■u;Wie brengt ons de Redding
De Balans van Autarkisch
Europa.
Plantaardappelen
Arbeid adelt»
Landbouwweekblad
Voor eo door de Landbouwers
De kuituur van Sla in
kassen als nateelt
Het Schaadaal der
weggevoerde Jongens.
ZITDAGEN
Orgaan der Landbouwersvereeniging Redt 11 Zeiven
i2»t* j&AftöAHi* «z
ecotie»
11 OOGST 1940.
t het si
KMEE
c wot
Krac!
LLEDAbonnementsprijs 15 fr.jaar».
Men schrijft in op ons
Bureel en op «He postkantoren.
gebm
Het overnemen van artikelen
ronder aanduiding der bron
Is streng verboden.
Bestuurder en verantwoordelijke Opateller t
O. CAUDRON.
Bareel en RedactieZeebergkaai* 4, Aalat.
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hunne
bijdragen.
Aankondigingen volgens
akkoord.
De oorlog, dien wij nu beleven,
is de voortzetting van den krijg
1914-'18, want de twee-en-twin-
tig jaar vrede waren niets anders
dan een zoo lange wapenstilstand,
waarin twee geduchte tegenstan-
frankders, elk op zijn manier, zich ge
reed maakten voor den eindkamp.
ïn Door een lotsbeschikking zijn
n- wij plots van medekampers toe-
ïe schouwers geworden en wachten
wij op het einde van dien tijd.
Wij wachten
Dit is de algemeene houding,
welke de bevolking aanneemt.
Intusschen probeert men alles te
hernemen wat men meende zich
ontvallen te zien en goedschiks,
:hienekwaadschiks, tracht men het beste
drolieieruit te rapen, met de hoop (en dit
hoopt elk voor zich) dat het al-
>lantersgaUw veel beter worde.
I. Vet Men zou bijna zeggen, dat de
machl£oude wagen weerom in gang is
gekomen, krakend en krassend,
langs zeer hobbelige en onzekere
wegen.
„irt Maar dat gansch ons systeem
plots onder den voet is geloopen,
i—a—is reeds geschiedenis. Deels heeft
dit systeem zich-zelf vernietigd,
deels werd het zonder genade on
bruikbaar gemaakt,
vertroi Omdat het nu toch is geschied,
prijzen hebben wij ons niet alleen in het
,4 ACH onvermijdelijke te schikken, maar
sffen 1 bovendien moeten wij uitzien naar
tkend redding en deze met wil en
macht bespoedigen,
jh Na alles wat geschied is met
't ons en ons land, blijft ons niets
a over dan medelijden te voelen
met ons zelf.
g gevet
sternen Leugen, ongerechtigheid, haat
e bcditi en nijd hebben ons op den boord
chietm yan den afgrond gebracht. Ter-
wijl wij voorheen zienderoogen
naar de uitkomstlooze ellende wer-
m den geleid door de misdadige par-
tijpolitiekers, heeft de oorlog ons
plots voor de werkelijkheid ge-
onvri! ste^* Wij zijn verlorenen en ver-
dfthuii strooiden, misleiden en veriatenen,
:s' hart verarmden en beroofden wij zijn
kwam tegen elkaar gesteld geworden
terwijl de een draagt den andere zooniet
lartisc! baat* dan toch verachting, misken-
Ais ti nin9 onverschilligheid toe
fd geki wantrouwen en ongenegenheid
tot or houden de menschen verre van
malkaar begeerte naar profijt, het
behalen van eenig voordeel, gelijk
hoe, drijft het nog.
Wie ons daartoe heeft ge
bracht, verdient niet alleen onzen
,n. f grootsten afkeer, maar bovendien
zjjn moet hij verdwijnen.
den. Alleen in onzen Koning hebben
naar f wij het geloof behouden, omdat
hij een heerlijk en eerlijk mensch
was. Hij is bedrogen geworden en
belogen door zijn omgeving, zijn
Ministers, zijn Kamer en zijn Se
naat. Omdat hij Koning was en
het wilde zijn, bleef hij bij ons.
