Sam. Maatsch. Redt U Zelven
F I N LA N D
Dringende nood onzer
Aardappelkweekers
Arbeid adelt*
Landbouwweekblad
Voor en door de Landbouwers
ZITDAG
en de Nieuwe Wetgeving.
Een Opwerping
Orgaan der Landbouwersvereeniging Redt U Zelven
niet
ZONDAG 20 JANUARI 1935.
Priji 25 centiem
17de JAARGANG N* 838
Abonnementsprijs 12fr. 's jaars.
Men schrijft in op ons
Bureel en op alle postkantoren.
Het overnemen van artikelen
zonder aanduiding der bron
is streng verboden.
Bestuurder en verantwoordelijke üpsteiier
O. CAUDRON.
Bareel en Redactie t De Vilanderstraat, 4, Aalst.
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hunne
bijdragen.
Aankondigingen volgens
akkoord.
Ingevolge de besluitwetten van
15 Dec. 1934 zijn de organismen
die zich bezighouden met het aan
nemen of plaatsen van gelden,
verplicht een minimum kapitaal
van 2,000,000 fr. te bezitten.
De beheerraad der Samenwer
kende Maatschappij Redt U Zel
ven besloot in hare zitting van
17 Januari 1935 tot eene kapitaals-
verhooging van genoemde maat
schappij en zal dit aan de goed
keuring der algemeene vergade
ring onderwerpen.
Het zijn niet alleen de wette
lijke verplichtingen die haar aan
zetten dit te doen. Sinds verschei
dene jaren was dit in princiep be
sloten en alleen ten gevolge der
krisisperiode werd het steeds uit
gesteld.
Het kapitaal is amper 1,000,000
fr., terwijl de spaargelden tot circa
7,000,000 fr. beloopen. De maat
schappij bezit voor 4,600,000 fr.
roerende en onroerende eigen
dommen, wat niet overeen te
brengen is met het klein maat
schappelijk kapitaal.
Het is dan ook redelijk en
noodzakelijk dat ook de spaarders
hun deel krijgen in het fortuin van
de maatschappij en dit kunnen ze
bekomen door hunne spaarboek
jes en kasbons in een aandeel
boekje te doen overbrengen.
Sinds 1923 werd ons kapitaal
niet meer verhoogd. Er zijn dui-
zende leden die niet eens de gele
genheid hadden aandeelhouder te
worden.Iedereen krijgt nu de kans
deelgenoot te worden van de sa
menwerkende maatschappij.
Wie moet aandeelen onder
schrijven
1° Alle leden van Redt U Zel
ven, zonder eene uitzondering, zijn
gehouden eenige aandeelen, ieder
naarmate van zijn vermogen, in te
schrijven. Ze moeten van deze
eenige gelegenheid gebruik maken
om te toon en dat zij Redt U Zei
vers zijn, dat ze het levenswerk
hunner leiders waardeeren en
hoogschatten.
2° Al de houders van spaar
boekjes en kasbons mogen het to
taal bedrag of het grootste deel in
aandeelen omzetten.
3° Al de hedendaagsche aan
deelhouders moeten het als een
plicht aanzien hunne aandeelen te
vermeerderen.
4° Al de personen die recht
streeks of onrechtstreeks belangen
of genoegens hebben iri den groei
en den bloei van Redt U Zelven
kunnen als deelgenoten aangeno
men worden.
Onze maatschappij is welvarend
en winstgevend. Ze geeft aan
iedereen de gelegenheid om van
hare talrijke diensten te genieten.
Ze sticht en stichtte alle goed voor
hare leden.
Het is de plicht van allen onze
maatschappij sterker en beter te
helpen maken.
Voorwaarden
De aandeelen zijn ter waarde
van 50 frank evenals bij de stich
ting in 1919. Destijds werd meer
maals door de leden geëischt dat
de nieuwe inschrijvers het dubbele
zouden betalen, gezien de op
brengst van de zaak, de groote
meerwaarde der eigendommen en
de gemaakte reserven.
Heden dat de waarde der eigen
dommen weer tot den normalen
prijs van de jaren 1920-26, datum
waarop ze werden aangekocht of
opgericht, is gekomen, heeft het
bestuur besloten aan de algemee
ne vergadering voor te stellen de
nieuwe inschrijvingen te aanvaar
den aan de voorwaarden van de
stichting, dus aan 50 fr. per aan
deel. Het zal eveneens vragen
eene gelijke winstverdeeling voor
nieuwe als voor oude deelgeno
ten te bepalen.
De beheerraad besloot, indien
de leden hiermede akkoord gaan,
het kapitaal op 4 5 millioen te
brengen, ten einde aan iedereen
de gelegenheid te geven naar ge
noegen in te schrijven.
Besluit.
