Moederkensdag. De Landbouwarbeiders slachtoffer
Arbeid adelt I LANDBOUWWEEKBLAD I Voor en door de
AALST 13 OOGST 1949.
Verschijnt iederen Zaterdag
28ste JAARGANG Nr 1367
Abonnementsprijs
50 fr. 's jaars.
Bureelen
Zeebergkaai, 5, Aalst
Telefoon Nr 242.67.
Postcheckr. 1425.93.
Handelsr. Aalst 145.
I Orgaan der S. M. REDT IX ZELVEN* I Lendbouwers
Het overnemen van artikelen zonder aanduiding
der bron is streng verboden.
De medewerkers zijn verantwoordelijk
voor hunne bijdragen.
Aankondigingen volgens akkoord.
Half Oogst.
Ik wil nu eens echt schrijven gelijk
ik het peins en gelijk ik het zou zeg
gen. Niet gelijk de dichter, die begint
Mijn moeder was een heilige
vrouw... Neen, dat is te schoon, te
braaf, te sakristijachtigZo spreken
wniet. En zo denken we nog veel
minder. Ik heb het over ons moeder
en waar ons moeder voor zorgde
Als wij kleine kinderen waren,
lebben we van ons moeder nooit een
kraisken op ons voorhoofd gekregen.
Dat was geen gebruik bij ons en
daarmee uit. Maar de avonden dat
let avondgebed niet gelezen werd
ons moeder bad zelf voor zijn raar
te noemen.
En voor we naar boven trokken
ras 't Wijwater pakken, zelle 1
Dat wijwatervat heeft bij ons nooit
droog gestaan. Gebeurde het dat ons
moeder hevige koppijn had dan stuur
de ze ons zó naar boven. Maar dan
moest hare kop te barsten staan. En
dan kommandeerde ze
Lees maar in uw bed, en luid op,
relle, dat ik het hoor 1
Voor t avondgebed daar zorgde
ms moeder voor. Zonder pardon.
Ik heb nooit geen schoenen gehad
naar t school te gaan. Blokken,
loileblokken, maar meer nog gewoon
klokken met een lederen riem. Alle Za
terdagen werden die blokken wit
ischuurd. Om er zo tien paar langs
pmuur te zien uit te zouwen staan,
«est ge bij ons komen. De leren
«eg ons moeder er gewoonlijk zelf
's Zondags naar de eerste Mis en te
Communie. Hoe ze dat kon, versta
ik nu nog niet, want, dat weet ge zo
goed als ik, in een groot huishouden,
waar een hele bende kinderen 's Za
terdags s avonds de kuip in moeten,
daar moet wat afgeplast worden.
Nadat iedereen te bed lag, waste
moeder nog de kousen uit, zette ze
voor 's Maandags de was te week,
begon ze de allernoodzakelijkste ver
stellingen, dweilde ze op, deed de af
was, legde de Zondagskleren gereed,,.
Tot laat in de nacht dreffelde ze weg
en weer... En 's morgens was ze pre
sent in d' eerste Mis. Nooit te laat,
altijd juist op tijd. Drie, vier kinderen
trokken met haar mee en had ze hel
pen aankleden. Zonder ooit eens te
blijven koffie drinken of te winkelen
in t dorp, trok ze weer naar huis en
was maar gerust als iedereen, ook
ons vader, opgekleed, met paternos
ter of kerkboek en een paar centen
voor de stoeltjesvrouw en een voor
de schaal, weg was naar de kerk.
Van 's morgens trouwens lagen op
een rei op de tafel voor 10 man klaar
een zakdoek, een kerkboek of pater
noster en twee centen.
Voor de Zondagsmis daar heeft
ons moeder voor gezorgd
Ik moet het zeggen lijk het isse
dert ik getrouwd ben heb ik nooit
meer in zo 'n mals bed geslapen als
thuis. Dat was ons moeder haar spe
cialiteit proper beddensde matras
pluimen of wol of kapok, en zelfs ge
kapt havere stro of havere kaf voor
de wieg werd alle dagen gekeerd,
gestampt en geklopt, langs alle zijden.
Regelmatig om de veertien dagen
verse lakens. De ressort werd door
ons moeder zelf regelmatig heropge-
bonden. Wij staken wel een handje
toe, maar zij had de leiding. En de
gewatteerde spreien die ze zelf ge
maakt heeft 1 Met allemaal verschil
lende lappen, schoon gestikt en de
kleuren uitgespreid en geordend als
een bloemenpark. 's Winters lagen
we gedekt als mollen. Ik heb nooit
geweten dat we onder de pannen,
onder brol en zakkegoed gelegen
hebben, maar dat we pioper en warm
lagen toegedekt, alles op maat in de
plooien. En ons moeder was er fier
op, op haar bedden. Dat was 't liefste
dat ze aan kennissen en familie mocht
laten zien.
met de koterhaak. En dan moet
kweten dat ons vader een wagen
maker was, ne stieleman die hamers
«soorten had. Ons moeder zou ons
•ader voor die blokken nooit lastig
Ijsvallen zijn. Ons moeder zorgde
vooral voor proper blokken omdat
Mokken in de Winter warm is, en in
Zomer gemakkelijk om u rap bar-
poets te maken dus profijtig.
'ooral wilde ze hiermee dat we
steeds netjes voor de dag kwamen,
l0per 9ateD in de housen en met
®kken aan. Vierkante meters gaten
eeft ons moeder gestopt en duizen-
eo sokken gemaakt uit oude afge
jaagde flanel.
