Arbeid adelt*
Landbouwweekblad
Voor eo door de Lam
wwers
NIEUWJAARSWENSCHEN j Itajjë.Duitschland, Spanje De zorg van de Nederlandsche
1 hebben tekort aan 1 arwe Regeering voor den Landbouw.
Orgaan der Landbouwersvereeniging Redt U Zeiven
Z©M©AO 3 JANUARI 1937.
#rQ» 23 cuttM
19i* JAARGANG Ni 939
Abonnementsprijs 12 fr. 's jaars.
Men schrijft in op ons
Bureel en op alle postkantoren.
Het overnemen van artikelen
zonder aanduiding der bron
is streng verboden.
Bestuurder en verantwoordelijke Opstelier
O. CAUDRON.
Bareel en Redactie i Zeebergkaai, 4, Aalst.
Oe medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hunne
bijdragen.
Aankondigingen volgens
akkoord.
Telkenmale wanneer een jaar
ten einde is en er een nieuw aan
vangt, is het de gewoonte bij alle
goede zakenlieden en bij vele
andere personen, een overzicht op
te maken van den gang hunner
zaken gedurende het verloopen
jaar.
Men noemt zulks een bilan. Al
het goede wordt bijeengezet, het
kwade eveneens en dan wordt er
gezien of er winst of verlies ge
daan werd.
Ook wij willen hier even na
gaan hoe het met onzen landbouw
in ons land gedurende het jaar
1936 verloopen is. Onze eerste
indruk is alles behalve aanmoe
digend. We zien bij den eersten
oogopslag dat we weer een zwaar
crisisjaar achter den rug hebben,
een jaar van somberheid en soms
van wanhopigen strijd voor het
bestaan, en we vragen ons niet
zonder eenigen angst af wat het
jaar 1937 ons brengen zal.
Zal het eindelijk beter worden
voor onzen landbouw, daar hij op
daadwerkelijke hulp en steun der
Regeering zal mogen rekenen
Of zal het bekken aan den ouden
stijl blijven hangen en zullen de
landbouwers mogen voortploete-
ren tot ze ondergaan in den poel
van ellende
En zullen de landbouwers zelf
niet begrijpen dat het eindelijk
eens tijd wordt van de koppen
bijeen te schuiven, teneinde geza
menlijk op te rukken tot verde
diging onzer rechten
Dat zijn al vragen die ons ern
stig bezig houden, en waarvan we
het antwoord niet met juistheid
geven kunnen, daar het niemand
gegund is ook maar één blik te
slaan in het boek der komende
dingen.
Alleen de vrees blijft ons, dat
de boeren in ons land zullen be
handeld blijven als burgers van
tweeden rang.
Inderdaad, onze boeren wor
den stiefmoederlijk behandeld
door de heeren van Brusselhun
toestand wordt onhoudbaar en we
vragen ons met bezorgdheid af op
wat zulks zal uitloopen zoo er niet
ten spoedigste hulp gebracht
wordt.
Als bewijsvoering voor onze
beweringen, willen we slechts
een paar voorbeelden uit de vele
aanhalen
We hebben daar onder meer de
kwestie der zuivelproducten.Dank
zij de muntontwaarding, ontstond
er een groote prijsverhooging der
grondstoffen die door den land
bouwer dienen aangekocht om
het vee te voeden. Er was dus een
verhooging van den kostprijs het
logisch gevolg zou een prijsver
hooging moeten zijn der voort
gebrachte producten.
Daar was echter niet aan te
denken. Van een paar zijden, zelfs
van Regeeringswege, werd moord
en brand geschreeuwd. Het mocht
niet zijn, de levensstandaard moest
laa9 gehouden worden, want an
ders zouden de nijverheidsbazen
hooger loonen aan hun werkne
mers moeten geven, en dat mocht
niet, want daardoor zouden de
winsten der nijverheid vermin
deren.
