DE NOODKLOK
TARWE PR IJ ZEN
worden niet betaald
Vitamines en Proteïne
Weekblad
Voor en door de Landbouwers
Arbeid adelt
voor de tomaten*
Vastgestelde
uit petroleum.
AALST 8 OOGST 1964.
Verschijnt iedere zaterdag
43ste JAARGANG Nr 2139
Beheer Zeebergkaai 5, Aalst
Tel. (053) 242.67
Voor de Ontwikkeling en de
itmdsverdediging van de Landbouwers
Uitgegeven door de
Landbouwersverenigino
REDT U ZELVEN
Nr 14.25,93.
O. CAUDRON.
Zoals wij in ons blad van 25 juli schreven moet de tarwe aan de
landbouwer betaald worden op basis van 482 fr. voor de maanden
juli, augustus en september.
Wij schreven ook dat het spijtig enkel richtprijzen waren
die zelden werden toegepast in het verleden.
Dit blijkt ook heden het geval te zijn en de molens betalen
enkel op basis van 470 fr. aan de landbouwers.
Wij protesteren tegen deze handelwijze en menen
dat de regering moet tussenkomen om de maalders
te verplichten de prijzen te eerbiedigen.
Wij zonden dan ook een protestnota aan de heren Ministers
van Landbouw en van Economische Zaken.
De Koornbloem
Abonnementsprijs 120 fr. 's jaar»
Men kan zich abonneren op de
postkantoren en bij de briefdragers.
Postcbeckr. S. M. Redt U Zeiven
Handelsregister Aalst Nr 145.
STICHTER EN BESTUURDER
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hun bijdragen
Het overnemen van artikelen zonder
aanduiding der bron is verboden.
We zijn er nu langzamerhand aan
gewend geraakt alarm te moeten lui
den voor het ene onheil na het andere
dat onze boeren en tuinders komt
treffen. Na de ronduit schandalige
prijzen voor de aardappelen en de ei
eren volgt thans de ineenstorting van
de prijs van de tomaten en dit moet
ons nog meer dan in de vorige geval
len met onrust vervullen.
Ziehier waarom. Men heeft tot in
den treure herhaald dat de landbou
wers, indien ze nog min of meer het
hoofd boven water willen houden, zich
dienen te specialiseren in een of an
dere voortbrengst en dan vooral in
tuingewassen en vruchten die in ser
res worden gekweekt zodat er hoop
zou bestaan vroeg geteelde vruchten
tegen een redelijke prijs aan de man
te kunnen brengen. Welnu, tot ons
groot spijt zijn we genoodzaakt voor
de zoveelste maal vast te stellen dat
het op zich zelf onvoldoende is zich
te laten verleiden door de lokroep
van de mensen die het steeds maar
hebben over rationalisatie en specia
lisatie om verzekerd te zijn dat men
een behoorlijke prijs voor zijn arbeid
en een passende afschrijving voor zijn
vrij aanzienlijke beleggingen kan be
komen.
Het staat nochtans vast dat het ver
bruik van tomaten in ons land aan
zienlijk is en wij hebben in een van
onze jongste Landbouwkronieken in
telegramstijl daarop nog gewezen.
In vergelijking met de ons omringen
de landen zijn wij grote tomateneters.
Er bestaat dus geen aanleiding om,
zoals men dit voor de eieren gedaan
heeft (zonder welslagen trouwens),
een publiciteitskampanje op touw te
zetten die officieel gesteund zou wor
den om het verbruik van tomaten nog
op te voeren.
In onze artikels over de ineenstor
ting van de prijs van de eieren brach
ten wij trouwens onze beduchtheid tot
uiting dat dergelijke propaganda niet
meer zou betekenen dan een slag in
het water en de feiten hebben de
juistheid van onze zienswijze beves
tigd. Wij hebben toen geschreven dat
maatregelen van die aard op de duur
en op lange termijn hun nut konden
hebben (en dan nog steeds met een
vraagteken) als een beroep op de goe
de wil van het publiek, maar dat ze
geen heil konden brengen aan de
ogenblikkelijke rampzalige toestand.
Publiciteit maken voor een produkt is
vrij gemakkelijk voor de regering maar
het brengt geen zoden aan een dijk
die dreigt te worden doorbroken. Wij
verwachten andere, doeltreffende
maatregelen van hogerhand en wij
menen dat de voortbrengers zelf naar
andere middelen dienen uit te zien
bij een dergelijke noodtoestand.
