Onze Regeering staat voor de keus De Besluitwet betreffende Het Eeuwfeest van Melbourne Arbeid adelt* Landbouwweekblad Orgaan der Landbouwersvereeniging Redt II Zei veil Voor en door de Landbouwers de Huurovereenkomsten Belangrijke Vergadering ZITDAG Landbouwers 1 Koninklijk besluit op de controle der prijzen van het vleesch van slacht- vee en varkens» ZONDAG 9 DECEMBER 193-4. Prijs 25 centiem 17de JAARGANG Nr 832 Abonnementsprijs 12 fr. 's jaars. Men schrijft in op ons Bureel en op alle postkantoren. Het overnemen van artikelen zonder aanduiding der bron is streng verboden. Bestuurder en verantwoordelijke Opsteller O. CAUDRON. Bureel en Redactie t De Vilanderstraat, 4, Aalst. De medewerkers zijn verantwoordelijk voor hunne bijdragen. Aankondigingen volgens akkoord. Kontingenteering ol Staatstoelagen In onse bijdrage van verleden Zon dag wezen wij er op dat de huidige regeericg. inzake landbouwpolitiek, te kiezen heeft tusschen het behoud der bestaande kontingenteeringen of het toekennen van ruime staatstoelagen aan alle inheemsche culturen van eenig ekonomisch belang, evenals aan de pro ductie van vleesch en zuivel, en dit zoo lang tot er in de wereldconjunctuur juistere begrippen ontstaan over alge- heelen vrijhandel, bij gelijke arbeids voorwaarden voor alle beschaafde lan- den. Nu ruim zes jaar werken onze land bouwers met verlies en zulks kan de boerenstand onmogelijk blijven volhou den. Van dit standpunt uit is het waar lijk een schande, hoe de politieke orga nismen en hun bladen de openbare mee ning vergiftigen met hun valsche theo rieën over goedkoop leven, op den rug der landbouwers, terwijl ze de voor rechten der nijverheid nauwelijks aan durven, of veelal ongemoeid laten In geen enkel land van West- en Noord-Europa is het leven, voor zoo ver het de landbouwprodukten betreft, zoo goedkoop als bij ©ns Dat weten we uit eigen ondervindingterwijl men te Brussel, in burgerhotels, voor een mid dagmaal 10 frank vraagt, moet men daarvoor in Holland, Duitschland en Engeland gemiddeld twee en half maal zooveel betalen. Dat de loonen daar eveneens hooger zijn, is geen argument om onze stelling te weerleggenhet be wijst integendeel dat de voedselvoor ziening in die landen werkelijk kostelij ker is dan bij ons. En toch is het hier al goedkoop leven wat de politieke klokken slaan. Zoo werd, eenige dagen geleden, in de Fédération Libérale te Brussel, een motie aangenomen, waarin uitdrukkelijk ver klaard wordt dat de verzachtingen aan de contingenteeringswetten en de ver mindering der levensduurte elke verla ging van loonen en pensioenen moeten voorafgaan. Wij hebben hier vroeger genoegzaam bewezen dat wij geen voorstanders zijn van onredelijke loonsverlaging, maar zou men niet zeggen dat de voedsel voorziening hier stukken van menschen kost En in al die kringen, waar men steeds op de kap van de boeren zit, ge waagt men uiterst zelden, of hoege naamd niet, over de onzinnige rechten op vreemde auto's en hun onderdeden, over de woekerwinsten der electrici- teitsmaatschappijen en andere trusten. En hier moeten we eenigszins van ons onderwerp afwijken. Er werd ons on langs door een politieker verweten dat wij de belangen der boeren al te eenzij dig verdedigen, zonder saamhoorig- heidsgevoel met de andere standen van ons volk. Wij vragen ons tevergeefs af waar dat saamhoorigheidsgevoel bij de andere standen te vinden is. Waar zijn de sociale wetten ten voordeele van de boeren Hoeveel landbouwvraagstuk ken, door den tijd en door de omstan digheden onverbiddelijk gesteld, blijven niet onopgelost, zonder dat een enkele partij teeken van