En zoo zagen we het ichan-
dalig feit, dat de landbouwer, die
toch reeds met verlies werkte, nog
zwaardere lasten te dragen kreeg I
Er is nog een ander punt dat
betrek heeft op de zuivelnijver
heid, n.I. dat der margarine.
Statistieken bewijzen ons dat
het margarineverbruik in België
reusachtige vorderingen maakt, en
daardoor enorme winsten ver
wezenlijkt worden door enkelen
Dat door die ongelijke en on
eerlijke concurrentie een groot
deel der samenleving in haar be
staan bedreigd wordt, daar zitten
de nijverheidsbazen weinig mee
gewrongen
We hebben in ons blad reeds
dikwijls maatregelen voorgedra
gen tot betere verhoudingen, zoo
dat we ze niet hoeven te herhalen.
Er werd dienaangaande nu een
wetsvoorstel neergelegd.
Maar daarmee zijn we niet veel,
want dat zal van hier naar daar
verstuurd, verwrongen en ver
minkt worden, en na een oneindig
gezeur misschien gestemd gera
ken... als de zuivelnijverheid reeds
volledig ten gronde gegaan is 1
Dat noemt men den put vul
len als t kalf verdronken is
Daaraan kunnen we reeds dui
delfjk merken dat onzen land-
j r^' S ^anc^s ^rste nijverheid,,,
de Regeerders maar belang inboe
zemt, als men hem kan aanwen
den als ruilmunt, of zooals in
eerstgenoemd geval als blik
semafleider
Ja, zal men zeggen, het bilan is
somber en weinig rooskleurig. In
derdaad, en nochtans bestaat er
een lichtpuntje.
Kijk, dezen zomer stonden de
aardappelen op zeker oogenblik
15 fr. de 100 kg. We hoeven na
tuurlijk niet uit te wijden over dien
prijs. En toen kwam er beweging
onder de boeren.
Heyst-op-den-Berg, een be
langrijk centrum der vroege aard
appelen, kwam het verzet los. Alle
verkoop werd gestaakt. Men
vroeg als minimumprijs 30 fr. En
die actie gelukte.
Ook in de streek van Aalst
kwam er beroering. Door Redt U
Zeiven werd een werking op
touw gezet om den prijs der aard
appelen op 40 fr. te brengen. Er
werden groote gewestelijke ver
gaderingen belegd. En ook hier
werd de slag thuisgehaald.
Het werd voor velen een open
baring. Bij veel landbouwers vie
len de schillen van de oogen en
begreep men dat alleen door nau
we samenwerking iets bekomen
kon worden.
Het is nu Nieuwjaar, en het is
dan ook de gewoonte van zijn
be?xCr ,wenschen uit te spreken.
Welnu, onze Nieuwjaars wensch
is de volgende Dat de solidari
teit onder de landbouwers meer
werkelijkheid worde en ze beter
aaneen zouden sluiten, dat al de
landbouw vereenigingen zonder
onderscheid mekaar de hand zou
den reiken tot het vormen van het
eenheidsfront der boeren om ge
zamenlijk den strijd te voeren voor
een beter bestaansrecht onzer diep
vernederde landbouwbevolking
(Zie vervolg onderaan 3de kot)
De slechte oogsten hebben de
graanprijzen terug loonend
gemaakt.
De broodprijs is andermaal met enkele
centiemen gestegen I En in de steden
jammeren de menschen en klagen putten
in den grond. De boeren zijn er de
schuld van. En de praatjes gaan hun
gang.
Dat met de prijsstijging van den
graanprijs de landbouwers het in de
wereld weer een beetje beter hebben en,
daar ze een groot deel uitmaken van de
werkende bevolking, we daarmede weer
een eindje dichter zijn bij de algeheele
economische opleving, daar schijnt nie
mand aan te denken.
De landbouwers hebben het gedaan.
Niet de landbowers uit de Vereenigde-
Staten of Argentinië, maar de landbou~
wers uit eigen land. En wanneer men
weet hoe weinig invloed de Belgische
boeren uitoefenen op de ontwikkeling
van den graanprijs, dan is het om mee
te lachen, cf liever om mee te schreien.
