1.2
[J De Plaag der Musschen
DE BOER
Onze Zwijnenmelen
Arbeid adelt*
Landbouwweekblad
Voor en door de Landbouwers
.U.
Uit de Pers
Briefwisseling
Orgaan der Landbouwersvereeniging Redt U Zelven
Prfl# 33
12.U JAARÖAKO Mi 111?
het si
CMEE
Kracl
jnnementsprijs 15 £r. 's jaar*.
LLEDI Men schrijft in op on»
cel en op «He postkantoren.
Het overnemen van artikelen
sonder aanduiding der bron
1* streng verboden.
Bestaarder en verantwoordelijke Opsteller i
O. CAUDKON.
Bareel en Redactie i Zeebergkaai» 4, Aalst.
De medewerkers sijn
verantwoordelijk voor hanne
bijdragen.
Aankondigingen volgens
akkoord.
n actueel vraagstuk.
We hebben in ons blad reeds
ienencrmaals gehandeld over de
rollen )0te schade die door de mus-
len, spreeuwen en andere vo-
intera. g aan onze graanvelden berok-
Vet-ad werd, tevens ook over de
achit fre van volmaakte wijze waarop
bestrijding dier plaag geregle-
nteerd wordt in ons land.
De huidige economische om-
r&mdigheden waarin we ons als
volg der oorlogsomstandighe-
n bevinden, hebben ons bewo-
hier nogmaals, en mee nog
:er nadruk en aandrang dan
aeger, te handelen over dezen
rr belangrijken schadepost der
ïdbouwvoortbrensten.
r0tiVoor ons boeren die dag aan
g in de opene velden leven en
irken, ook voor de stedelingen
nen ze niet, mooi zijn ze evenmin,
en wat hun aandeel betreft in de
vangst van insecten en ongedierte,
zulks wordt verre overschaduwd
door de ontzaglijke schade die ze
aan onze oogsten toebrengen.
Wij zijn van meening, en we
zijn er van overtuigd hier ook de
tolk te zij n van alle landbouwers,
dat alle middelen, gelijk dewelke
en onder gelijk welken vorm, zou
den moeten aangewend worden dier schadelijke vogels,
om dat dievengebroed onschade-
lijk te maken en uit te roeien. We wachten thans met span-
Het is effenaf belachelijk en ning op de beslissing van het Mi-
wraakroepend te moeten vaststel- nisterie van Landbouw, beslissing
len dat, om deze roovers met het d*e zal uitwijzen of men daar we
net te vangen, er een toelating degelijk bekommerdlis om debe-
noodig is van den burgemeester,
en van 1 October tot 15 Novem
ber een recht van 100 fr. voor de
drongen op de geheele vernieti
ging der musschen. Had men toen
onzen raad gevolgd, we zouden
dit jaar zooveel DUIZENDEN
ZAKKEN graan meer kunnen
oogsten hebben l
We herhalen nogmaals onze
voorstellen
1De verdelging der mus
schen is gansch het jaar door
toegelaten door alle middelen.
2. Het tot heden vereischte
recht op de vangst met netten
wordt afgeschaft.
3. Premiën zullen verleend
worden voor het uitroeien
tf
zoo nu en
dan een wandeling Zondagen. Verders, datdemus-
iken doorheen de vrije natuur,
het geen geheim dat de mus-
.hen de verpletterende meerder-
A lid vormen van het gevleugeld
tedje op het land.
Bijzonder nu de oogsten gaan
pen, is het geen zeldzaam iets
:ze brutale vogels met heele klis-
ii te zien neerdalen in onze
^Baanvelden. Wat ze daarin ver-
Kl^hten is niet moeilijk om raden,
ngenji aan de zoogenaamde "vogel
en: A;rschrikkers„ laten ze zich niet
iztntel gelegen.
Het is dan ook niet te verwon-
■■^ren dat onze boeren gebeten zijn
werp deze vliegende roovers, temeer
njeiftS men weet, volgens betrouw-
bladare gegevens, dat ongeveer een
;htste van den ganschen oogst
oor hunne schuld verloren gaat.
egrijpt men wel goed den om-
Eliang van verlies Een achtste
wct!eel der graanproductie verdwijnt
jaar toor jje schuld der musschen zon-
er "er nut daar, waar ze misschien
ijftig korrels oppikken, ze er ze-
n '"er duizend op den grond ver
strooien waar we alles zoo
jevoeloed zouden kunnen gebruiken
oor de voedselvoorziening van
nze bevolking
schen maar mogen gevangen wor-
langen der boeren en der bevol
king.
