PALMENZONDAG
REDT U ZELVEN
Weekblad
De Algemene Vergadering
Voor en door de Landbouwers
Arbeid adelt
AALST 5 APRIL 1952.
Verschijnt iedere Zaterdag
31ste JAARGANG Nr 1505
Voor de Ontwikkeling en de
Standsverdediging van de Landbouwers
Beheer Zeeberg kaai, 5, Aalst Tel. 242.67
Orgaan van de
Landbouwersvereniging
REDT U ZELVEN
O, CAUDRON,
Palm steken is mannemensenwerk, is boerenwerk.
Verleden jaar, deze tijd, ben ik boer
Vandoren, op 't Wallenbof, nog een
kruisken gaan geven. Hij lag afgelegd
op de kelderkatner, schoon Onder een
puurwit beddelaken, met een oude kerk
boek onder de kin rond zijn handen lag
een paternoster en zijn vingeren waren
schots en scheef van 't werken. Een
schoon, oud gezicht, diep in de rimpels
en voor de laatste keer bijzonder glad
geschoren. In de zeventig. Gelijk hij
daar zó lag, zoudt g' er hem maar vijftig
gegeven hebben.
Op een klein tafelken stond een kruis
beeld, twee half opgebrande kaarsen en
een laag bierglasje met een vers takje
palm. Met die verse palm heb ik boer
Vandoren een kruisken gegeven.
Buiten goerden en gakkelden de gan
zen precies of de koeketel over de kas
seistenen rolde. De boerin zat achter de
stoof te snotteren. De jonge boer gaf
mij een hand dat even groot en even
hoebelig was als dat van zijn vader.
Een dik jaar geleden was dat. Acht
dagen na Pasen.
En dat groen palmtakje 1 Ik zie het
nog vóór mijn ogen in dat laag bierglasje
steken vers uit de hof. Nog geen drie
weken te voren was boer Vandoren in
hoogst eigen persoon nog met een heel
busseltje palmmei naar d' hoogmis van
Palmenzondag getrokken. Van als hij
nog als jonge boer op 't Wallenhof was
gekomen, had hij dat geen enkel jaar
nagelaten. Ook niet toen de kinderen
groot waren. Dat is mannemensenwerk
placht hij te zeggen. Dat is boerenwerk,
en zolang ik leef, draag ik de palmmei
naar de kerk en steek ik de gewijde palm
op hof en velden.
Mannemensenwerk Boerenwerk 1
Het is raar als ge nu nog een manne-
mens met de palm naar d' hoogmis ziet
gaan. De kinderen doen dat nu. Precies
of 't groot volk wat beschaamd is met
zo n ouwe "zottigheid,, nog mee te doen.
Boer Vandoren heeft mij dat nekeer
verteld. Hij is dood nu. 't Kan geen
kwaad meer u te zeggen wat boer Van
doren mij vertelde
In d'hoogmis, vertelde boer Vando
ren mij, wanneer onze pastoor de palm
had bezegend. dan klap ik met Ons
Heer over de palm en de kracht van de
palm en wat ik van die kracht verwacht.
Niet dat ik niet weet dat die kracht
niet in de palm zit, maar wel in God, die
zijn kracht overplant. Ik vraag dan
kracht voor mijn volk, mijn beesten en
mijn akkers. Én na d'hoogmis stop ik
een pijp en al smorende ga ik de kracht
overal rondsteken. Bepalmen is ook
mannemensenwerk en boerenwerk....
Menig jaar heb ik boer Vandoren af-
gelet want ik woon maar een goeie
boogscheut van 't Wallenhof. Boven de
staldeur zag ik hem een taksken steken
dat was om goeie kalvers te hebben en
vette melk en om bevrijd te blijven van
de pootziekte. In de dwarsbalk boven de
schuurpoort stak hij een taksken dat
was opdat zijn oogst veilig zou steken,
geen ongelukken zouden gebeuren bij de
dorsmolen en om gespaard te blijven
van brand. De boomgaard werd be-
palmd voor het wellukken van de fruit
oogst. Op de wal zelf wierp hij wat ge
wijde snippering opdat de vis zich vlug
zou vermenigvuldigen en later goed zou
bijten en vooral opdat geen kind ooit in
't water zou sukkelen.