1° De wet gebiedt ons, en we
kunnen aan dezen eisc-h niet ont-
j gaan.
2° De maatschappij zal zooveel
te sterker zijn als haar kapitaal zal
grooter zijn.
3° Het is eene gelegenheid voor
velen en een plicht voor allen mee
te helpen tot het bereiken van'ons
doel. De Beheerraad.
inzake de
Kapitaalsvermeerdering der
S. M. Redt U Zelven.
Een lid aan wie we reeds over de
bovenstaande verandering van kapitaal
spraken, doet opmerken dat het voor
hem niet past zijn geld voor langen tijd
vast te zetten. Hij bezit nu een spaar
boekje alle jaren opzegbaar.
Antwoord.
Evenals spaarboekjes op 1 jaar en
kasbons kan de uitbetaling der aandeelen
ieder jaar gevraagd worden. (Zie artikel
19 der standregelen).
van Rechtskundige Dienst wordt ge
houden op Zondag 3 Februari van
10 tot 3 uur, in onze bureelen De
[Vilanderstraat, Aalst.
Vernieuwing Abonnementen.
Van vele kanten komen ons
brieven toe van personen die
klagen dat hen door de post geen
kwijtbrief wordt aangeboden voor
"De Koornbloem,,.
Er kan vanwege de postdienst
tegenwerking of nalatigheid in
het spel zijn er zijn ook brief-
j dragers die het gemakkelijker
vinden naar een afgelegen wijk
geen poststukken te moeten dra
gen en niet beter vragen dan een
weigering van betalen vanwege
de geabonneerde.
Wij vragen aan onze lezers ons
regelmatig te schrijven indien
I door een of andere reden "De
j Koornbloem,, achterwege blijft.
Ze moeten ook een klacht doen
in het postbureel of aan den brief
drager en eischen dat hen
i kwijting wordt aangeboden.
een
Zij die de crisis overwonnen.
Voor Finland is de crisis voorloopig
voorbij. Wirtschaftsdienst.
II.
Na de enkele inleidende wetenswaar
digheden omtrent de geschiedenis en de
economische structuur van Finland, die
we in het eerste deel van deze korte stu
die ten beste gaven, willen we heden
handelen over Finland in de crisis en
zijn snellen binnenlandschen opgang.
Gelijk het gemakkelijk te begrijpen is,
ging de economische crisis niet zonder
meer aan Finland voorbij. In 1931 was
de algemeene toestand verre van roos
kleurig. De uitvoer, zoowel van indu-
strieele als landbouwproducten, ging ge
stadig achteruit en het aantal werkloo-
zen benaderde de 100.C0Ü, een ver
schrikkelijk hoog cijfer indien we in
aanmerking nemen dat de industrieele
bevolking amper 250.000 hoofden telt.
Het indexcijfer van de binnenmarktin
dustrie (1926 100) viel van 113 in
1929 op 78 en het indexcijfer van de
exportindustrie (1926 100) van 109 in
1929 op amper 60. Alle verhoudingen
in aanmerking genomen, kon de toe
stand best met den onzen vergeleken
worden.
In den herfst van 1931 was de Finsche
regeering verplicht, gezien de afhanke
lijkheid der Finsche exportproductie van
de Engelsche markt, den gouden stan
daard op te geven. Dit gebeurde recht
streeks tegen den wil in van het Finsche
volk. Onder den oorlog had Finland een
inflatie meegemaakt en de herinnering
aan de ellende die er voor de breede la
gen van het volk was uit voortgespro
ten, was nog niet uitgewischt. De vrees
voor eer herhaling van een dergelijke
onhoudbaren toestand was te groot. Het
volk stelde dan ook geen vertrouwen in
de nieuwe papieren munt.
Alles te samen genomen was de win
ter 1931/32 mede van de treurigste wel
ke Finland, in den korten loop van zijn
onafhankelijkheid, had door te maken.
Een geluk met een ongeluk de
Finsche regeering drong van meet af
aan draadkrachtig in. Om te beletten
dat de handelsbalans in het nadeel van
het land zou omslagen, werd de invoer
beperkt. Daarvoor werden de tolrechten
niet verhoogd, geen deviezenrestricties
ingevoerd, geen contingenteeringen af
gekondigd gelijk we het al deze jaren
hebben zien doen. De Finsche regeering
deed een rechtstreeks beroep op de
groote invoerhuizen om hun transacties
met het buitenland in de mate van het
mogelijke in te krimpen en zich slechts
te voorzien op die markten waar de
Finsche producten eveneens gegeerd
worden.
Hier zou zulk een verzoek in doove-
mansooren vallenin Finland niet. Dag
aan dag verminderde de invoer en wer
den er vele orders, welke anders in het
buitenland werden geplaatst, aan bin-
nenlandsche nijverheden overgemaakt.
