VAN DE HAK OP DE TAK.
Beroemde Diamanten
en hun Geschiedenis.
Duivenliefhebbers
CURSUSSEN
GERST
I Mercurius
I
4 jan. 1958 5
Wij vertellen helemaal geen
nieuws wanneer wij hier zeggen
dat, met het buitenwippen van de
laatste Hollanders uit Indonesië,
het wel mag aangenomen worden
dat voor Nederland het eens zo
rijke w.ngewest van de Oost
voor eeuwig en drie dagen tot
het verleden behoort. Met uit
zondering, voorlopig althans, van
het gebied van Nieuw-Guinea.
Dit schijnt blijkbaar onze Noor
derburen in geen al te kwade bui
te zetten, in elk geval laten zii
hiervan niet te veel blijken.
Integendeel, zouden wij haast
zeggen, Want wij hebben ergens
gelezen dat er over de Moerdijk
een Organisatie voor Internatio
nale Bijstand opgericht werd met
het doel steun te verlenen aan de
bevolking van onderontwikkelde
gebieden.
Geef toe, dat dit gebaar zeer
sympathiek aandoet, temeer daar
men weet dat ook Indonesië tot
deze minder ontwikkelde gebie
den behoort en dat de steun in
kwestie er een is van boter tij de
vis en geen hol woordengekraam.
Zo werden in weinige tijd niet
minder dan 300.000 gulden bij
eengebracht. Met Nieuwjaar heeft
genoemde Organisatie verant
woording gegeven over het rond-
gehaalde geld. Oordeelt zelf maar
38.000 gulden werden uitgegeven
aan bureelkosten, 15.000 gulden
gingen naar de noodzakelijke
voorlichting, 230.000 gulden wer
den besteed aan de inrichting van
de actie en het geweldig restant
van 17.000 gulden werden aan de
bedoelde sukkelaars uitgekeerd.
Een prachtig resultaat
Wie heeft daar boosaardig ge
grinnikt
Wij hoorden Nest Claes van
de Witte en van Zichem eens
zeggen dat in iedere humor een
vleugje tragedie steekt. Wanneer
het feit waarover men zich lustig
maakt bepaald wrang en bitter is,
heeft men het over galgenhumor
Van galgenhumor in de letterlij
ke betekenis van het woord ge
tuigde beslist Mister William Jen
kins uit Detroit (V St.) die gedu
rende 35 jaar van zijn leven met
een echte gendarm van een vrouw
geplaagd gezeten had. Als laatste
redmiddel, om aan haar gezaag te
ontsnappen, hing hij zijn eigen op
aan een balk. In zijn zak vond
men de afscheidsbrief aan zijn
vrouw. Korter kan de brief al
moeilijk zijn gij wint
Terwijl wij het toch over dit
makaber onderwerp hebben. Een
boer uit de omgeving van Inns-
brük (Oostenrijk), was aangeduid
geworden als lid van de jury in
een Assisenzaak.
Vol ontzetting richtte hij een
smeekbrief aan de Voorzitter van
het gerecht om hem van deze kar
wei te ontslaan. Niets aan te
doen.
Onze pachter liep zijn benen
van onder zijn ge weet wel, maar
niets gekort.
Teneinde raad ging de vent
de dood in.
In zijn afscheidsbrief schreef hij
dat hij nog nooit met het gerecht
in aanraking geweest was en dit
in geen geval ook zinnens was te
doen. Verder dat hij de dood ver
koos boven de schande en de on
eer waarmee zijn naam zou bezoe
deld worden indien hij aan de ge-
rechterlijke opvordering gevolg
gaf.
Een geleerde bol van de Uni
versiteit van Quebec is na moei
lijke opsporingen tot het besluit
gekomen dat de ratten van Cana
da liever whisky drinken dan wa
ter.
Wij kunnen het de beesten niet
kwalijk nemen, wanneer zij maat
weten te houden evenwel. Eigen
lijk is dit maat houden niet eens
nodig, want het schijnt dat de rat
ten nooit dronken worden.
Wat zij op de mensen voor
hebben.
