Onze uitvoer van
Eetaardappelen in gevaar.
De druiventeelt onder glas.
Weekblad
Voor en door de Landbouwers
Arbeid adelt
AALST 10 SEPTEMBER 1955.
Verschijnt iedere Zaterdag
34ste JAARGANG Nr 1683
BRmatSHOMK mmÊÊËèmXgl NM9ME
Beheer Zeebergkaai 5, Aalst
Tel. 242.67
Voor de Ontwikkeling en de
Standsverdediging van d$ Landbouwers
Orgaan van de
Landbouwersvereniging
REDT U ZELVEN
Nr 14.25.93.
O. CAUDRON.
Zoals we voor enkele weken in
ons blad schreven bestaat er kans
dat de oogst van eetaardappelen
in ons land dit jaar aan redelijke
prijzen van de hand gaat.
Hoofdzakelijk moet er een groot
deel uitgevoerd worden, want in
eigen land kan slechts een ge
ring deel van onze oogst worden
gebruikt.
De kans op goede prijzen voor
onze eetaardappelen zal dus totaal
afhangen van de mogelijkheden
om een flinke hoeveelheid naar het
buitenland te verkopen.
De laatste weken ging dit tame
lijk vlot van stapel, maar naar we
een dezer dagen vernamen dreigt
er gevaar, dat de vraag voor het
buitenland zou verminderen, ten
minste voor de Belgische eetaard
appelen, en dat we door andere
landen van de markt zouden wor
den verdrongen.
Het is ons namelijk bekend dat
grote hoeveelheden van de in
België verladen goederen deels
bedorven aankwamen in West-
Indië, waardoor de uitvoerders,
die meestal Hollanders zijn, grote
schade leden, en vanzelfsprekend
zeer wantrouwig staan tegenover
de Belgische aardappelen.
We vernamen ook hoe het komt
dat de Hollandse knollen, meestal
goed de zeereis doormaken, zodat
het altijd zekerder is voor de ver
lader de Nederlandse eetaardap
pelen vóór de Belgische te verkie
zen voor de uitvoer overzee.
We weten nu ook waarom de
Hollandse zoveel duurder betaald
worden als de onze.
Zoals iedereen weet bestaat er in
ons land, evenals in Nederland een
Plantenkundige Dienst. Bij ons als
bij de Noorderburen worden de
aardappelen, voor uitvoer be
stemd, gekeurd door de aangestel
de van genoemde dienst.
In België moeten de knollen min
stens 40 mill, doorsnee hebben,
waar het in Holland op 35 mm vol
doende is, wat zeker in het voor
deel uitvalt van onze waar.
Van den anderen kant bestaat er
een schaduwzijde waarvoor ten
spoedigste een oplossing dient ge
zocht.
De schuld dat in de laatste zen
dingen van Belgische eetaardap
pelen naar Indië zoveel zieke knol
len voorkwamen, waar de Holland
se gezond bleven ligt in het feit dat
Holland voor de aardappelen wel
ke voor uitvoer bestemd zijn, een
stelsel van verplichte wachttijd be
paalt.
Het gebeurt zowanneer iemand
een partij aardappelen voor het
buitenland wil verkopen, dan moet
dezelve aan de Plantenkundige
Dienst P.D. worden opgegeven.
De P.D. komt de partij bezichti
gen en beveelt dat ze ter plaats
onaangeroerd zou blijven voor 14
dagen, soms 3 of 4 weken.
Na de bepaalde tijd komt de P.D.
zien en geeft toelating of niet om
de knollen te sorteren. Wat wil zeg
gen dat de aardappelen eerst
bijeen moeten blijven tot de ziekte
verschijnselen voldoende zicht
baar zijn.
Wanneer de aardappelen met
toelating gesorteerd zijn om te
keuren, komt de P.D. ter plaats.