Zoo kortzichtig zijn dc menschen
meestal 1
De graanprijzen zijn gestegen omdat
de oogst in de Vereenigde-Staten is
mislukt en omdat ook Italië en Duitsch
land gedwongen zijn graan te koopen.
Dat Italië graan moet koopen schijnt
wel zonderling. Het vermoeden werd
uitgesproken dat de graanaankoopen
van Italië in werkelijkheid voor reke
ning van generaal Franco geschiedden.
Dit vermoeden is gerezen omdat deze
aankoopen zoo spoedig na den oogst
plaats vinden.
Het is ons niet mogelijk te beweren
dat Italië geen tarwe naar Spanje stuurt.
Wat we wel kunnen beweren is, dat de
tarweoogst in Italië verleden jaar zeer
deficitair was. Het feit dat Italië thans
reeds is overgegaan tot den aankoop
van groote graanvoorraden is dus te
verklaren
Het tekort van den tarwe-oogst in
Italië wordt op ongeveer 2 millioen ton
geraamd. Dit wil zeggen dat Italië tot
einde Juli minimum 250.0C0 ton brood
graan per maand moet invoeren. Met
dezen invoer is men reeds sedert einde
September 1936 begonnen. De totnog
toe aangekochte hoeveelheden zouden
reeds 850.000 ton bedragen. Daarvan
komen 200.000 ton uit Hongarië. Deze
transactie werd rechtstreeks door de
beide Regeeringen afgesloten zonder
tusschenkomst van den graanhandel.
Verder zijn eenige honderdduizenden
ton betrokken uit Roemenië en Joego
slavië. Er werden ook reeds talrijke
ladingen Manitoba-tarwe uit Canada
ontvangen. Verder is er een groote
hoeveelheid uit Australië gekomen en
enkele scheepsladingen witte tarwe van
de Amerikaansche kust van den Stillen
Oceaan. Ook in Argentinië werden
contracten afgesloten.
Deze tarwe wordt in de voornaamste
havens van de Middellandsche en de
Adriatische Zee gelost.
De invoer van ten minste 2 millioen
ton broodgraan zal voor Italië een
ernstige aderlating aan deviezen be-
teekenen. Bij een gemiddelden prijs van
8 tot 9 pond sterling per ton, zal het
bedrag dus bijna 20 millioen pond be
dragen. of nagenoeg 2 milliard lire.
De Amerikaansche tarwe wordt in
dollar betaalt,andere soorten in ponden.
De betaling geschiedt onmiddellijk na
aankomst der schepen in de havens. De
Federatie met den aankoop gelast,
eischt gewoonlijk dat de verscheping
met Italiaansche schepen zal geschieden.
Deze voorwaarde kan niet altijd wor
den vervuld, daar de tonnage onder
Italiaansche vlag eerder schaarsch is.
De slechte oogst beteekent dus een
(Zie vervolg 2' bladzijde.)
Een voorbeeld voor onze Regeering
opdat zoo eindelijk de landbouw
zou kunnen mededingen met de
andere nijverheden en den boer
ten minste een menschelijk leven
moge verwerven.
Ziedaar onze vurigste nieuw-
jaarswenschen.
In de memorie van antwoozd op de
begrooting van het Landbouwcrisisfonds
voor t jaar 1937, heeft de heer Deckers,
Minister van Landbouw in Nederland
de princiepen uiteengezet welke de Re
geering in de toekomst zullen leiden bij
den steun aan den landbouw.
Deze nieuwe princiepen beteekenen
een radicale ombouw der tot heden be
staande crisisorganisaties. Zij gaan uit
van de inrichting der samenleving op
solidaristischen grondslag.
Zulks beduidt dat de vrije bedrijfs- of
beroepsinrichtingen voortaan een ge-
wichtigen rol zullen te vervullen hebben
bij de vaststelling der economische en
maatschappelijke politiek te volgen door
den staat, inzonderlijk wat betreft de
bedrijfsbelangen der leden aangesloten
bij de betrokken beroepsinrichtingen.
