ZOEKLICHT OP CUBA.
Verboden vruchten.
km»
Weekblad
Rechtskundige Dienst
Voor esi door de Landbouwers
Arbeid adelt
BURELEN
Dc Fortuin van de sluikhandelaars.
AALST 18 JULI 1964.
Verschijnt iedere zaterdag
43ste JAARGANG Nr 2136
Beheer Zeebergkaai 5, Aalst
Tel. (053) 242.67
Voor de Ontwikkeling en de
^landsverdediging van de Landbouwers
Uit
Land
I
gegeven door de
lbouwersvereniging
ÏEDT U ZELVEN
Nr 14.25.93.
O. CAUDRON.
De zuster van Fidel Castro is Cuba
ontvlucht en heeft in Mexico politiek
asiel gevraagd.. De vlucht van Mw.
Maria de Dorticos, de echtgenote van
de president kon op het laatste ogen
blik door de Cubaanse overheden ver
hinderd worden. Deze twee feiten
brachten Cuba weer eens in 't nieuws
en ze lieten daarbij een schril licht
vallen op de heersende toestanden in
dit land. Dat deze twee vrouwen, die
zeker mochten beschouwd worden als
behorend tot de bevoorrechte klasse
van het revolutionaire Cuba, het land
willen ontvluchten omdat zij het.leven
er ondraaglijk begonnen te vinden,
spreekt zeker niet in het voordeel van
het regiem dat Fidel Castro op Cuba
heeft ingevoerd.
Wat reeds lang in beperkte kringen
bekend was, komt nu openbaar aan
het licht er heerst ontevredenheid
op het eiland, gepaard met
een groeiende oppositie tegen Fidel
Castro. Twee jaar geleden nog kon
men zeggen dat 80 procent van de
bevolking de man met de baard be
wonderde, nu schat men op 90 proc.
de massa van hen die verlangen naar
een verandering van het regiem. Want
de beloofde welstand, het in het voor
uitzicht gestelde paradijs, is er niet
gekomen; wel een grotere ellende en
armoede dan vroeger. Te weinig voed
sel, te veel en te hard werk, een
strenge kazernetucht en weinig
hoop op verandering of verbetering
in een naaste toekomst., hebben van
het van huize uit levenslustige en blij
moedige Cubaanse volk een volk ge
maakt dat niet meer lachen en niet
meer feesten kan en bovendien be
vreesd is zijn gedacht te zeggen. Vol
gens de gevluchte zuster van Castro
zouden er ongeveer 75.000 politieke
gevangenen op het eiland zijn.
Nu was Cuba vóór het Castrore-
giem ook geen paradijs op aarde
er heerste toen ook ellende aan de
ene zijde en grote rijkdom bij enkelen
aan de andere zijde, maar het volk
leefde in blijheid en onbezorgdheid,
het genoot van zijn vrijheid, ook de
vrijheid niets te doen en te luieren
in de zon. Met de revolutie is de toe
stand er niet op verbeterd, de ellen
de is algemeen geworden, maar aan
het onbezorgde God schept de dag,
en wij kruipen er door is een einde
gekomen. Dit laatste zou niet zo erg
geweest zijn, indien de algemene wel
stand er op verbeterd ware. Maar dat
is juist niet het geval, de armoede is
groter geworden. Trouwens een al
gemeen verschijnsel daar waar het
communisme zijn intrede doet.
Economisch gezien draait heel het
Cubaanse bestel op een mislukking
uit. De grote rijkdom van Cuba was
gelegen in zijn suikerrietplantagen
Vóór de revolutie bedroeg de voort-
brengst 5 miljoen ton suiker per jaar,
wat nu op 2 miljoen ton gevallen is,
en men verwacht dat de voortbrengst
nog verder dalen zal. Deze verminde
ring van drie miljoen ton suiker in de
uitvoer, brengt natuurlijk de betalings
balans van het land in een benarde
toestand het tekort aan dollars doet
zich pijnlijk gevoelen.
De door Fidel Castro ingevoerde en
opgelegde landbouwhervorming heeft
natuurlijk zoals dit ook het geval
was in de andere communistische lan
den, bijvoorbeeld in Rusland en in Chi
na, niet opgeleverd wat men er
van verwacht had. De landbouwar-
beiders die opeens eigenaar werden
van een stuk grond beschikten niet
over de middelen en over de nodige
kennis om hun grond doelmatig te be
werken en vruchten te doen dragen.
Vandaar ook een gebrek aan voedsel
voor de bevolking.
Een andere handicap waarmede
Castro dient rekening te houden is de
vlucht van een groot aantal inge
nieurs en gespecialiseerde arbeiders.
Op een bevolking van zeven miljoen
hebben er reeds meer dan 400.000
het land ontvlucht om elders een be
ter bestaan te zoeken. Het waren
vooral middenstanders, ingenieurs en
bekwame arbeiders die weggingen
wat zich natuurlijk doet gevoelen in
de nijverheid en in de voortbrengst.
en bijgevolg ook in de economie van
het land.
(Vervolg 2 bladz. onderaan 1' kolom).