leven geeft Daarbij hebben wij nooit in ons blad, noch elders, de maatschappelijke voor- deelin van anderen bestreden, maar ze dikwijls tot voorbeeld gesteld aan onze vakgenooten. De waarheid over het saamhoorigheidsgevoel is wel anders de boer is hier altijd het kind van de rekening. De prijs van al onze veldgewassen, van de eieren en van het vleesch is thans, in goudfranken, veel lager dan voor den oorlog. Voor talrijke produc ten bedraagt die verlaging meer dan 50 "Io. Bij den kleinsten tegenslag wordt zelfs de kostprijs niet meer verdiend, en van dagloon voor ons werk spreken we dan nog nietEn toch is het leven niet goedkoop genoeg Zoo krijgt de oude spreuk De boer zal 't al betalen weerom haar volle beteekenis. De contingenteeringen behouden, of wel werkelijke staatstoelagen instellen Daartusschen kan de regeering niet uit, of zij teekent den ondergang van de landbouwersgezinnen Wil men aan het eerste middel abso luut tornen, dan moet men noodzakelijk zijn toevlucht nemen tot het tweede. Bestaat hiervoor eenige mogelijkheid Het antwoord op die vraag kan enkel bevestigend luiden, wanneer men weet dat de nijverheid en het bankwezen reeds voor vier miljard steun en krediet werden toegewezen. Indien de staat het als een plicht aan ziet ontredderde banken bij te springen, zoogezegd omdat het volksbelang er mee gemoeid is, dan is, in de huidige omstan digheden, bij een eventueele vermeerde ring van den invoer, onze landbouw toch ook wel een volksbelang, dat rechtstreekschen steun waard is. Ziet, hoe men zulks in Holland be grepen heeft Reeds in 1930 werd daar de teelt van de fabrieksaardappelen gesteund met 4 1 /2 miljoen gulden. Voor 1933 garandeerde de staat een prijs van 11 gulden voor een ton beeten. Door de Tarwe wet van 1931, later nog gewijzigd, moet het brood tegen woordig 35 o inlandsch meel bevatten. Door binnenlandsche schikkingen en overeenkomsten kregen de boeren van hun tarwe een prijs, 2 1/2 maal zoo hoog als voor den oorlog, en dit op goudbasis. De staatstoeslag voor gerst bedroeg verleden jaar 3 1/2 gulden per 100 kg., voor rogge eveneens 3 1/2 gulden, als zij voor veevoeder gebruikt werd. Door de Kriziszuivelwet van 1932 werd een accijns gelegd op alle vreemde zuivelproducten. De opbrengst hiervan werd aan de melkproducenten verdeeld. Verder werden er nog toelagen ver leend voor vlas, voor voedingsaardap pelen en voor tuinbouwprodukten, welke de vastgestelde minimumprijzen niet konden halen. Tweehonderdduizend drachtige koei en werden door den staat opgekocht en opgelegd, voor steun aan werkloozen en behoeftigen. Nog talrijke andere maatregelen wer den ten gunste van de boeren getroffen, zonder dat de levensduurte meer dan 3 °lo verhoogde. Ons besluit hebben we hooger reeds gegeven de contingenteeringen onge wijzigd behouden of ons rechtstreeks steunen, zooals de Hollandsche regee ring haar landbouwers ter hulp komt. NOTA. De gegevens over Hol land haalden we uit het in alle opzich ten hoogstaand "Landbouwkundig Tijd schrift 1 Gulden is ongeveer 14,5 fr. DAGORDE Voortzetting der bespreking over de oprichting eener Pensioenkas voor de boeren. Besluit over deze aangelegen' heid. Iedereen is welkom. Landbouwers, denkt aan uw ouden dag denkt aan de toekomst uwer kin- j deren. Komt Zondag uw woord medespre- ken over deze belangrijke kwestie. Het Bestuur. van Rechtskundige Dienst wordt ge houden op Zondag 6 Januari van 10 tot 3 uur, in onze bureelen De Vilanderstraat, Aalst. (Vervolg). RECHTSMACHT. Al de geschillen waartoe de toepas sing van de besluitwet op de huurover eenkomsten aanleiding geeft, vallen in de