VOOR HET MELKVEE Octaaf Zeghers De oudste man van de wereld. Moederloze viggens Koramelk B MELKMEEL EIWITBRON VOLLEDIGE VOEDERS Herfst en Winter. DE KOORNBLOEM - 14 nov. 1964 door zijn vrienden gehuldigd. (Vervolg van le bladzijde). gemeenteraadsleden van Bodegem en dankte deze heren voor hunne mede werking bij de viering van een ver dienstelijk dorpsgenoot. Het woord werd verder gevoerd door de heer Advokaat De Cuyper die de werking van de heer Zeghers be lichtte in zijn taak van Voorzitter van de Kring Vlaams gezelschapsleven», van het Brussels Tehuis en als be stuurslid van de Vriendenkring V.E.V. De heer Wildiers, opvolger van de heer Zeghers, als secretaris-generaal van het V.E.V.schetste de heer Zeg hers als mens en als noeste werker voor het heil van zijn stamgenoten. Wij kunnen nooit dankbaar genoeg zijn tegenover de man die alles heeft ge geven voor zijn medemensen en dui- zende mensen met raad en daad heeft geholpen, meende de heer Wildiers. De heer Kabinetchef Van Impe na mens de heer Minister Van Elslande, beaamde de woorden van de vroegere sprekers en bracht op zijn beurt hulde aan de Vriend en de edele mens en was overtuigd dat de jongeren de wer king van de afgestorvene niet zullen vergeten. Na deze roerende plechtigheid in te genwoordigheid van Mevrouw Zeg hers en enkele familieleden werd een verfrissing aangeboden in het stijlvol buitengoed van architect De Maes- schalck. Al de deelgenoten aan deze mani festatie hebben door hun tegenwoor digheid hulde willen brengen aan de noeste werker, de leidende figuur en de Vriend die Octaaf Zeghers yvas. Deze grootse hulde was tenvolle verdiend. Het bestuur van de landbouwersver eniging Redt U Zeiven en van het landbouwweekblad De Koornbloem sluiten zich aan bij deze huldeblijken en weten maar al te goed wie Octaaf Zeghers was en welke gevoelens hem bezielden tegenover zijn medemensen en vooral tegenover de Vlaamse boe renstand. Zijn vroegtijdig heengaan heeft ons tenzeerste bedroefd en een grote leemte gelaten in het leven van onze vereniging en van ons blad. Wij zullen de naam van Octaaf Zeg hers steeds in ere houden. Destijds was het een ramp wan neer een zeug zonder melk viel voor de kleine biggen. Heden worden deze biggetjes opgebracht met kunstmelk welke voor dit doel speciaal wordt be reid. Wij kunnen voor deze gevallen ten zeerste aanbevelen. Over enkele dagen werd ons in het nieuws medegedeeld dat Nakhmoud Eivasov, wonende te Pirassoura in de Sovjet-Unie (Azerbaïdjan) zijn 156e jaar had bereikt. Over enkele jaren, toen de man er 150 geworden was, had men een gedenkzegel ter zijner eer uitgegeven. Geboren in het jaar 1808, was Eiva sov 4 jaar toen Napoleon tot Moscou was doorgedrongen hij was er zeven toen deze keizer voor goed verslagen werd te Waterlo in 1814. Hij was er reeds 22 toen België in 1830 onafhan kelijk werd. Geboren in een tijd toen men nog met ganzepennen schreef en men per dilligentie reisde heeft hij de wonderbare ontwikkeling der moder ne beschaving meegemaakt tot aan het tijdperk der Spoutniks en de aan vang van de verovering van de kos mos. Hij was een tijdgenoot van Byr on, Pouchkine, Goethe, Balzac, maar hij is ook onze tijdgenoot Hij woont te Pirassoura in het berg achtige Azerbaïdjan op 2.000 m. boven de zeespiegel. Hij is de oudste man van Sovjet-Rusland en waarschijnlijk van heel de wereld. Niettegenstaande zijn zeer hoge ou derdom is de man geen wrak gewor den. Hij is nog steeds actief, doet ie dere dag een ritje te paard, werkt nog op het land, en is de patriarch van een talrijk kroost en nageslacht. De meerderheid van de bevolking van Pi rassoura, een gemeente die hij heeft helpen stichten, behoort tot zijn fami lie. Hij had 23 kinderen, waarvan de jongste geboren werd toen hij honderd jaar oud was. Zijn kleinkinderen, ach terkleinkinderen en achter-achter kleinkinderen vormen een legertje van verschillende honderden personen Zij die beweren dat een kalm leven, vrij van onrust en moeilijkheden een waarborg is voor lang leven dwalen wanneer men het leven van Eivasov overschouwt. Het was een hard en moeilijk leven. Hij was niet enkel ge tuige, maar ook deelnemer in grote sociale omwentelingen, die het leven Aan het