Als bijzonderste bezwaren der tot
heden toegepaste crisismaatregelen ten
voordeele van het landbouwbedrijf
noemt de Minister 1dat het ambtelijk
element te veel het bedrijfselement op
den achtergrond heeft gedrongen. Er
werd door de landbouwcrisiswet, wel is
waar, een centrale kommissie gesticht
bestaande uit deskundigen in den land
en tuinbouw, alsook uit vertegenwoor
digers van handel, nijverheid, scheep
vaart en middenstand. De taak dezer
commissie is advies uit te brengen over
al de koninklijke besluiten welke krach
tens de landbouwcrisiswet worden ge
nomen.
De ervaring heeft echter geleerd dat
de Regeeringscommissarissen dikwerf de
getroffen crisismaatregelen derwijze had
den uitgewerkt dat de centrale kommis
sie In een te laat stadium werd gekend
om haar advies nog met vrucht te kun
nen verstrekken. Bovendien werden
meermaals belangrijke landbouwcrisis
maatregelen aan het oordeel der Com
missie niet onderworpen.
De Minister besluit dan ook dat de
huidige gecentraliseerde regeling wel
voor korten tijd kon gelden maar op den
duur onhoudbaar is, omdat de richting
van het bedrijf te veel door de ambte
naren wordt beheerscht en aan de vak-
menschen onvoldoende meezeggenschap
wordt ontzegd.
Uitgaande van de vaststelling dat de
huidige economische verhoudingen over
de wereld vooralsnog den terugkeer van
het vrije ruilverkeer tusschen dé volke
ren niet laten voorzien, derwijze dat elk
land die producten zou voortbrengen
welke hij met de minste kosten kan pro-
duceerenis de Minister van oordeel dat
regeling der voortbrengst, de bevor
dering van den uitvoer van land en
tuinbouwproducten dienen te worden
opgedragen aan organen te vormen uit
vertegenwoordigers van het bedrijfs
leven. Deze zijn meer bevoegd om de
passende maatregelen voor te stellen en
zelf te helpen uitvoeren, omdat zij dage
lijks in nauwe aanraking zijn met de
noodwendigheden van het bedrijf. Dit
contact ontbreekt doorgaans aan de
ambtenaren. De Staat zou in deze orde
ning nog enkel het toezicht uitoefenen
om het algemeen belang te vrijwaren,
doch de regelende macht inzake de vast
stelling en de richting der voortbrengst
in land- en tuinbouw zou opgedragen
worden aan de organen ontsproten uit
het bedrijfsleven zelf.
De Minister kant zich uitdrukkelijk
tegen elk staatssocialisme, waar hij han
delt over de samenstelling van bedoelde
bedrijfsorganen. Deze moeten niet van
bovenaf door de overheid worden opge
legd maar van onderop uit het bedrijfs
leven zelf worden opgebouwd. Voor
stellen die deze organen zouden kunnen
vervormen in de richting van staats
socialisme of zuiver ambtelijke instellin
gen moeten met alle kracht worden
weerstaan. De sterk ontwikkelde orga
nisaties in land- en tuinbouw bieden een
mogelijkheid de bedrijfsorganen op de
juiste wijze samen te stellen.
Tot slot van zijne redevoering ver
klaarde de Minister dat zijn departement
de hand heeft gelegd aan de uitwerking
van de hierboven ontwikkelde gedach
ten om tot concrete voorstellen te ko
men. Deze zullen de wijziging der be
staande landbouwcrisiswet voor gevolg
hebben. Deze laatste kan voorloopig de
draagster worden der bedrijfsorganen
die aanvankelijk geheel op den crisis-
arbeid ingesteld, in de naaste toekomst
ook nog een taak zullen blijken te heb
ben, wanneer meer gestabiliseerde ver
houdingen zijn ingetreden.
