Ons nieuw
Internationaal Statuut
Het nieuwe Groenteseizoen
zet zich slecht in.
TELËFONÊÉRÈNU
Onze Vlaamsche Boeren
eischen
Volledige Amnestie I
ZITDAG
Arbeid adelt*
Landbouwweekblad
Voor eo d
oor de Landbouwers
I
Orgaan der Landbouwersvereeniging Redt U Zeiven
ZONDAG 9 MEI 1937.
Fr fib 23 eestten
19de JAARGANG Ni 957
Abonnementsprijs 12 fr. 's jaars.
Men schrijft in op ons
Bureel en op alle postkantoren.
Het overnemen van artikelen
zonder aanduiding der bron
is streng verboden.
Bestuurder en verantwoordelijke Opstelier
O. CAUDRON.
Bureel en RedactieZeebergkaai, 4, Aalst.
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hunne
bijdragen.
Aankondigingen volgens
akkoord.
Ook hier streden we den goeden strijd.
Onze lezers zullen reeds in hun dag
blad kennis genomen hebben van de
Fransch- Engelsche gemeenschappelijke
verklaringen betreffende het vrijwaren
der Belgische zelfstandigheid.
Ontdaan van alle diplomatische vor
men hebben deze verklaringen de vol
gende beteekenis
Frankrijk en Engeland ontslaan Bel
gië van elke verplichting welke ons land
had aangegaan door onderteekening van
het Verdrag van Locarno en de akkoor
den van Londen op 19 Maart 1.1.
Deze verplichtingen waren voor ons
land van zeer ernstigen aard, daar niet
alleen Engeland, Duitschland en Frank
rijk de onschendbaarheid onzer grenzen
waarborgden, doch België insgelijks de
zelfde waarborgen verstrekte aan
Duitschland en Frankrijk.
België beschermde dus Frankrijk te
gen een mogelijken Duitschen aanval en
beschermde ook Duitschland tegen een
eventueelen Franschen aanval.
Dergelijke verbintenissen moesten fa
taal ons land betrekken in elk geschil
tusschen de groote staten van West-
Europa. België zou opnieuw het slag
veld worden van Europa.
Tegen dergelijke verplichtingen welke
met reden als waanzinnig mogen wor
den bestempeld alsook tegen het militair
akkoord met Frankrijk welke de voor
bode en nadien het gevolg was van be
doelde verbintenissen, hebben de Vlaam-
sche oudstrijders (V.O.S.), de Vlaamsche
nationalisten en ook een groot aantal
katholieke Vlamingen van meetaf hard
nekkig verzet uitgeoefend. Onze Veree-
niging heeft zich in den strijd voor het
levensbelang van ons volk niet onbe
tuigd gelaten. In menige bijdragen heb
ben wij namens de Vlaamsche landbou
wers de volledige zelfstandigheid en de
neutraliteit van België geëischt, de on
middellijke opzegging van het Fransch-
Belgisch militair akkoord gevorderd en
elke aansluiting bij de buitenlandsche en
militaire politiek van Frankrijk als nood
lottig bestempeld. Wij kunnen onder
meer verwijzen naar de bijdragen ver
schenen in de nummers van 25 Oogst
1935, 26 Januari, 23 Februari, 15 Maart
en 1 November 1936.
Zooals wij toen zegden, was onze tus-
schenkomst niet ingegeven door politie
ke overwegingen, doch enkel door de
bezorgdheid te voorkomen dat het bloed
onzer boerenjongens, die voor een ruim
deel het strijdend leger zouden uitmaken,
nutteloos zou worden vergoten.
Indien de groote landbouwvereeni-
gingen, onder den drang hunner zooge
naamde standsvertegenwoordigers heb
ben gezwegen als vermoord in deze be
langrijke aangelegenheid strekt dit hun
voorwaar niet tot eer. Redt U Zeiven
smaakt intusschen de moreele voldoe
ning zijne plicht te hebben gedaan en
naast de gezonde krachten van het
Vlaamsche volk den goeden strijd met
sukses te hebben uitgevochten.
Onze Koning gesteund door de open
bare meening in het Vlaamsche land
heeft de eerste stappen gedaan welke
geleid hebben tot de goede richting on
zer buitenlandsche politiek. Ons volk zal
er hem dankbaar voor blijven.
