PLANT AARD APPELEN
De Stierengevechten en Stierenrennen in Indonesië»
Een Schouwspel enig in zijn soort»
Mededelingen
Ministerie van Landbouw
Hoefsmederijleergang
Vee- en Varkensmarkten
Eiermarkt 16 dec» 1958
DE KOORNBLOEM 20 dec. 1958
Misschien behoort U tot de uit
verkorenen, die de beroemde cor
rida's in Spanje bijgewoond heb
ben. Maar denk dan niet dat U in
dit domein het indrukwekkendste
schouwspel ter wereld gezien hebt.
Moest U de gelegenheid hebben
een bezoek te kunnen brengen
aan Indonesië, dan zoudt U kun
nen vaststellen, dat de kunst om
emoties te verwekken bij middel
van dit massieve dier geen Spaans
monopolie is
Deze sport bezit in Indonesië
zeer karakteristieke eigenschap
pen, wat haar dan ook helemaal
verschillend maakt van de corri
das de torosin Spanje, die bo
vendien alleen in twee gebieden
van de Indonesische Archipel
wordt beoefend de stierenge
vechten in Oost-Java, en de stie
renrennen in Madoera. Het zijn de
grootste publieke gebeurtenissen
in deze gebieden.
Het voornaamste kenmerk van
deze stierengevechten, en wat ze
ten volle ondei scheidt, is het feit,
dat de stier geen gewapend man
moet bestrijden, doch één van zijn
soortgenoten. Indien in Spanje het
hoogtepunt van een corrida het
ten dode brengen van de stier is,
dan komt in Java de verslagene
stier er hoogstens met een gebro
ken hoorn of een gekneusd lichaam
van af.
Alhoewel minder wreed dan in
Spanje bieden dergelijke spekta
kels toch voldoende beroering, zo
dat ze geleidelijk uitgegroeid zijn
tot 'n traditionele volkssport waarbij
elke kweker zich toelegt om het
peil van zijn vee te verbeteren in
de hoop ook een kampioen stier te
bezitten.
De oorsprong van deze gevech
ten moet zeer ver terug gezocht
worden. Zeer lang reeds geleden,
hadden de indonesische landbou
wers opgemerkt dat, terwijl ze zich
verpoosden na een zware dagtaak
op hun rijstvelden, het heel dik
wijls gebeurde, dat twee stieren
slaags geraakten om de gunsten
van een mooie koe te verwerven!
Langzamerhand begonnen der
gelijke tweegevechten een waar
vermaak te worden voor de land
bouwers, die er plezier in vonden
twee stieren tegen elkaar op te
hitsen om aldus hun strijdlustige
hoedanigheden te peilen en te ont
wikkelen. Het duurde niet lang, of
dit werd een waar volksvermaak,
op regelmatige tijdstippen geor
ganiseerd. Deze gevechten vielen
zo in de smaak van het volk, dat
men er zich begon op toe te leg
gen er speciaal stieren voor op te
leiden.
Het is werkelijk een groots en
enig schouwspel wanneer twee
van deze stoere en woeste dieren
in de arena worden losgelaten, en
elkander met hoornslagen te lijf
gaan. En wanneer nu tijdens deze
gevechten één der stieren, door
een paar handige uitvallen, zijn
tegenstrever in een hachelijke en
kwetsbare toestand brengt, dan
kent de geestdrift van het publiek
geen grenzen meer. De opgewon
denheid bereikt haar hoogtepunt
wanneer één der vechtende stie
ren, voelende dat hij het onder
spit zal moeten delven, plots rechts
omkeer maakt en de vlucht neemt
voor zijn tegenstander. Onder het
uitgelaten gejoel van de menigte,
die haar afkeuring duidelijk laat
blijken voor de vluchtende verlie
zer, wordt de rennende stier ach
terna gezeten door de stalknech
ten.