Wij willen de ongelukkige lief
deshistorie van prinses Margaret
van Engeland met Peter Town-
send niet uit de vergeethoek op
rakelen. Iedereen kent ze. Wat
minder gekend is, is dat de Prin
ses, naast een uitgesproken voor
liefde voor moderne dansen, ook
wel van klassieke muziek houdt,
en dan vooral van Mozart.
Op 4 december jl. heeft de prin
ses haar eerste titel gekregen
doctor in de muziek. Hij werd haar
in de Londense Universiteit uitge
reikt door het titulaire hoofd van
de hogeschool die toevallig de
moeder van de prinses is.
De Engelsen geven de laatste
tijd beslist de indruk weinig van
hun koningshuis te kunnen verdra
gen, want een Engels blad had de
trieste moed deze beslissing te be
twisten en te beweren dat er be
slist andere kandidaten waren die
meer verdienste hadden.
Enkele tijd geleden verscheen
in de serieuze pers het even ern
stig bericht dat een Sjeik uit de
Arabische landen een huwelijks-
voorstel gedaan heeft aan de 73-
jarige weduwe van de gewezen
Amerikaanse president Franklin
Roosevelt. Hij wil haar als 40e ge
malin vel genade in zijn harem op-
opnemen.
Speciaal voor duiven.
We hebben in magazijn een
kleine partij prachtige gerst spe
ciaal voor de duiven.
Niet zelfden worden diamanten
als onheilbrengend beschouwd, en
aan de voornaamste onder hen zijn
dan ook heel wat legenden ver
bonden. De beroemste diamanten
zijn ongetwijfeld de Koh I-Nir, de
Grote Mogol, en de Régent, alle drie
afkomstig uit de Indische mijnen
van Kollur. Alhoewel geen van de
ze diamanten nog in Indisch bezit
is, is hun geschiedenis toch innig
verbonden met de geschiedenis
van dit land, en de beschrijving
van hun wedervaren, van af de
mijn of de plaats van de vondst tot
aan hun huidige toestand, gelijkt
op een wonderbare geschiedkun
dige roman.
De geschiedenis van de Koh I-
Nor is een wonderbaar gebeuren
dat zich uitstrekt over een periode
van ongeveer 5000 jaren, en nauw
verbonden met de geschiedenis
van vele vorstenhuizen en keizer
rijken. Koh I-Nor betekent Berg
van Licht, en de steen woog in de
beginne 793 karaat, gewicht dat
bevestigd wordt in geschriften uit
de jaren der regering van de Gro
te Mogol Aurengzeb (1618 1707).
De steen werd echter slecht gesle
pen door Hortenso Borgia van Ve
netië, die het gewicht van de dia
mant op 186 karaat terugbracht,
terwijl een herslijping in 1852 het
gewicht ervan nogmaals vermin
derde tot op 106 karaat, de huidige
omvang.
Er zijn stenen die zwaarder we
gen en die een schonere kleuren
rijkdom hebben dan de Koh I-Nor
(die lichtjes grijsachtig getint is),
maar geen van hen kan bogen op
zo 'n wonderbare geschiedenis, die
teruggaat tot in het grijze verleden
dan wel deze beroemde edelsteen.
Er wordt voor het eerst van deze
diamant gewag gemaakt rond het
jaar 57 vóór Christus, toen hij toe
behoorde aan de Radjah Vikra-
maditya van Ujjain en Malva. Ge
durende vele eeuwen verbleef hij
in de schat der heren van Malva,
maar in 1304 toen de heerser Khilji
Malva verwoestte, nam deze de
diamant mede naar Agra. Na de
slag van Panipat in 1526, toen Ba-
bar het Mogolse Rijk stichtte, werd
de steen door dezes zoon ontdekt
in de schat van Agra. In zijn be
roemde gedenkschriften beschrijft
Babar een buitengewone edel
steen, die niet anders dan de Koh-
I Nor zijn kan, maar die toen nog
geen naam droeg. Van af dit ogen
blik is de geschiedenis van deze
beroemde diamant tot in de klein
ste biezonderheden gekend
Gedurende meer dan twee
eeuwen bleef de steen in de schat
kamers van de Mogolse heersers,
tot op het ogenblik dat hun rijk, in
handen viel van Nadir Shah. Wan
neer deze het paleis van de over
wonnen koning betrad, droeg de
ze de diamant in zijn tulband, en
Nadir werd er zo door getroffen
dat hij uitriep Het is in der waar
heid een berg van licht (Koh I-
Nor), naam die de steen sindsdien
bewaard heeft.