En op grond van de zeer voordeelige
sluiting van de handelsbalans bleef de
aanvoer van exportvaluta aanhouden,
hetgeen naar een verbetering leidde op
de geld- en kapitaalmarkt en naar een
verlaging van het disconto. In plaats
van leeningen aan te gaan, gelijk wij het
in dezelfde omstandigheden deden,
bracht de Finsche regeering niet enkel
zijn budget in evenwicht maar gelukte
er tevens in de buitenlandsche leeningen
op korten termijn voor een groot deel
af te betalen. En op het Engelsche voor
beeld voortgaande zocht Finland, van
meet afaan, voor de verloren afzetgebie
den in het buitenland een compensatie
op voor de binnenmarkt. De regeering
stond niet met gekruiste armen den tijd
af te wachten dat het de landen zou be
lieven hun tolrechten en contingentee
ringen af te schaffen gelijk onze regee
ring het al te lang gedaan heeft.
Finland nam evenmin zijn toevlucht
tot gewaagde experimenten. Geen maat
regel die niet ten volle kan verdedigd
worden. Kalm en gelaten trachtte het
"zichzelf te redden,,.
En wanneer we de statistieken over
1933 raadplegen dan zien we dat er
reeds een groote verbetering heeft plaats
gegrepen, althans voor hetgeen de bin-
nenlandsche bedrijvigheid aangaat. Het
(Zie vervolg hierneven).
De Handel onmogelijk zoo de Regeering
spoedig ingrijpt
Het is aan iedereen opgevallen dat
de handel in aardappelen, die in het
najaar zooveel beloofde van over enkele
maanden totaal is stil gevallen. We zijn
dan ook gaan zoeken naar de oorzaken
van deze veranderingen en vonden hoe
het kwam dat onze aardappeluitvoer
onmogelijk werd.
Onze kweek van aardappelen is groo-
tendeels voor export aangewezen. Het
binnenland kan amper de helft van onze
voortbrengst verbruiken en dit op voor
waarde dat een groot deel aan de zwij
nen en het vee wordt gevoederd. He
den is deze manier verre van loonend,
aangezien zwijnen en vee veel te laag
in prijs komen te staan, en de vooruit
strevende kweekers toch wel weten
dat zelfs bij goede vleeschprijzen de
aardappelen een veel te duur voeder
zijn.
De oogst van aardappelen dees jaar
zeer groot zijnde, werd er langs alle
kanten uitgezien om onze voortbrengst
te plaatsen. Verscheidene landen zijn
gesloten door tol- en beperkin gsm uren.
Spanje en Portugal waren best aange
wezen, gezien deze landen een zeer
slechten oogst hadden en dus veel
moesten invoeren.
Van af September 1934 begon voor
goed de uitvoer, welke nadien verzwak
te, om ten slotte totaal op te houden.
De oorzaak van deze stopzetting ligt
enkel in het feit dat de Nederlandsche
uitvoerders ons den weg hebben ver
sperd met hunne lage prijzen.
Het is gekend dat de Nederlandsche
Regeering eene uitvoerpremie geeft van
75 cent per 100 kilos, wat op 10,80 fr.
belgische franks komt. De koopman die
100 kilos aardappelen uitvoert kan dus
rekenen op 10,80 fr. premie, zoodat hij
aan den boer een goeden prijs kan beta
len en in het buitenland aan een lageren
prijs kan afzetten.
Zoo wordt aan onze aardappelen de
weg afgesneden naar Spanje, Portugal
en andere landen en blijven onze land
bouwers met hun goed zitten.
We kunnen de Nederlandsche regee
ring geen ongelijk geven hunne kweekers
te steunen, alhoewel onze boeren er in
dees geval het slachtoffer van zijn. We
kunnen hen enkel geluk wenschen om
hunnen klaren kijk en kundige handels
politiek.
Wij van onzen kant moeten dringend
aankloppen bij onze Ministers teneinde
ook een steungeld te bekomen, wat ons
zal toelaten ten minste een deel van on
zen oogst uit te voeren.
5.C00 wagons aardappelen wachten
op uitvoer, en het hangt van onze re
geering af of deze in geld kunnen wor
den omgezet. Met dit geld zal de land
bouwer zijne belastingen en pachten
kunnen betalen, wat hij anders in aard
appelen zal moeten doen.
De zwijnenkweek geeft verliesde
granen worden aan spotprijzen ver
kocht vee en zuivelproducten worden
door de regeering omlaag gedrukt.