De Fransch-Engelsche gemeenschap
pelijke verklaring liet nog onduidelijk
heid bestaan nopens sommige punten
van zeer gewichtig belang zooals1het
al of niet voortbestaan der stafakkoor
den tusschen België eenerzijds en Frank
rijk en Engeland anderzijds 2) de ver
plichtingen voortspruitende voor ons
land uit artikel 16 van het Volkenbonds-
pakt*
Desaangaande werden door den neer
Spaak, Minister van Buitenlandsche Za
ken, tijdens de kamerzitting van 29 April
volgende ophelderingen verstrekt
Wat de akkoorden der legerstaven
betreft, zal mijn antwoord duidelijk zijn.
De Fransch-Engelsche verklaring van
24 April sluit voor ons de periode af die
men zou kunnen noemen het uur der
militaire akkoorden en ik verheug mij
erover
De minister van Buitenlandsche Za
ken zal niet de eenige zijn om zich daar
over te verheugen. Zijne voldoening
zal gedeeld worden door de groote
meerderheid der bevolking en zeker
door al onze Vlaamsche boeren.
Artikel 16 van het Volkenbondspakt
luidt in zijn voorlaatste paragraaf
De leden van den Volkenbond ne
men de noodige maatregelen om den
doortocht door hun grondgebied te ver
gemakkelijken van de strijdkrachten van
elk lid van den Bond dat deel neemt
aan een gezamenlijke actie welke ten
doel heeft de verbintenissen van den
bond te doen eerbiedigen
Gezien zijne ligging tusschen groote
staten is een groote interpretatie van
deze bepaling voor ons land van enor
me beteekenis. De minister verklaarde
desaangaande wat volgtHet mag
wel zorgwekkend heeten dat een zoo
belangrijke tekst, waarvan de toepassing
zulke ernstige gevolgen kan hebben,
thans nog door ieder der leden indivi
dueel mag uitgelegd worden.
Wat de Belgische regeering betreft,
moeten er twee essentiëele voorwaarden
vervuld worden opdat het recht van
doortocht door ons grondgebied even
tueel toegepast worde. Als eerste voor
waarde geldt dat in geen geval het recht
van doortocht aan België kan worden
opgelegd buiten zijn toestemming. De
tweede voorwaarde is, dat er van deze
toestemming slechts sprake kan zijn
wanneer het gaat om de uitvoering eener
gemeenschappelijke actie
Wij kunnen deze woorden van den
minister des te gereedelijker onderschrij
ven daar uit de verdere beschouwingen
van den minister blijkt, dat de Volken
bond zelf een meer bepaalden en duide-
lijken vorm zal moeten geven aan den
tekst van bedoeld artikel 16 dat vooral
wegens zijn gebrek aan klaarheid een
zekere ongerustheid heeft verwekt.
Er mag echter niet uit het oog wor
den verloren dat Engeland en Frankrijk
België enkel ontslagen hebben van zijne
verplichtingen voortspruitende uit het
Locarnopakt op voorwaarde
1) dat ons land op doeltreffende wijze
zijne landsverdediging inrichte teneinde
eiken aanval of inval te beletten voor
doel hebbende ons grondgebied te ge
bruiken als doortochtsweg of als basis
voor krijgsverrichtingen te land, te wa
ter of in de lucht, tegen een anderen
Staat -
2) dat ons land getrouw blijve aan het
pakt van den Volkenbond en de ver
plichtingen door zelfde pakt aan zijne
leden opgelegd.
Het is enkel onder die voorwaarden
dat Engeland en Frankrijk de hulpver
leening aan België behouden waartoe
zij zich krachtens dezelfde akkoorden
van Locarno en Londen verbonden
hebben.
Zooals de heer Borginon, Vlaamsch
nationalist, het in de Kamer verklaarde,
mag men niet uit 't oog verliezen dat de
nieuwe houding van Frankrijk en Enge
land niet alleen ingegeven is om België
dienst te bewijzen, doch ook door het
eigen belang.