En dan trok hij naar zijn weiden en
akkers en op de hoek van ieder stuk
bukte boer Vandoren zich en stak een
palmken in de grond dat was om geurig
hooi, volle tarwe, zwaar koolzaad, gave
aardappelen en lange, welgevormde be
ten te mogen binnenhalen.
En wanneer hij uitgepalmd op de
volle middag de keuken binnenkwam,
stonden de patatten op de tafel te dam
pen. Boven de schouw had Wiezeken
reeds een verse palmtak achter 't kruis
beeld gestoken dat was voor de eens
gezindheid in het gezin, de gezondheid
van de kinderen, de gedienstigheid van
al wat handen aan 't lijf had. Vijf-en-
veertig jaar lang had boer Vandoren
ieder jaar opnieuw op Palmenzondag de
gewijde palm gestoken. En hij was tot
welstand gekomen in 't leven Ijj
Ge zult mij niet horen zeggen dat dat
kwam speciaal door die gewijde palm.
Dat niet. Dat kwam omdat boer Van
doren een bovenste beste goeie boer
was, die verstand had van boeren, ie
mand met overleg en resonatie, omdat
hij alzeleven hard had gewerkt, omdat
hij ieder 't zijne gaf en gemakkelijk kon
zien dat de zon in 't water schijnt, om
dat hij een boer was van eer en deugd,
die tegenover God en de mensen zijn
plicht deed, omdat hij iedere Zondag
naar de kerk ging en 't werk stil legde,
omdat hij voor en na 't eten, kort en
goed, een kruiske maakte en bad, omdat
hij zijn kinderen in fatsoen had opge
kweekt. In één woord omdat boer
Vandoren een christelijk mens was. En
die palm was een stuk van die christe
lijke mens. Laat het ene vallen, het an
dere volgt en tenlangeleste schiet er
niets meer over dan hard werken, geld,
krevatie, ziekte en dood.
Ik moet het echter zeggen lijk het is
boer Vandoren bleef niet gespaard van
tegenslagen van de tien kinderen ble
ven er twee steken in de volle kweek
ze werden heel jong nog met de gewijde
palm besprenkeld. Een meisken kreeg
een slag van een paard en bleef haar le
venlang gebrekkig. De schuur brandde
(Zie vervolg onderaan 3e kolom).
van de Landbouwersvereniging
Samenwerkende Maatschappij
I Zoals ieder jaar ging verleden Zon
dag, de laatste Zondag van Maart, de
algemene vergadering van onze maat
schappij door.
Niettegenstaande het weinig gunstige
weder mochten wij ons verheugen in een
talrijke opkomst van de aandeelhouders,
wat een zeker bewijs is van hun belang
stelling in de zakengang van onze ven
nootschap.
De voorzitter van de beheerraad dhr
Emiel Baeten opende de vergadering en
sprak het welkomstwoord uit, waarna
hij het woord verleende aan dhr Frans
Wijnant, afgevaardigde-beheerder, die
lezing gaf van het verslag van de beheer
raad.
Vervolgens gaf dhr Jozef Van Box-
stael lezing van het verslag van de toe-
zichtsraad en van de balansen van onze
vennootschap, afgesloten cp 31/12/51,
van de winst- en verliesberekening en
van de voorgestelde verdeling van de
winsten.
Onze bestuurder, dhr Caudron, gaf
daarop inlichtingen in verband met en
kele posten uit de jaarbalans, waarna
door de aandeelhouders met algemene
stemmen aan de beheerraad en toezich-
ters ontlasting werd verleend.
nekeer half af. Hagelslag vernietigde de
slorenoogst. Een van zijn jongens misliep
een paar jaar. Een andere zoon bleef in
de oorlog. En nog veel meer... geduren
de vijf-en-veertig jaar. Maar boer Van
doren en ook Wieze konden alle harde
slagen opvangen met gelatenheid, met
berusting, met onderwerping. Waarom?
