Zoeklicht op Zuid-Afrika.
landbouwbeleid*
Weekblad
Arbeid adelt
Voor en door de Landbouwers
De E.E.G* en een waarachtig
AALSf i OOGST 1964.
Verschijnt iedere zaterdag
43ste JAARGANG Nr 2138
Bsheer Zeebergkaai 5, Aalst
Tel. (053) 242.67
Voor de Ontwikkeling en de
Stanilsverdediging van de Landbouwers
Uit
Land
gegeven door de
ibouwersvereniginc*
REDT U ZELVEN
Nr 14.25.93.
O. CAUDRON.
Sedert enkele jaren staat Zuid-Afri
ka voortdurend in het brandpunt van
de belangstelling. Er schijnt in de we
reld een samenzwering te bestaan
van allerlei (ongure krachten, die
de ondergang van deze welvarende
Afrikaanse Republiek gezworen heb
ben. Nog onlangs hebben de Afri- Azi
atische landen, die lid zijn van de
Verenigde Naties, een adres aan de
Veiligheidsraad gezonden om de volle
dige economische boycot van Zuid-
Afrika te vragen. Het zijn inderdaad
de kleurvolken, hierin gesteund door
de Europese communisten en hun tra
wanten, die het op Zuid-Afrika gemunt
hebben. Dat er in een land welvaart
en rust kan heersen, buiten iedere
communistische agitatie om, moet
wel een doorn in hun oog zijn. Wan
neer er in Zuid-Afrika agitators aange
houden worden, zijn het steeds com
munisten, zo verklaarde onlangs nog
Minister-President Verwoerd. Een aan
duiding, die we bij het beoordelen van
de toestanden in dit land niet uit het
oog mogen verliezen.
Wat is nu de toestand in Zuid-Afrika
Het is een verkeerde opvatting te me
nen dat dit land in rechte aan de zwar
te bevolking zou toebehoren. Men zou
even goed kunnen beweren dat Noord-
Amerika in rechte toebehoort aan de
Indianen. Toen in de 17e eeuw, nu on
geveer driehonderd jaar geleden, de
eerste Europeanen (Hollanders) er
voet aan wal zetten, kwamen zij er
in een soort no-mansland, waar
enkele stammen Hottentotten en
Bosjesmannen een zwervend bestaan
leidden. Deze stammen zijn nu bijna
uitgestorven. Van Bantoes, die op dit
ogenblik het grootste deel van de be
volking uitmaken, was er toen nog
geen sprake. Zij zijn laten dan de blan
ken uit het noorden ingeweken, en
kunnen dus geen aanspraak maken op
het recht van de eerste bezitnemer.
Zij zijn er enkel in massa gekomen,
wanneer de ingeweken blanken er
voor hen aantrekkelijke levensvoor
waarden geschapen hadden. Nog later
kwamen de Indiërs om vooral in het
oosten van het land zaakjes te drij
ven.
Zo bestaat op dit ogenblik de be
volking van Zuid-Afrika uit 3,25 mil
joen blanken, 11,25 miljoen Bantoes,
een half miljoen Indiërs en anderhalf
miljoen kleurlingen
dergelijke omstandigheden is het voor
ieder onpartijdig toeschouwer duide
lijk dat de regering van dit land ver
plicht was tot het nemen van maatre
gelen om wanorde en chaos te voor
komen. Moest men deze vier bevol
kingsgroepen tot een veelrassige sa
menleving laten uitgroeien, dan zou er
onvermijdelijk kortsluiting ontstaan en
onderdrukking van de ene groep over
de andere.
Dit is bijgevolg de grond van de
apartheidspolitiek der Zuid-Afrikaanse
regering dat zij aan iedere bevolkings
groep de gelegenheid wil geven zich
zelf autonoom te ontwikkelen en te
besturen van het ogenblik dat zij daar
toe in staat is. Zo ontstond er onlangs
een eerste onafhankelijke Bantoe-
staat Transkei, die in een naaste toe
komst nog door een andere zal ge
volgd worden. Later kunnen dan al de
ze verschillende staten, met eigen par
lementen, een soort Zuid-Afrikaanse
Confederatie vormen.
Het is een feit dat niemand looche
nen kan dat de Zuid-Afrikaanse rege
ring al het mogelijke doet, en er astro
nomische bedragen voor uitschrijft,
om de Bantoes tot een menswaardig
bestaan te brengen, meester over hun
eigen lot. Dat dit niet te vroeg mag
gebeuren hebben de tragische gebeur
tenissen in Kongo en in andere Afri
kaanse landen overduidelijk bewezen.
Intussen beschikken de Bantoes over
eigen scholen en universiteiten en
over gebieden waar zij 't bestuur vol
ledig in handen hebben, gebieden
waar zich geen blanke vestigen mag.
Wat is er verkeerd aan dit alles
Doen de Russen niet hetzelfde in hun
Aziatische gebieden? 't Enige wat er
in bepaalde middens verkeerd aan is,
is wel het feit dat het niet gebeurt
onder communistische invioed, maar
wel door een z.g. reaktionaire be-
windsploeg.