Dèt mag men zich wel in het
hoofd prenten de verdelging der
musschen is in deze uitzonderlijke
den van zoodra de jacht geopend tijden een nationaal belang ge
hikt
elig.
En dan spreken we niet eens
weltan de verwoestingen door mus-
wordt.
Het spreekt natuurlijk vanzelf
dat deze toegestane maatregelen
niets, maar dan ook niets kunnen
bijdragen tot bestrijding der mus-
schenplaag. En dat de menschen
die zich de moeite en de onkosten
getroosten de musschen te van
gen, er heelemaal niet aan uit kun
nen zoodat de eene na de andere
musschen vanger de pijp aan Maar
ten geeft. Meer, wanneer dit nog
eenige jaren voortduren zal, dan
zullen de musschen, dank zij de
officieele bescherming, zoo zeer
in aantal toegenomen zijn dat onze
boeren haast niets anders meer
dan uitgepikt stroo van het veld
naar huis zullen behoeven te
halen.
Dierenbescherming is ongetwij
feld een mooi en edel werk, maar
zulks zou niet mogen gelden voor
dat soort van dieren die door den
aard hunner leefwijze een waar
gevaar en een onmetelijk grooten
schadepost daar stellen, niet alleen
voor de landbouwers, maar ook
voor de voedselvoorziening van
de gansche bevolking. .Zulk een
tuig dient onverbiddelijk en zon
der medelijden vernietigd. Niet
alleen zou daardoor de natuur
worden I
schJchen en sPreeuwen aan9cricht in Van die schreeuw-leelijkaards ver-
Ie tuinen waar ze de verschge- j iost z{jn( maar ook onze boeren
majoaaide zaadjes of de erwten gaan j zouden jaarlijks duizenden franken
>t hij ltppikken, in de boomgaarden
Mac«vaar ze leelijk huis kunnen houden
J? 'b de kersen, en in September tij-
loud>ns de nieuwe zaaiïngen op de
relden.
Franc Wanneer men dat alles bij el-
«diji^aar neemt, staat men verstomd
ad, rit
t ils men de povere bestrijdings-
aQC[It3iiddelen ziet die tegenover deze
cdona?laa9 bestaan.
éa dn In naam van de bescherming
landi&er vogels is het slechts toegela
ten musschen met het net te van-
gen op bepaalde tijdstippen van
het jaar in sommige arrondisse-
>pen imenten werd deze toelating meer
uitgebreid, daar de musschen het
,n daar wat al te bont maakten. Alles
"bleek echter onvoldoende en on-
t3naptdoeltreffend.
We kunnen met den besten wil
f ge* ter wereld niet begrijpen om welke
cfeoet rcden ook de musschen onze be
stond
meer verdienen.
De verdelging der musschen
heeft ook nog een andere en voor-
deelige zijdede millioenen vogels
zouden, in deze tijden van zekere
voedselschaarschte, een lekker bij-
brokje beteekenen aan den dage-
lijkschen kost.
We kunnen maar niet de kort
zichtigheid begrijpen van de hee-
ren van het Ministerie van Land
bouw, die tegenover dit belangrijk
vraagstuk reeds jaren lang de
grootste onverschilligheid aan den
dag hebben gelegd.
We vestigen er nogmaals drin
gend de aandacht op, temeer daar
hier, op voorwaarde dat er door
tastend opgetreden wordt, zulke
groote voordeelen aan vastzitten
voor het algemeen economisch
leven.
Van voor twee jaar reeds heb-
Den 17 Juli 1940.
HEER BESTUURDER.
We vernemen dat van sommige zij
den voetstappen gedaan worden om al
de kleine melkerijen te doen verdwijnen,
dit met het oog op verbetering in zake
voortbrengst van boter.
Is het niet mogelijk daar het fijne van
te weten, want voor vele personen die
nu hun brood verdienen in de kleine
melkerijen is dit een zaak van belang.
We kunnen aannemen dat er nog
kan verbetering worden gebracht in de
boterfabrikatie, maar groote melkerijen
maken niet altijd de beste waren.
Een strenge kontrool en de afschaf
fing van alle melkerijen die niet goed
werken ware beter, als met een trék alle
kleine bedrijven te vernietigen.
