VEESTAPEL.
Het Plan Mansholt
Weekblad
De toekomst van onze
Voor en door de Landbouwers
Arbeid adelt
in het gedrang.
Rechtskundige Dienst
BURELEN
Verschijnt iedere zaterdag
Beheer Zeebergkaai 5. Aalst
Tel. (053) 242.67
¥oor «Ie Ontwikkeling en de
^landsverdediging van de Landbouwers
Uitgegeven door de
Landbouwersvereniging
REDT U ZELVEN
Nr 14.25.93.
O. CAUDRON.
(Zie vervolg onderaan hierneven).
Onze rechtskundige houdt zijn
zitdag zondag 31 mei a. s.
tussen 9 en 11 u. Deze zitdag
wordt gehouden in onze
aan de Zeebergkaai 5,
te AALST
Z'e vervolg 2' kladz kolom i
De Koornbloem
Abonnementsprijs 120 fr. 's jaar*
Men kan zich abonneren op de
postkantoren en bij de briefdragers.
Postcbeckr. S. M. Redt U Zciven
Handelsregister Aalst Nr 145.
STICHTER EN BESTUURDER
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hun bijdragen
Het overnemen van artikelen zonder
aanduiding der bron is verboden.
Het is hoogstens 'n paar jaar geleden
dat men op alle tonen zong past op
met de veestapel want wij krijgen
een teveel aan vlees, aan melk en
boter
Wij weten nu reeds dat deze profe
ten ongelijk hadden want er komt
schaarste in al de voortbrengselen
waarvoor men voor overvloed heeft
gevreesd.
De oorzaken van deze totale omme
keer zijn velerlei.
Noemen wij eerst de grote onkos
ten, de talloze zorgen en het vele
werk waarmede de veehouder af te
rekenen heeft vooraleer een normale
en goedopbrengende veestapel is
gekweekt.
Eens dat het aantal dieren naar ver
houding van het bedrijf, gekocht of
gekweekt zijn dienen deze goed ge
voed en onderhouden, en vooral twee
of driemaal daags gemolken.
Het melken dat zowel op zondag
als op werkdag, met een niet te on
derschatten regelmaat, op uur en
stond moet gebeuren is een werk
dat op veel bedrijven met tegenzin
wordt gedaan, en is oorzaak dat men
meer en meer boerderijen ontmoet
waar geen enkele melkkoe aanwezig
is, en dit zowel op kleine als op grote
bedrijven.
De melkveestapel verminderde stil
aan en de melkgifte per koe is eerder
teruggelopen omdat minder kracht
voeders worden gegeven die naar het
oordeel van de kweker te duur zijn
naar verhouding van de melk- en bo-
terprijzen.
En hier komen wij tot de voornaam
ste oorzaak van het verval namelijk
de prijs die de boer voor zijn voort
brengselen ontvangt.
Zolang aan de veehouder geen be
hoorlijke vergoeding gegeven wordt
voor zijn werken en zorgen, voor zijn
kennissen en zijn kapitaal zal hij niet
te bewegen zijn om verder melkkoei
en te houden.
Men mag gerust geloven dat de
achteruitgang inzake onze zuivel-
voortbrengselen nog maar een aan
vang neemt en dat deze zich meer en
meer in de toekomst zal veropenba
ren.
De beperking van het aantal melk
koeien zal men de volgende jaren
meer en meer voelen vooral omdat
heden veel meer kalveren dan vroeger
vetgemest worden en dus verloren
zijn voor de toekomstige veestapel.
De kalvermesterij is een beroep ge
worden, dat evenals de hennenhou-
derij in moderne banen werd gebracht
en heden een vak is geworden van
praktisch geschoolde vakmensen.
Wat de zaak nog bedenkelijker
maakt is het feit dat naast het vet
mesten op grote schaal een groot
deel van de pas geboren kalveren
voor uitvoer opgekocht worden en
aan vrij hoge prijzen betaald.
Het is vooral Italië die massa's van
onze pasgeboren kalfjes aankoopt en
per vligetuig thuisbrengt om ze al
daar te mesten.
Hierdoor kwam ook een ommekeer
in de handel van onze vette kalve
ren waarvan wekelijks een groot deel
voor Italiaanse kooplieden werden op
gekocht zodat onze jonge dieren in
Italië zullen gemest worden met de
kunstmelk welke in dit land veel goed
koper is als bij ons.
Hoe het ook komt het staat vast
dat veel te veel van onze kalve
ren afgeslacht worden, wat een grote
invloed zal uitoefenen op het verder
bestaan en de ontwikkeling van onze
veestapel.
Het is niet alleen in België dat men
stilaan gebrek krijgt aan zuivelproduk-
ten en rundvlees, ook in de ons om
ringende landen blijken dezelfde toe
standen te bestaan.