Uit deze uiteenzetting is ook voor ons
land heel wat te leeren Wij weten dat
de toestand van onzen land-en tuinbouw
verschil vertoont met deze in Nederland
en namenlijk op dit gebieddat ons
landbouwbedrijf meer op den afzet in het
binnenland is aangewezen, terwijl het
Hollandsch land- en tuinbouwbedrijf
meer voortbrengt voor den uitvoer
Niettemin leert deze uiteenzetting ons
dat de Nederlandsche Regeering nu
reeds aan den uitbouw van een passende
organisatie werkt om in de toekomst,
zelfs nadat de crisis zal zijn geluwd, aan
den land- en tuinbouw den vereischten
ruggesteun te schenken om hun bedrijf
aan te passen aan de economische ver
eischten van den tijd! Nederland zal
met beüulp van bedrijfsorganen gespro
ten uit den land- en tuinbouw een pas
sende landbouwpolitiek kunnen opbou
wen en ten uitvoer brengen.
De Belgische regeeringen hebben
nooit dergelijke omlijnde landbouwpoli-
tick gehad. Zelfs niet in de langdurige
crisisperiode welke wij door maken werd
een vast steunplan opgevat in voordeel
van den landbouw.
Slechts enkele, dikwerf nog tegen
strijdige steun maatregelen, werden be
komen na hardnekkigen strijd en onder
den druk der scherpe misnoegdheid van
de land- en tuinbouwers Deze steun
maatregelen waren dan nog altijd on
volledig en laattijdig Moeten wij in
verband hiermede wijzen op de graan-
premiën die wel enkele graan verbouwers
ten goede komen, doch anderzijds aan
onze Vlaamsche zwijnen- en hoender
kweekers zwaar nadeel berokkenen,
doordat zij den kostprijs der voeders
merkelijk verzwaren Of moeten wij de
onvergeeflijke lamlendigheid van de
Regeering aan de kaak stellen inzake de
valorisatie der zuivelproducten welke
nog steeds op den eerste uitvoerings
maatregel wacht?
Gansch de economische politiek van
België is er opgericht geweest den land
en tuinbouw de slavenrol op te leggen
van levensmiddelen voort te brengen
aan de laagste prijzen om de kostprijzen
voor de nijverheid zoo laag mogelijk te
houden en aldus aan de industrie een
ruime winstmarge te verzekeren I
Indien België den naam heeft verwor
ven het land te zijn van het goedkoope
leven, dan is zulks te wijten aan den
lagen levensstandaard waarmede onze
landbouwers zich moeten vergenoegen
De Waalsche nijverheid heeft tot
heden het reuzenaandeel gehad in de
economische bezorgdheid van den Bel
gischen staat, de landbouw werd slechts
ais ondergeschikte behandeld
De partijpolitieke staat heeft nooit aan
onze landbouwbevolking de belangstel
ling betoond waarop zij in rechtvaardig
heid aanspraak kan maken. De zoo ge
naamde politieke vertegenwoordiging
der landbouwers heeft te hunnen voor
deele van de Regeering ook geen ge
rechtigheid kunnen afdwingen, omdat zij
wel vele moties en wenschen heeft uit
gebracht doch nooit geen daad heeft
durven stellen tot ondersteuning van de
rechtmatige eischen der boeren 1
De princiepen vooruitgezet door den
heer Deckers welke hij hooger zeer be
knopt samenvat, zijn een uitstekend plei
dooi voor de gezonde corporatieve in
richting van het staatsbestuur. Ook deze
gedachte wint veld in ons land 1 Wegens
de bittere en nog steeds voortdurende
ontgoochelingen dat het huidig stelsel
oplevert voor onze landbouwers, komen
deze tot de overtuiging dat slechts in
deze nieuwe richting voor hen waar
deering, gelijkberechtiging en welvaart
kan gevonden worden.
TELEFOON 267.
jt.
v.v. v.vXv;-; X...i.
