HET EI EN WIJ.
Is de verluchting van onze
hennenhokken wel voldoende 1
Weekblad
Voor en door de Landbouwers
Arbeid adelt
Verschijnt iedere zaterdag
43ste JAARGANG Nr 2131
sï.'
f
Beheer Zeebergkaai 5, Aalst
Tel. (053) 242.67
Voor de Ontwikkeling en de
Siamdsverdediging van de Landbouwers
Uitgegeven door de
Landbouwersvereniging
REDT U ZELVEN
Nr 14,25.93.
O. CAUDRON.
(Zie vervolg 2e bladz. 3e kolom)
lZ:e vervolg 2' bladz 1' kolom
De Koornbloem
Abonnementsprijs 120 fr. 's jaars
Men kan zich abonneren op de
postkantoren en bij de briefdragers.
Postcbeckr. S. M. Redt U Zeiven
Handelsregister Aalst Nr 145.
STICHTER EN BESTUURDER
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hun bijdragen
Het overnemen vaa artikelen zonder
aanduiding der bron is verboden
Enkele jaren geleden verscheen er in
Amerika een boek met de vrij raadsel
achtige titel The Egg and I (Het
ei en ik). Het werd een reusachtig
sukses zodat het weldra een van de
best-sellers (meest verkochte boe
ken) werd in de Verenigde Staten en
ook daarbuiten. Toen we aan dit arti
kel begonnen hebben we aan dat boek
en zijn titel gedacht en hebben dan
maar boven ons opstel de titel ge
plaatst het Ei en Wij. Wij, dat zijn
de landbouwers, die met kippenfok
kerij en dan op de eerste plaats met
eierproduktie wat te maken hebben en
wij menen dat zij althans nog op dit
ogenblik redelijk talrijk zijn. Is de
eierproduktie nog werkelijk winstge
vend of wordt ze een lelijke strop,
waarin we ons zouden kunnen wor
gen? Op het ogenblik hoeft die vraag
niet eens gesteld te worden want
letterlijk iedereen, voortbrengers en
verbruikers, weet dat de eieren spot
goedkoop zijn. Het centrum van de
eiermarkt, Kruishoutem, weet ervan
mee te spreken. Wat is nu de oor-
izaak van de jongste prijsdalingen?
Wel, wij hadden in Duitsland een goed
afzetgebied, waarschijnlijk ons voor
naamste, en er is in dit land veel min
der vraag naar onze eieren om de
eenvoudige reden dat men daar eie
ren kan krijgen tegen heel wat lagere
prijzen en wel vooral uit Polen. Dit
land voert in Duitsland eieren in te
gen prijzen die slechts een derde van
de huidige sluisprijs bedragen. Op dit
ogenblik worden eieren uit Polen in
gevoerd tegen 0,49 F franco-grens in-
voerland met binnen- en buitenver
pakking inbegrepen. Begin daar maar
tegen te concurreren! Natuurlijk tre
den thans ook de grote landbouwor
ganisaties daartegen in het geweer
omdat zij ook wel inzien dat de pluim
veehouders het slachtoffer gaan wor
den van de manke toepassing van de
EEG-reglementering en ook de prij-
zenkommissie van Kruishoutem richt
te een telegram aan de Minister van
■Landbouw waarin bij hoogdringend
heid maatregelen worden gevraagd.
Wij vragen ons echter af of men met
telegrammen de huidige toestand
weer gezond kan maken omdat uit
telegrammen in de regel blijkt dat een
toestand uiterst kritiek is geworden
en men hem zo maar niet in een hand
omdraai weer gezond kan maken.
Over een paar weken kwam het Be-
heerskomitee van de EEG bijeen en
nam de beslissing de extra-heffing op
de eieren, afkomstig uit derde lan
den van 0,36 F per ei van 57/58 g te
brengen op 0,575 F. Hierdoor werd
het gezamenlijk bedrag op de heffin
gen samengesteld uit 0,575 F extra
heffing en 0,62 F gewone heffing ge
bracht op 1,195 F per ei. Wij vinden
dat dit onvoldoende is.
Inderdaad, de sluisprijs ten opzich
te van derde landen bedraagt 1,42 F
en wanneer er dan aanbiedingen van
Poolse eieren in West-Duitsland ge
daan worden tegen 0,49 F per ei van
57/58 g diende men de extra-heffing
te brengen op 0,93 F per ei en niet
op 0,575 F zoals men in feite gedaan
heeft. Dit is toch maar een eenvou
dig rekensommetje dat men in de eer
ste jaren van de lagere klas kon op
lossen. Of menen die hooggeleerde
heren dat de boeren niet snugger ge
noeg zijn om dit dadelijk te begrij
pen?
Veeleer moeten wij vaststellen dat
de EEG-organismen hier schromelijk
in gebreke zijn gebleven. Hierbij kun
nen verschillende veronderstellingen
van vrij uiteenlopende aard gedaan
worden, zoals ook het lijfblad van een
machtige boerenorganisatie dit doet.
