DEMOCRATISERING
Als de vos de passie preekt.
Weekblad
Arbeid adelt
Voor en door de Landbouwers
van het onderwijs*
AALST 19 SEPTEMBER 1964.
Verschijnt iedere zaterdag
43ste JAARGANG Nr 2145
Beheer Zeebergkaai 5, Aalst
Tel. (053) 242.67
Voor de Ontwikkeling en de
Standsverdediging van de Landbouwers
Uitgegeven door de
Landbouwersvereniging
REDT U ZELVEN
Nr 14.25.93.
O. CAUDRON.
(Zie vervolg 2e bladz le kol0m)
De Koornbloem
-V->i
Abonnementsprijs 120 fr. jaar*
Men kan zich abonneren op de
postkantoren en bij de briefdragers.
Postcheckr. S. M. Redt U Zeiven
Handelsregister Aalst Nr 145.
STICHTER EN BESTUURDER
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hun bijdragen
Het overnemen van artikelen zonder
aanduiding der bron is verboden
Sinds enkele jaren staat de demo
cratisering van het onderwijs in het
brandpunt van de belangstelling. De
vooruitgang in de techniek brengt met
zich de noodzakelijkheid mede over
steeds meer universitair opgeleide
werkkrachten te kunnen beschikken.
Het aantal gediplomeerde hoogstuden
ten dat ieder jaar vrijkomt is onvol
doende om al de openstaande plaatsen
te bekleden. In de meeste landen is
men er dan ook mee begaan om de
weg naar de universiteiten voor zo
veel mogelijk begaafde studenten
open te stellen. Zo er geen verande
ring komt in de toestand zal het met
de tijd niet meer mogelijk zijn een
bloeiende economie, en de daaruit
voortvloeiende welstand, op dreef te
houden.
Het probleem stelt zich in alle Wes
terse landen, ook bij ons. Voor het
Vlaamse land is het een bijzonder nij
pend vraagstuk, gezien er in verhou
ding gevoelig minder Vlamingen dan
Walen universitair onderwijs volgen.
Dit brengt met zich 't gevaar dat met
tertijd de handel en de nijverheid in
Vlaanderen beroep zullen moeten
doen op Waalse en vreemde krachten
om de best betaalde plaatsen te be
zetten.
We moeten er bijgevolg toe komen
dat steeds meer Vlaamse jongens en
meisjes universitair onderwijs zouden
volgen, met andere woorden dat dit
onderwijs zou gedemocratiseerd wor
den. Dit is niet alleen een kwestie van
centen. Verschillende andere faktoren
komen daarbij achter de hoek kijken.
Bij de vraag Wie gaat er studeren
en waarom; en wie gaat er niet stude
ren en waarom niet gaat het om een
ingewikkeld complex van oorzaken,
die veel meer omvatten dan het al of
niet bemiddeld zijn van de ouders. Dik
wijls zijn jongens en meisjes, die in
tellectueel wellicht voldoende in hun
mars hebben om met succes een uni
versitaire studie te kunnen volgen en
daarna wetenschappelijk werkzaam te
zijn, niet bereid ook al hebben ze er
de financiële middelen voor of worden
deze ter beschikking gesteld zich
de inspanning, de verandering in hun
levensomstandigheden en de moeilijk
heden, die een universitaire studie nu
eenmaal meebrengt, te getroosten. Ze
zijn niet bereid de betrekkelijke vrij
heid op te geven, die juist onze tijd
met zijn ongekende mogelijkheden tot
geld verdienen aan de jongeren biedt.
De volledige tewerkstellling werkt de
ze toestand nog verder in de hand.
Bij de meisjes geldt dan nog een
andere factor, namelijk de wens om
zo gauw mogelijk aan de man te ko
men, ondersteund door het vage be
sef dat mannen bij vrouwen niet in
de eerste plaats belang plegen te stel
len in de verstandelijke ontwikkeling.
Daarbij komt in de min begoede
middens dat men er wel tegen de be
oefenaren van de intellectuele beroe
pen pleegt op te zien, maar van de
andere kant toch hun levenswijze en
opvattingen niet in die mate waar
deert dat men deze als begerenswaar
dig ziet. Waarbij men dan tot het be
sluit komt dit gaat boven onze pet,
best niet mee beginnen.
Ouders koesteren daarbij, vaak niet
helemaal ten onrechte, de vrees dat
studerende kinderen van hen en hun
gezin zuilen vervreemden, en daarom
in plaats van aanmoedigend, vaak aar
zelend en zelfs afwijzend staan tegen
over de adviezen van onderwijzers en
leraren hun kinderen te laten verder
studeren, wat ze dan verbloemen met
de bewering We kunnen hun verdien
ste niet missen, of We kunnen het
niet zonder hen stellen in het bedrijf.
Ook de noodzaak kinderen naar el
ders te laten gaan, waar ze op jeug
dige leeftijd op eigen benen zullen
moeten staan, is voor heel wat ouders
in de minder begoede standen, waar
het met name om sterk aan de plaats
gebonden bevolkingsgroepen gaat,
moeilijk te verteren. Dit blijkt duide
lijk hieruit, dat 't aantal studerenden
afkomstig uit gezinnen wonende in en
vlak rond de universiteitssteden ver
houdingsgewijs groter is dan van an
deren, die van ver komen. Hier spelen
financiële redenen ook wel een rol,
maar zeker niet de enige.