bevoegdheid van den vrederechter van het kanton der ligging van het be trokken goed. De vrederechter doet uitspraak in laatsten aanleg, indien de jaarlijksche huurprijs niet hooger loopt dan 25C0 fr. Het beroep tegen de beslissing van den vrederechter dient binnen de vijf tien dagen ingespannen voor de recht bank van eersten aanleg, die haar von nis verleent binnen de maand na het in stellen van het beroep. De tusschen- komst van een pleitbezorger is niet ver plichtend. Indien de gedaagde in beroep, die geen pleitbezorger heeft aangesteld, niet verschijnt op de rechtszitting naar de welke de zaak verwezen werd, kan de rechter in hooger beroep niet recht spreken bij verstek, tenzij de gedaagde door den griffier van de rechtbank werd opgeroepen. Deze oproeping geschiedt bij aangeteekend schrijven, dat ten min ste vijf dagen vóór den datum der rechtszitting postvrij wordt verzonden en plaats, dag en uur der rechtszitting vermeldt. Voor de toepassing van deze besluit wet kan het bewijs omtrent het bedrag der huurwaarde en van het kadastraal inkomen der onroerende goederen gele verd worden door alle rechtsmiddelen, getuigen en vermoedens inbegrepen. Slechts de Belgische onderdanen en de vreemdelingen, wier nationale wet inzake huurovereenkomsten toepasse lijk is op de Belgische onderdanen, kun nen het voordeel der besluitwet op de huurovereenkomsten genieten. De nieuwe besluitwet is niet van toe passing op de villa's andere lusthuizen, die slechts een gedeelte van het jaar door den huurder bewoond worden. De nieuwe besluitwet is van kracht geworden op 3 November 1934. Artikel 1. Ieder verkooper in 't klein van vleesch van slachtvee en varkens is gehouden, den Vrijdag van elke week, in 't dubbel, per brief, aan den contro leur der belastingen van zijn district, over te maken 1° Een lijst waarbij het gewicht en de koopprijs per kilogram, op voet of na slachting, opgegeven worden van het vleesch van slachtvee en varkens be stemd om door hem, van af dien dag, in 't klein verkocht te worden 2° De copij van tabel vermeld in arti kel één van het koninklijk besluit van 4 Februari 1933. Deze stukken dienen de handteeke- ning te dragen van den kleinhandelaar voorafgegaan door de formuul Ik verklaar dat deze aangifte juist is en volledig. Art. 2. Elke inbreuk tegen het voor gaand artikel en elke onjuiste verklaring in de door bedoeld artikel voorziene stukken wordt gestraft met een gevan genisstraf van 1 tot 7 dagen en met een boete van 5 tot 25 frank of slechts met een van deze twee straffen. Zoo de kleinhandelaar, wetens en willens, een onjuiste verklaring heeft ge daan, wordt hij gestraft met een gevan genisstraf van 8 tot 15 dagen en een geldboete van 26 tot 500 fr. Art. 3. De bepalingen van Boek I van het Strafwetboek, kapitel VII en artikel 85 niet uitgezonderd, zijn toepasselijk op de inbreuken voorzien bij dit besluit. Art. 4. Dit besluit zal in voege treden vanaf 14 December 1934. 5. -- Het Vraagstuk Engeland-Dominions. werft nieuwe Op dit oogenblik gaat het, onder economisch oogpunt althans, niet naar wensch tusschen Engeland en zijn Do minions. En met den dag wordt het dui delijker dat de accoorden van Ottawa niet in staat zullen zijn om de bestaande kloof te overbruggen. In den loop der laatste jaren heeft Engeland aanhoudend zijn protectionnistisch regiem scherper doorgetrokken. De oude Engelsche politiek, die erin bestond de noodige levensmiddelen zoo goedkoop mogelijk te betrekken om, spijts een hoogen le vensstandaard, toch nog in staat te zijn voordeelig uit te voeren, is nood gedwongen prijsgegeven. Engeland streeft, zij