God zegene Hem
KI.
sr aan
ling (i
laar gt
tar de
lep op
i uw i
dde :1c
on. E
ofBciei
mijne
zich ii
mijn'
draagt
tot mi
'ervoltf
wij totaal verloren in dezen to
talen oorlog en blijft van ons
volk niets anders over dan puin en
verwoesting.
Men zou zeggen dat Kamer en
Senaat, Provincieraden en Ge
meenteraden antikiteiten zijn ge
worden. De ministerieele depar
tementen. de bestendige deputa-
tie's en de schepencollege's schij-
den op hun laatste beenen te loo-
pen. Daardoor zijn vervallen ver
klaard de dorpspolitieke groepjes
en kliekjes van alle kleur en allen
anderen politieken rommel. Over
gansch de lijn stort alles in elkaar
vanaf het dopbureel en de werk
lieden-syndikaten tot de machtige
trusten van geldmagnaten en
despoten.
Het ineenstorten van dit alles,
dat nog in leven bleef door tradi
tie en slenter, is de voorwaarde
van leven of dood.
De wederopbouw van een nieu
we samenleving wordt harde
plicht.
Het komt er niet op aan te we
ten met hoeveel wij daartoe be
reid zijn, het komt er op aan te
weten WIE dat zijn.
K.
Dit geloof weze onze redding
Neen, wachten is een misdaad
wachten is zelfmoord. Wij moeten
weten wat wij willen en willen
wat wij weten. Wij moeten be
ginnen met het begin. Als wij zelf
geen hand aan 't werk slaan, zijn
De teelt van sla, na tomaten, komt in
het algemeen veel voor. Men kan bij een
gunstigen nazomer nog tot begin Sep
tember sla zaaien.
Van veel belang voor het slagen van
deze teelt is de grondbewerking.
Wanneer men de tomaten geruimd
heeft moet men alles zorgvuldig uit de
kas verwijderen. Dat is te zeggen, afval
van stengels, bladeren en tomaten. Is
men hiermee klaar, dan gaat men de
grond goed nat sproeien.
Zoodra de grond goed vochtig is,
moet men mesten met 2,5 A 3 kg. Tuin-
vette R U Z. per are. Wanneer dit ge
beurd is, maakt men den grond goed los
met een handcultivateur (nooit omspit
ten) omdat de sla liefst een gesloten
grond heeft. Wanneer de grond overal
zorgvuldig nat gemaakt is, kan men be
ginnen met zaaien. Bij niet voldoende
vochtige grond krijgt men slechte plek
ken.
De sla wordt met de machine gezaaid,
met een rijenafstand van 25 A 30 cm.
Men moet er zorg voor dragen dat het
zaad niet te diep komt te liggen, anders
zal het slecht opkomen dus boven op
den grond zaaien. Als men klaar is met
zaaien, denke men er aan.de grond goed
vochtig te houden met 'n regenmaker of
sproeier. Zoolang de sla er niet op staat
moet men weinig luchten, anders zal de
kiem verdrogen.
Bij heete dagen moet men een scherm
aanbrengen van krijt en toch 'n weinig
luchten. Zoodra de sla is opgekomen
houde men de grond zorgvuldigjos. Bij
mooi weer, vergete men niet te luchten.
In 't begin moet men de grond goed
vochtig en bij niet te beste groei bij
mesten met 1,5 A 2 kg. chili- of kalk-
salpeter.
Staat de sla in het vierde of vijfde
blaadje, dan gaat men ze uitdunnen met
een afstand in de rij van ongeveer 25cm.
Deze sla moet zorgvuldig gelucht wor
den, anders heeft men gauw last van
smeul (Botrytis) of valsche meeldauw
(Peronospora). Onder goed luchten ver
staat men, dat bij mooie dagen wat min
der gelucht moet worden.