De landsverdediging nu kost aan Bel
gië zeer zware opofferingen. Onze bui
tenlandsche politiek moet er op gericht
zijn deze opofferingen te verlichten door
een politiek van verstandhouding met al
de buurstaten. In verband hiermede
schijnt het oogenblik aangebroken om
een niet-aanvalsverdrag af te sluiten met
Duitschland dat ons reeds is aangeboden
geweest door Hitier. Ook dient onze
landsverdediging welke tot heden een
zijdig gericht is tegen Duitschland aan
gepast aan de nieuwe toestanden en
moet zij voor doel hebben onze grenzen
te beschermen ook in het zuiden, hetzij
tegen eiken aanval van waar hij ook
kome 1
Wat de verplichtingen betreft voort
spruitende uit het lidmaatschap van den
Volkenbond en namenlijk uit artikel 16
(Zie vervolg onderaan 3de kol.)
We hebben in ons blad reeds dikwijls
geschreven dat wij ons niet bezig hou
den met partijpolitiek, omdat we van
meening zijn dat de onderlinge verdeeld
heid van menschen van eenzelfden stand
en volk altijd leidt tot tweedracht onder
de leden en zulks fataal uitloopt op een
verwaarloozing der levensbelangen
ook omdat we aan onze leden hun eigen
opinie willen laten behouden.
Wanneer het echter de belangen
geldt onzer landbouwers of het algemeen
nut en welzijn, of wanneer de algemeene
Vlaamsche betrachtingen in het gedrang
gebracht worden, dan hebben we steeds
onze verantwoordelijkheid op ons ge
nomen en stout en fier onze meening
gezegd, waarbij wij telkens hebben vast
gesteld dat wij de vertolkers waren der
meening onzer duizenden aangesloten
leden.
Tevens hebben we reeds dikwijls
kunnen opmerken dat ons oordeel over
een of andere zaak met belangstelling
besproken werd door bladen van ver
schillende politieke schakeering.
Zooals we gedaan hebben tijdens de
besprekingen en de actie voor de ver
lenging van legerdienst toen we
stout de stem der Vlaamsche boeren
lieten klinken en de namen der parle
mentsleden, die vóór en tegen gestemd
hadden, openbaar maakten zoo wil
len we thans ook doen voor wat aan
gaat de herrie die op 't oogenblik ge
maakt wordt rondom het voorstel tot
amnestieverleening aan de gestrafte
Vlaamsche activisten.
We willen hier niet het activisme
be- of veroordeelen. Bepalen we ons er
bij met te verklaren dat de oorzaak van
het activisme lag bij de Belgische Re
geering zelf, en dat het omzeggens een
wanhopige poging was der Vlaamsch-
gezinden om het Verdrukkend juk af te
schudden en voor Vlaanderen het recht
te grijpen dat er te grijpen was, met
welke middelen dan ook.
Laten we bekennen dat sinds de om
wenteling van 1830 de Vlamingen be
handeld werden als burgers van tweeden
rang, beschimpt en gehoond, stelselmatig i
geweerd uit alle invloedrijke openbare
ambten en hun taal slechts goed bevon
den voor knechten en meiden. De op
eenvolgende Regeeringen spaarden geen
moeite om het Vlaamsch element in
België te vernietigen, omdat Vlaamsche
volk te verbasteren dat maar niet ster
ven wou.
Heldhaftig was de kamp der enkele
vooroorlogsche Vlamingen die den
strijd voerden voor behoud van eigen
aard en zeden tegen een almachtige
overmacht, en hardnekkig bleven voort
kampen, ondanks vervolging en brood
roof.
Het Vlaamsch verzet groeide. Kwam
de oorlog met al zijn verschrikkingen.
Den Vlamingen werd recht beloofd. En
ze marcheerden. De toestand aan het
front was erbarmelijk. Onze jongens
werden het vuur ingejaagd, gekomman-
deerd door vreemde officieren. Ontel
baar zijn zij die vielen omdat ze het ge
geven kommando niet verstaan hadden.
Met den dag werd het duidelijker ook
dat er van de gedane beloften niets in
huis zou komen.
Beoordeeld naar de bestaande toe
standen is het activisme, zooniet goed te
(Zie vervolg 2de bladzijde.)