het dan ook langzaam, naar economische afzondering. Heer Elliot, de Minister van Landbouw, drijft zijn programma punt na punt door. Door subsidies en beschermende rechten is hij er in geslaagd de prijzen van t graan, de hop, de suikerbeeten, de melk, het vleesch enz. weer loonend te maken, zoodat de Engelsche landbouwers het weer wat beter hebben. De uitvoer uit de Dominions is echter streng gecon- tingenteerd moeten worden, hetgeen niet zonder misnoegdheid vanwege die landen van de hand is gegaan. In een artikel in "The Manchester Guardian,, zette een Nieuw-Zeeland- sche diplomaat het standpunt van de Dominions uiteen. In den aanvang wees hij er op dat de Dominions voor hun uitvoer van landbouwproduc ten en grondstoffen op Engeland aan gewezen zijn en dat, niettegenstaande een catastrofale inzinking der prijzen, de Engelsche markt zich meer en meer sluit. "Indien Engeland langer weigert onze landbouwproducten in voldoende mate af te nemen, dan zullen we ons verplicht zien ons voor den inkoop van industrieele goederen tot Japan te wen den, dat op weg is onze beste afnemer te worden. We zullen niet langer de beste, dit zijn de Engelsche, maar de goedkoopste, dit zijn de Japansche goe deren, betrekken.,, S.S. Bruce, de Australische commi- saris te Londen, ging in een persgesprek met "The Economist,, nog verder dan zijn collega. "Ontegensprekelijk zijn er vele tee kenen waarneembaar die er op wijzen dat, in verschillende landen, de econo mische toestand aan 't verbeteren is. Het zou echter onzinnig zijn te beweren dat die teekenen de voorboden zijn van een nieuwen dag, indien niet onmiddel lijk de noodige pogingen aangewend worden om den internationalen ruil handel te verruimen. Want daarin al- leen ligt de redding. Indien het Britsche rijk werkelijk zijn economie op gezonde rationeele gronden wil vestigen, dan moet het zich uitsluitend op de produc tie van de industrieele goederen toeleg gen. De Dominions van hun kant moe ten zich beperken tot het voortbrengen van grondstoffen. Op grond van ver schillende oneconomische redenen heb ben de Dominions het oprichten van vele nijverheden in de hand gewerkt. Ter Conferentie van Ottawa heeft Engeland die gronden als noodzakelijk erkend. Doch wat te Ottowa niet werd goedgekeurd, is het feit dat Engeland in den loop van twee jaar door kunst matige methoden een oneconomischen landbouw tot stand bracht. Het is hoog tijd dat Engeland, indien het zinnens is deze politiek verder door te drijven, het zonder omwegen bekenne, zoodat we weten waaraan we ons te houden hebben. En in een korte kantteekening voegt het Londensche blad er aan toe, dat Bruce volkomen gelijk heeft. Indien we ons zelf willen verarmen met levensmiddelen voort te brengen, welke we veel goedkooper kunnen in voeren, dan moeten we ten minste weten in hoeverre we dit verarmingsproces willen doordrijven.Tegenwoordig trach ten we, eenerzijds, onzen uitvoer uit te breiden en, anderzijds, onzen invoer in De con- mate aan van den handel op nieuwe basissen te organiseeren, hebben we den handel ontredderd. Indien we den vrijhandel opgeven, dan moeten we ten minste een aaneengesloten plan hebben en geen mosaïek van onsamenhangende en me kaar tegensprekende maatregelen j te krimpen. Dit is onmogelijk. trool, die we in zulke hooge i Noch de conservatieve "Economist,,, noch Bruce schijnen te weten wat er rond hen gebeurd. Hetgeen ze zeggen kon waar zijn voor den oorlog, doch is voor dezen tijd verouderd. De wereld verandert. Ze begrijpen het nog niet dat de bijzonderste oorzaak waarom deze crisis, die geen cyclische, maar een struc- tureele