De Landbouwbegroting
Vlaanderen - Wallonië.
Weekblad
voor 1961.
De tegenstelling
Voor es* door de Landbouwers
Arbeid adelt
AALST 11 FEBRUARI 1961.
Verschijnt iedere zaterdag
40ste JAARGANG Nr 1961
Beheer Zeebergkaai 5, Aalst
Tel. (053) 242.67
Voor de Ontwikkeling en de
Standsverdediging van de Landbouwers
Uitgegeven door de
Landbouwersvereniging
REDT U ZELVEN
Nr 14.25.93.
O. CAUDRON.
(2de bijdrage)
In ons vorig nummer hebben wij
enkele gegevens samengevat uit
het verslag van de senaatscommis
sie voor de landbouw ter gelegen
heid van de bespreking van de be
groting van het Ministerie van
Landbouw voor het dienstjaar 1961,
met name deze betreffende het
sociaal uitzicht van het landbouw
vraagstuk en betreffende het land
bouwonderwijs.
Het verslag behandelt vervolgens
De structurele
vraagstukken.
A) De landbouwgronden De
grond is het eerste en voornaamste
werktuig van de landbouwer. In
België is de grond schaars en duur.
Alles dient er dus uitgehaald wat
er uit te halen is
Ieder jaar worden duizenden
hectaren goede landbouwgrond
aan hun oorspronkelijke bestem
ming onttrokken.Dit heeft voor ge
volg dat gronden welke voorheen
ongeschikt waren voor de akker
bouw hiervoor bruikbaar dienen
gemaakt en dat het rendement of
de opbrengst van uitgestrekte lan
derijen dient verbeterd.
Dit is het probleem van de ge
zondmaking der landbouwgron
den. Voegt men daarbij de ruilver
kaveling en de betere inrichting
van de bedrijfsgebouwen, dan
heeft men de bijzonderste bestand
delen van de structuurhervorming
die kan leiden tot een verhoging
van de landbouwopbrengst door
het drukken van de voortbrengst-
kosten.
B) De gezondmaking van de
waterzieke gronden De Minis
ter van Landbouw heeft voor de
senaatscommissie voor de land
bouw de grote lijnen geschetst van
een plan dat zich over vijf jaren uit
strekt en dat hoofdzakelijk gericht
is op de gezondmaking van de
gronden en de ruilverkaveling.
Voor dergelijk programma, aldus
de Minister, moet allereerst een in
ventaris gemaakt worden. Dit is
reeds geschied wat de sanering
betreft. Er zijn is ons land nog on
geveer 190 000 ha grond waarvan
de opbrengst aanzienlijk kan wor
den verhoogd op voorwaarde dat
de vereiste saneringswerken wor
den uitgevoerd.
Op dit totaal moeten
37.000 ha worden gezondge-
maakt door bemaling
90.000 ha door aanpassing van de
bestaande afwateringskanalen of
door aanleg van nieuwe
48 C00 ha door het aanleggen van
ondergrondse draineringen
15.000 ha door bevloeiing of be
sproeiing.
In het huidig tempo worden
slechts ongeveer 5.000 ha per jaar
gezondgemaakt, tegen dit tempo
zal de totale sanering 38 jaar ver
gen. Dit is veel te lang. Daarom
heeft de Minister, naar hij mede
deelde, een plan opgesteld waarbij
gedurende vijf jaar 25 000 ha gron
den zouden worden gesaneerd.
De private sector zal, wat de uit
gaven betreft, bij de uitvoering van
dit programma betrokken blijven.
De kosten worden in totaal ge
raamd op 1.500 miljoen fr. Neemt
de staat 60 tot 80 p h., dus gemid
deld 70 t.h. van de kosten of 1.050
miljoen fr. te zijnen laste, dan zal
hij 210 miljoen fr. per jaar moeten
aanwenden voor de sanering van
25.000 ha, wat gemakkelijk te dra
gen is en voor het land een zeer
productieve uitgave zal zijn.
Voorzeker zullen hierbij talrijke
moeilijkheden oprijzen, maar in de
eerste plaats moet men een nauw
keurig plan opmaken en verder
dienen de moeilijkheden opgelost
naar gelang ze zich voordoen.
De Minister gaf toe dat hij thans
niet over het nodige kaderperso
neel beschikt om zulke omvangrijke
werken uit te voeren.
Er zullen benoemingen moeten
gedaan worden Hier is een gele
genheid om landbouwkundige of
andere ingenieurs en sommige
ambtenaren die in Kongo techni
sche ervaring hebben opgedaan of
vlug voor zulk werk opgeleid kun
nen worden, opnieuw in dienst te
nemen.
De recente overstromingen die
te wijten zijn aan de overvloedige
regenval tijdens de jongste maan
den hebben in sommige streken
van het land tot rampspoedige
overstromingen geleid. Een van de
voornaamste gebreken van onze
waterstaat ligt, naar het oordeel
van meerdere leden der senaats
commissie, in het gebrek aan over
leg en samenwerking tussen de
verantwoordelijke diensten. De
samenwerking tussen de centrale
en de ondergeschikte diensten is
even onvolmaakt als tussen de ver
schillende ministeriële departe
menten onderling.
[Zie vervolg 2' bladzijde 3' kolom
II.