Nadien worden de knollen naar
de haven gebracht waar ze een
tweede maal onder streng toezicht
komen en volledig in orde moeten
zijn alvorens ze mogen ingeladen
worden.
In België gebeurt enkel de keu
ring in de haven. Vele aardappelen
vooral in dit seizoen komen recht
streeks van het veld naar het schip.
De ziekteverschijnselen zijn in veel
gevallen onzichtbaar en de koop
waar wordt gezond verklaard.
Wanneer de aardappelen echter
na drie of vier weken uit het schip
komen, waar ze in massa werden
ingeladen, komt men tot de vast
stelling dat een groot deel ervan
ziek is.
Het is dus volstrekt nodig dat
ook in ons land gehandeld wordt
als in Nederland, dat een wachttijd
of quarantaine wordt bepaald en
dat minstens twee keuringen plaats
vinden.
Vergeten we niet dat op dit
ogenblik de Hollandse eetaardap
pelen circa 40 fr. per 100 kg duur
der betaald worden aan de boer,
juist omrede van de zekerheid dat
er geen ziekte bestaat.
Wanneer we weten dat de laatste
schepen die in België geladen wer
den deels ziek zijn aangekomen,
moeten we vrezen dat het prijs
verschil nog zal stijgen en dat
onze goede en smaakvolle eetaard
appelen ten slotte van de uitvoer-
markt zullen verdwijnen.
Het gevaar is groot en we vra
gen aan onze keuringsdiensten een
vlugge tussenkomst.
De welvaart en de toekomst voor
onze aardappelteelt staat hier op
het spel, zodat we niet twijfelen
aan de spoedige tussenkomst van
onze officiële keuringsdiensten.
Er bestaat nog een ander punt
van belang waarop we eveneens
de aandacht van de regering wil
len vestigen.
We weten dat sommige uitvoer
ders er speciaal op uit zijn om
aardappelen te kopen van gemene
[Zie vervolg onderaan hierneven)
Trots van onze Vlaamse tuinbouw kent harde tijden.
I. Een woordje geschiedenis.
Het is in 1865 dat Felix Sohie, die
zijn diploma behaalde aan de Tuin
bouwschool te Vilvoorde, de teelt
van de tafeldruif voor handelsdoel
einden begon en te Hoeilaart de
eerste serre met dit doel bouwde.
De eerste druiven werden op de
markt gebracht de 6 Mei 1868. Het
initiatief van Felix Sohie, vond na
enkele tijd navolging en in 1872
werden vier nieuwe uitbatingen
voor de teelt van druiven onder
glas opgericht nl.door de heren
H. Schimp, J.-B. Charlier, F. Pay en
Theodoor Sohie. Het aantal drui-
venserren groeide tot 40. In 1878
volgde de bouw van de eerste
serre te Overyse door de gebroe
ders Danhieux en in 1883 werd de
eerste serre opgericht te Terhul
pen. Reeds in dit jaar breidde de
verkoop van onze tafeldruiven zich
uit tot de markten van Parijs, Brus
sel, Antwerpen en Luik.
De druiventeelt brak verder door
en niet alleen landbouwers, doch
hoedanigheid die niet voor de
keuken, maar enkel voor dieren-
voeder kunnen dienen. Dit wordt
natuurlijk gedaan omwille van de
prijs die veel lager ligt als voor de
goede eetaardappelen.
De streken waar die slechte aard
appelen groeien zijn genoegzaam
gekend en voor de inlandse markt
zal geen enkel koopman het aan
durven ze aan te bieden.
Het moet ook vermeden worden
voor de uitvoer, want hier kunnen
we onze faam verspelen en voor
goed als verkopers worden uitge
schakeld.
We menen dat ons Ministerie van
Landbouw of de Dienst voor Afzet
van Land- en Tuinbouwprodukten
hier moet tussenkomen en van de
verladers een bewijs van herkomst
eisen.