Omdat ze christelijke mensen waren. De
gewijde palm heeft hem gesterkt en ook
al de rest. Viel de palm weg dan kon
ook al de rest wegvallen en daarmee de
stut en de steun.
Verleden jaar is boer Vandoren er
stillekens vandoor getrokken. Nog geen
drie weken te voren was hij overal de
palm gaan steken. En met de verse
palm, die Wiezeken achter 't kruisbeeld
had gehangen, heb ik boer Vandoren
een laatste kruisken gegeven. Daags
vóór hij stierf, riep hij zijn opvolger bij
zich Jan, zei hij, 't is ermee gedaan. Ik
laat u 't Wallenhof. Ik laat u ook de eer
en de deugd. Houd mijn naam in ere en
wees wat ikzelf altijd geweest ben een
christelijk mens.
Hij is kort daarop gestorven.
Dit jaar zal de jonge boer Vandoren
op Palmenzondag met de palmmei naar
d' hoogmis trekken en daarna hof, stal
lingen en velden gaan bepalmen.
Want de palm dragen en de palm
steken dat is mannemensenwerk. Dat is
boerenwerk.
Eveneens met algemeenheid van stem
men werden de drie uittredende beheer
ders, nl. de heren Possemiers Arthur,
Schollaert Gustaaf en Van den Haute
Victor en de twee toezichters Grauwels
Alexander en Van de Velde Gerard,
herkozen.
Vervolgens richtte de bestuurder het
woord tot de aandeelhouders en wees
uitdrukkelijk op het belang van samen
werking tussen de boeren onderling.
Het jaar 1951 is voor vele boeren een
ware ramp geworden. De epidemie van
mond- en klauwzeer heeft er onze boe
ren aan herinnerd dat ze steeds blootge
steld staan aan allerlei wisselvalligheden
en dat hun bestaan een steeds wederke
rende, hardnekkige strijd is. Het is dan
ook met voldoening dat wij moeten
vaststellen dat in de openbare besturen
meer en meer belang wordt gehecht aan
de landbouwersstand. Hij is het immers
die het voedsel, het eerst-noodzakelijk
middel in onze economie, moet leve
ren.
En niet alleen in het binnenland staat
de landbouw in het centrum van de be
langstelling, maar in gans West-Furopa,
ja in heel de wereld gaan stemmen op
voor een verdere ontwikkeling van de
landbouw. Zo spreekt men de laatste
tijd veel over de eenmaking van de
West- Europese landbouwmarkt.
Dit plan biedt voor onze nationale
landbouw ongetwijfeld zekere perspec
tieven, maar anderzijds mogen wij de
gevaren, die zulk een verwezenlijking
met zich brengt, zeker niet onderschat
ten. Op het ogenblik is de Belgische
landbouw nog niet gereed om in recht
streekse concurrentie met de andere lan
den van West-Europa te treden. Er zal
dus hard moeten gewerkt worden om
ons gereed te maken tegen het ogen
blik dat dit plan werkelijkheid zou wor
den én door de boeren zelf én door onze
regering.
Er is reeds veel gesproken en ge
schreven over Benelux, die door velen
wordt beschouwd als de voorbereidende
stap naar de eenmaking van de West-
Europese landbouw. Maar deze voor
bereidende stap geeft ons al heel wat
kopzorgen. Onze landbouwers weten
dat ze niet opgewassen zijn tegen hun
Nederlandse collega's, die enerzijds be
ter technisch geschoold zijn en ander
zijds op veel doelmatiger wijze voorge
licht en gesteund worden door hun re
gering.
Het is dan ook wel niet overbodig te
zeggen dat onze boeren voortdurend
moeten streven naar een betere ont
wikkeling.
(Zie vervolg 2e bladz, le kolom).
De Koornbloem
Abonnementsprijs 72 fr. 's jaars.
Postcheckr. S. M. Redt U Zeiven
STICHTER EN BESTUURDER
De medewerkers zijn
Handregister Aalst Nr 145.
Nr 1425.93.
verantwoordelijk voor hun bijdragen
Het overnemen van artikelen zonder
aanduiding der bron is verboden.