melkvee dient in deze seizoenen bijzondere aan dacht geschonken. Niet alleen dient het melkgeven op peil gehouden maar bovendien moet gezorgd worden dat de dieren in lichaams- voorwaarden niet achteruitgaan door gebrek aan de nodige mineralen, sporenelementen en vitaminen. We kunnen aan de veehouders onze verschillende samen stellingen onder de vorm van meel of van schilfers aanbevelen. met een inhoud naar keus van 20, 24 en 28 verteerbaar eiwit en de passende inhoud van vet en zetmeel, kan gevoe derd worden aan het melkvee, al naar gelang de beschikbare hoeve voeders meer of minder eiwit bevatten. Eigen granen zijn een onvolledig voeder dat dient aangevuld met eiwit, vitaminen en mineralen. Voor deze die eigen granen willen gebruiken moeten wij onze 36 verteerbaar eiwit aanbevelen 50 kilos eiwitbron en 50 kilos eigen graanmeel zullen een volledig voeder vormen voor het melkvee, We moeten hier aan toevoegen Al onze genoemde voeders zijn rijk aan vita minen en bevatten daarenboven de nodige mine ralen en sporenelementen. De talrijke proeven door honderden kwekers gedaan be wezen dat onze een bron van welvaart zijn voor de koehouders en kwekers die ze voor hun dieren gebruiken. Ze verzekeren een geldplaatsing in eigen bedrijf aan een ongekende hoge intrest. zeker niet gemakkelijk gemaakt heb ben. Eivasov was 109 jaar toen de Sovjet revolutie uitbrak in 1917. Hij was toen nog een zeer sterke kerel, wiens le vensenergie met voordeel kon verge leken worden met mannen die drie maal jonger waren dan hij. Het was het vertrekpunt van een gans andere wijze van leven, want van bij de aan vang stond de man aan de zijde van de revolutie. Hij nam mee de wapens op om de strijd aan te binden tegen de anti-revolutionaire elementen. Hij was een van de eersten om tot de kolkho- zen toe te treden. Meer dan honderd jaar oud deinsde hij niet terug om een gans andere wijze van leven te begin nen. Eivasov spreekt gaarne over zijn wij ze van leven en over de geheimen van een lang leven, want hij zou gaar ne zien dat nog vele anderen zijn voet stappen zouden kunnen drukken om een hoge ouderdom te bereiken. Zijn levensgeheim kan in vijf punten sa mengevat worden. In de eerste plaats de arbeid. De dagelijkse arbeid, en wel de arbeid die een dosis inspanning vergt, is een waarborg voor blijvende jeugd. Hij herhaalt gaarne dat hij geen luiaards gekend heeft die het tot de ouderdom van honderd jaar hebben kunnen uit houden. Al dezen die ouder worden dan honderd jaar, tenminste in de streek waar hij leeft, zijn mensen die hard blijven werken. Vervolgens is een goed en vreugdig karakter 'n noodzakelijke voorwaarde om een hoge ouderdom te scheren. De lach, de goedheid, de hartelijkheid verlengen ons leven. Daarom moeten we er op uit zijn de mensen te doen lachen, ze nooit te doen wenen. Een derde geheim ligt in een gehard lichaam en in sterke zenuwen. Elke dag een koud bad en wat gymnastiek, 's Nachts in frisse lucht slapen op een harde bedstede. Eivasov zelf doet nog iedere dag een uitstap van 5 km, maar vergeet nooit zijn middagslaapje. Ook de wijze van zich te voeden heeft zijn belang, beweert de man. 's Morgens een stevig ontbijt, vervol gens een goed middagmaal, maar des avonds een zeer sobere maaltijd. Des avonds veel eten belet een rustige slaap, en berooft ons van de noodza kelijke nachtrust. Hij is eveneens een vijand van veel vlees eten, maar een geestdriftig partijganger van youg- hourt. De alcohol is een uitvinding des duivels, en hij was reeds 80 jaar oud toen hij voor de eerste maal rook te, iets wat hij vervolgens slechts ma tig gedaan heeft. Toen hij honderd jaar oud was verloor hij zijn laatste tanden maar met zijn tandvlees kan hij vlees stuk bijten en zelfs noten kraken Tenslotte speelt ook het klimaat een grote rol. De berglucht schijnt vooral voordelig te zijn voor een lang leven. Men moet echter niet menen dat een lang leven een kwestie van erfe lijkheid is. Hij die lui is en veel drinkt, en zich niet bekommert om zijn ge zondheid zal het nooit ver brengen. Ziedaar de levenswijze van een man die van ondervinding spreken kan - -fiH-j_

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Koornbloem | 1964 | | pagina 2