 5 fr.
per ontleding.
i
27
'héo V»
at, i i
J. Bom
:he stee
1stP™
Dero|
t, Wint
van brti
feeststrm
iczcn vu
Begemii.
russel,
rting.
Asbtek
takbreul,
28, Ketel
i, genem
BRS
Maan>
(over it
PASSE-
ettest
meer
Uwe
jen,In
oogen-
;e wilt,
jine en
iveren.
:n prijs
PASSÉ-
49 Fr,
ran
aanval
KiaïiasfflswfsiKs fflaa® Et ki aaaaaa
alle
Vilan-
IHIBilS«!iai9»aiiaBBBBBBBBBBBBBBBBBBB