Wellicht is het voor de veehouders
een aanwijziging om goed hun dieren
te verzorgen en te waken op de ver
dere ontwikkeling van hun veestapel
door zich niet te laten verleiden tot
het verkopen van vaarzekalveren voor
vestmesting zelfs aan zeer hoge prij
zen.
Die toestand zal denkelijk ook de
ogen openen van de vele mensen die
geen kijk hebben op de ware toestan
den in de landbouw en nu zullen gaan
inzien dat een eenvoudige veekweker
ook een rol heeft te vervullen in de
samenleving en dat melk, boter en
vlees onmisbaar zijn voor het voort
bestaan der natie.
We hebben voor onze lezers meer
dan eens over het Pian Mansholt ge
sproken, onder meer, vrij uitvoerig
in onze krant van 23 november 1963
zodat het begrip zelf (want dat is het
geworden) hun zeker niet meer
vreemd is. Wie de gelegenheid kreeg
oud-minister Mansholt, zelf een land
bouwer van afkomst, te horen op de
studiedagen van de Lodewijk de Raet-
stichting te Heverlee, in de loop van
verleden jaar is zeker sterk onder de
indruk gekomen van het glashelder
betoog van deze staatsman, al hoeft
men het niet altijd eens te zijn met
zijn opvattingen.
Zijn plan gaat thans hoofdzakelijk
over een vervroegde goedkeuring van
het invoeren van een eenheidsprijs
voor het graan in de landen van de
Euromarkt. Op het einde van deze
maand zijn nu te Brussel de zes mi
nisters van de EEG samen met de
leden van de EEG-kommissie bijeen
gekomen om moeilijkheden in verband
met dit plan eens rustig te bespre
ken en te trachten er een mouw aan
te passen.
Moesten wij een gebrek krijgen aan
hogergenoemde eetwaren, dan zou
den de prijzen zeker stijgen, wat ten
nadele van de ganse bevolking zou uit
vallen.
Het zal op dat ogenblik zijn dat
men de waarde van dat alles zal be
seffen zoais men tijdens de oorlog
de waarde kende van een doodeen
voudige aardappel die men tevoren
als waardeloos beschouwde.
Alles komt eens tot zijn recht en
ook voor de boeren komt de dag dat
hun werk evenveel zal gewaardeerd
worden als dit van andere landgeno
ten en dat ook hun loon in verhouding
j zal worden aangepast.
Er is daar gebleken dat er heel wat
bezwaren tegen gerezen zijn en dat
het niet zo eenvoudig zal zijn deze
weg te nemen. Dat er van de kant
van de Duitse Bondsrepubliek bezwa
ren werden geopperd wisten we reeds
en we hebben in onze krant daaraan
nog herinnerd bij gelegenheid van het
bezoek van Kanselier Erhard te Brus
sel. Wij hebben daarbij de opmerking
gemaakt dat het voor de algemene
verkiezingen moeilijk zou gaan de
graanprijs voor- de Duitse boeren te
gaan drukken want dan komen er kies-
belangen in het gedrang waarvoor
immers alle andere belangen dienen
te wijken. Daaraan hebben we deze
week gedacht toen we in plaats van
onze nationale Theo, onze boeren-
vriend minister Spinoy in de beeld
buis hebben gezien en hem hoorden
zeggen dat de prijs van sommige goe
deren wel diende verhoogd te worden
maar dat dit nu niet wenselijk was
wegens, zoals hij zich zeer elegant
uitdrukte psychologische (ziel
kundige) redenen. Wij zouden zeg
gen uit schrik voor de verkiezingen
van dit en volgend jaar.
Maar laat ons terugkeren naar ons
onderwerp. Stippen we aan dat Mans
holt reeds terdege rekening gehouden
had in zijn plan met sommige Duitse
opwerpingen en het dan ook in die
zin herwerkt had maar dit bleek nu
nog onvoldoende te zijn. Volgens dit
herwerkt plan Mansholt zou men da
delijk het Europees peil voor de graan
prijzen vaststellen maar zou het eerst
worden toegepast in 1966.
Bij hen die thans ook stokken in de
wielen kwamen steken was nu even
eens de Italiaanse Minister van Land
bouw Ferrari-Agradi. Uit zijn betoog
kon men opmaken dat hij op de eer
ste plaats ervoor bevreesd was dat
in Italië de prijs van het voedergraan
te sterk de hoogte zou ingaan. De
levensduurte zou daardoor in Italië
stijgen met 2 tot 3 en dit zou een
ramp worden, vooral wanneer men
weet dat men reeds op dit ogenblik
in Italië af te rekenen heeft met een
sterke inflatiebeweging voor de be
strijding waarvan alle heris aan dek
worden geroepen. Dus moest het
voorgestelde prijspeil gedrukt wor-