Ofwel heeft men de berekeningen ge
maakt op basis van een prijsaanbod
dat reeds voorbij gestreefd werd en
van ouderen datum is zodat op dit
ogenblik de prijs nogmaals verlaagd
werd en dan komt men de gebeurte
nissen achterna gehinkt. Dan wordt
het mosterd na de maaltijd of liever
wordt de put gevuld als het kalf ver
dronken is
Ofwel, en dat is de meest waar
schijnlijke veronderstelling hebben
ze wetens en willens er niet toe wil
len overgaan een hoge extra-heffing
vast te stellen. Ofschoon er hier geen
wetten mee gemoeid zijn zouden we
in dit geval toch het gezegde durven
inroepen dat nood wetten breekt
Wat is er inderdaad in de derde lan
den, de landen buiten de EEG- en meer
biezonder in Polen in deze eierkwes-
tie aan het gebeuren
Nu wij weer midden in het warme
seizoen zitten past het wel even stil
te staan bij het vraagstuk van de ver
luchting van onze hennenhokken. In
de praktijk komen wij zoveel geval
len tegen waar er een hele hoop mise
rie is ontstaan door het ontbreken
van een doelmatige verluchting, dat
wij er met de tijd steeds meer belang
zijn gaan aan hechten.
Wanneer ons een kweker vertelt
dat er momenteel met hennen niet
veel te verdienen valt, zullen wij hem
zeker niet tegenspreken. Hierover
kniezen brengt ons echter geen stap
verder. Het komt er dus weer op aan
zoals wij dat trouwens al herhaalde
keren hebben gezegd, alles uit de hen
nen te halen wat er uit te halen is. De
winst moet van de eieren komen en
hoe meer eieren, hoe meer kans op
winst. Dat is echter alleen mogelijk bij
hennen met een blakende gezondheid.
Een der meest onmisbare faktoren
voor die gezondheid is nog immer een
goede verluchting. Die is dan niet
alleen bedoeld voor een regelmatige
en voldoende aanvoer van zuurstof
als grondstof voor de verschillende
levensverrichtingen, maar ook voor
het scheppen van de gewenste at
mosfeer in het hok.
Zelden komen wij een hok tegen
waar de kweker het aandurft de uiter
ste konsekwentie te trekken uit wat
men ons steeds geleerd heeft de
hen is een vogel en een vogel gedijt
het best in de buitenlucht. Wie durft
in 't zachte jaargetijde alle vensters
en deuren wagenwijd opensmijten,
en ze ook open laten staan, zelfs ge
durende de nacht (laat de deuren dan
maar dicht zelfs gedurende slecht
en stormachtig weder Persoonlijk
geloven wij dat er geen reden is om
het niet te doen
Vele ervaren pluimveehouders zul
len hierbij het hoofd schudden en zeg
gen op die manier haalt men zich on
vermijdelijk snot op de hals. Ze we
ten uit ondervinding dat snot wat met
verkoudheid heeft te maken, zodat het
voor de hand iigt dat ze heel voorzich
tig zijn met die zo hoog geprezen ver
luchting. Daarom houden ze de ramen
liefst maar wat dicht, ze zijn bang van
alle mogelijke gaten, waardoor tocht
zou kunnen ontstaan. Maar niettegen
staande alle voorzorgen moeten ze
toch weer telkens ondervinden dat
het met die gesloten hokken mis loopt
en in plaats van de nodige lessen er
uit te trekken, wordt 't verkeerde ge
dacht dat al de miserie van die bui
tenlucht komt, nog versterkt.
Wij kennen een pluimveehouder,
die vorig jaar geweldige last had met
een partij witte leghorn, die de broei-
er vergeten had te lewieken. De uit
loop was de boomgaard en iedere
avond was het een herrie van belang
om die duivelse hennen uit de bomen
te halen, om ze in 't hok te doen gaan
slapen. De zondaars waren zo ver
stokt dat de kweker het eindelijk heeft
moeten opgeven en gans de zomer
hebben een zeker aantal hennen (dat
zullen wel steeds dezelfde geweest
zijn) de nacht doorgebracht op een of
andere boomtak.
Krijgen wij op zeker ogenblik een
telefoontje dat de hennen met snot
zitten. En inderdaad het grootste ge
deelte van de hennen was aan 't snot
tebellen dat het een aard had De
kweker weet het zonder aarzelen aan
die ezels die op die takken ble
ven slapen. Hoe kan het anders, soms
koude nachten, soms een regenvlaag
en dat zit daar onbeschermd in de
tocht
En toen wij meenden te moeten op
merken dat wij moeilijk konden gelo
ven dat die boomslapers snot hadden
en dat wij er van overtuigd waren dat
het de hokslapers waren die ziek
waren, toen heeft de kweker ons be
zien met een gezicht waarop duidelijk
te lezen stond wat hij van ons dacht.
Wij gaven hem daarom de raad
's anderendaags het hok gesloten te
laten zodat de hennen niet buiten kon
den. Daardoor zou het mogelijk zijn
na te gaan wie van de twee nu snot
hadden de binnenslapers of de bui
tenslapers. Onze man is nu nog niet
over zijn verbazing heen
Wij herinneren ons nog zo goed de
tijd dat ons grootmoeder ook hennen
had. Wij hebben ze nooit anders we
ten slapen dan onder 't karrekot en