crisis is, zoolang aanhoudt, te zoeken is in het feit dat er inzake ver- deeling van den arbeid geen overeen komst mogelijk is tusschen de industrieele landen onderling evenmin als met de grondstoffenvoortbrengende overzee- sche landen. Langs de eene zijde zien we landen als Duitschland b.v. hun chemiekers mo- biliseeren om wol, katoen, benzine, rub ber, salpeter, suiker, enz., synthetisch na te maken om zich van den invoer uit de overzeesche landbouwlanden vrij te ma ken. En langs den anderen kant kunnen we wijzen op de koortsige pogingen van vele landbouwlanden om zich in hun eigen industrieele behoeftens te voorzien. Het ontbreekt ons hier aan plaats om in bijzonderheden te treden. Een andermaal komen we daar breedvoerig op terug. Zeggen we enkel dat Brazilië, Australië, Zuid Afrika, Bulgarië, Turkije. Indië, om van Japan te zwijgen, een eigen nij verheid aan 't opbouwen zijn met het inzicht zich van de industrieele landen onafhankelijk te maken. En dan eischt Bruce dat Engeland de ondersteuning van zijn landbouw zou opgeven en zijn grenzen wagenwijd zou openstellen voor den Australischen in voer terwijl zijn regeering, achter een muur van beschermende rechten, nieuwe nijverheden als uit den grond stampt 1 Het economische evenwicht tusschen de nijverheid- en de grondstoffenvoort brengende landen is verbroken.Het komt er op aan dit te herstellen. Doch dit gaat niet met den landbouw in Europa aan zijn lot over te laten. Dan eten we boter aan negen frank, vleesch aan vijf frank, brood aan 75 centiemen per kilo, zeggen de menschen uit de stad. Onzin. Want indien we onzen uitvoer van industrieele goederen in die mate willen uitbreiden dat iedere werkman weer zijn plaats in de nijverheid in neemt, dan zullen de arbeiders zich moeten tevreden stellen met een droog stuk brood, of een bol rijst gelijk de Japanners. Willens nillens moeten we toegeven dat de Europeesche nijverheid geslagen is. En jammeren baat niet, evenmin als een politiek van deflatie.De wereldeconomie moet op nieuwe ba sissen ingericht worden. In sommige landen zijn ze daarmee reeds druk be zig. Wat we reeds kunnen voorspellen is dat de landbouw geen Asschepoetster zal zijn gelijk in de voorbije eeuw van het economisch liberalisme. Onze Re geering schijnt dit niet te begrijpen. En verwonderlijk is dit niet Ze vaart tegen stroom. Wenschen we haar uit- terharte een kort bestaan Dit alles bracht ons ver af van het onderwerp. Keeren we, om deze studie te sluiten, nog even terug naar Austra lië dat in afwachting van den ombouw der wereldeconomie, de middelen bij- derhand heeft om aan de ergste gevol gen van deze crisis te ontsnappen. Trouwens, indien het zoo erg onder de economische inzinking te lijden heeft, dan draagt Australië daaraan zelf de grootste schuld. In de na-oorlogsche jaren heeft het te zeer boven zijn mid delen geleefd daarin het slechte voor beeld van Europa volgend. Inplaats van op het land te blijven zijn de menschen, net als hier, met gansche karavanen naar de steden getrokken, 't zij om in de trool. die we in zulke hooge mare aan naai uc - den handel hebben opgelegd, heeft een opkomende nijverheid hun brood te averechts uitwerksel gehad. In plaats gaan verdienen, t zij om een handel i Op Zondag 16 December, te 10 uur voormiddag, in ons lokaal, Groote Markt, vergadering van het Boerensyndikaat en van de afge vaardigden van R. U. Z. GEEF ACHT Er worden geen uitnoodigingen verzonden. ■■■■■■■■EB De verlenging van de Huurovereenkomsten. abonnenten aan voor Uw blad

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Koornbloem | 1934 | | pagina 1