De vlaamsche tale is wonder zoet,
voor die heur geen geweld en doet.
Gezelle.
Zoals wij in onze vorige bijdrage
beloofden willen wij hier in enkele
episoden een blik werpen op dat
stuk geschiedenis van het Vlaamse
volk dat begint met het jaar 1830
en tot heden toe nog voortduurt
Het mag waarlijk een wonder
heten dat erin ons streek nog men
sen zijn die Vlaams spreken en
Vlaams verstaan. Het is een nog
groter wonder dat die Vlaamse
taal met de jaren uitgegroeid is tot
een algemeen Nederlandse, met
een eigen, zeer gewaardeerde lite
ratuur en met eigen wetenschap
pelijke publikaties van hoog ge
halte. En dat niettegenstaande de
stelselmatige en geraffineerde po
gingen van de leidende standen in
België om onze taal van de aarde
te doen verdwijnen en ze te ver
vangen door een taal die niet de
onze is het Frans.
Wij hebben geen enkel bezwaar
tegen het Frans als taal. Wel inte
gendeel. Maar ze is de onze niet.
Zo min als het Duits of het Italiaans.
Die talen mogen nog zo mooi klin
ken, wij mogen er voor in bewon
dering staan, maar ze zijn de onze
niet. Dat is precies als met onze
eigen moeder. Of met onze eigen
kinderen. Andere zijn wellicht
mooier, of verstandiger, of beter.
Dat is allemaal mogelijk. Maar het
zijn onze kinderen of onze moeder
niet. En omdat onze moeder van
mindere komaf is of onze kinderen
niet zo begaafd als die van vreem
den, moeten wij hen daarvoor la
ten beledigen Moeten wij onze
taal laten minachten en het feit dat
wij behoren tot het Vlaamse volk
Moeten wij beschaamd zijn om on
ze familie en om de taal die zij
spreekt Wij zien daar geen en
kele reden voor.
En toch heeft men niet geaarzeld,
jaren aan een stuk, ons juist daar te
beledigen, waar wij als Vlaming
het gevoeligst zijn in onze kinde
ren, onze familie, onze gebruiken,
onze taal. En met welk recht
Boekdelen zijn er geschreven, hele
bibliotheken wellicht over de klein
zielige pesterijen, die onze Vlaam
se mensen dag aan dag hebben
moeten doorstaanomdat ze
toevallig van hun moeder Vlaams
hadden geleerd en geen Frans.
In 1840, dus amper 10 jaar nadat
wij door de speling van 't noodlot
in het staatsverband België waren
terechtgekomen, werd aan de Bel
gische volksvertegenwoordiging
een smeekschrift gericht, waarin
de ene aanklacht de andere volgt.
Luistert maar
Het is bekend dat de Vlaamsch
sprekende Brabanders, Vlamingen
en Limburgers ten minste zes eeu
wen in hunne moedertael zijn be
stierd geworden en dat hunne na
tionaliteit steeds het heerlijkst heeft
uitgeblonken, toen die tael hare
volle regten genoot. Overal waer
men sedert onheuglijke tijden
Vlaemsch sprak, daer spreekt men
het nog heden. De oude Landscon-
stitutiën of Blijde-Inkomsten van
onze Souvereinen, onze oude wet
ten, onze plaetselijke costumen zijn
oorspronkelijk in die tael vervat.
Vele duizende boeken zijn er in
gedrukt en men kan niet zeggen
dat onze voorouders het Vlaemsch
o°yt als een nietig patois (Frans
woord voor gewestspraak) hebben
beschouwd. Tergeefs is zij door de
laetste overheersing der Franschen
verdrukt en uit de handelingen van
het bestuer gebannen,- de grote
meerderheid der Belgen blijft nog
altijd Vlaemsch spreken
Van een Franse opvoeding, die
destijds het ideaal was bij de hoge
re standen weet dit smeekschrift
weinig goeds te vertellen. Oordeelt
maar zelf
En wat zijn nu de vrugten van
zulke Fransche opvoeding
Dat er weinig eenheid meer be
staat tussen de hooge volksklassen
die Fransch willen spreken en de
lagere burgerstanden, die nog op
zijn oud Vlaemsch leven
Dat men ter liefde van het
Fransch, duizende vreemdelingen
heeft in het land gelokt om ons nog
meer te verfranschen, hetzij door
middel van de dagbladen, hetzij
door het openbaer onderwijs, hetzij
door hunne aenstelling in de aen
zienlijkste posten.
Dat de Belgische jeugd, weleer
zo godsdienstig toen zij in het
Vlaemsch werd opgevoed, door
den invloed van vreemde denkwij
zen en der slechte Fransche boe
ken, waervan ons land overstroomt
zoo ligtzinnig en ongodsdienstig
begint te worden als men bij onzen
zuydeiijken nabuer is. Dat er door
het toedoen der Franschsprekende
(Zie vervolg 2' bladz. 1' kolom.)
De Koornbloem
Abonnementsprijs 96 fr. jaars
Men kan zich abonneren op de
postkantoren en bij de briefdragers.
Postcheckr. S. M. Redt U Zeiven
Handelsregister Aalst Nr 145.
STICHTER EN BESTUURDER
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hun bijdragen
Het overnemen van artikelen zonder
aanduiding der bron is verboden.