Niet zelden is ook de invloed van
het onderwijzend personeel negatief.
Ze wekken gemakkelijker belangstel
ling voor de normaalschool, dan voor
de universiteit. Denk maar eens even
na drie maanden per jaar betaalde
(Zie vervolg onderaan hier neven).
In een van onze laatste nummers
hebben we gewag gemaakt van het
opzienbarend feit dat een krant die
in de regel uitsluitend de belangen
van de arbeiders en van de arbeiders-
syndikaten verdedigt zich nu ook plot
seling en tot veler verrassing is gaan
bezighouden met de belangen van de
landbouwers en tot de bevinding is
gekomen dat het hoog tijd is zowel
hun ekonomische als hun sociale be
langen onder handen te nemen.
Daar we met open vizier strijden
en niets wensen te verduiken zullen
we dan ook man en paard noemen en
zeggen dat het hier gaat over het blad
van Senator Karei van Cauwelaert
Het Volk
Hij heeft thans een paar artikels aan
dit onderwerp gewijd en we dienen te
zeggen dat er zeer goede dingen in
voorkomen die wij volmondig kunnen
beamen, des te meer omdat ze maar
een weergalm zijn van wat wij reeds
jaar en dag hardnekkig aan onze men
sen voorhouden.
Vanwaar deze onverwachte ijver van
een nieuw bekeerde Het is geweten
dat nieuw bekeerden een grotere
werkzaamheid aan de dag leggen (al
thans bij aanvang) dan personen die
vergrijsd zijn in de strijd maar dit
verklaart niet alles, want het tijdstip
waarop dit gebeurt stemt ons wan-
vakantie Opmerkelijk is in dit ver
band de voorkeur van zovele goede
zonen en dochters van het platteland
voor het beroep van onderwijzer. Keu
ze die sterk in de hand gewerkt wordt
door het gevoel van de ouders, dat
een zoon of een dochter, die onder
wijzerfes) wordt, in mindere mate uit
het eigen milieu verdwijnt dan een
kind dat hoger onderwijs gaat volgen.
Hoger onderwijs is dus niet alleen
een kwestie van centen. Vooraleer er
met financiële maatregelen bevredi
gende uitslagen kunnen worden beko
men, dienen er ook op 't sociale plan
heel wat toestanden en opvattingen te
veranderen.
Dat is geen eenvoudige en
op korte termijn te verwezenlijken op
gave. Maar het probleem dient ook
van uit die hoek aangepakt te worden.
Zo het alleen uit de financiële hoek
benaderd wordt, zal de uitslag stellig
niet in overeenstemming zijn met de
gebrachte offers.
trouwig. ledereen weet immers dat
de gemeenteverkiezingen op 11 okto
ber worden gehouden en dat de al
gemene verkiezingen voor Kamer en
Senaat eveneens reeds in de lucht
hangen en wel eens eerder zouden
kunnen plaatshebben dan ze officieel
worden voorzien.
Daarom hebben we gedacht aan de
oude boerenspreuk die vele van onze
landbouwers bij tal van gelegenheden
op de lippen hebben Als de vos de
passie preekt, boeren wacht uw gan
zen.
Er zijn immers al te veel volksver
tegenwoordigers en senatoren, (de
goeden niet te na gesproken) die
zich eerst maar in een verkiezingspe
riode gaan herinneren dat er ook land
bouwers in de maatschappij bestaan
en dat die met moeilijkheden en
vraagstukken te kampen hebben die
niet gering zijn. Wij gaan hier niet aan
politiek doen maar, zoals we in een
van onze jongste landbouwkronieken
gemeld hebben, zou het toch wel de
moeite waard zijn het voorbeeld te
volgen van de Engelse landbouwers
(ook in Engeland liggen de verkiezin
gen voor de «Commons» (Parlement)
en de Lords (Senaat) voor de deur
maar daar zijn het niet de heren volks
vertegenwoordigers die het initiatief
genomen hebben (zoals ze dat bij ons
in zeer verdachte omstandigheden
doen) maar de landbouwers zelf.
Aan al de verkozenen van hun con
stituency (kiesomschrijving) heb
ben ze een reeks van vragen voorge
legd met beleefd verzoek hun ziens
wijze te laten kennen en hun houding
schriftelijk te bepalen over zeer con
crete gegevens en wel nog voor de
vernieuwing van hun mandaat.
Uit hun antwoord zullen ze dan het
besluit trekken welke de houding van
de boeren zal zijn wannneer ze in
het stemhokje zullen staan en hun
keuze niet enkel van partij maar ook
van persoon zullen dienen te bepalen.
Wie kan bij ons de kat de bel aan
binden Zullen de drie Groten (Boe
renbond, Alliance Agricole Beige en
Unions Professionnelles Agricoles)
zich hierin onbetuigd laten Wij vre
zen van wel omdat ze zelf politiek ge
bonden liggen al zullen ze dan ook bij
hoog en bij laag het tegendeel bewe
ren.