Deze sla is dan omstreeks October
November leverbaar. De beste soort
I voor deze late teelt is de Meikoningin.
We waren verleden week in de gele
genheid de aankomst bij te wonen, in
een onzer Vlaamsche landelijke gemeen
ten, van een groep jongens tusschen 16
en 35 jaar, die tijdens de eerste oorlogs
dagen door de Regeering van huis weg
gestuurd werden en die thans vanuit de
kampen uit het zuiden van Frankrijk te
rugkeerden.
Het wederzien was waarlijk roerend
en aanpakkend. Er werd geschreid en
gelachen sameniedere moeder, iedere
vrouw was tevreden de zoon of de man
teruggevonden te hebben.
We hebben ons nadien in betrekking
gesteld met den inrichter der reis en
mochten van hem ervaren de groote
moeilijkheden waarep zoo'n expeditie
stuit bij de overheden in onbezet Frank
rijk.
We vernamen dat er tal van Belgi
sche officieren zijn die ginds hun volle
loon trekken en aan de jongens den
toestand in België als allerslecht afschil
deren bijna de helft van België is ver
woest en er zou een grooten hongers
nood heerschen. Dergelijke en andere
drogredenen worden ginds gebezigd om
de jongens terug te houden naar hun
haardsteden weer te keeren.
We spraken verder met teruggekeer
de jongens en vernamen dat de toestan
den in sommige kampen van dien aard
waren dat ze alle beschrijving tarten.
Het gaat niet op hier een beeld daarvan
op te hangen het zou ons trouwens te
ver leiden, en iedereen kan het zelf ver
nemen die met die jongens maar eens
spreekt.
We willen echter iets belangrijks nog
mededeelen. Onlangs hadden we een
persoonlijk onderhoud met een vooruit
strevend Vlaamsch geneesheer die de
Fransche kampen bezocht had teneinde
onze jongens naar waarheid over den
toestand hier te lande in te lichten en
ook om met eigen oogen vast te kunnen
stellen hoe het ginds ging.
Zijn besluiten zijn ontstellend en
wraakroepend in hun naaktheid. In één
kamp trof gemelde geneesheer niet min
dan 14, zegge veertien, gevallen aan van
tuberculose, als gevolg van ondervoe
ding
Hij vroeg ons dan ook aan leder
ouder den raad te geven hun jon
gens bij hun terugkeer dadelijk een
grondig geneeskundig onderzoek
te doen ondergaan, en, wanneer er
hen iets deert, er dadelijk melding
van te maken I
Dit alles gezegd zijnde, moeten we
toch ten zeerste de personen laken die
door hun onverantwoordelijke als on
voorbereide handelwijze de groote schul
digen zijn van al die miseries en ellen
den. We vragen ons af of die menschen
wel een greintje eergevoel bezaten toen
ze het onzalig evacuatie-bevel gaven.
Het wil er bij ons maar niet in dat
iemand met gezond verstand de heele
jeugd van een land op den dool stuurt,
zonder de noodige voorzorgen tot in het
uiterste gedaan te hebben. Dat zulks
niet het geval is geweest, is een alge
meen bekend feit.
En dan de handelwijze dier officieren
ginds in Frankrijk, die uit lage heb- en
ikzucht de heerschende kampenmiserie
willen bestendigen 1
Roept het niet om wraak?
In afwachting dat eens het uur der
vergelding slaan moge, is het den barden
plicht der cfflcieele instanties alles in het
werk te stellen om, ten koste van de
grootste opofferingen, onze jongens te
doen terug keeren.
De jeugd van een land is zulks wel
waard 1
I.
Dit is een feit hoe de politieke gren
zen er na dezen oorlog zullen uitzien we
ten wij nog niet wij weten alleen dat
na dezen oorlog in Europa schier geen
economische grenzen meer zullen zijn.