Nadien verwisselde de steen nog
verscheidene malen van eigen-
naar, naargelang de wisselvallig
heden der geschiedenis van India;
na de oorlog der Sikhs in 1850
kwam hij in de handen van de
Onderkoning, die hem ten ge
schenke gaf aan Koningin Victoria
van Engeland, die hem na herslij-
pen op de Engelse koninklijke
kroon deed plaatsen.
De Grote Mogol, gekend als de
grootste edelsteen van de wereld,
is eveneens afkomstig uit de streek
der mijnen van Kollur. Volgens
een beschrijving van de grote we
reldreiziger Tavernier, woog hij in
de beginne 787,5 karaat. Daar hij
echter niet helemaal zuiver was en
verschillende gebreken had, liet
de Shah Jehan hem slijpen door
dezelfde Borgia die de Koh-I-Nor
geslepen had, en die het gewicht
van de steen terugbracht op 240
karaat. Tavernier geeft in zijn reis
beschrijvingen een tekening van
deze kostbare steen na de bele
gering van Dehli in 1739 zou hij
door Nadir zijn medegenomen,
maar sindsdien verliest men alle
spoor van deze diamant, en naar
alle waarschijnlijkheid moet hij als
verloren beschouwd worden, tenzij
de huidige eigenaar hem zorgvul
dig zou verdoken houden.
De Régent werd in 1701 ge
vonden te Purtialmen vond hem
aan de boord van een weg in de
streek waar de schoonste edelge
steenten van de wereld gevonden
werden. Hij woog toen 419 karaat
het slijpen vroeg twee jaar en
bracht het gewicht van de steen
terug op 136 karaat. Door zijn zui
verheid, helderheid en vorm, kan
de Régent beschouwd worden
als de schoonste diamant van de
wereld op dit ogenblik. In den be
ginne behoorde hij toe aan William
Pitt,Goeverneur van Madras (daar
om wordt hij ookwel eens de "Pitt,,
genoemd) die hem in 1717 verkocht
aan de Franse Regent voor 135 000
pond. Sinsdien verbleef hij in, en
behoort hij tot de Staatsschat van
Frankrijk. In tegenstelling met de
Koh-I-Nor heeft de Régent de
faam geluk bij te brengen. Napo
leon was er van overtuigd dat hij
Keizer werd omdat hij de steen
had doen plaatsen op zijn degen
knop.
VOOR DE
Onze gekende mengelingen voor
de duiven hebben het laatste jaar
wonderen verricht.
De liefhebbers die ons VOEDER
regelmatig aan de dieren hebben
voorgezet kunnen zich in de beste
uitslagen verheugen.
Voor t ogenblik hebben we drie
mengelingen
1. Voor de rui
2. Wintervoeder
3. Kweekvoeder
Wie ons voeders niet kent, moet
het in eigen voordeel bij zijn dui
ven beproeven.
APELDOORN
4»
Fokker - Selecteur - Kuikenbroeder Pluim-
veedeskundige - Bedrijfsleider - Keurmees
ter - Veevoederdeskundige - Vertegen
woordiger - Zaadkennis - Kippenfokkerij -
Depothouder - Controleur - Eierverzame-
laar - Eierhandelaar - Zaadhandel - Vee-
deskundige - Exporteur - Sexer - Zaad-
kundige - Pluimveehouder - Opkoper -
Pluimveetechnicus.
De bekende schriftelijke cursussen voor Rijks-
en Vakdiploma's van het Instituut Mercurius
te Apeldoorn. Speciaal Instituut voor schrif
telijk pluimveeonderwijs beginnen weer
Vraagt ons gratis
Speciaal pluimveeprospectus.
HOLLAND
1