Het zal aan velen genoegen doen,
Heer Bestuurder, indien gij daarover
inlichtingen kunt inwinnen en kunt mee
helpen om dit onheil te voorkomen.
Besten dank.
ANTWOORD. We zullen ons
best doen om de zaak te volgen.
Alvorens goed te weten waarover het
gaat kunnen we geen verdere stelling
nemen in deze kwestie.
Alleen is het een groote waarheid,
dat kleine bedrijven, wanneer ze mo
dern ingericht en goed bestuurd worden,
soms beter kunnen werken, als groote
die slecht bestuurd of slecht gesteld zijn.
d«45C^erm^n9 verdienen- -Zingen kun- bcn we bij het Ministerie aange-
lgt).
Uit een artikel van Volk en Staat
van 21 Juli 19401
In het begin was de boer en in het
heden zal nog altijd de boer zijn, niet
enkel het woord, maar het gansche alles
omvattende begrip d.i. het sterke ge
zonde en krachtige wezen dat den grond
bebouwt, de vadergrond die zijn erfelijk
bezit is, die doordrenkt is met het zweet
van ontelbare boerengeslachten, dat
zweet, die gestadigden arbeid hebben
den grond vruchtbaar gemaakt, zoodat
hij thans het voedsel opbrengt voor
mensch en dier, voedsel, dus LEVEN.
Zij die het boerenwezen van hun volk
in eere hebben gehouden, die eerbied en
begrijpen hebben getoond voor het
boer-zijn, die de oerkracht van den
vruchtbasen grond hebben erkend, die
volkeren, die boeren-volkeren staan
thans aan de spits.
Wij begrijpen nu beter dan ooit de
woorden van Adolf Hitier uitgespro
ken te Berlijn gedurende het feest van
den arbeid op 1 Mei 1933.
Het Derde Rijk zal een boerenrijk
wezen cf het zal vergaan, lijk het rijk
der Hohenstaufen en der Hohenzol-
lern
Ook het Italië van Mussolini heeft
dit begrepen en den boerenstand, uit
wier midden in de glansperiode van het
Romeinsche imperium keizers en consuls
voortgesproten zijn, weer die eereplaats
teruggeschonken, waarop hij steeds
recht heeft gehad.
Daarentegen hebben landen als
Frankrijk en Engeland, het boeren
wezen van hun volkeren gewoon gene
geerd. Voor hen was de eenige, de uit
eindelijke macht het goud. Niet het war
me goud der veelbebouwde korenvel
den, maar het koude goud, dat men op
stapelt in brandkasten, waarmede men
menschen tot schurken maakt en men
zich valsche schurken koopt, doch waar
mede men geen gezond en krachtig volk
opkweekt, dat opgewassen is voor zijn
taak als volk.
Frankrijk is aan de miskenning van
zijn boeren-wezen ten onder gegaan, Nu
het van de spits waarop het zich sterk
en onoverwinnelijk waande, neergestort
is in de grootste ellende en vernedering,
wil het terug naar de oerkracht van den
grond. Nadat Joden, verwijfde vreem
delingen, politieke avonturiers het Fran-
sche volk ten onder gebracht hebben,
moet Frankrijk een beroep doen op zijn
boeren. Zij alleen kunnen nog redding
brengen 1
En Engeland
De Bngelschen hebben zich steeds als
een heerenvolk aanzien. Zij keken neer
op de boeren, dat waren ongemanierde
menschen die in den grond wroetten.
Dat was "shocking» en goed voor koe
lies, negers en Hindous van de laagste
kaste, maar niet voor 'n Engelsch "gent
leman». Neen, die moest geld verdienen,
kapitalen opstapelen, de wereld beheer-
ichen. Op dit oogenblik weet Engeland
wat het te beteekenen heeft, de macht
van het Duitsche "boerenrjjk» miskend
te hebben.
En ten slotte In ons land.
Vlaanderen is steeds een boerenland
geweest. Niettegenstaande de geweldige
opkomst van de industrie, is de bevol
king haar boerenoorsprong getrouw ge
bleven.
Maar de regeerders hebben het er
stelselmatig op aangelegd den boer het
leven onmogelijk te maken. Alle regee-
ringsmaatregelen waren er opgericht de
arbeiders te bevoordeeligen en het groot
kapitalisme te ondersteunen. De boer,
de kern nochtans van ons Vlaamsche
volk, werd op de meest brutale manier
verwaarloosd en schandelijk uitgebuit.