In de Polders.
Beroering in de Landbouwmiddens.
In den loop der laatste maanden heeft
de regeering een geweldige inspanning
gedaan om het de bevolking in te pren
ten dat de crisis achter den rug is. In de
steden hecht men er geloof aan. De nij
verheid staat ongetwijfeld voor veel
betere toestanden waaruit de stedelingen
in de eerste plaats profijt hebben ge
trokken.
Het is echter opmerkelijk hoe in al de
officieele redevoeringen van de laatste
maanden, zoo bitter weinig over den
landbouw werd gezegd. En deze stil
zwijgendheid is gemakkelijk uit te leg
gen. De nood der landbouwers is groot.
van het pakt, namen wij met voldoening
kennis van de interpretatie gegeven door
Minister Spaak aan dit artikel. Wij
zouden echter de uitdrukkelijke verkla
ring verkiezen dat België zich zal ver
zetten tegen eiken doortocht waarbij
i eenig risico zou verbonden zijn mede-
gesleept te worden in een oorlog.
De gevaarlijke ligging van ons land
te recht het slagveld genoemd van
Europa - vereischt dat op dit punt met
alle duidelijkheid onze zienswijze wordt
kenbaar gemaakt I
Ons land kan enkel heil vinden in een
politiek van volledige zelfstandigheid en
van ondubbelzinnige neutraliteit. Dit is
en blijft ons standpunt 1
We hadden het geluk een paar dagen
geleden een landbouwer te spreken uit
een der nette dorpjes in den Antwerp-
schen polder. Hij kloeg steen en been.
Verleden jaar reeds was de toestand
allerdroevigst. En voortgaande op de
eerste verschijnselen van de groente
markt zou het dit jaar al niet beter wor
den. Verleden jaar hadden de Polder
boeren honderdduizenden bloem- en
witte kooien om zoo te zeggen voor
niets moeten weggeven. In de fabriek
geleverd ontvingen ze. de vracht inbe
grepen, nauwelijks 20 fr. per 100 kg. De
Nederlandsche groentekweekers daar
entegen ontvingen van hun Regeering
een gulden voor elke 100 kg. welke ze
uitvoerden. Wie is opgewassen tegen
dergelijke "concurrentie,, En de Re
geering, inplaats van den invoer van
witte kooien te contingenteeren, con
tingenteerde de invoer van zuurkool,
om de vier choucroutefabrieken, die in
België zijn, te beschermen. De duizen
den kweekers van witte kooien daaren
tegen werden in den steek gelaten.
En zoo ging het ook met de andere
groenten peenen, salaad, erwten,
bloemkool enz.
De vooruitzichten voor het loopende
jaar waren niet schitterend. Sedert 15
April bestaat er geen mogelijkheid meer
naar Engeland groenten uit te voeren.
En men weet hoe in 1936 de Engelsche
markt, in het voorjaar vooral, groote
hoeveelheden keukenwortels en porei
afnam. In de maand Mei was ze de
beste afnemer van vroege bloemkoolen.
Indien er geen akkoord wordt getroffen
is de uitvoer van vroege bloemkool
ernstig bedreigd. De uitvoermogelijkhe-
den naar Duitschland en Frankrijk zijn
al niet beter. Met Frankrijk zijn onder
handelingen aan gang, bijzonder om een
verlaging der vergunningstaksen te be
komen. Voor Duitschland hangt het
af van het deviezencontingent dat door
het Belgisch-Duitsch comiteit zal wor
den vastgesteld en van het opslorpings
vermogen der Duitsche markten.
De aandacht van de groentenkwee-
kers gaat vooral naar het handelsak
koord met Holland. De tuiniers, zoowel
uit Mechelen als de Polderstreek, heb
ben zich op aandringen van de leidende
kringen aangepast aan de nationale
markt. Ge moet u specialiseeren, had
men hen gezegd en herhaald. Niemand
zal het betwijfelen dat ze er in gelukt zijn.