Onze rechtskundige houdt zijn
zitdag zondag 26 juli a. s.
tussen 9 en 11 u. Deze zitdag
wordt gehouden in onze
aan de Zeebergkaai 5,
te AALST.
Vanaf de eerste schooljaren hoor
den wij van de verboden vrucht in het
paradijs en van Eva en Adam die zich
bezondigden.
Alleen het feit dat de Schepper ver
boden had aan deze éne appelboom te
gaan plukken, was een aantrekking
voor de eerste mensen. Waarom
mocht dat niet, en wat kon er schui
len achter het geheimzinnige verbod?
Die begeerte om te doen wat niet
toegelaten wordt, is de mensen ver
der bijgebleven, en het zal altijd ge
vaarlijk blijven de aandacht van het
menselijk en zelfs van het dierlijk we
zen te trekken door het opleggen van
een verbod.
Dat ondervonden wij meer, want
ook onder onze landbouwers zijn er
lieden die steeds willen doen wat niet
mag, en kopen wat de wet niet toe
laat.
Bij het invoeren van plantaardappe
len kregen wij meermaals last, en ge
zien wij bepaalde soorten niet wilden
invoeren omdat ze niet vermeld wa
ren op de Belgische rassenlijst en
hierdoor de invoer verboden werd za
gen wij talrijke klanten verhuizen naar
een of andere sluikhandelaar of naar
een invoerder die toch het risico wil
de nemen gestraft te worden.
Zo werden jaarlijks honderden ton
planters van de variëteit «IRENE» in
de streek tussen Oudenaarde, Gent
en Aalst, als verboden vruchten en
tegen hoge winsten voor de hande
laar, aan de man gebracht.
Het spreekt vanzelf dat ook de an
dere planters door dezelfde persoon
geleverd werden, zodat de invoerder
die zich schikte naar de regeling van
ons Ministerie, veel klanten verloor.
Nu dat, na vele jaren IRENE in
eens van alle zonden gezuiverd
schijnt, en door de hoge Pieten van
Ministerie toelating kreeg om in het
land te komen, schijnt de vraag naar
deze soort zeer verminderd.
Waarom? Zoekt niet verder en denkt
aan de verboden vrucht van het para
dijs!
Op dit ogenblik komt hetzelfde
kluchtspel op de planken met een
paar tarwesoorten.
Toen wij verleden week een rond
reis maakten door de Polders, een
deel van West- en Oost-Vlaanderen,
stonden wij ten zeerste verbaasd tien
tallen velden aan te treffen, bezaaid
met tarwesoorten die wij niet kenden.
De ondervraagde telers verklaarden
dat het ging om de variëteiten FELIX
en IBIS, twee tarwesoorten die een
ongewone hoge opbrengst geven,
sterk zijn tegen het legeren, en, als
baktarwe door de maalderij worden
gezocht. Ook sprak men van een brui
ne tarwe met zeer grote opbrengst,
maar de naam was hen onbekend.
Op de vraag waar deze tarwe van
daan kwam, werd ons zonder meer
geantwoord dat sinds enkele jaren
FELIX en IBIS regelmatig uit Hol land
dienden binnengesmokkeld, omdat
het Ministerie van Landbouw de in
voer verbood.
Zodat het hier weer de smokkelaars
zijn die de zaken doen, terwijl de han
delaars die de wetten willen naleven,
niets te vertellen hebben.
Naar men ons verder verklaarde,
staan duizenden hectaren in het
Vlaamse land en ook in Wallonië, met
deze verboden rassen bezaaid, en wij
hebben moeten vaststellen dat het de
waarheid is.
De Minister van Landbouw mag aan
nemen dat dit jaar vele van de door
hem aangeprezen tarwesoorten zon
der meer zullen verwaarloosd worden
en dat meer en meer zal gezondigd
worden door onze boeren, die het be
ter weten dan de Fleren van Brussel,
Leuven of Gembloers, welke soorten
tarwe ze moeten verkiezen.
En het is hier niet de zonde van
Adam en Eva die de leiddraad geeft,
maar wel de ondervinding, de prak
tische geest van de boer, die van zijn
gebuur verneemt hoeveel deze of ge
ne vrucht kan opbrengen en zelf in ei
gen bedrijf nagaat of dit wel met de
werkelijkheid overeenstemt.
Wij vragen ons af welk nut de be
ruchte Kommissie voor de Veredeling
van Zaden en Planten van het Minis
terie van Landbouw heeft, wanneer
die heren zelf moeten bevinden dat
zij niet gevolgd worden door de boe
ren, en hun verbod om deze of gene
(Zie vervolg 2' bladzijde 1' kolom)
wmc*
De Koornbloem
Abonnementsprijs 120 fr. 's jaar»
Men kan zich abonneren op de
postkantoren en bij de briefdragers.
Postcbeckr. S. M. Redt U Zeiven
Handelsregister Aalst Nr 145.
STICHTER EN BESTUURDER
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hun bijdragen
Het overnemen van artikelen zonder
aanduiding der bron is verboden.