Er bestonden weliswaar landbouw-
vereenigingen. die zoogezegd opgericht
waren om de boerenbelangen te verde
digen, maar ook deze heulden weldra
met de boerenbelagers mee. Politiek en
financie bedierven alles. De boeren wer
den nu ook nog verraden door hen die
zich opgeworpen hadden als hun verde
digers.
Hier moeten wij, leiders van
Redt U Zelvenprotesteeren.
Schrijver van dit artikel kent de
toestanden maar half of scheert
alle landbouwvereenigingen over
denzelfden kam.
Redt U Zelven kan niet gerekend
worden onder het getal der boe-
renverradersI
Op het oogenblik dat alle andere
zich de oogen uitwreven, op het
oogenblik dat duizenden die nu op
de eerste lijn willen staan Redt U
Zelven bestreden, van af 1918 en
alle jaren nadien, heeft Redt U
Zelven den strijd gevoerd op een
voorbeeldige manier.
Niettegenstaande de vele voeders die op de markt komen,
blijven de Varkensmeien R.U.Z. aan den kop.
Vergeleken bij de verschillende produkten van de konkurrentie
of van eigen gewin, zijn onze Zwijnenmelen verre weg de meest
volledige en de voordeeligste.
Wie op de goedkoopste manier de varkens wil kweeken, ge
bruikt
Nr 1 voor viggens tot 30 kilo.
Nr 2 zwijnen van 30 tot 80 kilo.
Nr 3 boven de 80 kilo.
Nr 4 jonge en drachtige zeugen.
Nr 5 zeugen vanaf 14 dagen voor het werpen en tijdens
het werpen.
Wie voederaardappelen te verwerken heeft, geve
Nr 6 voor zwijnen van 30 tot 80 kg. I kg. meel op 5 kg. aard
appelen.
Nr 7 voor zwijnen boven de 80 kg. I kg. meel op 5 kg. aard
appelen.
Het blad gaat verder t
Nu in Juli 1940 zijn de omstandighe
den geheel gewijzigd. Een lawine-gelijk
is de oorlog over ons land gerold. Een
nieuwe geest, een nieuwe orde werden
ingeluid. Er wordt geweldig veel ge
sproken over economische heropbouw.
Een rijkscommissaris met haast onbe
perkte volmachten werd aangesteld. Het
werkloozenvraagstuk werd met vaste
hand aangepakt.
En het landbouwvraagstuk 7
Zal dit met evenveel energie aange
vat worden Zal men hier ook zijn toe
vlucht nemen tot nieuwe methodes Zal
men den moed hebben om met den
ouden slenter te breken? Wat we tot nu
toe gezien en gehoord hebben voorspelt
niet veel bizonders. Oude menschen met
oude principes blijven over het wel en
wee van den boerenstand heerschen.
Dat kan zoo niet blijven duren. De toe
stand van den boerenstand in Vlaande
ren is even tragisch als in het Duitsch-
Iand van 1933. Onze boeren zijn uitge
put. Tien jaar crisis hebben hen overla
den met schulden, de miseries van de
mobilisatie, de willekeurige opeischin-
gen, het vernietigen van hun velden en
hoeven om zoogezegde verdedigings
maatregelen, dit alles heeft hun nood
tot het uiterste gedreven.
De boerenstand is ten doode ge
doemd, indien er geen onmiddellijke
kentering plaats grijpt.
En nochtans de boerenstand is de
ruggegraat van ons bestaan als volk.
Indien de boerenstand teniet gaat dan
is het gedaan met ons volksbestaan.
Ook voor ons land geldt het "to be or
not to be,, en ons volk zal dan alleen
het hoofd kunnen bieden aan al de stor
men die de nieuwe tijd onvermijdelijk
met zich meebrengen zal, wanneer het
zich gerugsteund zal weten door een
kerngezonde, vruchtbare, hard werken
de boerenstand want indien ook wij
het boerenwezen van ons volk zullen
verwaarloozen, dan gaan wij denzelf
den weg op als die landen die alles ge
offerd hebben aan het genot, de gemak
zucht en het goud.
De "Schicksalstunde» voor Vlaande
ren heeft geslagen. Ons land zal een
boerenland zijn of vergaan,
P
WO!
TELEFOON 267.