Werden in de omgeving van Santvliet
geen tulpenvelden ingericht? Wonen
verpakte men niet op moderne wijze de
groenten Maar de binnenlandsche
markt hebben ze niet veroverd. Waar
om niet Omdat ze niet opgewassen
zijn tegen de Hollanders die als het ware
de Belgische markt overrompelen ge
steund door de hooge exportpremies. De
massale invoer van de Hollandsche
groenten aan prijzen beneden elk loo-
nend peil ontreddert de markt en vormt
de grootste bedreiging voor den afzet
der Belgische producten.
Zal de staat dit jaar aan dien benar
den toestand een einde brengen? We
hopen het voor de regeering. Want de
gemoederen zijn opgehitst, reeds spreekt
men over grootsche betoogingen. Trou
wens, al hetgeen de landbouwers aan de
regeering vragen, is billijk. Een ratio-
neele bescherming onzer nationale markt
tegen de dumping van Holland; een
betere verdeeling van de uitvoermoge-
lijkheden, het is te zeggen, dat onze land
bouw niet verder mag opgeofferd wor
den om aan de nijverheid afzetgebieden
te bezorgende Koop Belgisch „-poli
tiek ook op den landbouw toe te passen.
Op lederen muur kan men het lezen
Koop Belgisch. Doch waarom doelt dit
alleen op de nijverheid Bestaat er geen
mogelijkheid ook die leuze op den land
bouw toe te passen Waarom op de
markten geen afzonderlijke plaats voor
behouden aan de buitenlandsche land-
producten
De landbouwers worden het moe
steeds aan de belangen van de nijver
heid te worden opgeofferd en ze heb
ben gelijk. De landbouw heeft evenveel
recht op bestaan dan de nijverheid.
In Brussel komt men steeds afgedra
gen met het argument dat een groot deel
van de Belgische bevolking, voor wat
de broodwinning aangaat, afhankelijk is
van de nijverheid.
"Te Brussel, zegde me een landbou
wer uit de Polders, weten ze niet eens
dat we ook talrijke landarbeiders bezi
gen. En telkens wanneer men me vraagt
hoeveel we onze arbeiders betalen,
stijgt mij het schaamterood naar het
hoofd. Het hoogste loon dat in de Pol
ders wordt uitbetaald is 28 fr. voor een
arbeidsdag van 10 uren. Dat is een hon
gerloon. We weten het maar al te goed.
Maar we kunnen niet meer betalen.
Daartegenover zijn er in het dorp tal
rijke havenarbeiders. Ze verdienen 60
tot 70 fr. voor een dagtaak van 8 uren.
Het brood dat onze landarbeiders koo-
pen kost even duur als dit der haven
arbeiders. We weten derhalve maar al
te goed dat er gebrek heerscht in de ge
zinnen onzer landarbeiders en dat hun
kinderen met ondervoeding worden be
dreigd. Mogen we aan de regeering, die
terecht bekommerd is met den toestand
der nijverheidsarbeiders, niet even vra
gen of ze zich het lot der landarbeiders
zou aantrekken? Er zijn er duizenden en
duizenden die in armoede leven
We meenen aldus een kort overzicht
te hebben gegeven van den toestand
in een der rijkste en vruchtbaarste land
bouwgebieden van Vlaanderen. Indien
het daar zoo slecht is, hoe moet het dan
in andere, minder vruchtbare streken,
gelegen zijn In de Kempen, in Klein-
Brabant, enz. Bij andere gelegenheden
zullen we daarop terug komen. Dit we
ten we echter met zekerheid van
Veurne-Ambacht tot in de Polders,
doorheen gansch Vlaanderen, zijn de
landbouwers malcontent. En ze hebben
gelijk.We wenschen dat de verschillende
gewesten elkaar beter zouden verstaan.
Want een doeltreffende actie kan slechts
gevoerd worden indien al de landbou
wers er aan meedoen. Afzonderlijke
acties zijn ten doode opgeschreven.
van Rechtskundige Dienst
wordt gehouden op Zondag
6 Juni van 8,30 tot 10,30
uur, in ons Lokaal, Groote
Markt, Aalst.
VRAAGT
Voor Magazijnen en Bureelen
te Aalst Nr 267 in AALST.
Voor Hooldmagazijn Eppe-
ghem Nr 64 in WEERDE.
Voor Hooldmagazijn Herzele
Nr 348 in BURST.
TELEFOON 267.