Wellicht bestaan er andere mid
delen om te verzekeren dat enkel
goede en smakelijke eetaardappe
len van Belgische herkomst op de
buitenlandse markten worden aan
gevoerd.
Het is van groot belang en voor
de landbouwers en voor de natie.
Ook voor de verbouwers willen
we een paar wenken neerpennen
1. Zorgt dat uwe aardappelvel
den door besproeiingen van ziek
ten gevrijwaard blijven.
2. Verzorgt goed uwe leveringen
van eetaardappelen, verwijdert alle
knollen welke geen volle voldoe
ning geven aan de kopers, verzorgt
ook de sortering en waakt erop dat
uwe waar onberispelijk wordt ai-
geleverd.
U zult in de eerste plaats uw eigen
belang dienen.
handelaars en ambachtslui die
over geldmiddelen beschikten
bouwden hun eigen druivenkasten'
Zelfs werklieden, konden dank zij
leningen overgaan tot oprichting
van een druivenserre.
In 1891 werd de uitvoer naar
Frankrijk bijna stopgezet, ingevolge
de zware tolrechten geheven door
dit land. Doch onze druiventelers
lieten zich niet ontmoedigen en de
Engelse markt werd met gunstig
gevolg bewerkt door Ernest Sohie,
zoon van de baanbreker Felix So
hie. In deze periode werd het op
treden op de markten gewaardeerd
van de Nederlander America dat
gunstige uitslagen opleverde voor
onze druivenuitvoer. Zijn naam is in
ons land nog niet vergeten. Er be
staat te Brussel nog altijd een halle
America genoemd.
In 1894 werd onder grote belang
stelling de eerste druivententoon-
stelling geopend en in 1900 had de
stichting plaats van de beroepsver
eniging het Syndikaat van de Bel
gische Druiventelers alsook van
de S. M. Bloemen-, Druiven- en
Groentenkwekers. Waar voorheen
enkel de variëteit Frankenthal werd
geteeld, kwam in dit jaar de cultuur
van een nieuwe variëteit druiven
Colman begonnen.
In 1913 werd de Provinciale Be-
roepschool voor Druiven- en Fruit
teelt gesticht. Van 1914 tot 1918
werd alle uitvoer stopgezet en ken
de de teelt zelf moeilijke jaren. Tus
sen de twee wereldoorlogen 1918-
1940 onderging de beroepsorgani
satie der druiventelers wijzigingen
en een aanpassing aan de nieuwe
toestanden de bedrijvigheid van
het Syndikaat werd overgenomen
door de Studiekring van Hoeilaart
en de B e r o e psve reni ging van
Overyse die in 1938 versmolten in
de Nationale Unie der Belgische
Druiventelers waarvan een ge
deelte zich nadien groepeerde on
der de naam van Verbond der
Druiventelers Van 1940-1944 had
een gecentraliseerde verkoop
plaats tegen de vastgesselde prij
zen van de N. L. V. C.
Als andere gebeurtenissen van
belang voor onze druiventeelt no
teren wij nog: in 1948, inhuldiging
van markthallen te Hoeilaart en
Overyse
in 1952, inrichting van propagan-
daweken der Belgische Druif
in 1953, de instelling bij Konink
lijk Besluit van het officiële kwali
teitsmerk dat in 1954 werd geschorst
zo gezegd wegens gebrek aan be
langstelling, terwijl tevens aan het
privaat initiatief toelating werd ver
leend het kwaliteitsmerk in te stel
len. De Nationale Federatie voor
(Zie vervolg 2e bladz. 3e kolom.)
De Koornbloem
Abonnementsprijs 72 fr. 's jaars
Men kan zich abonneren op de
postkantoren en bij de briefdragers.
Postcheckr. S. M. Redt U Zeiven
Handelsregister Aalst Nr 145.
STICHTER EN BESTUURDER
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hun bijdragen
Het overnemen van artikelen zonder
aanduiding der bron is verboden,