Nu is het best mogelijk dat de ge
wone verbruiker van tomaten, de man
die geen tuinder is, weinig of niets
bemerkt van de ineenstorting van de
prijs van de tomaten. Hij zal misschien
de mening toegedaan zijn dat hij ze
nog altijd vrij duur betalen moet. Dit
is ook wel juist maar dat ligt hem aan
het feit dat er een ontzagelijke kloof
ligt tussen de prijs die aan de voort
brenger betaald wordt en wat de ver
bruiker aan zijn winkelier en de win
kelier aan de groothandelaar voor de
ze vrucht betaald.
Dit feit heeft zelfs de aandacht ge
trokken van de pers die zich niet recht
streeks met landbouwvraagstukken
bezig houdt. Aan De Standaard
van 29 juli jongstleden ontlenen wij
enkele gegevens hierover. In het bes
te geval ontvangt de tomatenkweker
voor tomaten van buitengewoon goe
de hoedanigheid 5,5 F het kilo terwijl
de verbruiker aan zijn winkelier 30 F
het kilo moet betalen en dan nog voor
een vrucht die niet altijd van de bes
te hoedanigheid is. Het is nu reeds
zover gekomen dat er verkocht wordt
beneden de kostprijs. Tot daar De
Standaard
In alle maatschappelijke standen in
deze tijd van hoogconjunctuur en van
volledige tewerkstelling is het alleen
de boer en de tuinder die niet eens
voor zijn werk en voor zijn kapitaal
belegging betaald wordt en er steeds
maar moet bij inschieten.
En dit gebeurt op een ogenblik dat
we het indexcijfer steeds maar de
hoogte zien ingaan. Loon- en wedde-
trekkenden zijn er wellicht niet zo
zeer om bekommerd omdat hun lonen
{Zie vervolg 2' bladzijde 1' kolom)
De heer Vernet, directeur van het
researchlaboratorium van de raffina
derij BP te Lavéra, bij Marseille, en
een van de geleerden die heeft mee
gewerkt aan het ontdekken van de be
handeling om vitamine en protéine uit
petroleum te halen, gaf onlangs te
Brussel een persconferentie.
Ziehier enkele van zijn verklaringen,
zoals ze opgetekend staan in de Me
dedelingen van het Verbond der Bel
gische Nijverheid en die zeker van
aard zijn om de belangstelling van on
ze lezers gaande te maken.
Steeds meer wordt er, zowat overal
melding gemaakt van mogelijke oplos
singen voor het nijpende probleem
van de honger in de wereld. Een van
de meest belangrijke is wel deze waar
bij voedende bestanddelen uit petro
leum zouden kunnen gewonnen wor
den. Vooral proteïnen en vitaminen,
en dit op industriële schaal, in mil
joenen tonnen en op goedkope wijze.
In feite zijn de proteïnen een soort
levensbeginsel. Zij vormen het voor
naamste bestanddeel van de leven
de materie Zij ontstaan door de
aaneenschakeling van verschillende
aminozuren, en wanneer ze niet in vol
doende mate in het bloed aanwezig
zijn, verlaat het vloeibare gedeelte er
van de bloedvaten en verwekt een op
zwelling van de huid, een soort water
zak, het beruchte hongeroedeem.
Als voornaamste bouwstof van de
levende materie, hebben de proteïnen
natuurlijk een taak, die in verhouding
staat tot hun belangrijkheid. Vandaar
dat het voor de mens zo belangrijk is
te beschikken over een voeding die
voor de aanvoer van voldoende proteï
nen borg staat.
Wanneer men weet dat twee der
den van de wereldbevolking onder
voed zijn, dan krijgt de ontdekking
van de BP-vorsers van Lavéra een uit
zonderlijke waarde.
Men vindt proteïne - of althans de
aminozuren die ze samenstellen - in
vlees, vis, eieren, kaas, melk, rijst en
tarwe. Ze zijn dus wel aanwezig in 't
basisvoedsel der arme volkeren. Maar
deze plantaardige proteïne ontbeert
volkomen sommige onmisbare amino
zuren, die men slechts in proteïnen
van dierlijke afkomst vindt. Zo, bij
voorbeeld, het lysine, een aminozuur
dat noodzakelijk is voor de groei,
vindt men slechts in vlees, vis, melk
en gist.
Z;e vervolg 2' bladz. 4' kolom
