De Landbouwbegroting
voor 1961*
Nieuws „«e Afdelingen
- 11 feb. 1961
2gggg
(Vervolg van
klassen, bij wie alle gezag wordt
uitgeoefend, dagelijks meer en
meer persoonen aen het openbaer
bestuer in de Vlaemsche gewesten
komen, die volstrekt geen Vlaemsch
kunnen of willen spreken, en die
nogtans, ambtshalve, bestemd zijn
om over onze zeden en gebruiken
uitspraek te doen.
Dat onze eenvoudige landslieden
zeer dikwijls in boeten, processen
en onkosten vervallen, uit hoofde
zij de geschriften niet verstaen,
welke men hun ter hand stelt of
doet onderteekenen.
Dat men een groot getal beschul
digden ziet vonnissen die geen en
kel woord van de pleiddooien ver
staen, en dus hunne eigen advoka-
ten niet vermogen teregt te wijzen,
wanneer deze zich vergrijpen in de
middelen van de verdediging.
Met een woord, de Fianschspre-
kenden hebben in ons land alle
voorregten en voordelen alleen
terwijl de Vlaemsche burgerstan
den, niettegenstaande zij de groote
meerderheid der bevolking uitma
ken, gedwongen zijn zich blinde
lings aen derzelver leiding over te
geven, hetgeen een der grootste
vernederingen is, welke eene natie
kan ondergaen.
Tot daar het smeekschrift dat
reeds in 1840, dus amper na een 10
jarig bestaan van de Belgische
staat, het licht zag. De toestanden
waren op die 10 luttele jaren zoda
nig in het nadeel der Vlamingen
veranderd dat reeds scherpe pro
testen opstegen.
Wij zouden nu stap voor stap ae
lijdensweg kunnen volgen, die de
Vlaamse bevolking van België
heeft moeten afleggen tot op de
huidige dag. Een lijdensweg van
vernederingen en achteruitstelling,
die nog verergerd werd door de
grote sociale noden en de bittere
armoede die onder de lagere be
volkingslagen de tweede helft van
de 19e eeuw hebben geheerst.
Wij zouden kunnen vertellen
over de strijd die de Vlamingen
hebben moeten leveren om in hun
eigen taal te worden onderwezen,
wij zouden pijnlijke bladzijden kun
nen aanhalen uit de geschiedenis
van vele van onze scholen, waar
studenten werden buitengezet al
leen omdat ze meenden het recht
te hebben hun eigen taal te spre
ken wij zouden kunnen in herin
nering roepen de stelselmatige
vervolging waaraan studenten wa
ren blootgesteld omdat ze hadden
durven deelnemen aan een viering
van het 25 jarig bestaan van de
Vlaamse muziekakademie van Pe
ter Benoit wij zouden de grandio
se pogingen kunnen vermelden en
de onbegrijpelijke domme argu
menten, waarmee bepaalde hoog
waardigheidsbekleders wilden be
wijzen dat het Nederlands onge
schikt... en zeker ongewenst was
om aan de universiteiten te worden
onderwezen ;wij zouden in geuren
en kleuren het lijden en de vervol
ging kunnen schilderen waaraan
onze soldaten zijn blootgesteld ge
weest in de loopgrachten van de
IJzer, alleen omdat ze de taal spra
ken, die ze van hun moeder had
den geleerd wij zouden kunnen
verhalen op welke wraakroepende
wijze honderden van onze jongens
in 't vuur zijn gejaagd door officie
ren die hen niet begrepen en waar
van zij de bevelen niet verstonden
hoe dat later hun schamele graf
zerkjes werden verbrijzeld en ge
bruikt voor de aanleg van een
straatweg....
Het zou een aaneenschakeling
worden van vernederingen en be-
DE koornbloem
le bladzijde).
ledigingen van een volk, dat zich
in zijn onmacht niet voldoende kon
verweren, en dat met alle midde
len geweld werd aangedaan om
zijn eigen aard te verloochenen.
Dat zo iets niet kon blijven du
ren, daar waar de Vlamingen door
hun sterkere groeikracht, niette
genstaande een voortdurend uit
wijken naar Wallonië, in steeds
groter aantal België kwamen be
volken, waste verwachten. Het ge
organiseerde verzet bekwam ten
slotte stuk voor stuk, beetje bij
beetje de bevestiging van de scha
mele rechten, waarop wij in een
beschaafde wereld toch aanspraak
mochten maken.