Voor proper schoeisel daar heeft
0ns moeder voor gezorgd.
Ons moeder is niet dikwijls in de
*®ek naar de Mis geweest. Geen
■j| ®ens, met zo 'n huishouden. Maar
niet anders geweten of ze ging (Zie vervolg 2bladzijde 1kolom).
In een syndikaal weekblad lezen
wij onder bovenstaande titel een ar
tikel dat wel de moeite loont er een
paar ogenblikken bij stil te blijven
staan. Wij citeren
De wetgever en de openbare be
sturen worden er zich stilaan van be
wust, al is het zeer traag, dat de land-
bouwarbeider, een werkman is als
een ander. Zo spreekt men thans over
het invoege brengen van de acht-
urenwet voor de landbouwarbeiders,
de toekenning van de twee weken en
de drie weken betaald verlof voor de
jonge arbeiders en de inschakeling
van de landbouwondernemingen in 't
algemeen regime van 't betaald verlof.
Maar nu de wetgever bewust is ge
worden van het feit dat de landar
beiders werklieden zijn zoals de an
dere, komen opnieuw de behouds
gezinde patroons op het voorplan en
verzetten zich tegen de toepassing
van de algemene wetgeving op de
landbouwondernemingen.
Tot daar het syndikaal weekblad.
Bij het lezen van het bovenstaande
hebben wij ons trachten voor te stel
len wat hier bedoeld wordt door land-
bouwarbeiders en door patroons. Wij
weten het wel theoretisch is het ver
schil zeer duidelijk, vooral in streken
waar veel hereboeren wonen, met
een slordige 100 ha. bouwland. Maar
dat verschil is ons niet recht duidelijk
vooral in onze onmiddellijke omge
ving waar de arbeider en de patroon
één en dezelfde man zijn.
Als een buitenstaander de aange
haalde tekst leest moet hij allicht de
indruk krijgen dat die landbouwpa-
troons hier van ons, dagelijks in een
luxe auto rondrijden en voorde tijd,
die hen nog rest, met de zweep ach
ter hun arbeiders aanzitten. Zeker,
er zijn bepaalde streken en bepaalde
gevallen waar de toestand bij wet
dient geregeld te worden. En dat de
lonen der landarbeiders zeer laag zijn
geven wij graag toe.
Maar in werkelijkheid zien wij hier
in de streek die fameuse patroons om
vier of vijf uur 's morgens uit hun bed
komen. Om zes uur staan die patroons
reeds de pik te zwaaien en hebben
veelal geen tijd om naar een kriterium
te gaan zien of om met de voetballers
mee te rijden.
Die patroons van ons met hun
twee koeikens en hun zeven dagwand
land lijden een slavenleven, waarbij
het leven van sommige achturendag-
mensen een vacantie lijkt.
Het is niet onze bedoeling het goed
recht van de arbeiders te betwisten in
verband met een vastgestelde arbeids
tijd. Wij keuren het principe van be
taald verlof ten volle goed, kortom
wij kunnen zeer goed zien dat de zon
schijnt in helleven van onze arbeiders.
Maar wat wij niet kunnen begrij
pen dat is die kleingeestigheid van de
syndikaten. Als er één arbeider recht
heeft op sociale tegemoetkomingen
dan is de landbouwarbeider daar ze
ker bij. Maar waarom alleen gespro
ken over arbeiders Waarom moed
willig patroons tegen arbeiders gezet?
Zijn de patroons op 90% van on
ze boerderijen zelf geen werkslaven,
die het reeds 20 jaar moeten stellen
zonder hulp van buitenuit en met
moeder de vrouw dag in dag uit moe
ten slaven om de bende hongerige gas
ten te kunnen bijhouden. Als de syn
dikaten door landbouwarbeiders al
leen bedoelen die mensen die ergens
op een loonboekje staan en die bij
een andere boer moeten gaan wer
ken, dan zijn wij met hun geschrijf
absoluut niet akkoord. Wij wensen
dat door landbouwarbeiders verstaan
worde: al degenen die op eigen hand,
met eigen middelen, met eigen werk
krachten, van s morgens tot 's avonds
moeten slaven om hun huishouden
op een deftige manier groot te bren
gen.
Want men gaat een boerke van 2
koeien toch geen patroon noemen
Trouwens dat scherpe onderscheid
tussen werkman en patroon, dat in de
nijverheid gemakkelijk te trekken is,
is in werkelijkheid niet zo gemakkelijk
uit te maken voor wat de landbouw
aangaat. Op dit gebied zoveel de na
druk leggen op de tegenstelling werk
man - patroon ruikt wat te veel naar
de klassenstrijd. Onze syndikaten
mogen gerust aannemen dat het lot
van de landbouwarbeiders en het lot
van de overgrote meerderheid van
die zogezegde patroons één en het
zelfde is, en dat een sociale oplossing
voor de één niet redelijk kan door
gedreven worden zonder de andere
daarbij te betrekken
Het is absoluut nodig dat bepaalde
middens wat meer oog krijgen voor
de gansheid van een volk. Het is een
verkeerde opvatting de ene achter
uit te willen steken ten voordele van
de andere. Daardoor wordt het
noodzakelijke evenwicht verstoord
met alle nadelige gevolgen. Hoofd
zaak is een harmonische opgang van
alle standen gezamenlijk en wij zien
geen enkel voordeel (zedelijk gewet
tigd voordeel tenminste) in het tegen
over elkaar zetten van de verschillen
de klassen.
De Koornbloem
OD. IT)C>f rlo IrrtforliooL T7v. Jn— j.