Zooals minister Funk het te Berlijn aan
de buitenlandsche journalisten heeft ver
klaard, zal de nieuwe economische orde
in Europa opgetrokken worden op na
tuurlijke feiten en niet beheerd worden
door onveranderlijke dogma's. De me
thodes door Duitschland aangewend
en die op heel de lijn succes hebben be
haald zullen voor heel Europa wor
den toegepast. Dit wil zeggen dat de tijd
van den vrijhandel, van het goud en
zooveel andere dogma's meer voorgoed
heeft afgedaan.
Het ligt niet in de bedoeling van de
Dultsche leiders Groot- Duitschland zoo
in te richten dat het volledig op zichzelf
kan bestaan. Neen, Duitschland zal ver
der trachten zijn industrieele producten
in heel de wereld te verkoopen. Maar
er zal zorg voor gedragen worden, dat
al de mogelijke produkten in voldoende
hoeveelheid beschikbaar zijn in de eco
nomische luimte die Duitschland be-
heeischt en die uit bijna heel konti-
nentaal Europa bestaat derwijze dat
deze economische ruimte van andere
ruimten onafhankelijk blijve. In die ruim
te zal de economische vrijheid in groote
mate verzekerd worden.
Dat is geen autarkie in den zin van
een regiem dat aan zichzelf genoeg heeft,
maar wel een noodwendig economisch
stelsel dat groote mogelijkheden aan den
uitvoer biedt.
Zoover zijn we nu nog niet.
Op dit oogenblik schakelt Europa zich
nog om. Duitschland heeft bewezen dat
deze omschakeling mogelijk is. Maar het
heeft er jaren tijd voor gehad, terwijl zij
in vele andere landen van den eenen op
den anderen dag moet gebeuren. Dat dit
niet zonder moeilijkheden gaat, hoeft
geen betoog.
Zoo bij ons met het broodgraan, bij
voorbeeld. Vele menschen kunnen het
niet begrijpen dat het brood het meest
van al de levensmiddelen gerantsoeneerd
werd. Dit komt omdat men zoo spaar
zaam mogelijk met de voorhanden zijn
de voorraden moet omspringen om de
overgangsmoeilijkheden in de mate van
het mogelijke te milderen. Ook vele
Belgische nijverheden zullen vele moei
lijkheden moeten overwinnen, ten eerste
voor wat de grondstoffen betreft en, ten
tweede, voor wat het klienteel betreft.
Ook andere landen hebben met vele
zorgen te kampen. De Scandinaafsche
landen, bijvoorbeeld, betrokken hun
steenkolen meestal uit Engeland. Nu
moeten zij deze brandstof uit Duitsch
land betrekken. Denemarken voerde 60
°/o van zijn landbouwproducten de
bijzonderste basis van de Deensche wel
vaart naar Engeland uit. Hetzelfde
gold voor Holland.
Al deze landen moeten thans hun bui-
tenlandschen handel omschakelen op
kontinentale landen. En eerst opDuitsch-
land, dat reeds een groote hoeveelheid
van de Deensche en Hollandsche land
bouwproducten afneemt, doch tevens
aan Italië en de Scandinaafsche landen
groote hoeveelheden steenkolen levert.
Inzake industrieele grondstoffen heeft
Duitschland zelf een tekort, derhalve
heeft het vele landen aangeraden nieu
we handelsdccoorden af te sluiten, voor
al met Sow jet-Rusland, dat op dit
oogenblik voor kontinentaal Europa de
grootste leverancier van grondstoffen is.
Het overschot aan groen en voeders
van het Zuid-Oosten zal anderzijds ver
deeld worden over deze landen van
Europa die tekort aan graan hebben.
Dat dit niet van vandaag op morgen
kan gebeuren is te wijten aan het gebrek
aan vervoermiddelen naar deze landen.