Weten onze regeerders dan niet dat
de toestand voor de landbouwers hope
loos wordt Vergeten ze dat de prij
zen van lijnkoeken en meststoffen door
hen zelf hoog worden gehouden om een
klein deel onzer nijverheid in leven te
houden en te doen geld winnen, terwijl
de boeren die deze tol moeten betalen
hun goed niet kunnen verkoopen
Naar het schijnt is reeds een afvaar
diging van uitvoerders van aardappelen
naar de Minister geweest.Deze verklaar
de niets te kunnen doen. omdat de land
bouwproducten nog meer omlaag moes
ten worden gedrukt, ten einde het leven
goedkooper te maken 1
We botsen hier tegen de moedwil van
de regeering die, in plaats van hun boe
ren te steunen, alle middelen in 't werk
stellen om dezelve het leven onmogelijk
te maken, door de lage verkoopsprijzen
hunner produkten nog meer in de hand
te werken.
Gelukkige Nederlandsche boeren,
die een land bewonen waar de Regee
ring met hand en tand strijdt voor het
behoud van den boerenstand, terwijl
de Belgische en vooral de Vlaamsche
boeren doodgedrukt worden door de
macht der nijveraars en financiers 1
Wij, Redt U Zeivers, geven het ech
ter niet op en zonden een schrijven naar
de Regeering, om haar te wijzen op den
ernst der zaak, op den dringenden nood
onzer aardappelkweekers.
We hopen nog dat onze ministers
zullen inzien, dat hunne houding tegen
over onze landbouwers alles behalve
menschelijk is.
indexcijfer van de binnenmarktindustrie
was, op dit ééne jaar, van 78 tot 97 ge
klommen en bereikte zoodoende haast
terug het peil van 1926. Ook het aantal
werkloozen was met 30 000 afgenomen.
In werkelijkheid hebben de meeste nij
verheden slechts één kwaad jaar door
te maken gehad. In 1932 was het aantal
arbeiders dat in de wolweverijen te werk
werd gesteld slechts met 1,1 t.h. lager
dan in 1929 en in de porselein-, caout
chouc-, kousen- en tricotnijverheden
was het aantal gebezigde werklieden in
1932 hooger dan in 1929. Alleen de
srhoen- en tabakfabrieken gingen langer
onder de gevolgen van de crisis gebukt,
nochtans trad voor hen ook, einde 1932,
een verbetering in, die gedurende 1933
en 1934 aanhield.
In 1933 was de productie der binnen
marktindustrie gelijk aan de voort
brengst van 1929 en in 1934 bereikte
het indexcijfer het getal 116, tegenover
113 in 1929 en 100 in 1926. De indu
strieele bedrijvigheid der fabrieken, die
voor de binnenmarkt werken, is dus
grooter dan voor de crisis. Zijn er vele
landen die op zulk een schitterenden
uitslag kunnen bogen?
Vanzelfsprekend is ook het aantal
werkloozen, naargelang de industrieele
verbetering zich uitbreidde, verminderd.
Gelijk we hooger schreven telde Finland
in den winter van 1931 100 000 werke-
loozen, in 1932 was dit cijfer gedaald
tot 90.000, in 1933 tot 70.000 en in Sep
tember 1934 waren er in Finland nog
slechts 12.000 arbeidsloozen.
Dit laatste cijfer alleen spreekt boek-
deelen.
Nochtans, gezien de productie hoo
ger is dan in 1929 en de export, gelijk
we in een derde artikel zullen zien, het
peil van voor de crisis heeft overtroffen,
doet het aardig aan te vernemen dat met
de crisis niet tezelvertijd de werkloos-
j heid werd overwonnen. Hetzelfde ver
schijnsel doet zich ook in Engeland
voor. De industrieele productie is er
hooger dan in 1929 en niettemin telt
Engeland op dit oogenblik 650,000
werkloozen meer dan in dit jaar. Hoe
legt men dit uit Wel, op vele verschil
lende manieren. Voor den eene vloeit
het voort uit het feit dat de bevolking is
toegenomen en voor een tweede dat het
aantal geboorten in 1918 en 1919 sterk
is gegroeid en dat het juist die genera
tie is die nu den ouderdom bereikt heeft
om haar plaats in de nijverheid in te
nemen. Daar kan natuurlijk iets van
aan zijn, maar de bijzonderste reden is
te zoeken in den snellen technischen
vooruitgang, die spijts de crisis heeft
aangehouden.
Evenals in Engeland is er in Finland
ononderbroken aan de uitbreiding, de
rationalisatie van de nijverheid gear
beid geworden en vele werkkrachten
zijn aldus uitgespaard.
Nochtans, daar de herleving gestadig
aanhoudt, wanhoopt men in Finland
niet de 12;000 werkloozen, in afzienba-
ren tijd, in de nijverheid onder te bren
gen. In Engeland daarentegen baart het
werkloozenvraagstuk meer zorgen,
K*
ai