Op het eiland Madoera zijn het
geen stierengevechten, maar wel
stierenrennen die de geestdrift van
het volk gaande maken. Deze vin
den ook hun oorsprong in een
plaatselijke gewoonte der land
bouwers, die na het eindigen van
hun dagtaak, de dieren die hen
geholpen hadden lieten lopen om
te zien wie er het eerst in het dorp
zou aankomen. Staande op hun
egge trachten de boeren elkander
voorbij te steken. In den beginne
spande men koeien voor de eg,
maar die werden weldra vervan
gen door stieren, die veel vlugger
waren, terwijl de eggen vervangen
werden door een soort slede ha-
rapan genaamd, wat hen in staat
stelde de snelheid van de koersen
te verhogen.
Om deel te mogen nemen aan
deze rennen, moet men twee stie
ren bezitten van dezelfde afmetin
gen, dezelfde onstuimigheid en in
dien mogelijk dezelfde kleur, vorm
en ouderdom. De twee dieren wor
den dan, helemaal opgesmukt en
getooid, naast elkaar geplaatst on
der een dubbel juk gemaakt uit
een enkel stuk hout. Ieder gespan
wordt begeleid door verscheidene
personen, waarvan de ene een
vaandel draagt, en de anderen
een aantal muziekinstrumenten,
trompet, trommel en gong.
De renbaan is gewoonlijk een
plat veld, overdekt met gras of fijn
zand, en heeft een lengte van 110
a 120 meter, op 40 meter breed.
Alvorens de koers begint, worden
de stieren op een rijtje geplaatst.
Het is vanzelfsprekend erg moei
lijk om deze onstuimige en opge
jaagde dieren kalm te houden,
want ze vragen niets liever dan
zich in volle strijd te werpen.
Ieder gespan is langs beide zij
den geflankeerd door een ervaren
stalmeester, terwijl een derde
plaats genomen heeft tussen de
twee dieren en de teugels in han
den houdt. De jockeydraagt
een sjaal met de kleuren van de
eigenaar; hij wacht op het start
signaal om dan in vliegende vaart
op zijn gespan te springen.
Het is erg moeilijk om het spek
takel, dat zich dan afspeelt, in
woorden te brengen. Men kan zich
moeilijk inbeelden, met wat voor
lenigheid en snelheid deze logge
en massieve dieren zich bewegen
aan meer dan 13 meter per sekon-
de. Indien dergelijke snelheid het
publiek in de grootste opgewon
denheid brengt, dan is het zicht
van de «jockey», die op één been
staat, en met voorovergebogen li
chaam nu eens zijn rechtse, en dan
weer zijn linkse stier aanmoedigt,
ook een merkwaardig spektakel.
Dol gewórden door het vele la
waai der muziekinstrumenten, en
de rinkelende belletjes, evenals
door het geschreeuw en het ge
joel van het publiek, rennen deze
dieren hoe langer hoe vlugger
naar de eindstreep, waar een ju
rylid, door het op- en neerhalen
van de vlag, de kleuren van de
winnaar aanduidt. En dan kan
men, na afloop van deze dolle rit,
uit de menigte een man de arena
zien binnenrennen, dansend en
springend van louter geluk. Het is
de eigenaar van het winnende ge
span, op de voet gevolgd dóór de
ontgoochelde verliezer.
Ten einde deze koersen in ere te
houden, en de veefokkers er toe
aan te zetten het peil van hun vee
stapel op te drijven, schenkt de re
gering prijzen aan de overwin
naars bij dergelijke rennen. Deze
geldprijzen zijn iets voor de eige
naars, maar de eer winnende stie
ren te bezitten is voor hen van
veel groter waarde.
van het
Kosteloze
te Geraardsbergen.
Zoals elk jaar wordt er te Ger
aardsbergen een kursus ingericht
over hoefsmederij. De lessen wor
den gegeven vanaf 28-12 1958, ge
durende 20 naeenvolgende zonda
gen van 9 tot 12 uur.
De lessen zullen vooral besteed
worden aan het aanpassen en het
plaatsen van het mecanisch hoef
ijzer.
Wie wenst zich te laten inschrij
ven voor die leergang kan het doen
bij Meester hoefsmid
Hector VAN DEN BERGHE
Oudenaardse poort, 11,
Geraardsbergen. (Tel. 054/42339).
Dr. veearts Van Wijnendaele,
Adamstraat, Geraardsbergen.