Intussen maken het de Bantoes niet
slecht in Zuid-Afrika het is zelfs het
enige land van Afrika waar de negers
nog rustig kunnen leven, waar ze geen
schrik moeten hebben om uitgemoord
te worden, en waar ze vooral goed
aan de kost komen, wat nergens an
ders in gans Afrika op dit ogenblik het
geval is. Het is er zo goed dat er jaar-
(Vervolg 2 bladz. onderaan le kolom).
Toen ik op het punt stond dit artikel
te schrijven vernam ik langs de radio
dat de Ministerraad van de EEG het
oneens was over de beperkingen die
men wenste op te leggen aan de in
voer van Deense kaas en dat deze on
enigheid als gevolg zou kunnen heb
ben dat het kompromis-voorstel in
zake zuivelprodukten moeizaam enke
le dagen voordien tot stand gekomen
daardoor in duigen zou kunnen vallen
of althans op losse schroeven zou
komen te staan.
Dit nieuwtje bracht ik dan in ver
band met een artikel van C. Boon,
ondervoorzitter van de Boerenbond en
buitengewoon hoogleraar aan de Leu
vense Universiteit dat op 24 juli in de
i Standaard verscheen. Het is niet
de eerste maal dat wij Prof. Boon die
nen te prijzen voor zijn weldoordachte
artikels of toespraken. Ere aan wie
ere toekomt en ofschoon hij dan een
van de ondervoorzitters is van een
machtige boerenorganisatie waarmee
we het op verre na niet altijd eens zijn
en waarvan wij in onze krant wel eens
de laksheid bij het verdedigen van de
boerenrechten en -belangen hebben
aan de kaak gesteld; zijn wij genood
zaakt te zeggen dat hij in dit artikel
de EEG-organisatie op de korrel neemt
op een manier die we enkel kunnen
goedkeuren en waarmee wij het vol
komen eens zijn.
Hij wijst in dit artikel op het feit dat
er al te veel reglementen worden uit
gevaardigd over allerlei onderdelen
van het landbouwbedrijf en dat men,
dit doende, de algemene richting die
aan het landbouwbeleid dient te wor
den gegeven uit het oog verliest voor
al voor wat de toekomst betreft. Met
al die reglementen en reglementaties,
met die voortdurende wijzigingen, die
daarom geen verbeteringen zijn, zul
len de kantoren van de EEG wel een
paradijs zijn voor bureaukraten of kan
toorkrukken die niets liever doen dan
hopen papier zwart te maken.
Prof. Boon, die we hier letterlijk
aanhalen, zegt daaroverGeleide
lijk krijgen de reglementen met be
trekking tot do produkten dus vorm.
Na de granen, het varkensvlees, de
eieren de slachtkiDpen, groenten en
fruit, krijgen we nu ook de zuivelpro
dukten, het rundsvlees en de rijst om
de wijn niet te vergeten. Al met al zal
daarmee zowat 90 t.h. van de EEG-
landbouwproduktie onder de toepas
sing van een of ander reglement val
len. Men kan het bezien als ironie van
mijnentwege, doch ik moet er aan toe
voegen dat heel wat mensen rondlo
pen met de gedachte zo snel mogelijk
een dergelijke regeling voor hop, vlas
tabak en aardappelen op te bouwen.
Misschien komen er de geneeskundi
ge planten ook nog wel eens bij. Nu
hoop ik maar geen enkel produkt ver
geten te hebben, want dan krijg ik van
links of rechts toch nog banblik
sems
Hieruit blijkt dat de reglementatie-
woede zover kan gaan dat men zich
wel eens dood kan reglementeren. Dit
doet ons denken dat een aanhanger
van een in alle opzichten geleide
staatsekonomie daarbij zijn hartje zal
voelen popelen omdat hij zijn ideaal
erin verwezenlijkt gaat zien. Daarbij
valt ons het gezegde te binnen dat
men in Duitsland hiervoor gebruikt, nl.
dat men zoveel bomen ziet dat men
niet eens meer bemerkt dat er een
bos staat.
Men mag tot de EEG-Ministers het
verwijt richten dat ze omdat ze teveel
op betrekkelijke kleinigheden gaan
letten het grote perspektief van
het algemeen landbouwbeleid uit het
oog gaan verliezen. Met hun stelsel
van reglementen zal trouwens het be
ginsel van de vrijheid volkomen wor
den aan banden gelegd en uitgescha
keld. We weten wel dat bij het huidig
stadium van de toestand in de land
bouw, waarbij op de eerste plaats
dient gedacht te worden aan het ver
beteren van de levensvoorwaarden
voor de boeren een volstrekte vrijheid
van handelen zeker uit den boze moet
worden geacht maar dat betekent nog
niet dat het daarom nodig zou zijn dat
ook het laatste stukje vrijheid zou
moeten verloren gaan.
Wij hebben nooit gehouden van een
Vadertje Staat ook dan niet wanneer
hij zich zou ontpoppen als een Vader
tje Statenbond van de EEG. Prof. Boon
'Zie vervolg 2' bladz 1' kolom'
De Koornbloem
Abonnementsprijs 120 fr. 's jaar»
Men kan zich abonneren op de
postkantoren en bij de briefdragers.
Postcbeckr. S. Mi Redt U Zelvtn
Handelsregister Aalst Nr 145.
STICHTER EN BESTUURDER
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hun bijdragen
Het overnemen van artikelen zonder
aanduiding der bron is verboden
I