Totnogtoe werd dit overschot immers
langs den zeeweg betrokken, die thans
is afgesloten. Door een intensiever han
delsverkeer, door arbeid en vlijt en een
zekere beschrenking van het verbruik
dat slechts voorbijgaand zal zijn zal
men zonder twijfel de thans heerschen
de moeilijkheden overwinnen. Van be
schrenking willen vele menschen niet
hooren spreken. En toch zullen zij er
zich goedschiks kwaadschiks moeten bij
neerleggen. Zij moeten gedenken dat
heel Europa in hetzelfde geval verkeert.
Ook in Duitschland heeft men groote
óffers moeten brengen en brengt men er
lederen dag nog liefgeworden gewoon-
tens heeft men moeten laten. Wij zullen
hetzelfde moeten doen. En in tal van
andere landen insgelijks. Daarbij moeten
wij ons gedenken, dat we ons deel bij
dragen voor de materieele welvaart van
alle Europeesche volken. Economisch
zijn al de volken van Europa thans soli
dair en deze economische solidariteit
moet beter de economische belangen
van ons werelddeel tegen andere groe
pen van de wereldeconomie hooghou
den. Intusschen, althans zoolang de oor
log nog duurt, is Europa gedwongen
zichzelf te voeden en zichzelf van grond
stoffen te voorzien. Gedeeltelijk is dit
reeds gedaan. Zij vullen hun productie
aan met invoeren uit andere Europee
sche landen. In dit verband is het voor
zeker interessant even na te gaan voor
welke producten Europa zich al dan niet
beperkingen zal moeten opleggen.
Beginnen we met de tarwe.
Ieder jaar voerde kontinentaal Euro
pa ongeveer 5 millioen ton tarwe in.
Engeland importeerde nog iets meer.
Meer dan de helft van deze invoeren
was afkomstig uit Argentinië, Canada
en de Vereenigde Staten. Verder betrok
Frankrijk nog granen uit zijn overzee-
sche koloniën. Globaal kan men reke
nen dat kontinentaal Europa voor ne
gen tienden in eigen behoefte kan voor
zien en thans over 2 tot 2,5 millioen ton
tarwe minder beschikt dan vóór den
oorlog. De vraag is nu, welk gedeelte
Rusland van dit tekort kan aanvullen.
De uitvoer van granen bedroeg de laat
ste j aren ongeveer 1 millioen ton per
jaar. Gezien de vele transportmoeilijk
heden is niet te verwachten dat dit cijfer
merkelijk zal opgevoerd worden. Het
verbruik van granen zal derhalve zoo
lang de oorlog duurt moeten beperkt
worden. Dit in de veronderstelling dat
hij dit jaar nog een einde neemt, want
het volgende jaar kan het tekort groo-
tendeels door intensievere productie
worden aangevuld. Naast Roemenië zul
len ook andere Balkanstaten, namelijk
Zuid Slavië en Bulgarië, daaraan mee
helpen.
('t Vervolgt).
De heer Derwa, Rijkslandbouwkun-
dige der omschrijving Dendermonde-
St Niklaas-Aalst, zal voortaan te spre
ken zijn
te Dendermonde in Den Hert alle
Maandagen van 10 tot 11 uren
te St Niklaas in De Hoop iedere
3* Donderdag der maand van 10 tot 11 u.;
te Aalst in Het Paviljoen iedere
3' Zaterdag der maand van 10 u. tot
10 u.30;
te Aalst in De Koornbloem iedere
3* Zaterdag der maand van 10 u. 30
tot 11 uur.
Van alle kanten wordt ons de vraag gesteld Komt er dit
jaar plantgoed van Holland
We kunnen onze leden de verzekering geven dat tot hiertoe
niets in 't vooruitzicht is, wat de uitvoer van planters uit Nederland
zou belemmeren.
We mogen dus aannemen dat onze Noorderburen evenals
vroeger jaren de noodige planters zullen leveren.
Naar we ook vaststellen komen de spoor- en waterwegen stil
aan in orde, zoodat ook van dien kant geen beletsel te vreezen is.
Van heden af zijn de inschrijvingen geopend voor alle soorten
planters.
TELEFOON i 267.
I UW V!