Het onderwijs werd vervlaamst,
het leger en het openbaar bestuur
eveneens en stilaan konden wij
vrijer gaan ademen en werden de
kansen voor onze kinderen op een
betere toekomst groter. Maar nog
staan we ver af van een gelijkbe
rechtiging met de Walen. Nu op
dit ogenblik, in het jaar 1961 wor
den wij nog stelselmatig achteruit
gezet.
Wij zullen onze achterstand op
sociaal economisch gebied hier
nog onbesproken laten, dat behan
delen wij in een afzonderlijke bij
drage, wij willen het hier alleen
hebben over de stelmatige minach
ting die in bepaalde kringen nog
heerst voor het Vlaams en voor de
mensen, die die taal spreken. Leest
hierover de kranten niettegen
staande wij als Vlamingen veruit
de meerderheid hebben in België,
toch zijn de vetbetaalde postjes die
door Brussel worden uitgedeeld,
overwegend voor de Fransspreken
den.
Ziet de bezetting van de postjes
in de verschillende ministeries,kijkt
naar onze buitenlandse vertegen
woordiging, kijk naar de hogere
officieren in ons leger: hoevelen
van die mensen zijn onze taal
machtig Welke taal spreken onze
«Vlaamse» rechters en advokaten
als ze onder elkaar aan 't fezelen
zijn op de rechtbank
Welke streken worden er al uit
gehaald om de taalgrens steeds
verder naar Vlaanderen te doen
opschuiven Het is werkelijk be
schamend dit te moeten vaststellen I
Hoever wij nog afstaan van ge
zonde toestanden willen wij tot
slot nog even illustreren aan de
hand van een paar feiten, die velen
van ons de gelegenheid hebben
gehad met eigen ogen te zien en
met eigen oren te horen. Een eer
ste bij het huwelijk van onze ko
ning moest het woord gevoerd
worden door de burgemeester van
Brussel. In 't Frans bracht hij het er
werkelijk schitterend van af. Wat
niet zo wonder was, want die bur
gemeester is voorzeker een ont
wikkeld man. Maar van zijn ont
wikkeling zullen onze boeren wel
een ander gedacht hebben gekre
gen als zij zijn rede in het Vloms
hebben gehoord.
De zovele miljoenen TV-kijkers
uit zoveel verschillende landen
zullen op dat ogenblik wel een
juist gedacht hebben gekregen
van de schoonheid van de Neder
landse taal. Het was eenvoudig om
achterover te vallen. Is de burge
meester van Brussel dan werkelijk
zo dom dat hij nog geen behoorlijk
Nederlands vaneen papier kan af
lezen
Een heel ander figuur sloeg voor
de televisie een zwart paterken bij
een uitzending over de missies.
Hoewel het maar een neger
was en het Nederlands in Congo
{Zie vervolg onderaan hierneven)
(Vervolg van
Anderzijds is het een feit dat het
nationaal bestuur der waterlopen
niet de nodige ontwikkeling heeft
genomen.
Een van de dringendste en nood
zakelijkste taken voor de nabije
toekomst is de huidige gebreken
van onze waterstaat te verhelpen.
Met de versterking van de dijken
en de ftfvoer van het overtollige
water zal onverwijld moeten be
gonnen worden, indien men wil
vermijden dat de landbouw onder
de voortdurende bedreiging van
nieuwe rampen blijft leven.
Het regime der
waterlopen.
Het verslag betoogt dat volledi
ge gezondmaking op dit gebied
niet te bereiken is tenzij een alge
meen plan voor elk stroomgebied
wordt opgemaakt.
De verbetering van de water
staat is een wezenlijke factor voor
de verbetering van de infrastruc
tuur van de Belgische landbouw.
Krachtens de wet van 15 maart
1950 werden in principe de aange
landen vrijgesteld van de bijdrage
in de ruimingskosten van de onbe
vaarbare waterlopen. Deze dienen
voortaan gedragen te worden door
de gemeenschap, d.w.z. de staat,
de provincies en de gemeenten
voor de waterlopen van de eerste
kategorie door de provincies en
de gemeenten voor de waterlopen
van de tweede kategorie en door
de gemeenten voor de waterlopen
van de derde kategorie. In de drie
gevallen mag de gemeente de aan
gelanden en de gebruikers doen
bijdragen naar rato van ten hoog
ste één derde van haar eigen aan
deel.