(Tel. 054/42415).
Inspekteur Dr. M. MOULART,
Oude Gentbaan, 14, Aalst.
(Tel. 23536).
De nog niet afgeleverde planters zullen in de eerste dagen
der week besteld worden. Hiermede zal iedereen bediend zijn.
Er blijven nog beperkte hoeveelheden van volgende planters
in magazijn beschikbaar
Eerstelingen 28-35
Rode Eerstelingen 35-45
Bintje
Record
Kruger
Alpha
Sirtema
Climax
28-40
35-45
35-45
35-45
28-35
35-45
Alle andere soorten en maten kunnen aangevraagd worden.
Bij open weer wordt nog steeds verladen.
te Anderlecht voor deze week.
Varkens
Terwijl overal op de provincie-
markten de prijzen vast waren ble
ken ze eerder zwak te Anderlecht.
Dit als gevolg van de ongewoon
grote aanvoer. Er waren namelijk
521 dieren meer wat een vermeer
dering is van circa 35 °/0.
Van de anderen kant verbetert
de vraag voor hespen en schou
ders, wat de prijzen van de zwij
nen moet ten goede komen.
Duitsland zal voor een paar we
ken van de markt blijven om na
dien als reg°lmatige koper op te
treden. Men zal dus best in de eer
ste weken niet te veel dieren op de
markten brengen.
Prijs per kg levend gewicht
extra vleesvarkens 27-30 fr. ma
gere 25-26,5 fr. half vette 23,5
24,5 fr. vette of buiten gewicht 21
tot 22 fr.
Hoornvee
De aanvoer was schier onveran
derd evenals de prijsnotering.
Goede dieren waren vlug ver
kocht, terwijl middelmatig vee
eerder moeielijk van de hand ging.
De prijzen
Ossen dikbil 48-54 fr; goed ge
vormde 36-44 fr.60 t.h. opbrengst
27-34 fr. ,- 55 t.h. opbrengst 21-26 fr.
Koeien 55 t.h. opbrengst 18-20
fr 50 t.h. opbrengst15 17 fr
Vaarzen dikbil 48-54 fr. goed
gevormd:36 44 fr.60t.h. opbrengst:
27-34 fr. 55 t.h. opbrengst 21 26 fr.
Stieren 60 t.h. opbrengst 27-31
fr. ,- 55 t.h. opbrengst 21 -25 fr.
zware 20-23 fr. worstdieren 12-14
fr.
Kalvermarkt
Men kan van een slappe markt
spreken vooral voor de minder
goede dieren en dit niettegen
staande een minder aanvoer van
161 koppen.
Het zou verwonderlijk zijn in
dien de komende feestdagen geen
verbetering brachten.
Prijs per kg. levend gewicht dik
bil 65 tot 75 fr.zeer goed gevormde
wit gevleesde kalveren :53tot 58 fr.;
goedgevormd 35 tot 44fr;gewone
21 tot 31 fr: minderwaardige 19 tot
22 fr.
GEMEENTE KRUISHOUTEM
De prijzen van de markt worden
bestatigd a.v.
Producentenmarkt
Extra grote 1,90-2,00 fr.
Grote: 1,80-1,90 fr.
Middensoort: 1,65- 1,75 fr.
Prijs op tournée, welke dient op
gevat als richtprijs
Grote 1,85 fr
Middensoort (50/55 gr): 1,75 fr.
Kleine 1,60 fr.
Ofwel alles doorheen 1,80 fr
(sommige gewesten)
Marktbeschouwingen Flauwe
markt, bijzonder voor de grote ei
eren Het is voor 't ogenblik alleen
de uitvoer naar Frankrijk die onze
markt steunt, want in Denemarken
b.v. zijn de prijzen steeds in cfslag.
Aangevoerde hoeveelheden
1.265.000 eieren.
BROEDEIERVEILING
Aangevoerd 32 000 Verkocht 16.500
(2,30 a 2,90 fr.)
Botermarkt 917 kg. - 83 a 86 fr.
Tendens van de markt onver
anderd.
Zwijnen -. 25-26 fr.
Biggen: 23-25 fr.
Kalveren 36-44 fr.