Het is gebleken dat talrijke ge
meenten en ook sommige provin
cies de door de wet opgelegde
ruimingswerken niet doen uitvoe
ren. Te hunner ontlasting voeren zij
gewoonlijk aan dat de kosten van
deze werken niet in verhouding
zijn met hun financiële mogelijkhe
den. Dit is in vele gevallen waar.
Doch anderzijds staat vast dat vele
gemeenten en sommige provincies
niet genoeg belang hechten aan
het onderhoud van de onbevaar
bare waterlopen en liever grote
uitgaven doen voor spectaculaire
werken, waarvan het nut echter
niet zelden betwistbaar is. Het is
eveneens een feit dat de uitgevoer
de ruimingswerken niet altijd aan
de landbouw ten goede komen.
Vele werken hebben geen an
der doel dan de agglomeraties te
gen overstromingen te vrijwaren.
zeker geen verplichte taal, toch
hoorden wij die zwarte pater spre
ken in een taal die wij zonder
moeite als de onze konden herken
nen. Waarom kan een negerpater
onze taal behoorlijk leren en een
burgemeester van Brussel niet
Neen Als er te klagen valt in de
staat België, dan is het zeker niet
aan de Walen dit te doen, want tot
op heden zijn zij nog de heren die
zich nog mogen verheugen in een
heerschappij, die niet in verhou
ding staat met het aandeel dat ze
in België uitmaken. Of vrezen ze
misschien dat die tijd niet zal blij
ven duren Best mogelijk
le bladzijde).
Het is voornamelijk in het Waalse
landsgedeelte dat de uitvoering
van de ruimingswerken te wensen
overlaat. Het dient nochtans ge
zegd dat de waterlopen daar min
der onderhoud vergen, daar de
bodemgesteldheid heuvelachtiger
is zodat de waterlopen er onstui
mig zijn.
In de meeste Vlaamse provincies
geschiedt de ruiming van de water
lopen op een bevredigende wijze.
De provincie Brabant verdient een
bijzondere vermelding voor de in
spanning die zij gedaan heeft.
Ruilverkaveling.
De Minister van Landbouw druk
te als zijn mening uit dat een ern
stige inspanning moet gedaan wor
den om, met ingang van 1966, jaar
lijks 25.000 ha. te herkavelen.
In de eerste vijf jaren zal de ruil
verkaveling moeten slaan op
in 1961 3600 ha.
1962 8000 ha.
1963 12.000 ha.
1964 16.000 ha.
1965 20.000 ha.
1966 25.000 ha.
Er is hoop, aldus de Minister, dat
in 1962 reeds op zestig verschillen
de plaatsen, over het heieland ver
spreid, ruilverkavelingen doorge
voerd zullen zijn.
Naarmate de aanvragen in aan
tal toenemen, zal er meer bestuur
lijk personeel moeten worden aan
geworven. Verleden jaar kwam de
verslaggever van de begroting van
landbouw voor het dienstjaar 1960
tot het besluit dat het ruilverkave
lingsproces kon worden versneld
- door het administratief kader
van de Kleine Landeigendom uit te
breiden
-door het kader van de ruilver-
kavelingsdienst bij het Ministerie
van Landbouw uit te breiden
door de procedure van goed
keuring in de betrokken Ministeries
te bespoedigen. Nopens de uitga
ven in verband met de ruilverka
veling verschaft het verslag der
commissie volgende gegevens
Gewone begroting
1957
5.000.000
1.503.000
1958
15.000.000
14.283.000
1959
19.600 000
19 000.000
1960
45.625.000
25.000.000
Buitengewone beg rot ng
1959
32.500.C00
-
1960
45.625.000
13.575.500
(Wordt voortgezet).
EISERINGEN.
Op donderdag 16 februari 1961,
te 19 uur, vergadering bij Mr De
Munck Albert, Steenweg op Ni-
nove, Eiseringen.
PROGRAMMA: 1) Voordracht
met bespreking over Moeten de
kleine boeren verdwijnen, of is er
nog een uitkomst
2) Gratis tombola.
Op de begroting uit-
Werkelijke
Jaren
getrokken kredieten
uitgaven
Op de begroting uit
Vastgelegde
Jaren
getrokken kredieten
kredieten
